Morgunblaðið - 28.02.2002, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. FEBRÚAR 2002 41
Þórdís Magnúsdótt-
ir á Saurum í Miðfirði,
eða Dísa á Saurum
eins og hún var æv-
inlega nefnd af kunn-
ingjum, var Vestur-
Húnvetningur í húð og hár eins og
hún sagði sjálf. Hún ólst upp á
Saurum og dvaldi þar næstum alla
ævina að undanskildu síðasta rúm-
lega árinu sem hún lifði og dvaldi á
Sjúkrahúsinu á Hvammstanga.
Dísa bjó á Saurum með foreldrum
sínum og Gísla bróður sínum fram
á fimmta áratuginn en þá tóku þau
systkinin við búforráðum af for-
eldrum sínum. Þegar ég fer að
kynnast þeim Saurasystkinum upp
úr 1950 stunda þau hefðbundinn
búskap á þeirra tíma mælikvarða
með sauðfé, nokkur hross og 2-3
kýr. Má segja að svo hafi verið
fram undir 1960 en þá byggðu þau
hlöðu og fjós úr steinsteypu yfir 10
kýr og stækkuðu þar með búið
töluvert.
Dísa hafði alla tíð ákveðnar
skoðanir á hlutunum hvort sem um
var að ræða framkvæmdir, fé-
ÞÓRDÍS
MAGNÚSDÓTTIR
✝ Guðrún ÞórdísMagnúsdóttir
fæddist á Saurum í
Miðfirði 27. desem-
ber 1913. Hún lést
31. janúar síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá Mel-
staðarkirkju 9. febr-
úar.
lagsmál í sveitinni eða
í landsmálapólitíkinni
og ekki held ég að
nokkur hafi haft er-
indi sem erfiði af að
reyna að snúa Dísu í
pólitík.
Þegar ég hitti Dísu
á liðnu vori á Sjúkra-
húsinu á Hvamms-
tanga og spurði hana
hvort hún hefði nokk-
uð á móti því að skóg-
ræktarfélagið málaði
Saurabæinn að utan
var hún strax mjög já-
kvæð fyrir því. En
hún hafði alveg ákveðna skoðun á
hvernig hann ætti að vera á litinn.
Hann átti að vera hvítur með rautt
þak. Aðrir litir komu ekki til
greina.
Líf og starf þeirra Saurasystk-
ina var við hefðbundinn íslenskan
landbúnað alla tíð og mestur var
áhuginn fyrir sauðfénu. Oftast
voru heimalningar við bæinn á
sumrin og tóku þeir á móti gestum
er þá bar að garði. Ég held að
þeim systkinum hafi báðum þótt
ágætt að hafa heimalningana til að
missa ekki alveg tengslin við sauð-
kindina þegar búið var að reka
fjárstofninn á afréttina á vorin. Af-
koma íslenska bóndans var ná-
tengd árferði og grassprettu og
það átti við á Saurum eins og víð-
ar, að fara þurfti vel með landið
svo það nýttist til beitar. Það kom
mér því allmikið á óvart þegar ég
frétti að Dísa hafði arfleitt Skóg-
ræktarfélag Íslands að jörðinni
Saurum eftir sinn dag. Þetta gerði
hún skömmu eftir að Gísli bróðir
hennar dó en þau munu hafa
ákveðið það í sameiningu allnokkru
áður. Dísa vildi strax láta af hendi
nokkra hektara norðan við bæinn
svo hægt væri að byrja að planta.
Á árinu 1990 var búið að girða
þetta land og var plantað í það á
næstu árum. Dísa fylgdist með
framvindu mála af áhuga og mikla
ánægju hafði hún af að sjá þegar
trjáplönturnar fóru að stálpast.
Áðurnefnd landspilda var merkt og
nefnd Dísulundur til heiðurs Dísu
á Saurum.
Það er til marks um áhuga Dísu
að þegar ég kom til hennar á
Sjúkrahúsið á Hvammstanga eftir
að hún veiktist sagði hún mér það
strax að nú væri hún búin að farga
öllum skepnum á Saurum og nú
gætum við fengið allt landið til að
planta í það. Ég hafði það á tilfinn-
ingunni að helst vildi hún að það
yrði gert með áhlaupi og plantað í
jörðina á sem stystum tíma. Dísa
hafði yndi af tónlist og spilaði á
harmoniku á yngri árum. Hún
hafði mjög gaman af að dansa og
kunni alla gömlu dansana með
ýmsum tilþrifum. Hún söng í
kirkjukór Melsstaðarkirkju í ára-
tugi.
Ég veit að mörgum börnum og
unglingum sem komu að Saurum í
sendiferð milli bæja er minnisstæð
gestrisnin þar og oftast var eitt-
hvað gott í munninn í nesti á heim-
leiðinni. Oft var það kandísmoli á
spotta. Að leiðarlokum vil ég
kveðja Dísu með þökk fyrir góð og
eftirminnileg kynni í 50 ár.
Þorvaldur Böðvarsson.
Hver minning dýrmæt
perla að liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af
alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf,
sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Þetta ljúfa ljóð lýsir vel tilfinning-
um mínum nú þegar Fríða æskuvin-
kona hefur kvatt þennan heim.
Leiðir hafa legið saman allt frá
fyrstu ævidögum okkar þegar við
vorum smástelpur heima á Hofsósi.
Við gengum saman í skólann og vor-
um nánar vinkonur svo hvorug gat af
hinni séð. Við áttum samleið þegar
við fórum að heiman til starfa á
ókunnum slóðum og höfum verið í
nálægð hvor við aðra alla okkar ævit-
íð og aldrei borið skugga á vináttu
okkar öll þessi ár.
Á unglingsárum okkar var ekki
auðvelt að finna störf heima á Hofs-
ósi og varð unga fólkið að finna sér
starfsvettvang utan heimabyggðar.
Við Fríða fórum til Keflavíkur og
fengum þar störf sem okkur líkaði
vel. Keflavíkurdvölin varð lengri en
ætlað var í fyrstu því þar kynntumst
við þeim sem urðu ævifélagar okkar
upp frá því. Fríða giftist Árna Ólafs-
syni og Lárus Kristinsson varð mað-
urinn minn.
Þótt við hefðum oftast nóg að
hugsa um við rekstur heimilis og
uppeldi barnanna hélst vinátta og fé-
lagsskapur milli heimila okkar.
Það var ómetanlegt að eiga vini
eins og Fríðu og Árna til að deila
með gleði og áhyggjum. Það var gott
að ræða við Fríðu þegar erfiðleikar
steðjuðu að. Með rólegri yfirvegun
HÓLMFRÍÐUR
ÁRMANNSDÓTTIR
✝ Hólmfríður S.Ármannsdóttir
fæddist í Lindar-
brekku á Hofsósi 11.
apríl 1941. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 26. jan-
úar síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Keflavíkur-
kirkju mánudaginn
4. febrúar.
og góðvild sá hún ætið
björtu hliðina á hverju
máli svo ekki væri
ástæða til annars en
horfa vonglaður fram á
veginn.
Að missa kæran vin
eins og Fríðu er óbæt-
anlegt, líf okkar sem
eftir lifum verður örðu-
vísi en áður en trúin um
endurfund léttir sökn-
uð okkar.
Ég kveð kæra vin-
konu með djúpum
söknuði.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því.
Þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margt að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Ég votta Árna og fjölskyldunni
mína innilegustu samúð. Missir
þeirra er sár en þau eiga minningu
um ástríka eiginkonu, móður og
ömmu.
Blessuð sé minning hennar.
Kristín Rut Jóhannsdóttir.
Mig langar með fáeinum orðum að
minnast hennar Fríðu.
Ég kynntist henni þegar ég var lít-
ill gutti og kom á Blikabrautina með
Rúnari. Það má segja að þar hafi ég
strax átt mitt annað heimili eða eins
og Árni er alltaf að segja að þau
Fríða hafi alið mig upp líka. Það var
alveg sama, hvort ég var að koma til
Rúnars eða seinna þegar hann var
fluttur, fékk ég alltaf sama viðmótið:
„Ægir, þú veist þú þarft ekki að
banka heldur ganga beint inn.“
Hér verða ekki allar minningarn-
ar rifjaðar upp en þær er gott að eiga
í hjartanu. Við áttum mjög góða
stund þegar ég kom í heimsókn til
þeirra hjóna þegar ég var heima í
jólafríi og fyrir það er ég mjög þakk-
látur.
Elsku Rúnar minn, ég vildi óska
þess að ég gæti verið nærri þér núna
á þessum erfiðu tímum, en ég hugsa
til þín og ykkar allra. Ég votta ykkur
mína dýpstu samúð.
Megi guð vera með ykkur öllum.
Kær kveðja.
Ægir Örn Ólason.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
)



