Morgunblaðið - 22.11.2002, Blaðsíða 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. NÓVEMBER 2002 47
✝ Borgþór Haf-steinn Jónsson
fæddist í Vestmanna-
eyjum 10. apríl 1924.
Hann lést á Landspít-
ala – háskólasjúkra-
húsi við Hringbraut
12. nóvember síðast-
liðinn.
Foreldrar hans
voru Sigríður
Bjarnadóttir hús-
móðir, f. 3.9. 1983, d.
16.7. 1970, og Jón
Hafliðason sjómaður,
f. 2.2. 1887, d. 13.7.
1972. Systkini Borg-
þórs voru Stefán H.Þ, f. 22.3. 1911,
d. 11.4. 1974, og Margrét Guð-
björg, f. 9.3. 1913, d. 1.2. 1981.
Eiginkona Borgþórs er Rann-
veig Árnadóttir húsmóðir, f. 14.4.
1924. Dóttir þeirra er Erna förð-
unarfræðingur, f. 28.1. 1960, gift
Óskari Alvarssyni húsasmið, f.
10.8. 1963. Börn þeirra eru: a)
Rannveig, f. 17.12. 1979, sonur
hennar og Jóhanns T. Maríusson-
ar er Huginn Þór, f. 21.11. 2000, b)
Borgþór Alex, 25.4. 1989, og c)
Margrét Birta, f. 23.4. 1990.
Borgþór lauk stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í Reykjavík árið
1945 og stundaði nám við verk-
fræðideild Háskóla Íslands 1945–
46. Hann lauk prófi í veðurfræði
frá Sveriges Met-
eorologiska och
Hydrologiska Instit-
ut (SMHI) í Stokk-
hólmi 1948 og fram-
haldsnámi við sama
skóla árið 1963. Þá
sótti hann fyrirlestra
hjá Alþjóðaflug-
málastofnuninni
(ICAO) og Alþjóða-
veðurfræðistofnun-
inni (WMO).
Borgþór starfaði
sem veðurfræðingur
hjá Veðurstofu Ís-
lands í Reykjavík
1948 til 1952 og hjá Veðurstofu Ís-
lands á Keflavíkurflugvelli 1952
til 1979 og deildarstjóri frá 1963
þar til hann lét af störfum árið
1994. Um árabil kenndi hann einn-
ig verðandi flugumferðarstjórum
veðurfræði hjá Flugmálastjórn.
Borgþór skrifaði fjölmargar
greinar í blöð, tímarit og bækur
um veðurfræði og önnur skyld
efni. 1970–75 hélt hann vikuleg er-
indi um veðurfræði o.fl. í ríkisút-
varpinu og flutti veðurspár í sjón-
varpinu frá 1978 til 1998. Borgþór
hlaut afmælismerki Alþjóðaveður-
fræðistofnunarinnar 1950 til 1990.
Útför Borgþórs verður gerð frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Við andlát Borgþórs föðurbróður
míns fannst mér eins og ákveðnum
kafla í lífi mínu væri lokið. Borg-
þór var yngstur barna afa míns og
ömmu sem bjuggu lengi í Vest-
mannaeyjum og síðar í Reykjavík.
Stefán faðir minn og Margrét syst-
ir þeirra létust fyrir allmörgum ár-
um.
Árið sem Borgþór settist í
Menntaskólann í Reykjavík tóku
afi og amma ákvörðun um að flytja
til Reykjavíkur. Eldri systkinin
voru flutt suður, höfðu stofnað
heimili og barnabörnin orðin þrjú.
Þau keyptu sér íbúð neðarlega á
Hverfisgötunni og mér segir svo
hugur að nálægðin við Menntaskól-
ann hafi ráðið því vali.
Á Hverfisgötunni var oft margt
um manninn, skólasystkini Borg-
þórs, vinir frá Vestmannaeyjum og
ættingjar úr Mýrdalnum litu við í
kaffi og að sjálfsögðu við, nánasta
fjölskyldan.
Ég man fyrst eftir mér um það
leyti sem Borgþór lauk stúdents-
prófi. Hann settist um haustið í
verkfræðideild Háskóla Íslands en
þann vetur bárust deildinni upplýs-
ingar um að í náinni framtíð kæmi
til með að vanta veðurfræðinga á
Íslandi. Borgþór ákvað því að söðla
um og næsta haust var stefnt á að
fara utan til Svíþjóðar til náms í
veðurfræði.
Dagurinn sem Dronning Alex-
andrine átti að leggja úr höfn er
mér enn í minni meira en hálfri öld
síðar. Fjölskyldan stóð og veifaði á
hafnarbakkanum búin að kveðja
Borgþór, sem var kominn um borð.
