Morgunblaðið - 07.06.2002, Blaðsíða 48
MINNINGAR
48 FÖSTUDAGUR 7. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Kvöldblíðan lognværa
kyssir hvern reit
komið er sumar og fögur
er sveit.
Sól er að kveðja við
bláfjalla brún
brosa við aftanskin fagurgræn tún.
Seg mér hvað indælla auga þitt leit
íslenska kvöldinu í fallegri sveit.
(Guðm. Guðm. skólaskáld.)
Hann var fæddur inn í vorið, sex
dögum fyrir sumarsólstöður, lengsta
dag ársins, og dó inn í vorið þrjátíu
og þremur dögum fyrir áttugasta og
fyrsta afmælisdag sinn. Hann var
sannur og heill vormaður lands og
þjóðar.
Vart verður um það deilt að Þingið
og Vatnsdalurinn eru með fegurstu
sveitum þessa lands, og Hnausar í
Þingi eru eitt af höfuðbólum héraðs-
ins. Hver gleymir sem hefur séð fag-
urt vorkvöld á þessum slóðum, þegar
vorgyðjan svífur yfir Flóðinu og
vængjablak hennar speglast í slétt-
um sólvermdum fletinum. Hljómar
frá kliðmjúku álftakvaki berast um
sveitina og mófuglinn syngur sín feg-
urstu ljóð. Samofin fegurð og fugla-
söngur og á stöku stað gárast vatnið
af sporðum laxanna sem leggja leið
sína inn í Vatnsdalsá. Allar þessar
aðstæður þekkti vormaðurinn Jakob
frá Hnausum, enda var hann alla tíð
bundinn sterkum böndum við Húna-
vatnsþing.
Við vorum þremenningar að ætt,
feður okkar bræðrasynir og mikil og
einlæg vinátta ríkti á milli okkar
æskuheimila. Ég frá Geithömrum í
Svínadal, smábýli miðað við Hnausa.
En breyttir tímar hafa gert mitt
JAKOB
SVEINBJÖRNSSON
✝ Jakob Svein-björnsson fædd-
ist 15. júní 1921 á
Hnausum í Húna-
þingi. Hann varð
bráðkvaddur í
Reykjavík 13. maí
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Fossvogskirkju 21.
maí.
æskuheimili að góðu
býli og búa þar góðir
bændur sem reka þar
búskap með miklum
myndarbrag. Mikill
samgangur var á milli
æskuheimila okkar þó
vegalengd væri tölu-
verð, um tveggja tíma
reið en um annan far-
kost var ekki að ræða
en hestinn, þarfasta
þjóninn.
Mikil gleði og gest-
risni ríkti á báða bóga,
þegar þessar fjölskyld-
ur hittust. Strax sem
unglingur var Jakob bráðþroska,
stór og sterkur, léttur á fæti og glað-
sinna. Þeir bræður Jakob og Leifur
voru fyrirmynd góðra drengja.
Hnausasystkinin voru fimm að tölu,
þrjár systur og tveir bræður, öll fyr-
irmyndarfólk. Jakob var í miðið og er
sá fyrsti sem fellur í valinn. Ég var
yngstur af mínum systkinum og er
einn á lífi. Þannig miðar straumi tím-
ans áfram, talar sínu máli og segir
sína sögu. Ungur að árum vann ég í
vegavinnu í Svínadal norðan við Mos-
fell, ysta bæ í dalnum. Verkstjóri var
Guðmundur bróðir minn, 10 árum
eldri en ég. Mér eru sérstaklega
minnisstæðir þrír ungir menn úr
Þingi og Vatnsdal fyrir dugnað,
hreysti og myndarskap, skal þó á
enga hallað sem þarna unnu, en allt
var unnið með handverkfærum.