  
  
 ' 
 
 
'

5
$:!=$

'(  ) 







+  ->
$(6  ' 
% 

" 


/%

!"

"-
$
"% 
##++
% +20+  *
5+(!5+(  3  ( **
  
!5+( 
+ *

 '(+5!5+(*
+) * 
 
( **
2  20  +2  2  20 !
5

 0
 
  0

  
 2 '   ' 2

   ' %
  '      
   %'% 
 #$#$"A
%&&"$
 () 
 +  ('(+C,
$(6  ' !
5 3 &) * D  
(
  
2 *  20   5*4) **
&) (+E 20  
  ; 20   3  5+3*
  2  20  +2  2  20 !
*6 
 '  
 
  
'
# #
%&&
: ) 

 (6
 ()  + '(+>-
$(6  ' 
  7"

 




#+
 /%

 "
% 
##++
!$
%  
 
: 2 +( (* *
*:!  
4  !
!( (*  

(( (*   9  *
4  ( (* *
+    
( (* ( (*  !
*6


'"  
 
  
 

'
"A=$4$
&5
%&&$
;' +-->





  

 
  
 

 
 
1"
 
' %

##++
 '
0
 
0





 

8



9 
'(  
4   (   $ '(+4 *
 9 *
'( # *
'(  
$ '(+9 * :+ 
+'(  

'( ) 9    * $() *
+2  20 !
)



  
  
 ' 
 
 
'

 !15

 :(2 F
4(
' 

   
  8

"
 %

##(

( + + *
+    # ) :!
'(*
) 1   
2  20  +2  2  20 !