Morgunblaðið - 01.06.2002, Síða 56

MINNINGAR
56 LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Þórarinn Þor-valdsson fæddist
á Völlum í Þistilfirði í
Norður-Þingeyjar-
sýslu 15. janúar 1909.
Hann andaðist á
dvalarheimilinu
Nausti á Þórshöfn 21.
maí síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Þorvaldur
Pálmi Guðmundsson,
bóndi á Völlum, f.
29.6. 1872, d. 15.11.
1953, og Jónína
Kristveig Kristjáns-
dóttir, f. 7.10. 1874,
d. 26.4. 1947. Þórarinn var sjöundi
í röðinni af þrettán systkinum sem
voru Laufey, f. 1.11. 1897, d. 26.4.
1965, Guðmundur, f. 20.12. 1898,
d. 2.6. 1977, Kristín, f. 28.3. 1901,
d. 23.2. 1902, Kristín, f. 6.12. 1902,
d. 24.8. 1985, Krist-
ján, f. 11.10. 1904, d.
19.1. 1930, Örn, f.
11.1. 1907, d. 29.12.
1989, Kristlaug, f.
24.10. 1910, d. 30.1.
1977, Hafliði, f. 5.11.
1911, d. 1.5. 1924,
Þórey, f. 25.1. 1913,
d. 12.5. 1957, Eirík-
ur, f. 11.1. 1914, d.
30.8. 1991, Aðal-
björg, f. 1.10. 1916,
d. 9.5. 2001, og Ingi-
björg, f. 8.3. 1921, d.
25.7. 1988.
Þórarinn var
bóndi á Völlum í Þistilfirði. Hann
var ókvæntur og barnlaus. Síð-
ustu árin dvaldi hann á Þórshöfn.
Útför Þórarins verður gerð frá
Svalbarðskirkju í Þistilfirði í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Þú elskaðir stökunnar máttuga mál
myndsmíð vors þjóðaranda.
Svo kvað Einar Benediktsson.
Mér koma þessi orð í hug þegar ég
minnist Þórarins frænda. Þvílíkur
hafsjór sem hann var af alls kyns
þjóðlegum fróðleik, kvæðum, stök-
um og gátum. Það var segin saga
þegar við heimsóttum hann, sem var
alltof sjaldan, á dvalarheimilið
Naust þar sem hann dvaldi síðustu
æviárin, að eftir að hafa heilsað,
kysst og faðmað alla fjölskylduna
var stutt í glettnislegt bros, vísu eða
gátu.
Ég sem skrifa þessi fátæklegu orð
varð þeirrar gæfu aðnjótandi að
alast upp á Völlum hjá frændfólki
mínu, en þangað kom ég á sumar-
daginn fyrsta þegar ég var tæplega
sex ára gamall. Enn er mér í fersku
minni ferðalagið frá Hermundarfelli
út í Velli, en þá setti pabbi mig á bak
rauðri hryssu sem hann átti og ýmist
teymdi undir mér eða hafði mig á
hnakknefinu fyrir framan sig. Á
Völlum var hlýlega tekið á móti okk-
ur og heimsókn sem átti að standa í
tvo til þrjá daga varð að rúmlega
tuttugu árum. Systkinin á Völlum
voru stórbrotið fólk, en sum þeirra
áttu við mikla fötlun að stríða. Lauf-
ey var mállaus frá fæðingu og nær
því blind þegar ég kom í Velli, en
hún stóð við eldhúsvaskinn og þvoði
og þurrkaði upp eftir matinn, og á
sumrin sneri hún og rakaði heyi með
systkinum sínum. Mjúkar hendur og
hlýhugur Þóreyjar eru mér í fersku
minni. Eiríkur var um margt sér-
stakur karakter og ég held að hann
hafi haft dálítið aðra sýn á tilveruna
en hin systkinin. Guðmundur var
sjóndapur en gekk engu að síður til
ýmissa starfa eins og hin systkinin.
Oft fylgdi ég honum til næstu bæja
því hann hafði gaman af að heim-
sækja nágranna sína og sveitunga.
Örn var einstakt ljúfmenni. Oft
leiddi ég hann milli útihúsa og bæjar
því döpur sjón og síðar blinda var al-
varleg fötlun en aldrei kvartaði hann
yfir því erfiða hlutskipti. Hann var
mikill dýravinur og þekkti kindurn-
ar með því að þukla á þeim. Hann
mjólkaði kýrnar, gaf þeim og hirti að
öllu leyti eftir að hann var orðinn al-
blindur.
Ingibjörg eða Inga eins og hún
var alltaf kölluð var mikil kjarna-
kona. Hún reyndist mér sem besta
móðir og bak við stundum dálítið
hrjúft yfirborð bjó mikill næmleiki
og mannleg hlýja.
Þórarinn var einstakur maður,
mótaður af harðri lífsbaráttu og því
umhverfi sem hann lifði í á Völlum.
