Morgunblaðið - 27.08.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Sumt það fólk sem
við kynnumst á lífsleið-
inni hefur á mann meiri
áhrif en aðrir. Kynni
við það eru beinlínis til
þess fallin að gera okk-
ur að betri manneskjum, svo marga
aðalskosti hefur viðkomandi til að
bera sem aftur smita mann sjálfan.
Þannig var vinur minn, Ási Markús
Þórðarson á Eyrarbakka. Fáum
öðrum líkur, ævinlega glaður og
kátur – en þó þannig að hann vakti
mann til umhugsunar um sitthvað í
tilverunni. Þessi einstaki maður
varð víða og með ýmsu móti til þess
að marka spor.
Með okkur Ása Markús knýttust
vinabönd þegar ég tók við hann við-
tal sem birtist í febrúarblaði Heima
er best 1995. Það voru bönd sem
ekki brustu. Í viðtalinu, sem ég tók
á fyrstu dögum þess árs, var víða
komið við og Ási sagði mér undan
og ofan af ævi sinni. Heilan eft-
irmiðdag sátum við í Ásheimum á
Eyrarbakka og spjölluðum saman.
Ég man að þann dag var sunnan
slagveður og brimið barðist um í
Bakkafjöru. Ekki var hundi út sig-
andi. Fáum dögum síðar kom ég svo
aftur til Ása með viðtalið til yf-
irlestrar. Þá var hinsvegar komin in-
ÁSI MARKÚS
ÞÓRÐARSON
✝ Ási Markús Þórð-arson fæddist á
Sléttabóli í Vest-
mannaeyjum 22. júní
1934. Hann lést á
Sjúkrahúsi Suður-
lands 18. ágúst síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Eyrar-
bakkakirkju 24. ágúst.
dælis blíða – og sjór-
inn sléttur. Þetta var
vetrardagur einsog
þeir fallegastir gerast.
Við löbbuðum fram á
fjörukambinn, sett-
umst á stein og okkur
varð skrafdrjúgt.
Að mér hefur sótt
síðustu daga sú hugs-
un að veðrabrigðin í
lífi Ása Markúsar hafi
að sumu leyti ekki
verið ólík því sem hér
er að framan lýst.
Stundum var brim og
þungt í sjó, en í ann-
an tíma var sólskin um allar jarðir.
Andstæðurnar voru skarpar. Fáir
munu til að mynda fá storminn við-
líka í fangið og Ási Markús og Að-
alheiður Sigfúsdóttir, kona hans,
reyndu á haustdögum árið 1984
þegar þau misstu syni sína tvo í
sjóslysi. Mér finnst einsog þar hafi
ævistarf mitt farið í einni svipan,
sagði Ási við mig í áðurnefndu við-
tali þegar hann ræddi við mig um
þann atburð. Heilsuleysi alla tíð
risti Ása líka rúnum – og gerði hon-
um margt mótdrægt.
En oft var líka sólin förunautur
og fylgihnöttur Ásta Markúsar.
Margt gott gerði hann sem bæði
gladdi hann sjálfan og hans nánasta
fólk, rétt einsog hann hafði líka
mikinn metnað fyrir hönd sinnar
heimabyggðar. Bíórekstur, tónlist-
arskóli, verslunarrekstur, útgerð,
ferðaþjónusta og dvalarheimili aldr-
aðra. Í mörgu svona vasaðist hann
um dagana – og er þá engan veginn
fulltalið. Öllu þessu sinnti hann af
myndarskap og með þeim hætti að
eftir var tekið og það langt út fyrir
öll hreppamörk.
Aldrei hitti ég hann öðruvísi en
svo að hann hefði ekki nýtt á prjón-
um og hugmyndirnar voru gjarnan
háleitar. Gjarnan hringdi hann í
mig og formálinn var stuttur.
„Siggi minn, þetta er Ási Markús
hérna. Ég var að velta fyrir mér
hvort þú gætir ekki skrifað um
ákveðið mál fyrir mig,“ sagði hann.
Útlistaði svo hver hugmynd sín
væri og hvaða möguleika hann sæi í
málefninu felast. Honum var einatt
mikið niðri fyrir rétt einsog engan
tíma mætti missa. Kannski var líka
raunin sú; heilsuleysi og önnur lífs-
reynsla færðu Ása ef til vill heim
sanninn um að öllu í okkar lífi er
bæði afmarkaður staður og stund.
Í einni af mínum síðustu heim-
sóknum til Ása brutust um í honum
þær hugmyndir að nú væri tíma-
bært að fá mig á Bakkann og setja
ævisögu sína blað. Hann kvaðst fús
til – og vísast hafði hann frá nægu
að segja. Hinsvegar er ég ófarinn
enn á Bakkann í þessum tilgangi –
og auðvitað verður ævisaga ekki
skrifuð nú þegar sögumanns nýtur
ekki lengur við. Þó má auðvitað
segja að Ási hafi með óeiginlegum
hætti skrifað sína sögu sjálfur og
það með miklum ágætum, því
mörgu góðu kom hann í heila höfn
um dagana. Af nægu er að taka,
einsog hér er að framan getið.
En það sem hæst rís eru þó að
sjálfsögðu þær góðu minningar sem
við eigum um hann Ása okkar,
mætan mann sem ég veit að margir
sakna sárt. Mest þó ástvinir hans
og nánasta fjölskylda – og því fólki
votta ég hér mína innilegustu sam-
úð.
Sigurður Bogi Sævarsson.
Elsku Ási. Sunnudaginn 18.
ágúst kom mamma til mín og vakti
mig og sagði mér að nú væri hann
Ási dáinn. Þú varst búinn að vera
mikið veikur en núna veit ég að þér
líður betur.
Ég á þér og Allý nöfnu svo mikið
af þakka að orðin eru ekki nóg, þið
voruð alltaf svo góð við mig að ég
leyfði mér stundum að kalla ykkur
ská-afa og ská-ömmu. Ég kveð þig
nú með söknuði í hjarta en þó gleði
því að ég veit að þér líður svo vel
núna og ert kominn á góðan stað.
Mig langar að enda þessi orð á
nokkrum línum úr Passíusálmun-
um:
.  % 