Þessir ungu menn voru Jóhann Run-
ólfsson frá Kornsá, hann dó á besta
aldri, Jakob frændi minn og Jósep
Magnússon frá Brekku, lítið eitt
eldri en við, enn á lífi en heilsuskert-
ur. Þá var í tísku að togast á um kefli,
fara í sjómann, krók og krumlu. Það
voru mikil átök þegar þessir ungu
menn sýndu aflraunir sínar, tókust á
og gerðu allt sem þeir gátu, hlífðu sér
hvergi en allt í góðu gert. Þannig var
frítímum og gleðistundum eytt í þá
daga. Ég var lítill væskill í saman-
burði við þá, enginn kraftakarl en
drjúgur til vinnu og lét ekki halla á
mig í þeim efnum. Þetta voru
skemmtilegir dagar sem líða mér
ekki úr minni. Ævin líður áfram.
Báðir fórum við nafnar í sinn hvorn
alþýðuskólann, um aðra menntun var
ekki að ræða. Hin góðu kynni héldust
þegar við hittumst þó leiðir skildu á
ýmsan hátt.
Í janúar 1948 tók ég meirapróf á
Blönduósi en minna bílpróf tók ég
1946 og eignaðist þá nýjan Willy’s
jeppa. Strax eftir meiraprófið fór ég
til Reykjavíkur á mínum jeppa, óráð-
inn hvað gera skyldi. Þegar suður
kom hitti ég vin minn og nafna niður í
Lækjargötu en hann keyrði þá á
B.S.R. Hann hvatti mig til að kaupa
bíl, Ford árgerð 1946, nr. 1066, af
manni sem keyrði á stöðinni en var
að hætta þar og réð sig hjá Stræt-
isvögnum Reykjavíkur. Það var ekki
svo þægilegt að komast inn á bílastöð
nema sá hinn sami sem hætti, ætti
þar bíl og afgreiðslumöguleika. Við
ræddum strax við Óskar Thoraren-
sen eiganda og forstjóra B.S.R. en
hann og nafni voru góðir vinir.
Eftir stutt samtal fékk ég leyfi til
að hefja akstur á stöðinni og keypti
bílinn sem nafni hafði bent mér á. At-
vinnuakstur hóf ég sama daginn og
ég fékk meiraprófsréttindin 28. febr-
úar 1948. Örlög mín voru ráðin í
þessum efnum og starfaði ég á
B.S.R. næstu 43 árin, og var það all-
an þann tíma mín aðalvinna. Við
nafnar vorum því samstarfsmenn öll
þessi ár, þó hann leitaði sér vinnu á
öðrum stöðum um stundarsakir en
keyrði jafnframt á stöðinni. Nafni, en
við kölluðum hvorn annan nafna eftir
að við fórum að starfa saman á
B.S.R. og reyndar áður. Hann hafði
mikil og traust viðskipti við Húsa-
meistara ríkisins og ferðaðist mikið
með Björn Rögnvaldsson ofl. sem
höfðu eftirlit með byggingum ríkis-
ins út um allt land. Einnig keyrði
hann mikið Eirík Briem ofl. vegna
eftirlits með rafmagnsframkvæmd-
um.
Þá má ekki gleyma öllum þeim er-
lendu laxveiðimönnum sem hann
keyrði mikið, þeir höfðu á leigu lax-
veiðiár og þær ekki af verra taginu.
Hann var frábær ferðamaður, góður
og öruggur bílstjóri og ávallt á góð-
um bílum, en erfitt var að fá góða eða
nýja bíla þar til innflutningur var
gefinn frjáls 1955. Nafni var mjög
vinsæll á stöðinni, glaður og hressi-
legur, bóngóður og vildi hvers manns
vanda leysa og taldi ekki eftir sér
fyrirhöfn ef hann gat öðrum hjálpað.
Hann virkaði á okkur eins og hress-
andi vorblær þegar hann kom inn á
stöðina og við biðum eftir túrum. Það
er ekki öfundsvert starf að vera
leigubifreiðastjóri, því ekkert hefst í
aðra hönd nema með óheyrilega
löngum vinnudegi. Ég held að nafni
hefði verið betur settur sem iðnaðar-
maður því hann lagði haga hönd á
margt. Ég er býsna sáttur við lífs-
hlaup mitt, en þó tel ég að mér hefði
hentað margt betur en að verða
leigubifreiðastjóri þó mér farnaðist
vel í starfinu án slysa eða tjóna.