Enginn sem elst upp og lifir á þeim
stað kemst hjá því að mótast af þeim
mikla karfti og þeirri kyrrð og blíðu
sem náttúran þar býr yfir.
Elsku frændi, nú ertu farinn og
kominn aftur heim í Velli. Ég held að
bak við huliðstjaldið mikla sértu að
horfa yfir ættaróðalið baðað mildum
geislum sumarsólar og öldugjálfrið í
víkinni lætur blítt í eyrum.
Ég og fjölskylda mín öll kveðjum
þig með innilegri þökk fyrir allt,
elsku frændi. Hvíl þú í friði.
Öllu starfsfólki á Dvalarheimilinu
Nausti vil ég færa innilegt þakklæti
fyrir umönnun Þórarins á liðnum ár-
um.
Indriði og fjölskylda.
Það eru margar minningar sem
koma í hugann þegar Þórarinn Þor-
valdsson, bóndi og sjómaður á Völl-
um, er allur. Ég kom oft í Velli sem
unglingur og síðar án þess að eiga
þangað annað erindi en það að
spjalla við systkinin þar og finna þá
vinsemd og hlýju sem þar var alltaf
nóg af. Það var alltaf nóg um að tala
og svo margt hægt að gera. Oft var
farið á sjó til að veiða fisk í soðið. Sá
fiskur var gjarnan sendur á næstu
bæi til þeirra sem ekki áttu bát eða
land að sjó. Það var í raun fisk-
vinnsla á Völlum bæði í salt og
skreið. Þórarinn lagði auk þess net
fyrir rauðmaga og kola. Var þeim
afla miðlað óspart til annarra án
greiðslu.
Það var einstök upplifun, að fara
með Þórarni og Erni bróður hans á
sjó. Þeir voru óþreytandi að kenna
mér, stráknum, sjómennsku og út-
skýra öll þau mið sem farið var á,
eins og það var kallað. Viðarvíkin
var í raun kortlögð í þeirra huga og
þar var færum rennt nákvæmlega á
réttu miði sem hafði sitt nafn, en
ekki bara einhvern punkt sem kom
fram á mæli.
Þórarinn var mjög ljóðelskur
maður og fór oft með vísur fyrir mig
sem honum þóttu vel ortar og hittu
vel í mark, enda var hann góður hag-
yrðingur sjálfur þótt ekki bæri hann
sinn kveðskap á torg eða færi með
fyrir hvern sem var.
Þórarinn var um margt mótaður
af því umhverfi sem hann fæddist í
og bjó við alla ævi. Það var ekki fyrir
aukvisa að búa á Völlum, einhverri
erfiðustu jörð í hans sveit. Það eru
brattir bakkarnir að Viðarvíkinni og
ekki alltaf gott að fóta sig þar, en
marga byrðina bar hann á bakinu
upp úr víkinni, fiskinn og rekaviðinn
og aðrar þungar vörur sem gjarnan
komu með bát frá Þórshöfn í Við-
arvík, svo sem fóðurbætir fyrir bú-
smalann á Völlum og marga aðra
bæi, en það var flutningaleiðin áður
en vegurinn kom í Þistilfjörðinn.
Þórarinn beit bara á jaxlinn, gretti
sig svolítið og sagði: Það er ekkert
að mér, og svo brosti hann og hló.
Þórarinn bjó á Dvalarheimilinu
Nausti á Þórshöfn síðustu árin. Vil
ég þakka öllu starfsfólki þar þá nær-
gætni sem honum var sýnd.
Hvíl þú í friði, Þórarinn, og haf þú
þökk fyrir allt.
Björgvin Þóroddsson.
Elsku besti frændi. Þegar ég sá
þig fyrst var ég bara vikugömul. Þá
hélstu á mér og ég brosti mínu besta
brosi til þín. Strax þá vissi ég hvað
þú varst frábær. Þú minntist á þetta
í hvert skipti sem við hittumst. Þeg-
ar við komum til þín fór ég alltaf
undir rúm til að heimsækja karlinn í
tunglinu. Ég var þar í smá stund og
svo kom ég til þín og við töluðum um
hvað hann hefði sagt. Þú varst alltaf
í svo góðu skapi og gafst þér alltaf
tíma til að tala við mig. Svo þegar þú
komst og gistir hjá okkur fórum við
alltaf saman í morgungöngur. „Að-
eins lengra,“ sagðirðu alltaf þangað
til við vorum komin lengst niður eft-
ir. Nú ertu farinn en ég veit að þú
fylgist með okkur um alla tíð og að
við hittumst aftur seinna. Þangað til
geymi ég allar góðu minningarnar
um þig. Mér mun alltaf þykja vænt
um þig. Alltaf um alla eilífð.
Þín
Sigurlaug.
ÞÓRARINN
ÞORVALDSSON
  
