Morgunblaðið - 26.05.2002, Blaðsíða 34
SKOÐUN
34 SUNNUDAGUR 26. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Acidophilus
FRÍHÖFNIN
H
á
g
æ
ð
a
fra
m
le
ið
sla
Er þér illt í maganum?
Fyrir meltingu og maga
með gæðaöryggi
FRÁ
Breidd 60 sm.
Verð frá kr. 29.880,-
Breidd 90 sm.
Verð frá kr. 44.820,-
w
w
w
.d
es
ig
n.
is
©
20
02
Skeifan 2 • 108 Reykjavík
S. 530 5900 • Fax 530 5911
www.poulsen.is
Baðinnréttingar
Spegill m. ljósi fylgir.
Hvítt eða viðarlitt.
JARÐVATNSBARKAR
Stærðir 50—100 mm
Lengd rúllu 50 m
Tilvalið þar sem ræsa
þarf fram land. Vara
sem vinnur með þér,
auðveld í meðhöndlun.
Ármúla 21, sími 533 2020
Stærðir 50—80
og 100 mm.
Lengd rúllu 50 mtr.
Tilvalið þar sem ræsa
þarf fram land. Vara
sem vinnur með þér,
auðveld í meðhöndlun.
„SHALOM“ þýðir friður á hebr-
esku. Við Ísraelar heilsumst og
kveðjumst með friði. Orðið „shal-
om“ kemur ekki sjaldnar en 275
sinnum fyrir í Biblíu Gyðinga. Og
íbúar Ísraels hafa ekki átt sér heit-
ari ósk allt frá því ríkið var stofnað
1948 en ósk um frið.
Ég hefi nýlega dvalist þrjá mán-
uði í landi ykkar til að vinna að
doktorsritgerð minni um íslenska
tungu. Eftir áralöng kynni mín af
íslenskri menningu og tungu hefi ég
tengt fólkið í ykkar landi við hlýju,
örlæti og heiðarleik. Því kom mér á
óvart að mæta sterkri samstöðu
margra Íslendinga með baráttu Pal-
estínumanna, baráttu, sem kemur
að mestu leyti fram í hermdarverk-
um sem eru framin af ásettu ráði
gegn saklausum börnum, konum og
mönnum. En eftir að hafa fylgst
með fréttaflutningi hér á landi
skildi ég betur ástæður þessa: svo
virðist sem bannhelgi hvíli á um-
fjöllum um hlutverk Arafats í því að
hafa frumkvæði um og viðhalda of-
beldi á því svæði sem um ræðir, og
eru þó ærnar heimildir sem sýna og
sanna hvern hlut hann á þar að
máli. Í nær helmingi tilfella bera
hersveitir Arafats sjálfs ábyrgð á
árásum á ísraelska óbreytta borg-
ara og á tíðum eldflaugaárásum á
ísraelskar borgir. Enn fremur virð-
ast Íslendingar enga hugmynd hafa
um að það stríð, sem nú stendur yf-
ir og sýnist vera sjálfsprottin upp-
reisn þjóðar, er í raun og veru keðja
aðgerða, sem Arafat hefur átt frum-
kvæði að og skipulagt, og nýtur í
því pólítisks og fjárhagslegs stuðn-
ings Írans, Íraks, Sýrlands og
hermdarverkasamtaka á Sjálf-
stjórnarsvæðum Palestínumanna.
Associated Press hafði það í fyrra
eftir Imad Falouji, samgönguráð-
herra Palestínu, að Arafat hefði lagt
á ráðin um þessar aðgerðir þegar
eftir að samningaviðræðum við Bar-
ak, forsætisráðherra Ísraels, lauk
sumarið 2000. Þessar viðræður
höfðu gefið Palestínumönnum tæki-
færi til að ná yfirráðum yfir næst-
um því öllu palestínska svæðinu og
lýsa yfir stofnun sjálfstæðs ríkis
Palestínumanna innan fáeinna mán-
aða. Þetta skildu allir aðilar við-
ræðnanna vel. Svo fór að Arafat
hafnaði þessu tilboði og ástæðan er
sú að hann lætur sig og þjóð sína
enn dreyma um að hægt sé að út-
rýma Ísraelsríki með öllu. Í skóla-
bókum, sem notaðar eru á heima-
stjórnasvæðum Palestínumanna og
á táknmynd PLO, er allt sett undir
eina fyrirsögn: Vesturbakkinn,
Gasasvæðið og Ísrael eru merkt
sem „Palestína“. Við getum og skil-
ið afstöðu Arafats til tilveru Ísr-
aelsríkis af yfirlýsingum sem hann
sjálfur og ráðherrar hans hafa gefið
þegar þeir tala til Araba. Eins og til
dæmis: „Óslóar-samkomulagið var
Trójuhestur. Langtímamarkmiðið
er að frelsa Palestínu allt frá ánni
(Jórdan) til hafs (Miðjarðarhafs).“
En þetta sagði palestínskur ráð-
herra, Feisal Husseini, í viðtali við
egypska dagblaðið Al-Arabi í júlí
árið 2001. Þegar Arafat og menn
hans tala við vesturlenska fjölmiðla
ræða þeir samt um frið og sættir.
Ég skil vel að meðan Íslendingar
þekkja ekki slíkar staðreyndir, þá
taka þeir þá afstöðu sem nú ber
mest á. Þessar staðreyndir eru mik-
ið ræddar í mörgum öðrum löndum
en langfæstir virðast hafa minnstu
hugmynd um þær í ykkar landi. Það
kom mér enn fremur á óvart, að það
er engin alvöru umræða á Íslandi
um deilur Palestínumanna og Ísr-
aela. Miklu heldur virðist vera sam-
keppni um það hver getur gengið
lengst í því að gagnrýna Ísrael á
sem stystum útvarpstíma eða í sem
stystum texta. Í umræðu í íslensk-
um fjölmiðlum er hina ísraelsku hlið
mála venjulega hvergi að finna. En
þegar skortur er á frjálsu upplýs-
ingastreymi og hlutlægri umræðu
þá er það tjáningarfrelsi í hættu í
landi ykkar sem vissulega er einn af
hornsteinum lýðræðislegs þjóð-
félags.
Þess í stað hefur staða mála í
Austurlöndum nær gefið ýmsum
mönnum tækifæri til að veitast að
Ísrael með þeim hætti að farið er
langt út fyrir hið pólitíska samhengi
hlutanna. Andísraelskur áróður,
sem hefur flætt eins og hraun yfir
Ísland, hefur tekið á sig ískyggilega
mynd kynþáttafordóma, menning-
arlegra og trúarlegra fordóma eins
og þegar fólkið í Ísrael er kallað
„krabbamein Mið-Austurlanda“
(Fréttablaðið 14. mars 2002) og
samband Gyðinga við Guð sinn er
haft í flimtingum. Menn sem taka
sér annað eins í munn eru hvorki
sérlega frumlegir né skapandi í sín-
um viðhorfum. Þeir gera ekki annað
en viðhalda aldagamalli hefð gyð-
ingafjandskapar í Evrópu. Kynslóð-
um saman hefur sjálf kirkjan staðið
að því að halda uppi fordómum
gegn Gyðingum, sem síðar hafa ver-
ið notaðir til að réttlæta ofsóknir og
morð á fólki af minni þjóð. Í þeirri
bylgju gyðingahaturs, sem nú fer
um Frakkland, hefur verið ráðist á
Gyðinga tugum saman og mörg
samkunduhús hafa verið vanhelguð.
Sem betur fer eru engin sam-
kunduhús á Íslandi til að vanhelga
og þeir örfáu Gyðingar sem búsettir
eru í landi ykkar stilla sig yfirleitt
um að hafa hátt um sín viðhorf. „Við
óttumst um öryggi okkar og barna
okkar,“ sögðu sumir þeirra við mig
meðan ég dvaldist á Íslandi.
Því miður eru sögulegar falsanir
og beinar lygar ósjaldan notaðar í
þessum áróðri öllum, ekki síst af
oddvitum félagsins Ísland-Palest-
ína. Í sjónvarpsviðtali heyrði ég
segja einn þeirra á dögunum: „Pal-
estínumenn eru vopnalaus þjóð.“
Spurningu um það hvort víga-
mannasveitir Al Aqsa væru tengdar
Arafat svaraði hann með orðunum:
„Þetta er lygi.“ En í viðtali við
CNN 12. maí sl. viðurkenndi Arafat
það sjálfur að hann veitti fé til þess-
ara vopnuðu sveita. Reyndar til-
heyrir þessi hreyfing Fatah-sam-
tökunum og Arafat er enginn annar
en yfirmnaður þeirra! Annar for-
ystumaður félagsins Ísland-Palest-
ína sagði mér á persónulegum fundi
fyrir nokkrum mánuðum að Gyð-
ingar væru ekki þjóð og ættu því
engan rétt til sjálfstæðs ríkis. Í
þessu efni voru skoðanir hans í
engu frábrugðnar viðhorfum Ara-
fats og stjórnar hans. Spurður um
skilgreiningu hans á því hvað „þjóð“
væri, kvaðst hann enga hafa til-
tæka. Félagið Ísland-Palestína hef-
ur vafalaust unnið almenningsálitið
á Íslandi á sitt band eins og augljóst
er af þeim fjölda fólks sem kemur
til funda þeirra. En þegar stuðst er
við sögufalsanir og aðeins ein hlið
málsins fær að koma fram, þá sýn-
ist mér sigur þeirra helst líkjast
sigri íþróttamanna sem vinna
keppni með því að nota örvandi lyf.
Ég er stoltur af landi mínu þar
sem meirihluti manna viðurkennir
rétt Palestínumanna til sjálfstæðs
ríkis. Í Ísrael er ein milljón manna
Arabar af sex milljónum þegna
landsins. Þeir hafa fullan ísraelskan
ríkisborgararétt og sína eigin póli-
tísku flokka. Í Ísrael er arabíska op-
inbert tungumál við hlið hebresku.
Mér hefur verið kennt frá því ég
fæddist árið 1971 að allir menn
væru jafnir. Ég er stoltur af því að
hvað sem líður viðleitni grannríkja
til að einangra Ísrael og gera því
sem mest til miska, þá hefur mér
verið kennt og ég lært að taka mark
á því að Arabar og Palestínumenn
séu rétt eins og við og þið. Í sjón-
varpsþáttum þar sem ísraelskum
börnum er kennd arabíska er
brugðið upp jákvæðri og hlýlegri
mynd af arabískri menningu. Ísr-
aelar hafa ávallt vonast til þess að í
framtíðinni mundi friður og gagn-
kvæmur skilningur ríkja á þessu
svæði. Sum Arabaríki hafa reyndar
gert friðarsamninga við Ísrael nú
þegar. Ég trúi því að Palestínu-
menn muni á eftir koma. En meðan
líf okkar og barna okkar er í hættu
munum við halda áfram að nota
réttindi hverrar þjóðar til þess að
verja okkur og reyna um leið að
komast sem mest við megum hjá
því að óbreyttir borgarar falli í
átökunum.
Ef Íslendingum sýnist svo, getið
þið vissulega rofið stjórnmálasam-
band og menningartengsl við land
mitt. Það væri að mínu áliti mjög
sorglegt. Samt munum við Ísr-
aelsmenn engu að síður halda áfram
að verja líf okkar og öryggi. Að því
er mig sjálfan varðar mun ég, eins
og hingað til, halda áfram að kynna
íslenska tungu og menningu erlend-
is og reyna að rekja yfirleitt já-
kvæðu áhrifin frá íslenska sam-
félaginu og menningu sem ég hef
fengið. Ein ástæða þess að ég skrifa
þessa grein eru þær áhyggjur sem
ég hefi af málfrelsi á Íslandi árið
2002. Deilan á milli Palestínumanna
og Ísraela skiptir nefnilega einnig
máli í framvindu innanríkisstjórn-
málaumræðu á Íslandi. Fordómar
og lýðskrum munu þoka Íslandi aft-
ur á bak til myrkari tíma. En upp-
lýsingaflæði og siðuð umræða munu
greiða götu til betri framtíðar fyrir
land ykkar. Friður sé með ykkur!
Shalom, Ísland!
SHALOM, ÍSLAND!
Ísraelar hafa ávallt von-
ast til þess, segir Yair
Sapir, að í framtíðinni
muni friður og gagn-
kvæmur skilningur
ríkja á þessu svæði.
Höfundur er Ísraelsmaður sem
stundar nám í norrænum málum í
Uppsölum.