Nafni var enginn efnishyggjumað-
ur en átti nóg fyrir sig og sína. Hann
lagði það ekki í vana sinn að hrinda
þeim sem hrasa, heldur að styðja þá
sem minna máttu sín. Foreldrar
hans voru rismikil heiðurshjón, hér-
aðinu og þjóðinni til sóma. Annáluð
fyrir gestrisni og höfðingsskap.
Sterkir persónuleikar sem gleymast
ekki þeim sem þekktu þau best.
Nafna þótti vænt um heimabyggð
sína og æskuheimili sitt. Byggði
sumarhús hér syðra sem hann flutti
norður og setti niður í hlíðinni beint á
móti Hnausum á fallegum og gróð-
ursælum stað. Þar undi hann sér vel
með fjölskyldu sinni þegar um hægð-
ist og tími vannst til. Veiddi í
Hnausatjörninni bæði í lagnet og á
stöng. Hann var mikill hestamaður
og átti góða hesta sem veittu honum
og fjölskyldu hans margar gleði-
stundir hér í borg. Ég man eftir hon-
um fyrir norðan á þeysireið á falleg-
um gæðingum og gaman hafði hann
af að temja baldna fola, því hvorki
vantaði kjark né lagni. Hestavinur í
orðsins fyllstu merkingu. Þar sönn-
uðust þessar fallegu línur: „Milli
manns og hests og hunds hangir
leyniþráður“. Ég var staddur á fjar-
lægum slóðum þegar andlát hans bar
að, en ég var látinn vita í gegnum
síma hvað hafði skeð. Útförin hafði
farið fram þegar ég kom heim, því er
þessi kveðja svo síðbúin. Hann var
einn af þeim sem lifði fyrir heimili
sitt, konu sína og börn. Jakob og Þór-
dís Inga Þorsteinsdóttir stigu mikið
gæfuspor þegar þau gengu í hjóna-
band 20. október 1949. Þau eignuð-
ust fjögur börn sem öll eru vel
menntuð og góðir þjóðfélagsþegnar.
Barnabörnin eru ellefu, einnig vel
gefin og mannvænleg.
Einlægnin, tryggðin og vinátta
foreldra okkar í garð hvers annars,
vona ég að megi endurspeglast í hug-
um og hjörtum afkomenda okkar. Nú
er jafnt á komið með okkur Ingu, við
höfum misst maka okkar með svip-
legum hætti eftir langa og farsæla
áratugi, en hvað er betra en kveðja
lífið án þjáninga því dauðinn bíður
okkar allra, en minningin lifir þó
maðurinn hverfi. Megi almættið
halda verndarhendi sinni yfir eigin-
konu, börnum þeirra og barnabörn-
um, og hugga þau og styrkja í þungri
sorg og söknuði.
Að síðustu kveð ég hann með
tveimur erindum úr ljóði eftir al-
þýðuskáldið Gísla Ólafsson frá Ei-
ríksstöðum. Hann var þá staddur á
fögrum útsýnisstað þar sem hann
lýsir umhverfinu umvöfðu æsku-
stöðvum nafna míns.
Sjáðu í suður og vestur
hið svipmikla fjallagróp
þar Gljúfurá austan við Ásmundarnúp
fer ólgandi norður í Hóp.
Fegurðin aldrei fyrnist
þó fækki afburðamenn.
Norðast í Víðidal veit ég þið sjáið
virkið hans Finnboga enn.
Horfðu norður um Hagann
og Hópið spegilslétt
Húnvetnska klaustrið þar hillir
svo hátt milli vatnanna sett.
Við staðinn fornhelga, fræga
festist minningaband.
Um það syngur hann Ægir
upp við Þingeyrarsand.
Ég kveð þig með söknuði og trega.
Þinn frændi, vinur og nafni
Jakob Björgvin Þorsteinsson.
Háteigskirkja. Samverustund eldri borg-
ara kl. 13 í umsjón Þórdísar, þjónustufull-
trúa.