!   "
#
 $
    
$
      
" 


4
+56# +5
6
(     
- ( $ %7


 
   $ 
%   &    
  
     
  
"    #) 8  
) $* 
   # $ 
   
$*  9*  # $ 
: # $ 
 # $ 
 $*# $ 


  
   
 

  
 

#
,;<6
)( " 
/ " (7
 
   
 '(  

$
#
  

!


$
$  )$" 
*+
,
  
 
    
       $    
- $
 

#  +* $* 
, =9*  '  4  +* $* 
, (>   $*  3 " ' 
2  23 '(2  2  23 
$
 
&
   !

. 
.$ "     / 



?4
?6
+
66#


   
 '0/
  
1!

    
+*! 4   ' 
 @
"

  &

 
 &
     . 
 ".    
   " 
 

   
 
 
+
6+1

#6<6
4+#
:-
'  
)"- *$ 

) 4) 
8 (.+* $*   $*
 ' 
+*  (4)  5 <$$ ' 
 23(++*!   +3( +*!  
    2  23 '(2  2  23 
2

&   



6

-<6
2* $
/   
- "
   $"
" 3/ 
#


$  '4  

$
 

5
$1 
$  )$" *)
1!

    
9*!  (" $$* 
'( 3  $ 
5 &


 
   

   
  
/#

9

A
B, 8



* ! ""CD

 
    6 /  
 -
    
 

 ,  $*'   $ 8 ( )$* 

. 5()$* 
. +* 8 ( )' 

* 5()'   ()  $ 8 E!  $* 
, (8'!     $*' 
  8'!  #  , ( )$* 
2  23 '(2  2  23 
7 
 
  
       
 . 
 ".  
 " 
       

 
 
    

#6
4
+56#6
<6

(     
/(  0 F7

 
8
 
 
 &
    

  !  
 9
--      
--    
 6 /    
 -
  !

   
       #   '( 
 $ ( # $* 

) 4  $* 
 ( =# ' 

 # ' 
/(G* # $* 
/( *8 ( $* 
'(
 '( 
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli
minning-
argreina