Þá gerðist það að þegar Drottn-
ingin var að snúa rakst hún í hafn-
argarðinn, skemmdist töluvert og
hætt var við siglinguna í bili. Borg-
þór var því kvaddur tvisvar sinn-
um.
Skömmu eftir að hann kom heim
úr námi, kynntist hann Rannveigu
og upp frá því voru þau aldrei
nefnd í fjölskyldunni nema bæði í
einu, Borgþór og Nanna. Borgþór
starfaði lengi hjá Veðurstofunni á
Keflavíkurflugvelli og áttu þau
heimili á Keflavíkurflugvelli í um
20 ár. Þau voru gestrisin og köll-
uðu á fjölskylduna á jólum og öðr-
um tyllidögum. Það var töluvert
ævintýri að heimsækja þau þang-
að. Nokkurs konar landamærav-
arsla var inn á svæðið og þau
þurftu því að láta vita í varðhliðið
hverjum þau áttu von á.
Árin liðu, Nanna og Borgþór
eignuðust dótturina Ernu, við
systkinabörnin stofnuðum heimili
hvert af öðru, amma, afi og faðir
minn féllu frá með stuttu millibili
og Margrét nokkru síðar. Eftir að
Borgþór, Nanna og Erna fluttu til
Reykjavíkur fór það svo að störf
okkar Borgþórs sköruðust því
hann hóf að færa landsmönnum
fréttir af veðri í sjónvarpinu þar
sem ég hafði starfað. Við hittumst
oft í önnum okkar en þó náðum við
stundum að rabba saman.
Öðru hvoru gáfust tækifæri til
að kalla í þau hjónin hingað í Sef-
garða. Síðast komu þau er við
fögnuðum heimkomu Steingríms
úr námi í verkfræði. Þá var hér
Vilhjálmur sonur Stefáns en hann
er sá eini í beinan karllegg í fjórða
lið frá þeim afa og ömmu. Borgþór
fór að grúska í ættfræði á seinni
árum og hafði hann gaman af
stráknum. Einnig þáðum við boð
þeirra hjóna við ánægjuleg tæki-
færi.
Minning Borgþórs lifir, lífið er
flétta, því Bjarni sonur minn hefur
tengst Ernu dóttur hans og Óskari
manni hennar vináttuböndum. Það
eru því ekki kaflaskil eins og ég
hélt heldur aðeins tími til að
staldra við og minnast þeirra sem
gengnir eru. Við Elísabet vottum
Nönnu, Ernu, Óskari og fjölskyld-
unni einlæga samúð.
Jón Hilmar Stefánsson.
Með fáum fátæklegum orðum
langar mig að minnast tengdaföður
míns Borgþórs H. Jónssonar.
Fyrstu kynni okkar voru þegar
þau hjónin Borgþór og Nanna
buðu mér í mat. Ég kveið því þar
sem ég hafði séð Borgþór í sjón-
varpinu og fannst hann ansi al-
vörugefinn en kvíðinn reyndist
óþarfur og í reynd var það mikið
gæfuspor að kynnast honum.
Borgþór var hafsjór af fróðleik
og heiðursmaður hinn mesti. Ár-
vissar sumarbústaðarferðirnar með
þeim heiðurshjónum voru fastur
liður í tilverunni. Í þessum ferðum
kynntist ég landinu betur en áður
enda var Borgþór vel að sér um
land og þjóð og óspar á fróðleikinn
og ferðirnar voru tilhlökkunarefni
fyrir mig og fjölskylduna.
Konu minni og börnum reyndist
hann stoð og stytta. Hann lagði
mikla áherslu á að börnin mennt-
uðu sig og fór oft yfir námið með
þeim. Ófáar stundir fóru í umræð-
ur og hafði Borgþór skoðanir á
flestum málum þar sem hann var
vel lesinn og mikill fræðimaður.
Borgþór var hreinskiptinn, heið-
virður og heiðursmaður mesti. Ég
er þakklátur fyrir kynni mín af
honum og þakklátur fyrir það sem
hann veitti fjölskyldu minni.
Nönnu sendi ég samúðarkveðjur,
svo og Ernu og börnunum mínum.
Óskar Alvars.
Afi minn er farinn. Þetta er
sorgartími fyrir fjölskylduna, en
við erum þó þakklát fyrir að hafa
átt hann að. Afi var trausti klett-
urinn og mikilvæg manneskja í lífi
mínu, hann var einnig lærdóms-
faðir minn og á ég ótal minningar
um hann þar sem við sitjum inni í
borðstofu og hann er að hjálpa mér
með lærdóminn. Hann var fullur af
fróðleik um hin ýmsu mál og ef
mig vantaði einhverja vitneskju
gat ég alltaf leitað til hans. Ég
þekkti hann allt mitt líf og sem
barn fannst mér afi minn vera ein-
hver sem myndi alltaf vera hjá
mér.
Afi var barngóður og stoltur af
afa- og langafatitlum sínum, enda
skipti það okkur systkinin miklu
máli að hann væri stoltur af okkur,
núna syrgjum við það að hann
skuli ekki vera hjá okkur við merk
tímamót sem framundan eru.
Afi var virðingarverður, mynd-
arlegur og kurteis, hann bar sig
líka alltaf vel og er það nokkuð
sem ég mun taka mér til fyrir-
myndar. Minningarnar eru margar
og góðar og er mér sérstæðust sú
minning hversu mörg góð samtöl
við áttum. Ég sé hann alltaf fyrir
mér inni í herberginu sínu innan
um aragrúa af bókum, við tölvuna
sína. Hann reyndist mér ætíð vel
og ég var stolt af afa mínum. Nú
er mikill maður farinn úr lífi okkar
allra og það verður undarlegt að
venjast lífinu án hans. Læt ég hér
staðar numið og geymi aðrar góðar
minningar út af fyrir mig og kveð
hér með hann afa minn.
Elsku litli ljúfur minn,
leiki við þig heimurinn.
Ástin gefi þér ylinn sinn,
þótt einhver fyrir það líði.
Vertu eins og afi þinn
allra bænda prýði.
(Örn Arnarson.)
Rannveig Ásgeirsdóttir.
Borgþór var fæddur í Vest-
mannaeyjum, en foreldrar hans
voru úr Mýrdalnum. Hann gat ekki
orðið nýtur sjómaður vegna sjó-
veiki, og þá þótti ráð að láta hann
ganga menntaveginn. Hann var
bókhneigður og mundi það, sem
hann las. Fjölskyldan fluttist til
Reykjavíkur og hann komst í
Gagnfræðaskóla Reykvíkinga, sem
var einnig kallaður Ágústarskólinn,
og síðan í stærðfræðideild MR.
Hann var ágætur námsmaður og
einnig góður skákmaður. Hann
byrjaði verkfræðinám í Háskólan-
um, en breytti síðar til ásamt fleiri
nemum. Tilboð hafði komið frá
Veðurstofunni um fasta vinnu, ef
þeir næmu veðurfræði. Það var
hagstætt að því leyti, að stærð-
fræðin er svipuð í báðum greinum
framan af, svo að verkfræðinámið
nýttist vel.
Borgþór giftist Rannveigu syst-
ur minni og við það hófust kynni
okkar. Hann var enginn hávaða-
maður en reyndist traustur og
áreiðanlegur. Samskipti mín við
þau Rannveigu jukust eftir að
Margrét systir okkar dó, því að ég
hafði verið mjög handgenginn
henni. Foreldrum Borgþórs kynnt-
ist ég nokkuð en fjölskyldu hans
minna. Um það eru aðeins góðar
minningar.
Borgþór var félagi í Frímúrara-
reglunni og vann m.a. nokkurt
starf fyrir bókasafn hennar. Hann
var og félagi í Ættfræðifélaginu og
kunni a.m.k. góð skil á eigin ætt.
Að leiðarlokum þakka ég Borg-
þóri ágæt kynni og votta aðstand-
endum hans innilega samúð mína.
Einar H. Árnason.
Fátt, ef nokkuð, hefur markað
stærri spor í starfsemi Veðurstofu
Íslands en samningurinn um að Ís-
land tæki að sér alþjóðaflugþjón-
ustu á Norður-Atlantshafi en hann
var undirritaður 16. september
1948. Einn hluti hans var fólginn í
að Veðurstofan annaðist veður-
þjónustuhluta þessa samnings en
auk þess var um að ræða flug-
umferðarstjórn sem Flugmála-
stjórn var falið að sjá um og fjar-
skipti sem komu í hlut Pósts og
síma að inna af hendi. Í aðdrag-
anda þessa samnings var Borgþór
H. Jónsson verkfræðinemi einn all-
margra stúdenta sem tóku áskorun
um að fara í veðurfræðinám til Sví-
þjóðar og hóf hann störf á Veð-
urstofunni að loknu námi 1948. Var
hann virkur þáttakandi í þeirri
miklu breytingu sem varð á Veð-
urstofunni í kjölfar fyrrnefnds
samningsins við Alþjóðaflugmála-
stofnunina ICAO. Starfaði hann
allan starfsaldur sinn á stofnuninni
fram til þess að hann lét af störf-
um fyrir aldurs sakir í apríl 1994.