Laugarneskirkja. Mömmumorgnakonur
hittast kl. 10 og grilla á leikvelli hverfisins.
Boðunarkirkjan, Hlíðarsmára 9. Samkom-
ur alla laugardaga kl. 11–12.30. Lofgjörð,
barnasaga, prédikun og biblíufræðsla.
Barna- og unglingadeildir á laugardögum.
Létt hressing eftir samkomuna. Allir vel-
komnir. Biblíufræðsla alla virka daga kl.
10, 13 og 22 á FM 105,5.
Landakirkja í Vestmannaeyjum. Kl. 10–12
vordagar 5–9 ára krakka. 3. dagur. Mæt-
ing í KFUM&K húsið við Vestmannabraut.
Hjördís.
Kefas. Kaffihúsakvöld verður í Kefas í
kvöld k. 20.30. Boðið verður upp á söng,
ljóðalestur og vitnisburð. Selt verður kaffi,
kakó og kökur á góðu verði. Allur ágóði
rennur í kirkjubygginguna. Bjóðum ættingj-
um og vinum á kaffihús á fallegum stað
þar sem fagnaðarerindið er boðað. Allir
eru hjartanlega velkomnir.
Hvítasunnukirkjan á Akureyri. Unglinga-
samkoma í kvöld kl. 21. Prédikari verður
Benjamin Goodman en hann er bandarísk-
ur prófessor í heimspeki og hefur hann
kröftuga spámannlega þjónustu. Titill pré-
dikunarinnar er Drottinn hefur nafn að
gefa þér.
Sjöundadags aðventistar á Íslandi:
Samkomur á laugardögum:
Aðventkirkjan, Ingólfsstræti: Biblíu-
fræðsla kl. 10. Guðsþjónusta kl. 11.
Ræðumaður Eric Guðmundsson.
Biblíurannsókn og bænastund á miðviku-
dagskvöldum kl. 20. Bænastundir á
hverju kvöldi kl. 20–22 í hliðarsal kirkj-
unnar. Allir hjartanlega velkomnir.
Safnaðarheimili aðventista, Blikabraut 2,
Keflavík: Biblíufræðsla kl. 10.15. Guðs-
þjónusta kl. 11. Umsjón: ungt fólk úr
Reykjavík og Hafnarfirði.
Samlestrar- og bænastund á föstudags-
kvöldum kl. 20. Allir hjartanlega velkomn-
ir.
Safnaðarheimili aðventista, Gagnheiði
40, Selfossi: Biblíufræðsla kl. 10. Guðs-
þjónusta kl. 11. Ræðumaður: Einar Val-
geir Arason.
Aðventkirkjan, Brekastíg 17, Vest-
mannaeyjum: Biblíufræðsla kl. 10. Guðs-
þjónusta kl. 11. Umsjón: Sigríður Krist-
jánsdóttir og Amicos. Samlestrar og
bænastund í safnaðarheimilinu á fimmtu-
dögum kl. 17.30. Allir hjartanlega vel-
komnir.
Loftsalurinn, Hólshrauni 3, Hafnarfirði:
Guðsþjónusta/biblíufræðsla kl. 11.
Ræðumaður: Gavin Anthony. Allir hjartan-
lega velkomnir.
Safnaðarstarf
Háteigskirkja í Reykjavík.
Ferming í Tálknafjarðarkirkju
laugardaginn 8. júní kl. 13.30.
Prestur sr. Sveinn Valgeirsson.
Fermd verða:
Dalíla Lirio Fannarsdóttir,
Túngötu 21.
Eydís Hulda Jóhannesdóttir,
Túngötu 37.
Sveinbjörg Erla Ólafsdóttir,
Túngötu 33.
Freymar Gauti Marinósson,
Móatúni 23.
Ferming
/
020;0
/56 ()&?
1
1
1 )
2"( " &**
!'6 4 '
1$. " -
2+/
20 ! +
;9<<
15# ?
;5(63
.
3
4
& ++*
1 5 &"
5 1 " -
KIRKJUSTARF
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer
höfundar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali eru
nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
Birting afmælis- og
minningargreina
♦ ♦ ♦