Morgunblaðið - 09.10.2003, Qupperneq 32

MINNINGAR
32 FIMMTUDAGUR 9. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Margrét Jóns-dóttir fæddist á
Hlíðarfæti í Svínadal
6. nóvember 1905.
Hún lést á Hrafnistu í
Hafnarfirði 30. sept-
ember síðastliðinn.
Margrét var dóttir
hjónanna Guðrúnar
Guðnadóttur og Jóns
Diðrikssonar.
Margrét giftist 25.
september 1950
Birni Jónssyni frá
Hvoli í Ölfusi, f. 16.
janúar 1909, d. 26.
janúar 1990.
Margrét var
heimavinnandi hús-
móðir, en hafði áður
starfað sem sauma-
kona. Hún var til
margra ára virkur
félagi í Verka-
kvennafélaginu
Framtíðinni og einn-
ig í félagi Alþýðu-
flokksins í Hafnar-
firði.
Útför Margrétar
fer fram frá Hafnar-
fjarðarkirkju í dag
og hefst athöfnin
klukkan 15.
Ævikvöld þitt er nú liðið, elsku
Magga mín, þú sofnaðir södd lífdaga
og kvaddir þennan heim að kvöldi 30.
september.
Magga var fædd að Hlíðarfæti í
Svínadal í Borgarfirði. Hún flutti að
Bjarnarstöðum, Bessastaðahreppi
með foreldrum sínum þegar hún var
ung að árum.
Systkini hennar voru tólf talsins og
eftir lifa fjórar systur og tveir bræð-
ur.
Magga bjó alltaf í Hafnarfirði. Hún
giftist Birni Jónssyni frá Hvoli í Ölf-
usi þann 25. sept. 1950. Þau bjuggu
allan sinn búskap að Öldutúni 6.
Þeim varð ekki barna auðið. Bjössi
lést í janúar 1990 og var þá söknuður-
inn mikill hjá frænku minni.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að fá stundum að dvelja hjá Möggu og
Bjössa á Öldutúninu og þaðan á ég
margar minningar sem koma upp í
hugann þegar ég minnist frænku
minnar.
Á Öldutúninu byrjaði ég minn bú-
skap og áttum við þar mjög góð ár.
Alla tíð frá er ég man hefur verið
einstök vinátta milli okkar og minnar
fjölskyldu, á jólum, áramótum og við
önnur tilefni.
Síðustu árin dvaldi Magga á Hrafn-
istu í Hafnarfirði. Hún dásamaði alla
umönnun og allt sem fyrir hana var
gert, það var alltaf gaman að heim-
sækja hana, enda oft gestkvæmt þótt
komin væri á Hrafnistu.
Magga var einstök manneskja,
mjög vel lesin og fróð um alla skapaða
hluti. Við ræddum oft um lífið og til-
veruna enda Magga mjög hreinskilin
kona. Þessar stundir eru mér mikils
virði og mun ég geyma þær í minn-
ingunni um góða frænku sem ég átti.
Magga var ein af þeim gefandi kon-
um sem maður gleymir aldrei. Ég vil
þakka fyrir alla þá góðvild er hún
veitti fjölskyldu minni í gegnum árin.
Hvíli hún í friði og hafðu þökk fyrir
allt.
Kolbrún Jónsdótttir.
Í dag kveðjum við Margréti Jóns-
dóttur, móðursystur og kæra vin-
konu. Margrét var dóttir hjónanna
Guðrúnar Guðnadóttur og Jóns Dið-
rikssonar og var næstelst 13 systkina.
Hún var fædd í Borgarfirðinum en
árið 1923 flutti fjölskyldan að Bjarna-
stöðum á Álftanesi. Margrét byrjaði
snemma að vinna, fyrstu árin í fiski
bæði í Reykjavík og Hafnarfirði og
síðan sem saumakona.
Hún tók virkan þátt í starfi verka-
kvennafélagsins og var meðal annars
ein af þeim konum sem söfnuðu fyrir
dagheimilinu á Hörðuvöllum og
stofnuðu og ráku þar með fyrsta dag-
heimilið í Hafnarfirði. Þetta var hóp-
ur kvenna, margar barnlausar, sem
unnu hörðum höndum og bættu síðan
á sig vinnu til að safna fyrir þessu
verkefni. Þessi saga er mjög merkileg
en verður ekki rakin frekar hér.
Margrét giftist Birni Jónssyni árið
1950. Björn Jónsson var frá Hvoli í
Ölfusi. Hann var lengi til sjós en vann
síðustu árin í landi. Þau bjuggu lengst
af á Öldutúni 6 í Hafnarfirði. Björn
lést árið 1990 á St Jósepsspítala í
Hafnarfirði.
Magga og Bjössi eins og við köll-
uðum þau alltaf voru einstaklega
samhent hjón. Þeim varð ekki barna
auðið en voru mjög barngóð og nutu
þess að eiga samskipti við börn ætt-
ingja sinna og vina.
Magga var einstök kona, lífsglöð og
jákvæð. Hún hafði mikinn áhuga á
landafræði og ferðuðust þau töluvert
um landið hún og Bjössi. Hún var
mjög minnug og gat lýst fyrir okkur
leiðum sem þau hjónin höfðu farið
fyrir 50 árum. Hún mundi beygjur og
brýr, fossa og læki og ef einhverju
skeikaði 50 árum seinna var nokkuð
víst að vegurinn hafði verið færður til.
Þegar Magga seldi húsið í Öldutúni
6 og fluttist á Hrafnistu færði hún
Krabbameinsfélaginu höfðinglega
gjöf, brjóstaskoðunartæki. Það tæki
hefur verið notað síðan af læknum fé-
lagsins og auðveldað þeim leitina að
krabbameini og þar með bjargað
mannslífum.
Við hjónin áttum því láni að fagna
að fá leigt í kjallaranum hjá Möggu
og Bjössa fyrstu búskaparár okkar.
Við vorum ein af mörgum ungum fjöl-
skyldum sem hófu búskap í kjallaran-
um hjá Möggu og Bjössa og fengu í
veganesti vináttu þeirra og gæsku.
Möggu var mjög annt um fjöl-
skyldu sína og vini og fylgdist af
áhuga og alúð með lífi og starfi okkar
allra. Hún var börnunum okkar eins
og besta amma og munu þau sakna
hennar eins og við öll.
Síðastliðin tíu ár dvaldist Magga á
Hrafnistu í Hafnarfirði þar sem hún
naut umhyggju ættingja og vina að
ógleymdu starfsfólki Hrafnistu sem
við færum sérstakar þakkir.
Við viljum þakka Möggu fyrir allt
sem hún var okkur og börnunum okk-
ar.
Hvíli hún í friði.
Erla og Loftur.
Mig langar til að minnast þín með
nokkrum orðum, Magga systir, eins
og þú varst ávallt kölluð af fjölskyld-
unni. Ég var of ung til að muna eftir
því þegar ég bjó með foreldrum mín-
um og systur í kjallaranum hjá ykkur
Bjössa, en ég man ljóslifandi eftir öll-
um þeim stundum sem ég eyddi síðar
með systur minni og frænkum í garð-
inum kringum húsið ykkar. Garður-
inn var Paradís fyrir okkur, enda
hluti af því örugga og friðsæla and-
rúmslofti sem einkenndi heimili ykk-
ar Bjössa á Öldutúninu.
Þegar ég óx úr grasi lærði ég ekki
eingöngu að meta hlýju þína heldur
einnig svo marga aðra þætti í fari
þínu, umhyggju fyrir öðrum, þekk-
ingu á ótrúlegustu málaflokkum, já-
kvæðni og æðruleysi gagnvart lífinu
og tilverunni. Síðustu árin, þrátt fyrir
að vera fullorðin kona í gömlum lík-
ama, var sál þín ung og sterk sem
ávallt. Þú hlustaðir með áhuga þegar
ég sagði þér frá því sem ég tók mér
fyrir hendur hverju sinni, spurðir mig
nákvæmlega út í fræðin mín og hafðir
að sama skapi mikla þekkingu sem þú
deildir með mér. Þú samgladdist mér
með hvern góðan áfanga í lífi mínu og
felldir aldrei dóma.
Síðast en ekki síst varst þú, eins og
systkini þín, fyrirmynd í því hvernig á
að takast á við lífið og tilveruna af já-
kvæðni og rósemi samhliða ákveðni
og krafti. Ég vil þakka þér fyrir allt
sem þú gafst mér.
Kristín Loftsdóttir.
Það var 24. október 1971 að ég
kynntist vinkonu minni Margréti
Jónsdóttur eða Möggu eins og hún
var alltaf kölluð. Ekki óraði mig fyrir
því þá að frá þeim degi yrði til vinátta,
sem staðið hefur æ síðan. Þann dag
fluttist ég og fjölskylda mín í kjallara-
íbúðina hjá Möggu og Bjössa í Öldu-
túni 6 í Hafnarfirði. Við vorum sann-
arlega lánsöm, ung hjón með tvö
börn, nýkomin heim til Íslands, um
það bil að ljúka námi, að fá leigt hjá
Möggu og Bjössa.
Þau hjón urðu strax hluti af okkar
fjölskyldulífi. Ekki leið sá dagur að ég
færi ekki á efri hæðina til að fá mér
kaffibolla og ræða um lífið og til-
veruna.
Löng vetrarkvöldin sat ég oft hjá
þeim og við ræddum um lífið í Firð-
inum okkar, meðan Magga leiðbeindi
mér við saumaskap. Magga hafði á
yngri árum verið atvinnu-sauma-
kona, þ.e. saumaði fatnað fyrir fjöl-
skyldur.
Nú naut ég góðs af hennar kunn-
áttu og kenndi hún mér að sauma upp
úr gömlum fötum, baka kleinur og
elda grauta, sem á þeim árum var
nauðsynlegur þáttur í heimilishaldi.
Hjá henni lærði ég einnig að festa í
minni ýmsa staði á landinu okkar,
jafnvel þótt ég hefði aldrei komið á
þessa staði. Hún kunni sveitir og bæj-
arnöfn vítt og breitt um landið, og
jafnvel eftir að sjónin fór að bregðast
henni gat hún lýst fyrir mér hinum
MARGRÉT
JÓNSDÓTTIR
Elsku afi minn.
Er ég sat hjá þér
þegar þú kvaddir þenn-
an heim, þá fannst mér
eins og tómarúm myndaðist því eitt-
hvað mikið var tekið frá mér. En ég
hef minningar um þig til að hugga
mig. Ég man þegar ég kom til þín og
ömmu í Vesturbergið að þar var allt-
af ró og friður. Oft kom ég í frímín-
útum eða eftir skóla þá var alltaf
tilbúinn matur, hvort sem hann var
heitur eða smurt brauð. Eftir mikla
máltíð var það venjan að leggja sig í
sófann góða og hlusta á tikkið í
klukkunni og þig hrjóta í stólnum.
Á jólunum var venjan að labba yfir
til þín og ömmu með allar jólagjaf-
irnar til að sýna ykkur. Það var í
ÞÓRIR BENEDIKT
SIGURJÓNSSON
✝ Þórir BenediktSigurjónsson
fæddist í Bröttuhlíð í
Árskógshreppi í
Eyjafirði 27. maí
1915. Hann lést á
Hjúkrunarheimilinu
Skjóli 27. september
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Fossvogskirkju 2.
október.
rauninni sama hvenær
ég kom og allt væri
fullt að gestum, þá var
alltaf sami friðurinn.
Öll smáatriði, t.d. eins
og skrifborðið, þar sem
við krakkarnir fengum
að leika okkur í skrif-
stofuleik, kælikistan út
á svölum, „altani“, sem
var alltaf full af mat og
harðfisknum sem var
þitt uppháhald ásamt
sviðasultunni. Minn-
ingarnar eru svo ótal
margar sem ég mun
geyma um ókomna
framtíð.
Ég bið guð að blessa ömmu og
veita henni og okkur öllum styrk. Ég
elska þig, afi minn, og á eftir að
sakna þín mikið.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Þitt barnabarn
Hildur.
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
RÖGNVALDUR JÓNSSON,
Flugumýrarhvammi,
verður jarðsunginn frá Flugumýrarkirkju laugar-
daginn 11. október kl. 14.00.
Sigurveig Rögnvaldsdóttir,
Jón Rögnvaldsson, Ásdís Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær vinur okkar,
BJÖRGVIN JANUS EIRÍKSSON,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
andaðist mánudaginn 29. september sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir til allra þeirra er önnuðust hann
í veikindum hans.
Rósa Guðrún Stefánsdóttir,
Sóley Benna Guðmundsdóttir,
Fjóla Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.
Kær frænka okkar,
KRISTBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu, Reykjavík, laugardaginn
27. september.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum starfsfóki Hrafnistu fyrir góða
aðhlynningu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Signý Hermannsdóttir,
Sigfríður Hermannsdóttir,
Auður Hermannsdóttir.
STEFANÍA KRISTÍN ÁRNADÓTTIR
frá Gegnishólaparti
í Gaulverjabæjarhreppi,
til heimilis á
Víðimel 19,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund mánu-
daginn 6. október.
Jarðarförin fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn
11. október kl. 11.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Árni Erlingsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BRYNJAR ÞÓR LEIFSSON,
Blásölum 17,
Kópavogi,
andaðist á Landspítala Hringbraut mánudaginn 6. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn 17. október kl. 15.00.
Jean Leifsson,
Bryndís A. Brynjarsdóttir,
Bjarki A. Brynjarsson, Úlfhildur H. Guðbjartsdóttir
og barnabörn.