Morgunblaðið - 24.08.2003, Qupperneq 22

LISTIR
22 SUNNUDAGUR 24. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Hómópatanám
Um er að ræða 4ra ára nám sem byrjar
4. og 5. okt. á vegum College of
Practical Homoeopathy í Bretlandi.
Mæting 10 helgar á ári í Reykjavík.
Kennarar með mikla reynslu
Upplýsingar gefur Martin í símum
567 4991 og gsm 897 8190.
Hómópataskólinn CPH stofnaður 1993
www.homoeopathytraining.co.uk
MENNINGARNÓTT er enn einu
sinni gengin hjá og nú virðast flest-
ir ánægðir, helst fyrir hina miklu
og almennu þátttöku, þó enn frekar
að lítið bar á ölvun og óspektum,
sem settu ljótan blett á þá síðustu.
Skrifara finnst þó satt að segja lítill
menningarbragur á þeim landlæga
sið, að tíunda í síbylju þetta tvennt,
en snúa blinda auganu að mörgu
öðru sem að sjálfum hátíðahöld-
unum víkur, hefur enda næsta lítið
með innihald og markmið þeirra að
gera. Skilur engan veginn meint
andríkið að baki þess að tíunda ná-
kvæmlega hve margir hafi verið
fullir lúbarðir og hve margar
nauðganir hafi átt sér stað. Ef
þetta er ekki hrein sveita- og út-
kjálkamennska hef ég misskilið
hugtakið, en satt að segja verð ég
lítið var við slíkan fréttaflutning í
virtum dagblöðum erlendis nema
neðanmáls, en þeim mun meira
fjallað um björtu hliðarnar. Auðvit-
að eru til undantekningar þegar
allt fer í bál og brand og mörkuð
dagskrá út um þúfur.
Menningarnóttin er innflutt fyr-
irbæri, sem hefur sannað sig ræki-
lega víða um lönd. Eitt af hinu
blessunarlega sem ratað hefur
hingað á norðurslóðir þar sem
mönnum liggur lífið á að tileinka
sér siði svonefnds alþjóða-
samfélags, iðulega meir af ofur-
kappi en forsjá. Annar góður siður
er tengist listum og menningu er
þá myndlistarmenn sem á annað
borð hafa tök á því, opna vinnustof-
ur sínar á gátt í einn dag, hefur þó
ekki ratað hingað enn sem komið
er í sinni algörustu mynd, þykir
einnig mikils háttar og notfærir al-
menningur sér það óspart.
Hið sérstaka ferli, að víða hefur
farið fram kynningarstarfsemi á
vinnuaðferðum á menningarnótt,
virðist hafa mikið aðdráttarafl,
einnig óvæntir og úrskerandi list-
viðburðir. Sannaðist helst í ár varð-
andi sýningu á nokkrum verkum
Andys Warhols í listhúsinu Fold,
og hinni árvissu verklegu kynning-
arstarfsemi á staðnum, talið er að
daginn þann hafi nær sex þúsund
gestir litið þar inn. Endurtek dag-
inn þann og þá ekki um skamm-
hlaup né hugsanabrengl að ræða,
nótt ekki vöknuð þegar dag-
skrárliðum menningarnætur lauk
með hinum vísast ómissandi eld-
glæringum í háloftunum. Tengi
slíka gjörninga þó meira áramótum
en björtum sumarkvöldum í norðri,
samt býsna svipmikið á Tívolí í
Kaupmannahöfn er jörð titrar og
skelfur í miðbænum þá hæst stend-
ur. Um leið ósáttur yfir að svo er
sem öll hátíðarhöld á landi hér,
ekki síst þjóðhátíðin 17. júní, virð-
ast þurfa að hafa yfir sér yfirbragð
Tívolí- og Disneylanda, með allri
virðingu fyrir þeim stofnunum ein-
um og sér.
Auðvitað hægt að vera því hjart-
anlega sammála að vel hafi tekist í
ár með hliðsjón af meiri mann-
fjölda, minni ölvun og pústrum, en
að ósekju má spyrja hvort allir hafi
farið ánægðir heim. Að þessu sinni
var að því er virtist lögð meiri
áhersla á sjó og skrítnar uppá-
komur en til að mynda kynningu á
vinnuaðferðum, á einum staðnum
fékk ég upplýst að það væri vegna
þess að mannfjöldinn hafi verið svo
yfirþyrmandi síðast, að húsnæðið
hafi naumast þolað átroðninginn
svo menn áræddu ekki að taka
áhættuna að þessu sinni. En ég
hygg að líka komi annað til, sem er
að listafólkið, er orðið sér meira
meðvitandi um að allir fá eitthvað
fyrir sinn snúð en það sjálft ein-
ungis ómakið, klapp á öxlina og
ímyndaðan heiður.
Án alls þessa fólks sem vinnur
kauplaust væri þessi menningar-
veisla tómt mál og löngu kominn
tími til að rétta hlut þess. Var utan-
lands síðast, en vil árétta þá uppá-
stungu mína í pistli fyrir tveim ár-
um, að þessi mál þurfi að taka
föstum tökum. Kauplausir lista-
menn eiga einna stærstan þátt í að-
streymi fólks í miðbæinn og troð-
fullum veitingahúsum allt fram
undir morgun og ekki væri til of
mikils mælst að allir þeir mörgu
sem njóta góðs af fórni einhverju.
Leggi til að mynda sirka tíu pró-
sent hagnaðarins í sérstakan sjóð
listamönnunum til góða. Hér má
enn einu sinni vekja athygli á því
að þessi ríka þjóð er langt langt á
Menning og andmenning
Morgunblaðið/Árni Torfason
Frá tízkusýningunni í Listasafni Íslands.
Eftir Braga Ásgeirsson
NÝVERIÐ var stofnað Snjáfjalla-
setur í Dalbæ á Snæfjallaströnd.
Setrinu er ætlað að safna, skrá og
varðveita sagnir, kveðskap, mynd-
ir, muni og ýmis gögn sem tengjast
sögu byggðar í Snæfjalla- og
Grunnavíkurhreppum og standa að
sýningahaldi, útgáfustarfsemi, vef-
gagnasafni og ýmsum viðburðum.
Á stofnfundinum héldu Snorri
Grímsson og Gísli Hjartarson er-
indi um gönguleiðir um Snæfjalla-
strönd, Grunnavík og Drangajökul,
Engilbert Ingvarsson flutti erindi
um byggð og búendur á Snæfjalla-
strönd 1930-40 og Ingólfur Kjart-
ansson og Ólafur J. Engilbertsson
kynntu áform Snjáfjallaseturs.
Í stjórn setursins voru kjörnir:
Engilbert Ingvarsson, formaður;
Hannibal Helgason, varaformaður;
Ólafur J. Engilbertsson, fram-
kvæmdastjóri; Ingólfur Kjartans-
son, forstöðumaður sýninga og Páll
Jóhannesson, meðstjórnandi.
Byggðasögusýningin Horfin býli
og huldar vættir í Snæfjalla- og
Grunnavíkurhreppum hinum
fornu, sem opnuð var í fyrra, hefur
verið opin áfram í sumar á vegum
setursins, en lýkur þann 20. ágúst.
Ferðaþjónustan Dalbæ sér um
rekstur sýningarinnar. Fyrsta
verk Snjáfjallaseturs var að gefa út
sýningarskrá á íslensku og ensku
sem fylgir sýningunni.
Á fyrsta fundi sínum ákvað
stjórnin að láta hanna upplýsinga-
skilti við kirkjugarðinn á Snæfjöll-
um og opna vefsíðu og hefja jafn-
framt undirbúning að sýningum
um Drangajökul og um Spánverja-
vígin 1615. Fleiri verkefni eru í
undirbúningi, m.a. rit um sögu
byggðar og búenda á Snæfjalla-
strönd 1930-40 og rit um Rafveitu
Snæfjalla.
Snjáfjallasetur stofnað í
Dalbæ á Snæfjallaströnd
ARKITEKTAFÉLAG Íslands opn-
aði sýningu á Skólavörðustíg 14 á
menningarnótt. Hún verður opin út
ágústmánuð alla daga frá kl. 14 til 22.
Arkitektafélög allra Norðurlanda
stóðu sameiginlega að gerð sýningar-
innar, sem ber íslenska heitið Auð-
legð í norrænni byggingarlist. Hún
var fyrst sett upp í Berlín sumarið
2002 í sendiráðsbyggingu norrænu
þjóðanna, í tengslum við 21. heims-
þing alþjóðasamtaka arkitekta, UIA –
L’Union Internationale des Archi-
tectes. Sýningin er farandsýning og
kemur hingað frá Danmörku, en á eft-
ir að fara til hinna Norðurlandanna.
Meginþema sýningarinnar er vist-
væn og sjálfbær íbúðabyggð eftir
1995. Sýningunni er skipt upp í fjóra
flokka; landslag og tengsl við náttúru,
borgarbyggð, mismunandi sambýlis-
form og byggingar. Öll verkin byggj-
ast á vistvænni og sjálfbærri hug-
myndafræði með mismunandi að-
ferðum og áherslum.
Auðlegð
í bygging-
arlist
♦ ♦ ♦