  
 
+ 
 
   
      

$ 
  
  %
1

2//  & 4 >?
 
5
  
    % 

  

  /

  

$    
    !

&&
4&## 
(7&& 
4&#$&
'&/4# 
(7&&
 &#  !"" 
4&#$&
<5
 &#  /$ '$&+
.  %     
+  

   +      


//9%:

2// 6'@ 5075
96   A3+
 %    

 
$  0
 
 < &&
+"&'$&+
,  %     
 

      

   
 

    $ 9
09%:
%

2// 
&# ;B
 
5
 +   
       
   

&$&5<+

$&
%&"
&$&5# 946$&
-
&$&5# 
-" <
&$&5$&

&$&546 9$&
"C9# 
9 &7 #59# 
%&" 5 &#  "'$&

5+ "# 

 &# "$&&&
"D6# 
! & "$&! : 
5# 
$"  & & &+
,  $ 
# 
%
-(.

2//%
4 
- "E">
 
5

  *! !
      2 
4&## +
.  %     %  
+ 
 
  +      


   
 
   

2*
/!%<2
9 & 5 
5+
 %   
 
 

 ,
 6&<2$& (&&*  &# 
 "'&2#  (&&! &$&
2 & 2$& "
"&# 
 & &$"&"  &+
1
 +  
  +      


  /

  

C(
*%/( 2// 9$";F
 
5+
 % 
     
 
  
    
  
/
$ #   
  (&&<4&#$& 
"2 # 
<4&#(&&$&  9## 
 "0 (&&$&  "59+(&## 
   $"&"44 &+
2    

   

-(.
 
2//%    
  3 


-! !
"
 

 

# $%$!
-& & & & & &
$" &# &#+
& 
    
  

  


:-(.
/!0 2//% 6 7 4  
6* 
" ;3
* 
5
  
 0
# 

  *4!  !  !55!
 6& " &$& ! 8
# 

G 
5  " &$& %&" "D64# 
   & &$" & & &+
)    
   


!%9.*:

+@

6/&"
  ' (# 
' 
   *! !
2 



# '  

 65!  ! 6!65!
7




 2$   
8
(  9! (
 !  !55!
"  " $& 9## 
9# " $& !< # 
$" & &+
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi