Morgunblaðið - 07.12.2003, Blaðsíða 14

14 SUNNUDAGUR 7. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Sími 552 1400
fax 552 1405
Laugavegi 170, 2. hæð, 105 Reykjavík
Viðar Böðvarsson
viðskiptafræðingur
löggiltur fasteignasaliHeimasíða: www.fold.is - Netfang: fold@fold.is
20 íbúðir - 2ja, 3ja og 4ra herbergja
Erum að leita fyrir opinberan aðila að 20 íbúðum, 2ja, 3ja og 4ra herbergja, í
Reykjavík. Staðgreiðsla í boði fyrir réttar eignir. Skoðun og kaup ganga mjög hratt
fyrir sig.
Áhugasamir hafi samband við sölumenn Foldar fasteignasölu
í síma 552 1400 eða í gsm síma sölumanna:
Böðvar 892 8934 og Helgi 897 2451.
Þ
ótt víst sé hægt að
finna fjölda hljóm-
sveita sem starfað
hafa jafn lengi eða
lengur en Stuð-
menn er líklega erf-
iðara að finna
hljómsveit sem er
enn með jafn miklu fjöri. Það sann-
ast einna best á því að í sumar brá
hljómsvetin sér í vinnubúðir og rúll-
aði þar upp lögum á tvær breiðskífur
og gott betur á innan við viku. Fyrsti
skammtur af þeirri vinnu er Stuð-
menn á Hlíðarenda sem kom út um
daginn og á henni má heyra að ekki
er bara að þeir Stuðmenn og -kona
hafi nóg að segja heldur skemmta
þau sér vel við að segja það.
Þeir Stuðmenn Tómas Tómasson
og Jakob Magnússon verða fyrir
svörum um plötuna nýju og söguna
af tilurð hennar. Snemma kemur
fram að Tómas átti þá snjöllu hug-
mynd að hljómsveitin myndi fara
vinnuferð á Snæfellsnes og dvelja á
Hótel Búðum við lagasmíðar og upp-
tökur. „Við dvöldum þar í viku og
nutum hins besta í mat og drykk og
viðurgerningi öllum á þessu nýja
hóteli en héldum jafnframt til í
Böðvarsholti þar sem við komum
okkur upp tímabundnu stúdíói,“ seg-
ir Jakob og Tómas bætir við: „Þar
tókum við upp hvert lag sem
„djammsession“ og eftir fjóra eða
fimm daga í upptökum stóðum við
uppi með þrjár og hálfa klukkustund
af upptökum,“ segir hann og Jakob
botnar setninguna: „Sextíu lög eða
drög að lögum.“
Aðspurðir hvað skýri þessi gríð-
arlegu afköst varpar Tómas fram
þeirri tilgátu að það sé líklega vegna
þess að þarna var hljómsveitin laus
við allt utanaðkomandi kvabb, ekki
bundin af klukkunni og í frábæru
umhverfi uppi í sveit. „Við trúum
líka flest í hljómsveitinni á kraftinn í
jöklinum,“ bætir Jakob við og Tóm-
as tekur undir það að það hafi ekki
allir fundið fyrir þeim krafti: „Sumir
hafa aldrei verið eins syfjaðir á æv-
inni,“ segir hann og þeir skella upp-
úr.
Lögin komu af sjálfu sér
„Lögin komu eiginlega af sjálfu
sér, streymdu í gegnum okkur og
þess vegna eru þau svo áreynslulaus
á diskinum,“ segir Jakob af meiri al-
vöru og Tómas útskýrir vinnuferlið
betur: „Þetta var allt mjög opið og
skemmtilegt og þannig voru söngv-
ararnir með þráðlausa hljóðnema og
heyrnartól og gátu farið út á hlað að
klappa hundinum á meðan verið var
að syngja.“
Þeir segja að það hafi ekki síst
verið mjög örvandi að vita af kræs-
ingunum sem biðu á hótelinu að
loknum löngum vinnudegi þótt oftar
en ekki hafi menn farið aftur í stúd-
íóið eftir mat og vinnudagurinn iðu-
lega langur fyrir vikið.
Inni í stofu á Snæfellsnesi
Þegar haldið var til byggða tók
síðan við vinna við að klippa upptök-
urnar til, tína út lög á plötuna, fín-
pússa og slípa. Þeir segja að lítið
hafi þó verið átt við lögin eftir að
komið var í bæinn, „það stendur eft-
ir þessi lifandi tilfinning sem var í
lögunum, djammfílingurinn og spila-
gleði,“ segir Tómas, „það stendur
allur hljóðfæraleikur meira og
minna, það heyrist að við erum inni í
stofu á Snæfellsnesi að spila og
skemmta okkur.“
Eins og nærri getur var mikill af-
gangur af tónlist þegar búið var að
tína saman lög á eina plötu úr sextíu
laga safni. Þeir segja að það komi
sér vel því fyrir dyrum stendur að
taka upp kvikmynd á næsta ári og
það sé þá búið að semja megnið af
tónlistinni sem verður flutt í þeirri
mynd. „Við skilgreindum það aðeins
öðruvísi, vegna þess að í þeirri mynd
erum við að leika aðra hljómsveit,“
segir Jakob, en sveitin er þegar
byrjuð að undirbúna hlut sinn í
myndinni, ganga frá tónlistinni og
taka upp viðbætur. Kemur sér þá vel
að hafa unnið svo vel í sumar.