Fyrstu fjögur árin vann hann í
veðurspáþjónustunni í Reykjavík
en frá 1952 á Flugveðurstofunni á
Keflavíkurflugvelli. Var hann
deildarstjóri þar frá 1963–1994,
með aðsetur í Reykjavík frá 1979
eftir að spástarfsemi Flugveður-
stofunnar var sameinuð spástarf-
seminni á spádeild Veðurstofunnar
í Reykjavík.
Það er mikil auðlind fyrir hvaða
fyrirtæki sem er að eiga trygga
starfsmenn og nærri 46 ára starf
Borgþórs í þágu Veðurstofunnar
lýsir miklum trúnaði hans við starf
og stofnun. Leiðir okkar Borgþórs
lágu fyrst og fremst saman um 13
ára skeið er við önnuðumst báðir
veðurfregnir í Ríkissjónvarpinu, en
þær annaðist hann frá 1979 til
1998. Kynntist ég honum sem
dagfarsprúðum og þægilegum í
samskiptum en ákveðnum ef þann-
ig bar undir. Þessum eiginleikum
beitti hann með sérstaklega góðum
árangri í starfi sínu sem fulltrúi
Veðurstofunnar á ýmsum fundum
og ráðstefnum á vegum ICAO og
alþjóðasamtaka flugfélaga, IATA.
Þar hélt hann málstað og hags-
munum Íslands mjög á lofti og
með svo góðum árangri, að eftir
var tekið, þegar að fyrrnefndum
samningi var sótt og breytingar
gerðar á honum.
Fyrir hönd Veðurstofu Íslands
vil ég færa honum þakkir fyrir
langa og dygga þjónustu við stofn-
unina og persónulega þakka ég
honum góð kynni og samskipti.
Eiginkonu hans Rannveigu, sem
um nokkurra ára skeið starfaði á
Veðurstofunni, svo og öðrum að-
standendum sendi ég samúðar-
kveðjur.
Magnús Jónsson.
Okkur langar með nokkrum orð-
um að kveðja fyrrverandi yfirmann
og samstarfsfélaga. Öll eigum við
það sameiginlegt að við hófum ung
störf á Veðurstofunni á Keflavík-
urflugvelli undir stjórn Borgþórs
sem þá var deildarstjóri. Hann
sagði oft það sem okkur þótti vænt
um að heyra að uppeldið á okkur
hefði tekist svo vel hjá sér. Við
viljum trúa því að hann hafi haft
rétt fyrir sér því enn erum við
starfandi á Veðurstofunni, rúmum
þrjátíu árum síðar. Það er með
virðingu og þakklæti í huga að við
kveðjum nú gamlan vin.
Kæra Nanna, við vottum þér og
fjölskyldu þinni okkar dýpstu sam-
úð.
Anna Lóa, Halldóra,
Jenný, Stella, Friðjón og
Hrafn.
BORGÞÓR H.
JÓNSSON
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
HRAFN RAGNARSSON
skipstjóri,
Ægisbyggð 9,
Ólafsfirði,
verður jarðsunginn frá Ólafsfjarðarkirkju laugar-
daginn 23. nóvember kl. 14.00.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð en þeim, sem vildu minnast hans, er
sérstaklega bent á Björgunarsveitina Tind í Ólafsfirði, sími 864 2760.
Lilja Kristinsdóttir,
Kristinn E. Hrafnsson, Anna Björg Siggeirsdóttir,
Sigurlaug Hrafnsdóttir,
Líney Hrafnsdóttir, Georg Páll Kristinsson
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
INGIBJARGAR EIRÍKSDÓTTUR,
Skjóli,
áður til heimilis í Gnoðarvogi 52.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Skjóls,
6. hæð, fyrir einstaka umönnun og aðhlynningu.
Ingibergur Jón Georgsson, Sigríður Kr. Gunnarsdóttir,
Eiríkur Oddur Georgsson, Ragnhildur Björk Sveinsdóttir,
Georg Kristjánsson, Dóróthea Huld Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
KRISTJÁN JÓHANN AGNARSSON,
Hegranesi 19,
Garðabæ,
lést á Landspítala Hringbraut miðvikudaginn
20. nóvember síðastliðinn.
Andrea G. Guðnadóttir,
Sigríður Kristjánsdóttir, Sigríkur Jónsson,
Unnur Helga Kristjánsdóttir, Sigurður G. Gunnarsson,
Kristján Jóhann Kristjánsson, Gemma Garcia Llorente,
Þorvaldur Símon Kristjánsson,
Margrét Sesselja Kristjánsdóttir
og barnabörn.