Morgunblaðið - 28.05.2003, Qupperneq 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. MAÍ 2003 35
ir því. Við Fríða áttum margar góðar
stundir saman bæði hérlendis og að
ógleymdum ferðum okkar til útlanda
er við sóttum saman námskeið. Ég
þakka Fríðu fyrir allar samveru-
stundirnar þar sem gleði hennar og
næmi á skoplegar hliðar lífsins réðu
ríkjum. Votta ég fjölskyldu hennar og
ástvinum samúð mína. Drottinn taktu
vel á móti vinkonu minni Arnfríði Ís-
aksdóttur.
Guðrún Magnúsdóttir.
Ein merkasta kona innan
hárgreiðslustéttarinnar er fallin frá.
Mín fyrstu kynni af þessari merku
konu er minning úr barnæsku minni.
Þá fór ég með mömmu þegar hún fór í
lagningu hjá Fríðu í Permu sem þá
var með stofu í kjallaranum heima hjá
sér í Garðsenda, rétt fyrir neðan
Sogaveginn. Samhljómurinn var sá
sami, afi og amma áttu heima á
Garðsenda í Eyrarsveit og því vorum
við Fríða og Óskar tengd að mínu
mati.
Í minningunni var þar löng röð af
konum með þurrkuhjálmana yfir
höfði sér og vegna hávaða frá þurrk-
unum töluðu allir hátt. Það var því
einhvern veginn eðlilegt að þegar ég
kynntist Fríðu sem fullorðinn maður
að hún talaði hátt og lét vel í sér
heyra.
Fyrstu kynni okkar urðu hatröm.
Ég formaður nemafélagsins og hún
meistara. Fyrsta og eina verkfall
sveina skall á og það var hart barist.
Seinna vorum við saman í stjórn þeg-
ar ég var orðinn vitrari og meistari og
unnum við þá saman bæði hér og er-
lendis.
Fríða var einstök kona, hreinskipt-
in og blátt áfram. Maður vissi alltaf
hvar maður hafði hana hvort sem
manni líkaði betur eða verr. Við fór-
um margar ferðir til útlanda saman á
vegum alþjóðasamtaka hársnyrti-
fólks. Fyrst 1985 til Parísar og síðan í
Evrópukeppnina í Vín sama ár. Það
var fyrsta keppni Íslands innan CIC
og OIC. Það var stór stund fyrir okk-
ur og Fríða var dómari. Fjórir kepp-
endur í hárgreiðslu og við áttum ekki
að fá að vera með vegna formgalla til-
kynningar um þátttöku. Ég reyndi
allt sem ég gat en ekki gekk neitt.
Fríða gafst ekki upp og náði sam-
bandi við Wella, gamla karla sem við
skildum hvorugt og allt einu var allt
hægt. Við vorum inni í þessari fyrstu
keppni Íslands og fleiri keppnir
fylgdu á eftir. Fríða einfaldlega gat
ekki gefist upp. Og það var hún sem
reddaði því og hafði ekki hugmynd
um hvers vegna.
Að ferðast með Fríðu var á stund-
um skondið. Hún bar ekki tilfinningar
sínar utan á sér en það fór ekki á milli
mála að hún elskaði fjölskyldu sína.
Óskar minn, Óli minn, Björg mín,
Lára mín og Helgi Rúnar. Á ferðum
okkar talaði hún stanslaust um fjöl-
skylduna og það voru ekki bara börn-
in heldur börn systkina hennar líka.
Guðfinna, Helga og Sigurveig og
tengdadóttirin lærðu hjá henni. Hún
var sem sönn ættmóðir og margir
eiga henni gott líf að þakka.
Það má segja að Fríða hafi verið
stjórnsöm en hún vildi vel og var óeig-
ingjörn og í reynd þá var það gaman
að vinna með henni að félagsmálum.
Hún fékk verðlaun frá alþjóðasam-
tökum hárgreiðslufólks fyrir störf sín
1990 í Rotterdam. Það er mikill missir
að Fríðu og ég hef saknað hennar
mikið frá því hún hætti að vinna að fé-
lagsmálum með okkur. Því miður
fékk hún aldrei þá viðurkenningu sem
hún átti skilið frá okkur.
Ef einhver hefði átt skilið Fálka-
orðu fyrir félagsstörf þá var það
Fríða.
Óskar og börn, mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Torfi Geirmundsson.
✝ HrafnhildurFlosadóttir
fæddist á Hrafns-
stöðum í Köldukinn
8. ágúst 1935. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnuninni á Húsa-
vík 21. maí síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Þóra
Sigurlaug Sigur-
geirsdóttir, f. 23.
september 1903, d.
31. mars 1996, og
Flosi Sigurðsson, f.
7. nóvember 1904, d.
16. apríl 1979. Systk-
ini Hrafnhildar eru Sigurður
Gunnar, f. 24. ágúst 1930, Þóra
Kristín, f. 26. september 1933,
Guðrún, f. 10. nóv-
ember 1940, og Jón-
ína Hanna, f. 5. maí
1943. Fóstursystur
hennar eru Hallfríð-
ur Ingibjörg Ragn-
arsdóttir, f. 14. októ-
ber 1939, og Sig-
ríður Sveinbjarnar-
dóttur, f. 31. ágúst
1952.
Maður Hrafnhild-
ar var Björn Sig-
urðsson, f. 10. ágúst
1917, d. 4. septem-
ber 2000.
Útför Hrafnhildar
verður gerð frá Akureyrarkirkju
í dag og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Hrafnhildur eða Bíbí eins og hún
var kölluð var móðursystir mín. Ég á
margar góðar minningar um hana frá
því ég var lítil stelpa og einnig á síð-
ari árum. Ég man alltaf hvað það var
gaman og gott að heimsækja hana og
Bjössa manninn hennar í Munka-
þverárstrætið. Ég minnist þess aldr-
ei að hafa leiðst að heimsækja þau en
það er gjarnan svoleiðis með börn að
þau hafa ekki gaman af að heim-
sækja fullorðnar frænkur og frænd-
ur. Þegar ég hugsa til heimsóknanna
í Munkaþverárstræti man ég alltaf
eftir skotinu hjá ísskápnum, þar sem
var svo gaman að fela sig, ekki síst
þegar Bjössi stillti sér upp fyrir
framan mig og faldi mig þannig enn
betur. Ég man líka eftir svefnbekkn-
um góða sem ég gat alltaf lagt mig í
ef ég var þreytt. Í eitt skiptið mátti
ég leika mér í baðvaskinum með dót
sem ég hafði eignast fyrr um daginn
og þegar kom í ljós að það rann smátt
og smátt úr vaskinum var því reddað
fyrir mig.
Bíbí hafði auga fyrir fallegum hlut-
um og lagði mikið upp úr því að eiga
fallegt og snyrtilegt heimili. Það sem
gaf heimili hennar þó mest gildi að
mínu mati voru þau listaverk sem
hún gerði sjálf. Bíbí bjó yfir miklum
hæfileikum en var ekki að flíka þeim
því að sama skapi var hún hlédræg.
Hún teiknaði og málaði myndir og
smíðaði ýmsa fallega hluti úr tré, auk
þess sem hún sinnti ýmiss konar við-
haldi á heimili sínu. Bíbí fékkst einn-
ig við það að setja saman vísur.
Þegar ég flutti til Akureyrar til að
hefja háskólanám má segja að kynni
okkar Bíbíar hafi styrkst. Ég heim-
sótti hana alltaf annað slagið, en þá
var hún flutt upp í Lindarsíðu. Hún
hafði mikinn áhuga á að fylgjast með
hvernig mér gengi í náminu og ég
fann að hún hafði mikla trú á mér
sem gaf mér mikið. Við áttum saman
góðar stundir þegar ég las fyrir hana
ritgerðir sem ég gerði og umsagnir
kennara minna um þau.
Í lok ævi sinnar var Bíbí mikið veik
og dvaldist af þeim sökum á Heil-
brigðisstofnuninni á Húsavík. Hún
var ósátt við að fá ekki pláss á Ak-
ureyri þar sem hún hafði búið meiri
hluta ævi sinnar. Bíbí naut góðrar
umönnunar á Húsavík og vil ég
þakka starfsfólki Heilbrigðisstofnun-
innar fyrir að annast frænku mína
svo vel.
Petrea Guðný Sigurðardóttir.
Elsku Bíbí. Það er erfitt að lýsa
eins yndislegri konu og þér í fáeinum
orðum. Þú varst einstök, svo
hjartahlý og hrein, heiðarleg, um-
hyggjusöm og góð.
Þessi orð lýsa einnig systkinum
þínum.
Þú varst kona sem öllum þótti
vænt um. Þar nefni ég þó fyrst litlu
hnokkana mína tvo. Þeir töluðu og
hugsuðu mikið um Bíbí frænku, litu
upp til þín. Þeim þótti svo gaman að
sjá þig og hitta.
Ég man að eitt af fyrstu orðum
þeirra var „Bíbí“, þar áttu þeir þó
ekki við fugla heldur hana Bíbí
frænku sína.
Mér er einnig ofarlega í huga þeg-
ar eldri drengurinn minn fór að há-
gráta og setti stóra skeifu á munninn,
eftir að hafa heimsótt þig á sjúkra-
húsið á Akureyri. Honum fannst sem
hann væri hálfvanmáttugur að geta
lítið sem ekkert hjálpað þér. Hann
hefur þó gert það, því þú brostir svo
blítt til þeirra og ljómaðir þegar þú
sást þá. Þeir söknuðu þín svo ómælt
þegar þú varst flutt austur og fannst
svo yndislegt að sjá þig í heimsókn-
inni um daginn.
Þeir vissu að Bíbí frænka var lasin
og þreytt, svo þeir báðu fyrir þér á
hverju einasta kvöldi, beint frá sínum
hjörtum. Það munum við áfram gera.
Elsku Bíbí mín, takk fyrir að hafa
tekið mér svo opnum örmum, mér
fannst svo gott að vera nálægt þér.
Þú munt sennilega aldrei vita hve
mikið mér fannst til þín koma eða hve
vænt mér þykir um þig.
Ég er búin að missa vinkonu, ein-
hverja sem ég hefði viljað kynnast
betur og þekkja lengur.
Elsku Bíbí, þín mun ávallt verða
minnst á mínu heimili og einkenni
þín, hlýjan, kærleikurinn og heiðar-
leikinn munu vera í heiðri höfð hér.
Þú skildir eftir svo mikla hlýju, sem
við sem eftir stöndum munum aldrei
gleyma. Við elskum þig öll og munum
sakna þín sárt.
Kristín Sigurðardóttir,
Steinþór G. Sigurðsson,
Sigurður Már Steinþórsson
og Ágúst Már Steinþórsson.
HRAFNHILDUR
FLOSADÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um Arn-
fríði Ísaksdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Erfisdrykkjur
Persónuleg
þjónusta
fagmanna
Breiðholtsbakarí
V e i s l u þ j ó n u s t a
Drafnarfel l i – s ími 557 4513
LEGSTEINAR
Mikið úrval af legsteinum
og fylgihlutum
Sendum myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík, sími 587 1960
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Elskulegur eiginmaður minn, sonur, faðir
okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
AÐALSTEINN BIRGIR INGÓLFSSON,
sem lést á Spáni föstudaginn 25. apríl, verður
jarðsunginn frá Áskirkju föstudaginn 30. maí
kl. 13.30.
Sigurlaug Sturlaugsdóttir,
Aðalheiður Þorsteinsdóttir,
Aðalheiður Aðalsteinsdóttir, Ragnar Konráðsson,
Ingólfur Aðalsteinsson, Ólöf Sveinsdóttir,
Matthildur Aðalsteinsdóttir, Ágúst Þór Sigurðsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÚN JÓNSDÓTTIR,
Litla-Hofi,
Öræfum,
lést mánudaginn 26. maí.
Jarðsungið verður frá Hofskirkju laugardaginn
31. maí kl. 16.00.
Halla J. Gunnarsdóttir,
Sigurjón Þ. Gunnarsson, Guðbjörg Magnúsdóttir,
Bryndís Gunnarsdóttir, Jón Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Fósturfaðir okkar,
KARL JÚLÍUS EIÐSSON,
áður til heimilis
á Laugavegi 159a,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund mánu-
daginn 26. maí .
Aðstandendur.
Faðir minn,
ÁSGEIR SIGURÐSSON,
Fjólugötu 25,
lést á Landspítala Hringbraut fimmtudaginn
22. maí.
Jarðarförin fer fram frá Staðarfelli, Dölum,
laugardaginn 31. maí kl. 14.00.
Sigurbjörg Ásgeirsdóttir.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
GUÐRÚN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Laugarásvegi 64,
sem lést á Landspítala við Hringbraut mið-
vikudaginn 21. maí sl., verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 30. maí
kl. 15.00.
Hannes Guðmundsson,
Ragnhildur Hannesdóttir, Gylfi Gunnlaugsson,
Gerður Hannesdóttir, Gunnar O. Skaptason,
Edda Hannesdóttir, Einar S. Sigurjónsson,
Guðrún Hannesdóttir, Guðmundur Þ. Þórhallsson
og barnabörn.
Eiginkona mín,
HALLA SIGTRYGGSDÓTTIR,
lést á Heilbrigðistofnuninni Blönduósi þriðju-
dagsmorgunin 27. maí.
Útför verður auglýst síðar.
Fyrir hönd mína og fjölskyldunnar,
Baldur G. Bjarnasen.