„Við höfum orðið vör við það að
margir halda að það sem við erum að
gefa út núna sé tónlistin úr vænt-
anlegri kvikmynd, en það er öðru
nær,“ segir Jakob. „Það er heilmikil
vinna eftir við þá tónlist sem verður í
myndinni og sá diskur kemur ekki
út fyrr en að ári, enda verður mynd-
in ekki frumsýnd fyrr en fyrir næstu
jól, kvikmyndatökur byrja í febr-
úar.“
Hlíðin að baki
Hljómplatan heitir Stuðmenn á
Hlíðarenda, en þeir segja að fjöl-
margir aðrir titlar hafi komið til
greina, þannig hafi menn velt fyrir
sér heitinu Stuðmenn kaupa, sem
hefði verið vel viðeigandi í ljósi
kaup- og viðskiptagleði um þessar
mundir, nefnd hafi verið heitin
Búðahnupl og Búðaráp, Undir Jökli,
Stuðmenn trúlofast og svo megi
lengi telja; það vantaði ekki uppá-
stungur um nafn á plötuna. „Svo
kom Þórður með tillögu um að plat-
an héti Á Hlíðarenda, sem túlka má
á ýmsan hátt, það má gantast með
það að um sé að ræða hljómsveit á
niðurleið sem komin er á jafnsléttu,
með hlíðina að baki, og við það að
leggja af stað upp næstu brekku,“
segir Jakob og þeir skella báðir upp-
úr, „en titillinn hljómaði flott að okk-
ur fannst, Gunnar á Hlíðarenda og
Stuðmenn á Hlíðarenda. Séra Frið-
rik, Valur, KFUM og Karlakórinn
Fóstbræður standa líka hjarta okk-
ar nær, en Hlíðarendi sr. Friðriks
var athvarf margra okkar skóla-
systkina í Menntaskólanum við
Hamrahlíð.“
Ekki er bara að þeir Stuðmenn
hafi í nógu að snúast að vinna tónlist,
nýbúnir að senda frá sér disk og á
fullu í að vinna næstu plötu og upp-
tökur fyrir bíómynd, heldur hafa
þeir einnig sett saman nýja safn-
skífu sem kemur sennilega út á
næsta ári. Framundan er svo stíf
spilamennska fram að jólum víða um
land, en einnig stendur til að hljóm-
sveitin fari út að spila en þeir Stuð-
menn gerðu góða ferð til Þýskalands
á síðasta ári, léku fyrir 30.000 manns
í borg skammt frá Frankfurt, „og
allir ódrukknir“ að sögn Tómasar. Í
sömu ferð spilaði hljómsveitin síðan
á útihátíð í Hamborg þar sem gestir
voru um hálf milljón. „Stuðmönnum
var bærilega tekið þar,“ segir Tóm-
as, „enda hljómsveitin að leika mel-
ódísk lög. Þjóðverjar, líkt og Íslend-
ingar, hafa alltaf haldið tryggð við
melódíuna.“
Ekkert fær stöðvað Stuðmenn
Morgunblaðið/Golli
„Lögin komu eiginlega af sjálfu sér, streymdu í gegnum okkur og þess vegna eru þau svo áreynslulaus á diskinum,“ segir Jakob Magnússon um nýja Stuðmannaplötu.
Stuðmenn láta ekki
deigan síga; brugðu sér í
sveitina í sumar og tóku
upp hátt í sextíu lög og
hugmyndir. Árni Matthías-
son ræddi við tvo Stuð-
menn um dvölina í sveit-
inni og afrakstur hennar.
Nú furðar margur sig eflaust á því
hvernig Stuðmenn ná ekki bara að
starfa saman svo lengi heldur af
slíkri atorku að annað eins sé
hægt, að hljómsveitin geti tekið sig
til og skellt saman á sjötta tug laga
á einni viku eða svo líkt og gerist í
bílskúrnum hjá unglingasveitum.
Þegar þeir félagar eru inntir eftir
leyndarmálinu á bak við það segj-
ast þeir ekki hafa svarið á reiðum
höndum, en líklega sé þetta hóp-
eflið. „Það er mikil vinátta innan
hópsins,“ segir Tómas. „Ef ekki
væri til staðar sterk vinátta og
gagnkvæm virðing í svo ríkum
mæli væri þetta líklega ekki hægt.“
„Þegar búið er að sigla í gegnum
skerjagarðana og erfiða tíma eins
og allar hljómsveitir gera, fara
saman í lægðirnar og hæðirnar,
hætta í kjölfar ágreinings og byrja
svo aftur og svo framvegis, þá er
orðin til eining sem stendur sterk-
ari, samstarf sem ekkert fær
stöðvað nema maðurinn með ljá-
inn. Það munar líka miklu að það
eru allir beinir þátttakendur í
hljómsveitinni, það finna allir til
ábyrgðar,“ segir Jakob.
Sterk vinátta og gagnkvæm virðing
arnim@mbl.is