Morgunblaðið - 29.12.2001, Qupperneq 56

56 LAUGARDAGUR 29. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
 


               
  
  
 
    
!
!"  "     
"   # # 
 $
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MARGT smátt gerir eitt stórt. Gott
er að leggja fyrir reglulega til að
safna í góðan sjóð með hjálp tím-
ans. Margir
reyna að leggja
til hliðar af laun-
um sínum í
hverjum mánuði
eða kaupa hluta-
bréf í vænlegu
félagi sem líklegt
er til að skila arði
á hverju ár. Þá
koma reglulega
umslög innum
lúguna, yfirlit yfir vaxandi inneign í
banka eða tilkynning um arð-
greiðslu.
Ég fæ svolítið öðruvísi yfirlit yfir
mitt mánaðarlega framlag. Á
hverju ári fæ ég sent bréf og mynd-
ir af stelpum sem einu sinni voru
lítil börn en eru núna að verða ung-
lingar. Ég fæ fréttir af því hvernig
gengur í þeirra daglega lífi, hvernig
þeim gangi í skólanum, hvað þeim
finnst skemmtilegast að gera í sín-
um frítíma, hver áhugamálin eru og
hvernig fjölskyldan hafi það. Ég
skoða myndirnar af Greice í Bras-
ilíu, Jengiru í Thaílandi og Hönu í
Eþíópíu og hugsa með mér hversu
fallegar þær eru og hvað þær hafa
stækkað mikið síðan ég fékk sendar
myndir fyrir ári. Að fylgjast með
vexti þeirra og þroska er mín ár-
lega arðgreiðsla.
Ég er mjög ánægð og stolt yfir
því að eiga svolítinn þátt í þeirra
lífi. Það þarf heilt þorp til að sjá um
eitt barn þannig að það er ekki bara
ég sem hjálpa til, það eru fleiri sem
láta smávegis af hendi rakna í
hverjum mánuði til að þessar stelp-
ur geti átt sitt heimili í faðmi fjöl-
skyldu sem þær eignuðust á unga
aldri þegar þær voru yfirgefnar og
fátt eitt virtist blasa við þeim nema
örbirgð og afskiptaleysi. Öðru
hvoru sendi ég bréf með fréttum af
mér og hvet þær til dáða í skólanum
og forvitnast um þeirra hagi. Þess-
ar stelpur eru eins og aðrar á þeirra
aldri, Greice er orðin unglingur
sem finnst ekkert mjög spennandi
að sitja yfir skólabókunum og vill
frekar eyða tímanum í nýju áhuga-
málin. Jengira sem er að nálgast
unglingsárin, hefur mikinn áhuga á
tónlist. Og Hana, hún vill bara vera
úti að leika sér og fylgist með
grænmetinu vaxa í litlu „skólagörð-
unum“ sínum. Svona gengur hvers-
dagslífið fyrir sig hjá þeim, við leik
og störf í fjarlægum löndum. Mér
finnst alltaf jafn spennandi að fá
fréttir af þeim og hápunkturinn er
auðvitað að fá myndir og ítarlegri
fréttir af árinu sem er að líða. Á
meðan þær voru lítil börn fékk ég
litla pistla frá mæðrunum (þ.e. kon-
unum sem ganga þeim í móður
stað) en núna geta þær sjálfar
skrifað og eru mjög duglegir og
góðir pennar.
Það sem gerir mér kleift að
styrkja þessar ungu stúlkur er að
til eru sérstök samtök sem hafa
milligöngu um slíkt og heita þau
SOS barnaþorp. Þannig er fólki um
allan heim gert kleift að leggja
reglulega eitthvað af mörkum svo
að börn sem fæðast inn í fátækt
með litla framtíðarmöguleika geti
eignast heimili, vaxið og dafnað við
gott atlæti. Þannig eignast þau fjöl-
skyldu, finna fyrir ást og um-
hyggju, njóta þess að vera börn við
leik sinn, læra að lesa og skrifa og
gera allt það sem okkur finnst sjálf-
sagt að börn fái að gera. Það er gott
að fá að vera hluti af slíkri framtíð-
aruppbyggingu.
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR,
Kaplaskjólsvegi 31.
Mín árlega
arðgreiðsla
Frá Guðrúnu Ólafsdóttur:
Guðrún
Ólafsdóttir
MARGT gefur tilefni til svartsýni en
annað gefur von um betri tíma. Enn
erum við háð þeirri óhjákvæmilegu
staðreynd að allt eldist og endar líf
sitt fyrr eða síðar og í staðinn koma
nýir einstaklingar sem síðan fara
sömu leið.
Allir eru sjálfum sér næstir, en allir
eru öðrum háðir til að geta haldið lífi.
Til þess að öðlast farsælt líf er aðeins
ein leið en hún er að styðja og styrkja
aðra. Almennt skortir skilning á því
að öll veröldin er tengd saman í þenn-
an ósegjanlega, óendanlega stóra
furðuheim, sem við lifum í.
Allt smátt og stórt hlýtur að vera í
miðju þessa alheims og hlutverk alls
er að gera þennan alheim al-fullkom-
inn, sem er líklega óendanlegt verk-
efni. Til þess að það hlutverk beri ár-
angur er aðeins ein leið, en hún er að
elska náunga sinn eins og sjálfan sig.
Það er ekki fórn og það er ekki gert
fyrir Jesú Krist né neinn annan trú-
föður, nema að litlu leyti. Fyrst og
fremst gagnast það manni sjálfum
jafnframt og þeim sem góðverksins
nýtur, svo og veröldinni allri.
Þegar allir hafa séð þessa stað-
reynd verður stökkbreyting í velsæld.
Mikilvægt er að kenna börnum þessa
staðreynd um leið og þau fara litast
um í veröldinni. Leikskólar og grunn-
skólar gegna því afar mikilvægu hlut-
verki. Síðan taka við aðrir skólar og
svo lífstarfið. Eðlilega verða hjúkrun-
arstörf og lækningar mjög eftirsótt
störf.
Við stjórnun landsins fallast allir
flokkar í faðma og mynda einn sterk-
an hóp, sem starfar á faglegan máta.
KRISTLEIFUR ÞORSTEINSSON,
frá Húsafelli,
Barðastöðum 11,
Reykjavík.
Jólahugleiðing
árið 2001
Frá Kristleifi Þorsteinssyni: