Morgunblaðið - 10.01.2003, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 10.01.2003, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. JANÚAR 2003 27 tar allra xtarstjórn rósín kín- Magnús prunalega efninu, en eri sömu því einnig rfðaefninu einsmynd- á litninga- skiptingu m þar sem örfáa týr- ru í gena- eru um 90 til þess að semi 5 af lifað góðu sín kínas- bbameins- algjörlega sín kínasi, ður. Lyfið verkunar- m veldur ögulegt að rumnanna ekið einu sárafáar ð hverfur r Magnús er hvort lyfjagjöf- ekki hvort g á sjúk- með töku engur um kamanum. fáar auka- óðmyndun inum eðli- sjúklings- mmi fyrir ega ef þeir með krón- óða bein- a að þeir nað sjúk- ræðslu en ferðin hef- r með sér fnvel dáið lt um það dla krón- ssjúklinga með nýja lyfinu, en þá veit maður ekki hvort maður er að lækna sjúk- linginn til langframa. Þessi spurning kemur ekki upp ef sjúklingurinn er gamall og þolir ekki beinmergsgjöf og ekki heldur ef ekki finnst góður beinmergsgjafi, þá setur maður sjúklinginn á lyfið. Margir læknar með unga sjúklinga og góða bein- mergsgjafa eru farnir að setja sjúk- linga sína á lyfið og nota nákvæmar sameindalíffræðilegar aðferðir til að fylgja sjúklingunum eftir og sjá hvort þeir svara meðferðinni vel.“ Magnús Karl segir að krabba- meinsfrumur séu hins vegar mjög snjallar og geti myndað nýjar stökk- breytingar og þannig fælt lyfin frá sér. „Rétt eins og bakteríur geta orðið ónæmar fyrir sýklalyfjum geta krabbameinsfrumur orðið ónæmar fyrir nýjum lyfjum. Þá gengur starf rannsóknarmanna út á að sjá hvaða afbrigði krabbameinsfrumunnar hefur breytt sér og er orðið ónæmt og leita að nýjum lyfjum til að hindra það. Vonin í krabbameinslækning- um er sú að í framtíðinni verði krabbamein að einhverju leyti með- höndlað með sama hætti og smit- sjúkdómar. Taka nýtt lyf út úr skápnum, ef ónæmi myndast, sem hefur aðra eiginleika til að vinna á krabbameininu.“ Það sé þó enn langt í land. „Fjöl- mörg krabbameinsgen eru þekkt og menn eru nú í óðaönn að reyna að finna lyf sem geta verkað á þau. Það eru allnokkur lyf í rannsóknum á frumstigi í Evrópu og Bandaríkjun- um, en það er misjafnt hversu mót- tækileg þessi gen eru fyrir því að hægt sé að þróa lyf gegn þeim. Það vill svo til að týrósín kínasar eru gen sem auðveldara er að þróa lyf við en mörgum öðrum. Við eigum margt eftir ólært, en framfarir í sameinda- erfðafræðinni hafa gjörbreytt allri okkar vinnuaðstöðu í krabbameins- lækningum.“ Glivec þegar notað á Íslandi Magnús Karl segir að Glivec sé þegar notað við meðferð hjá nokkr- um sjúklingum á Íslandi en aðeins sé ár frá því lyfið kom á markað. Það hafi verið afgreitt á methraða frá bandarísku lyfjastofnuninni, svo góður hafi árangur þess verið og aukaverkanir það litlar. „Þessi nýja tegund af krabba- meinsmeðferð getur hugsanlega bæst við þá meðferð sem sjúklingar fá í dag og í framtíðinni mögulega leyst hana af hólmi, en við erum ekki komin þangað enn þá. Við vitum ekki hvort okkur mun nokkurn tíma tak- ast að klæðskerasníða lyfjameðferð að krabbameininu sjálfu, en við höf- um a.m.k. þá sýn að í framtíðinni munum við geta gjörbreytt meðferð á krabbameini. Í dag er hægt að meðhöndla krónískt mergfrumu- hvítblæði, sem áður var eingöngu hægt að lækna með beinmergsíg- ræðslu, með því að taka lyfið einu sinni á dag. Þeir sem hafa verið lengst á lyfinu hafa tekið það í fjögur ár og það hefur gengið mjög vel. Örfáir sjúklingar sem hafa tekið lyf- ið hafa fengið hvítblæðið aftur, en það er mikill minnihluti. Við getum ekki sagt að við séum búin að lækna sjúklingana fyrr en við höfum fylgt þeim eftir í lengri tíma. En ég held að allir, sem hafa meðhöndlað sjúk- linga með þessum lyfjum, séu sam- mála um að þetta sé gjörbreyting frá því sem áður var.“ u gegn rumum          #  ! ferð og líðan sjúklinga st eftir að þróað var lyf ur sárafáar aukaverkanir agnússon læknir sagði krabbameinslækningum. nina@mbl.is BRIGITTE Boisselier hefurmeistaragráðu í líffræði-legri efnafræði og dokt-orsgráðu í eðlisefnafræði frá Dijon-háskóla í Frakklandi, auk doktorsgráðu í efnagreiningu frá Houston-háskóla í Bandaríkjunum. Það var hún sem tilkynnti 27. desem- ber sl. að stúlkubarn, Eva, hefði fæðst í heiminn á jóladag, klón 31 árs gamallar bandarískrar konu, sem einnig gekk með barnið. Fréttirnar hafa sem vænta mátti vakið mikla athygli en margir eru þó vantrúaðir og forsvarsmenn Clonaid – fyrirtækið er í Bandaríkjunum og var stofnað 1997 af Frakkanum Claude Vorhilon, sem er leiðtogi sér- trúarsöfnuðs sem kallar sig Raelians – hafa ekki enn sannað mál sitt. Boisselier, sem er forstjóri Clon- aid, segir í samtali við Morgunblaðið að foreldrar Evu hafi frestað því að láta gera þær DNA-rannsóknir á barni og móður sem þarf til að sanna að einræktun hafi átt sér stað [þetta er gert með samanburði á blóðsýn- um; hafi barnið verið einræktað ætti DNA þess að vera alveg eins og DNA móðurinnar]. Foreldrarnir ótt- ist að barnið verði tekið af þeim og vilji því ekki gera neitt í flýti. Sjálf segist Boisselier gjarnan vilja flýta þessari rannsókn. Hún virði hins vegar óskir foreldranna. Ekkert liggur á Sumir segja um undanslátt af ykkar hálfu að ræða, að engin klónun hafi átt sér stað. Hvernig svararðu slíkum fullyrðingum? „Tvö börn eru þegar fædd [Clon- aid segir hollenska konu hafa eignast barn númer tvö í byrjun ársins], þrjú til viðbótar eru væntanleg. Ég er viss um að nauðsynleg rannsókn verður gerð á einu þeirra. Þetta er því aðeins spurning um daga eða vik- ur, ekki meira,“ segir Boisselier. Hún bætir við að í sjálfu sér liggi ekkert á, börnin tvö, sem þegar séu fædd, dafni vel og að þau eigi langa ævi fyrir höndum. Gera megi nauð- synlegar rannsóknir hvenær sem er. Boisselier er spurð hvers vegna foreldrar Evu hafi kosið að klóna barn, þ.e. hvers vegna þau eignuðust ekki barn eftir „venjulegum“ leiðum. Hún svarar því til að faðirinn sé ófrjór og geti ekki eignast börn. Lík- ami hans framleiði ekkert sæði. „Eina leiðin fyrir þau til að eignast barn var annaðhvort að kaupa sæði úr sæðisbanka eða ættleiða barn. Hvorttveggja myndi þýða að utanað- komandi gen kæmu inn í fjölskyld- una. Þau kusu því frekar að eignast barn sem væri erfðafræðilega ná- kvæm eftirlíking annars þeirra. Þau vildu að fyrsta barn þeirra yrði stúlka, og því klónuðum við móðurina. Þetta er saga þeirra, í stuttu máli,“ segir hún. Hvers vegna skyldi fólk taka þá áhættu að klóna barn – það hefur jú sýnt sig, m.a. við tilraunir á dýrum, að ýmislegt getur farið úrskeiðis, fóstur deyja eða fæðast vansköpuð? „Allt þetta sem þú nefnir átti við fyrir fimm árum. Ian Wilmut [sem stýrði verkefninu sem lauk með fæð- ingu kindarinnar Dollý] vissi ekki hvernig átti að fara að þessu, gerði ótal tilraunir og ein þeirra gekk á endanum upp. Síðan þá hafa menn verið að slípa tæknina. Mun betur hefur gengið að einrækta fóstur upp á