Morgunblaðið - 19.09.2002, Page 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. SEPTEMBER 2002 43
kom vel fram í umhugsun hans um
Gunnar bróður sinn. Eftirlifandi
systkinum Ebba vottum við okkar
dýpstu samúð.
Ebba frænda verður sárt saknað,
minning hans mun lifa eins og for-
feðra hans sem getið er í grein P.P. í
Mbl. á gamlársdag 1988, en þar segir
m.a.:
„En það er einnig fagnaðarefni að
hingað norður í myrkur og fásinni
skuli hafa leitað flokkur manna, sem
hefir kryddað tilveru heldur hnípinn-
ar þjóðar með suðrænni hlýju í skap-
höfn og léttri lund og jákvæðu lífs-
viðhorfi.“
Elsku frændsystkin, við systkinin,
mamma og fjölskyldur vottum ykkur
okkar dýpstu samúð við fráfall ást-
kærs föður, tengdaföður, afa og lang-
afa.
Blessuð sé minning Hjálmtýs E.
Hjálmtýssonar.
Árni, Valgerður, Hjálmtýr og
Hrafnhildur Sigurðarbörn.
Kær vinur minn í yfir 60 ár, Hjálm-
týr E. Hjálmtýsson, er látinn. Hann
hefur líklega verið um 7 ára þegar ég
fluttist sem barn á Sólvallagötu 32,
en Ebbi, eins og hann var ætíð kall-
aður, bjó hjá foreldrum sínum á nr.
33. Við kynntumst fljótlega og lékum
okkur saman meira eða minna dag-
lega í áhyggjuleysi æskuáranna. Í þá
daga var Sólvallagatan leikvangur
okkar, nafli alheimsins og sjóndeild-
arhringurinn vart víðari, nema ef
vera skyldi tvær götur sem lágu sam-
hliða. Lengra var ekki farið frá heim-
ilinu. Strax í æsku fór að bera á því
hvað Ebbi var söngelskur. Minnist ég
þess að hann söng öllum stundum
heima hjá sér og þegar glugginn var
opinn hljómaði hans tæra drengja-
rödd út á götu, en hann söng alla tíð
af mikilli innlifun og tilfinninga-
þunga. Söngurinn virtist honum í
blóð borinn og minnist ég þess að
hann var í svokölluðum Sólskinskór
drengja og stúlkna í þá daga, en í
hann voru aðeins bestu raddir valdar.
Fljótlega eftir skólagöngu réð Ebbi
sig til starfa hjá Útvegsbanka Íslands
hf. þar sem hann var alla sína starfs-
ævi, lengst af sem fulltrúi hjá banka-
stjórninni. Hann var samviskusamur
og nákvæmur í öllu því sem honum var
falið og trúað fyrir, glaðlyndur með af-
brigðum og vinsæll meðal samstarfs-
manna og viðskiptavina bankans. Ebbi
var snyrtimenni fram í fingurgóma,
óvenju fágaður, smekklegur í klæða-
burði og skórnir hans þannig að það
mátti spegla sig í þeim. Að öðrum
ólöstuðum tel ég hann hafa verið einn
best klædda bankamann landsins.
Leiðir okkar lágu svo aftur saman,
þegar ég réð mig til starfa þar í árs-
byrjun 1956. Hann var náinn sam-
starfsmaður minn í um það bil 20 ár af
þeim 40 sem hann starfaði þar. Ég
þykist því þekkja hann nokkuð náið
eftir allan þennan tíma sem leiðir okk-
ar lágu saman í leik og starfi, allar göt-
ur frá bernskuárum Hann gekk alltaf
glaður og reifur til verka og kunni
hvorki að segja nei eða malda í móinn
hvað sem hann var beðinn um að taka
að sér.
Ungur að árum kynntist hann
verðandi eiginkonu sinni, Margréti
Matthíasdóttur, en þau sungu saman
og kynntust í kirkjukór Háteigs-
kirkju og höfðu því bæði tónlistina og
sönginn að aðaláhugamáli. Þarna
hefur sjálfsagt verið um ást við fyrstu
sýn að ræða, enda giftu þau sig hið
snarasta árið 1954, Margrét þá 18 og
Ebbi 21 árs. Það var ekki eftir neinu
að bíða fyrir ástfangið fólk, sem unni
hvort öðru. Þau hófu búskap hjá for-
eldrum Margrétar á Bergþórugöt-
unni, en þau hjón reyndust þeim afar
vel í upphafi lífsbaráttunnar. Ebbi og
Margrét eignuðust 7 mannvænleg
börn og voru þau umvafin ástúð for-
eldra sinna á uppvaxtarárunum. Auð-
vitað hefur tónlistarmenningin á
heimilinu haft sín uppeldislegu áhrif
á börnin, enda hafa þau öll músíkina í
sér og nokkur þeirra löngu lands-
kunn fyrir söng sinn. Það var engin
tilviljun, að þau voru gjarnan kölluð
„syngjandi fjölskyldan á Sólvallagöt-
unni“. Ebbi yljaði nágrönnunum um
hjartarætur með söng sínum sem
ungur drengur og nú hafði hann
fengið liðsauka þar sem fjölskyldan
var annars vegar. Reyndar eignuðust
þau Margrét íbúð í Miðtúni og síðar á
Tómasarhaga, eftir að þau fluttu frá
tengdaforeldrunum, en fljótlega eftir
lát foreldra sinna keypti Ebbi æsku-
heimilið af dánarbúinu, en þar átti
hann sínar bernskuminningar og leið
hvað best. Hann þjáðist af slæmu ex-
emi, en svo merkilegt sem það annars
kann að virðast batnaði það mikið,
þegar hann fluttist með fjölskylduna
á bernskuslóðirnar.
Þrátt fyrir að Ebbi hafi verið
söngvari af Guðs náð og farið í sitt
söngnám hér heima hjá Sigurði Dem-
etz og Sigurði Birkis, sem voru leið-
andi kennarar í sönglist á sínum
tíma, þykist ég vita, að hann hefur
saknað þess að hafa ekki haft tæki-
færi til þess að fara í frekara nám.
Það er nú einu sinni draumur flestra
stórsöngvara, en svo leyfi ég mér að
nefna þennan látna vin minn, að
mennta sig freka úti í hinni stóru ver-
öld. Sumir hafa tækifæri til þess og
aðrir ekki, en hann kunni hins vegar
sín takmörk og sætti sig við það sem
hann fékk ekki breytt, enda var hann
ákaflega lánsamur í einkalífi sínu og
vissi sem var að hagsmunir og ham-
ingja fjölskyldunnar sæti í fyrirrúmi.
Þau Margrét áttu líka gott líf og
söngurinn var sameiginlegt áhuga-
mál, sem færði þau nær hvort öðru.
Þau sungu mikið saman við ýmis
tækifæri, t.d. í einkasamkvæmum,
veitinga- og kaffihúsum borgarinnar,
Skagfirsku söngsveitinni, Útsýnar-
kvöldum, svo lítið eitt sé nefnt. Ebbi
söng svo einnig oft sem einsöngvari
hér og þar og í hinum ýmsu kirkjum
borgarinnar. Þá söng hann með Þjóð-
leikhúskórnum og Pólýfónkórnum,
sem meistari Ingólfur Guðbrandsson
stjórnaði af mikilli röggsemi, en kór-
inn fór einnig í hljómleikaferðir til
ýmissa landa í Evrópu. Þá söng Ebbi
um tíma í Lögreglukórnum og nokkr-
um bíómyndum, svo sem: Bíódögum,
Nýju lífi, Löggulífi, Dalalífi og Með
allt á hreinu. Þessi lítilláti vinur
minn, sem nú er horfinn á braut,
kynni mér eflaust litlar þakkir fyrir
ofangreinda upptalningu á lífshlaupi
sínu. Sýndarmennska var honum
víðs fjarri.
Þrátt fyrir að söngur og tónlist
ættu allan hug þeirra hjóna höfðu
þau unun af ferðalögum, sérstaklega
eftir að börnin stækkuðu og fóru að
flytjast að heiman. Þau elskuðu að
fara til sólarlanda og fóru þá gjarnan
ár eftir ár á sömu staði, svo sem
Costa Brava á Spáni og síðar eyddu
þau oft sumarleyfi sínu í tónlistar-
ferðir með Pólýfónkórnum.
Margrét lést langt um aldur fram,
árið 1995, aðeins 59 ára. Það var mik-
ið áfall fyrir Ebba enda voru þau ný-
komin heim eftir ánægjulega ferð til
Flórída. Þau höfðu þá notið „gullnu
áranna“ um skeið og lifðu í voninni
um að svo myndi verða um nokkurn
tíma enn.
Maðurinn með ljáinn spyr ekki um
vonir, óskir eða drauma. Hann er
miskunnarlaus og komumst við ekk-
ert hjá því, mannanna börn, að
standa augliti til auglitis við hann,
hvenær sem honum þóknast að berja
að dyrum. Það vitum við fyrir víst.
Við sem eftir lifum kveðjum góðan
dreng og óskum honum góðs gengis í
nýrri veröld tónlistar, þar sem þau
hjón munu eflaust taka lagið saman
að nýju.
Reynir Jónasson.
Látinn er æskuvinur minn Hjálm-
týr E. Hjálmtýsson, eftir stutt en erf-
ið veikindi. Við vorum fjögurra ára
þegar ég flutti á Sólvallagötuna, en
þar var Ebbi fæddur og hefur lengst
af búið þar. Þá þegar myndaðist góð
vinátta milli okkar og hefur haldist
síðan. Það má segja að síðan hafi leið-
ir okkar legið saman, því ævistarf
okkar beggja var hjá Útvegsbanka
Íslands í áratugi.
Ebbi var ungur að árum er hann
fann lífsförunaut sinn, Margréti
Matthíasdóttur, en hún lést um aldur
fram árið 1995. Áhugamál þeirra fór
saman í sönglistinni og sungu þau í
ýmsum kórum og var gefin út plata
með söng þeirra sem er mér kær.
Ég tel samband Möggu og Ebba
mikið lán fyrir mig, en í gegnum þau
kynntist ég yndislegri stúlku, sem
síðar varð konan mín, en hún og
Magga voru skólasystur og vinkonur.
Það var alltaf jafn gott að heim-
sækja þau hjón, fyrst á Bergþórugöt-
una, svo í Miðtúnið, síðan á Tómasar-
hagann og loks á Sólvallagötuna en
þá var Ebbi kominn á æskustöðvar
sínar. Alltaf var slegið upp veislu-
borði og rætt saman á léttum nótum.
Við Steina vottum börnum þeirra og
fjölskyldum innilega samúð og biðj-
um þeim blessunar.
Hilmar Gunnarsson.
Haustið svífur að með sínum fal-
legu litum og breytir umhverfinu og
allri tilverunni og það minnir okkur á
að veislu sumarsins er lokið í bili. Í
þannig umhverfi fáum við fréttina
um að Hjálmtýr, hann Ebbi, kær vin-
ur okkar allra, hafi lokið sinni sum-
arveislu hér á jörðu allt of fljótt. Það
mun vera illskiljanlegt fyrir okkur
flest hvernig og til hvers lífsvefur
hvers og eins er ofinn og hvernig og
hvers vegna hann fléttast inn í líf
annarra. En það vafðist aldrei fyrir
okkur vinkonunum úr Kvennaskól-
anum í Reykjavík og skólasystrum
Margrétar Matthíasdóttur eiginkonu
hans, sem einnig féll of snemma frá
fyrir sjö árum, af hverju lífsvefir
þeirra Hjálmtýs fléttuðust saman.
Þau giftust ung og þótt ólík væru
voru þau ótrúlega samhent, bjartsýn,
glöð og gefandi. Þannig kynntumst
við Ebba og tókum hann í sauma-
klúbbinn okkar eins og síðan alla hina
eiginmennina í klúbbnum. Saman
höfum við átt ótaldar samverustundir
við allar hugsanlegar aðstæður og
alltaf var Ebbi hrókur alls fagnaðar.
Við munum hann ungan, glaðan og
spengilegan á götum miðbæjarins og
það fór ekki milli mála hvar hann var
hverju sinni, það heyrðist í honum
langar leiðir, hann talaði hátt og
sveiflaði höndunum til áherslu og hló
mikið. Engan höfum við þekkt fljót-
ari til að brosa en hann og brosið lýsti
upp allt andlitið og langt út í um-
hverfið.
Eitt bros – getur dimmu í dagsljós breytt,
sem dropi breytir veig heillar skálar.
(Einar Benediktsson.)
Þannig virtist brosið hans Ebba
eyða öllum áhyggjum, það var bara
eins og allt væri í lagi. Við vinkon-
urnar fengum að fylgjast með fjöl-
skyldunni, fæðingum, skírnum, ferm-
ingum og öllum öðrum tyllidögum og
þeir voru margir. Við heyrðum Ebba
á háu og lágu nótunum setja óhikað
fram skoðanir sínar og verja þær af
ákafa þegar þurfti, við heyrðum hann
tuða yfir engu, við heyrðum hann
stjórna sínu heimili, við heyrðum
hann vera blíðan og nærgætinn, við
heyrðum hann segja góðar sögur,
vera stríðinn og fyndinn, en um fram
allt var hann einlægur af hjarta. Þess
vegna hafa lífsvefir þeirra Möggu átt
svo vel saman. Það má nærri geta að
lífsbaráttan var oft hörð með svo
stórt heimili, sjö börn og allt sem því
fylgir. Oft voru því erfiðar stundir en
þá hjálpaði tónlistin. Hann hlustaði
mikið á tónlist, hafði yndislega ten-
órrödd og naut sín vel sem einsöngv-
ari, í kórum og í revíuuppfærslum
þar sem söngurinn og hans kómísku
leikhæfileikar nutu sín vel og oftar en
ekki komu þau hjónin fram saman
enda bæði listamenn. Á heimilinu var
listin í hávegum höfð, börnin hafa
fengið hana í arf og bera merki for-
eldranna glæsilega áfram.
Hjálmtýr var listamaður á heims-
vísu, einstakt snyrtimenni og hafði
gaman af því að klæða sig vel og var
óragur að nota liti langt á undan öðr-
um en sérstaklega munum við eftir
skónum hans Ebba sem alltaf voru svo
fínir. Það var einmitt í síðustu veisl-
unni okkar í saumaklúbbnum sem
hann skartaði forláta skóm sem hann
sveiflaði óspart og hló hátt og mikið
þegar aðdáun viðstaddra hófst. Og svo
var tekið lagið, það brást varla.
Þannig viljum við muna hann og
þakka honum samfylgdina í nær
fimmtíu ár. Hann var góður félagi og
hans er sárt saknað úr hópnum.
Elsku Ásdís, Diddú, Linda, Matti,
Hanna Steina, Addi Gunni og Palli.
Við biðjum góðan Guð um líkn og frið
ykkur til handa, ykkar stóru fjöl-
skyldum og öðrum ættingjum.
Ásta, Bryndís, Bjarney, Edda,
Hertha, Ingibjörg, Nína,
Sigríður Soffía og Steinunn.
 Fleiri minningargreinar
um Hjálmtý E. Hjálmtýsson bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
01    #   
()*
*

B(,
  490=
"
    5  !      # 6  &  $ #$  '(  !,((
.
     #/     /        !   # 
#'2#;2#- !#
" 9%09#(0% #3%
( 8"&# %%"1(0% #!#
(#-%( (0% #!#
   #     # 
 #

*,
#9 "0 %% "120
7 %' 44 ?
"142 / 4
#   '  !
"#$ ## #%    #$  '(  !))(
.
         #/     /        ! 7 !!  # 
;"# 73#"%!#
73#"%%%! 3% $##-%  !#
1 %! 3% %% 
"%%5 %!#
%! #%! 3%
- %% 8"3!#!#
3' #% '#%

 #      #  # 
  #

*$
(,
#'#-%C
   #*#$   '(  !))(
;2#$34 )"4% 3'%)"4%
) ##@$34  # !#
( $34  # !#
 %B"# $34  # !#
 #
 %'"#3%
B9 0 #$34  # 3% "&#
 #!#
' #% '#%3' #% ' #% '#%
01    #      +
#   #
*+**+)*
,
12 8# %
73#948 %
     # 8  8  $#     '  !))(
$# %%% $ #!#
# &##& #!# #&#; #3%
(#%5#& #!# #/%%3## 3%
%% $# %#& #!#
3' #% '#%
9  /   /  4         #$     #$     #$
#    # 
($  , 4< 0&
-<  &D
4#"1#
  / #1  1    ##
%
       
 :

/   !#!#
2# (4"!# " 9%#  3%
(4"3% !#-%" 9%!#
 !#
0 #(4"3%
7!##&0%#(4"3% #-%"E!#
>/ #9#(4"3%
 #%%$3'"%!#
' #% '#%3' #% ' #% '#%