síðkastið,“ segir Boisselier. Klónun manna hefur þó ekki verið reynd áður. Eðlilegt væri því að gera ráð fyrir að hætta fylgdi þessu í byrj- un. Er ekki skrýtið að foreldrar skuli tilbúnir til að taka slíka áhættu? „Þetta fólk langaði í barn. Og þau voru ekki taka svo mikla áhættu. Það geturðu séð ef þú kannar málið bet- ur, ræðir t.d. við sérfræðinga um tæknifrjóvgun dýra, en þeir myndu segja þér að sama áhætta væri fyrir hendi með þeirri tækni […]. Menn vita hins vegar meira um tækni- frjóvgun kvenna [...].“ Þú ert þá að segja að klónun manna sé í raun auðveldari en klón- un kúa eða kinda? „Já. Sannarlega. Það sýnir reynsl- an okkur.“ Hafa fengið jákvæð viðbrögð Í fyrra var greint frá því að kindin Dollý eltist illa. Boisselier bendir hins vegar á að Dollý sé orðin sex ára. Vissulega þjáist hún af giktveiki en menn gleymi því að ærin, sem upphaflega var klónuð, hafi drepist þriggja ára að aldri. Dollý hafi því í reynd lifað þremur árum lengur en upprunaleg „útgáfa“ hennar. En hvað með hina siðferðilegu spurningu – sumir segja það sið- ferðilega rangt að klóna menn. „Ég myndi segja að það væri sið- ferðilega rangt að koma í veg fyrir að fólk, sem langar til að eignast barn, geti það. Hér skiptir auðvitað máli hvernig menn líta á þessa hluti. Sumir kjósa kannski að fylgja ein- hverjum trúarlegum kennisetning- um, sem segja að ekki eigi að dufla við slík vísindi. Á móti geturðu horft á þetta út frá sjónarmiði foreldra, sem langar í barn. Hvers vegna ekki að gera þeim það kleift? Foreldrar Evu eru afar hamingjusamir yfir því að hafa nú eignast dóttur. Þau líta ekki á hana sem „afritun“ af móð- urinni. Hún er einfaldlega barnið sem þau höfðu þráð svo mjög.“ Sú spurning er borin upp hvort Boisselier ræði þessi mál ekki á svo- lítið léttum nótum. Séu fullyrðingar Clonaid réttar ræði hér um mikil- vægan atburð, í raun vatnaskil í mannkynssögunni. Hvort ekki sé rétt að stíga varlega til jarðar, skoða hugsanlegar afleiðingar til hlítar áð- ur en ráðist er í klónun manna? „Það höfum við gert. Við höfum sagt umheiminum að þetta stæði til og hvernig það yrði framkvæmt. Ég greindi frá því á sínum tíma að við værum að byrja að frjóvga egg [með frumukjörnum], þannig vildum við stuðla að því að vel yrði tekið á móti þessum börnum, þegar þau kæmu í heiminn. Og ég trúi því að almenningsálitið hafi tekið breytingum á þessum tíma. Vissulega eru ekki allir hrifnir en þú myndir ekki trúa því hvað fólk hefur t.d. verið jákvætt, sem hefur komið að máli við mig úti á götu. Menn segja þetta frábært framtak, jákvætt sé að gera öllum foreldrum kleift að eignast barn. Þessi veruleiki hefur hins vegar ekki endurspeglast í umfjöllun fjölmiðla heimsins.“ Fjölmiðlar greina rangt frá Clonaid tilkynnti upphaflega að bandarískur blaðamaður, Michael Guillen, yrði beðinn um að fylgjast með tilheyrandi DNA-rannsóknum, sem færa áttu sönnur á að klónun hefði verið framkvæmd. Guillen lét hins vegar hafa eftir sér í vikunni að vel væri hugsanlegt að tilkynning Clonaid væri „úthugsað gabb“ til að vekja athygli á Raelians. Boisselier bendir á að Guillen hafi einnig sagt að vel gæti verið að þetta væri satt. „Hann er vísindamaður [Guillen kenndi áður eðlisfræði við Cornell-háskóla í Bandaríkjunum] og sagði að þar til hann hefði getað kynnt sér gögnin þá væri hvort tveggja hugsanlegt. Fjölmiðlar kusu hins vegar að fjalla aðeins um þá staðreynd, að hann nefndi að hugs- anlega væri um gabb að ræða.“ Þú neitar því þá að allt sé þetta gert einfaldlega til að tryggja Rael- ian-hreyfingunni umfjöllun? „Um þetta get ég sagt að það er vissulega rétt að Rael [nafnið sem Claude Vorhilon gengur núna undir] vildi upphaflega gjarnan koma heimssýn sinni [um að geimverur hafi komið til jarðar fyrir 25.000 ár- um og skapað lífið og þar á meðal menn með klónun – kenningin felur í sér að lykillinn að eilífu lífi felist í „endurgerð“ einstaklinga með klón- un] á framfæri. Honum var það hins vegar ekki kleift þá. Hann spurði mig hvort ég vildi aðstoða hann og ég svaraði játandi. Fyrir honum var þetta kannski í fyrstu spurning um umfjöllun en ég sagði einfaldlega nei, ég gæti nefnilega raunverulega gert þetta; klónað menn. Þetta væri vísindalega hægt. Og ég fékk fljótt fullt af beiðnum frá foreldrum, sem vildu láta klóna sig. Við hrintum verkefninu því í framkvæmd. Það gerðum við af því að ég er vísindamaður og af því að ég er meðlimur í Raelian-hreyfingunni og sætti mig þess vegna ekki við að framþróun vísindanna séu settar skorður, eða stjórnað af ráðamönn- um sem trúa á Guð og ýmis hind- urvitni. Og þegar ég tók að verja tíma með fólki, sem þráði börn, þá fékk ég eina ástæðu til viðbótar til að hrinda þessu í framkvæmd; þ.e. að hjálpa þessu fólki.“ Hvað eru hindurvitni? Þú notaðir þarna orðið „hindur- vitni“. Þú gerir þér grein fyrir því að flest okkar hinna álítum kenningar Raelian-hreyfingarinar einmitt þetta, þ.e. tóma vitleysu? „Ég myndi spyrja, hvaða afstaða til lífs á jörðinni er mest í samræmi við vísindalegar staðreyndir? Fyrir mér eru það kenningar Raelian- hreyfingarinnar, þær eru rökréttar. Sumt fólk trúir að til sé almátt- ugur Guð; að til hafi verið maður – Jesús – sem var eingetinn, fram- kvæmdi ýmis kraftaverk og var haldinn guðlegum anda. Þetta er ein kenning. Kenning Raelian-hreyfing- arinnar felur hins vegar í sér þá trú að til að fæða mann í heiminn þurfi ákveðna tækni [vísindi] og til að skapa heiminn þurfi ákveðna ein- staklinga, vísindamenn sem vita hvernig á að framkvæma það. Það fólk kom frá annarri plánetu. Ég er ekki sú eina sem trúir á geimverur. Margir vísindamenn trúa því að til sé líf á öðrum hnöttum. Og að trúa því að þessar geimverur hafi getað skapað lífið, eins og það þróaðist hér á jörðinni, telst ekki til hindurvitna. Ef þú skoðar þessar tvær kenningar til lífs á jörðinni er það mitt mat að sú sem ég trúi á telj- ist mun síður hindurvitni en sú sem felur í sér trú á almáttugan Guð, sem allt skapaði.“ Þú skilur þó hvers vegna margir álíta ykkur geggjuð, eða að um gabb sé að ræða hvað varðar Clonaid; allt uns þið hafið sannað, að ykkur hafi raunverulega tekist að klóna barn? „Já já. Ég geri mér grein fyrir því. Og þetta mun verða gert í fyllingu tímans. Ég tel að orðspor mitt skipti minna máli en öryggi barnanna. Ég hef nefnilega nægan tíma til að bæta orðspor mitt á ný,“ segir dr. Brigitte Boisselier. Klónun manna er sið- ferðislega réttmæt Reuters Dr. Brigitte Boisselier er hún tilkynnti að Clonaid hefði tekist að klóna barn. ’ Þau vildu aðfyrsta barn þeirra yrði stúlka og því klónuðum við móð- urina. ‘ david@mbl.is Brigitte Boisselier seg- ir að innan fárra daga eða vikna muni fyrir- tækið Clonaid staðfesta að því hafi tekist að einrækta börn. Í samtali við Davíð Loga Sigurðsson neitar hún því að um gabb sé að ræða.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.