Morgunblaðið - 21.12.2003, Page 54

MINNINGAR
54 SUNNUDAGUR 21. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
BENEDIKT ÓLAFSSON,
Hvassaleiti 58,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 22. desember kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórunn Sigurjónsdóttir.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
RÓSA JÓNSDÓTTIR,
áður Stigahlíð 26,
lést á Hrafnistu í Reykjavík þriðjudaginn
16. desember.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 23. desember kl. 13.30.
Aðalsteinn Kristinsson, Magnea Jónsdóttir,
Hörður Kristinsson, Rut Rebekka Sigurjónsdóttir,
Hrafnhildur Kristinsdóttir, Kurt Schandorff,
Haukur Kristinsson, Hildur Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir okkar,
GUÐJÓN MATTHÍASSON
harmónikuleikari,
lést sunnudaginn 14. desember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna. Jarðsett var frá Ingjaldshólskirkju á
Snæfellsnesi.
Fyrir hönd fjölskyldna okkar,
Sigríður Hansborg Guðjónsdóttir,
Sverrir Guðjónsson.
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
RAGNARS LEIFSSONAR,
Lindarbraut 7,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks 11-G
Landspítalanum við Hringbraut.
Guð gefi ykkur öllum gleðileg jól og farsæld og frið á komandi ári.
Jóhanna Felixdóttir,
Bryndís Ragnarsdóttir, Sigurþór Leifsson,
Felix Ragnarsson, Beata Tarasiuk,
Alexander Áki, Hlynur Þór
og Ragnar Smári.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
sr. GUÐMUNDUR ÓSKAR ÓLAFSSON,
Fornuströnd 7,
Seltjarnarnesi,
lést á Landspítala við Hringbraut miðviku-
daginn 17. desember.
Jarðsungið verður frá Neskirkju þriðjudaginn
30. desember kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á Grund, dvalar- og hjúkrunarheimili.
Ingibjörg Þ. Hannesdóttir,
Guðbjörg R. Guðmundsdóttir, Páll Vilhjálmsson,
Guðmundur Óskar Pálsson,
Vigdís Ingibjörg Pálsdóttir,
Inga Þóra Pálsdóttir,
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HELGA JÓNSSONAR.
Þóra Rósa Geirsdóttir, Ingvar Kristinsson,
Kolbrún Þorsteinsdóttir,
Elín Gísladóttir, Hermann Hrafn Guðmundsson,
Magnea Kristín Helgadóttir, Halldór K. Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legrar móður, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
ÍSÓLAR FANNEYJAR
GUÐBRANDSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunardeild-
ar A-4, Hrafnistu, fyrir frábæra umönnun.
Sigrún Ellertsdóttir, Jósep Valgeirsson,
Erla Ellertsdóttir, Hálfdán Hermannsson,
Þórunn Ellertsdóttir,
Ómar Ellertsson, Ásgerður Annasdóttir,
Eiríkur Ellertsson, Helga Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ég vil með örfáum
orðum minnast þín,
þar sem við bjuggum
saman í rúm 24 ár.
Ekki síst til að láta þig vita að ég
er löngu búin að fyrirgefa þér allt
sem mér fannst að þú hefðir gert
mér á móti. Eins vona ég að þú hafir
fyrirgefið mér, það sem þér fannst
ég hafa gert á þinn hlut.
Það gekk á ýmsu í okkar hjóna-
bandi og vissulega átti ég minn þátt
í því. Upp úr stendur þó að við átt-
um saman okkar góðu stundir og
fjögur mannvænleg börn, þau Lilju,
Hörpu, Maríu og Heiðar, sem ég er
þakklát fyrir.
Ég vildi óska að ég hefði getað
hjálpað Lilju, dóttur okkar, svo hún
hefði getað verið viðstödd útför
þína, en því miður gáfu aðstæður
hennar ekki möguleika á að komast
heim frá Danmörku og til baka með
öll börnin sín. Mér þótti þó vænt um
að hún skyldi geta komið um daginn
og þið hist.
Ég mun reyna að styðja við bakið
á öllum börnunum okkar og þeirra
fólki eins vel og ég get í framtíðinni.
Trúarinnar traust og styrkur
tendrar von í döpru hjarta.
Eilífðin er ekki myrkur,
eilífðin er ljósið bjarta.
(Helgi Sæmundsson.)
Ég bið algóðan guð að styrkja ást-
vini þína, eiginkonu, Torfhildi Rúnu,
börn, tengdabörn, barnabörn og
systkini þín.
Hvíl í friði,
Sóley.
Látinn er Eggert Konráðsson frá
Haukagili í Vatnsdal aðeins 54 ára
að aldri.
Ég kynntist Eggerti ungum
bónda á Haukagili. Oft tókum við tal
saman, er fundum okkar bar saman,
um daginn og veginn, þjóðmálin og
líðandi stund. Ekki fór það framhjá
neinum er kynni hafði af að þar
gekk um garða gjörathugull maður
með þægilegan húmor og skoðanir,
já, sjálfstæðar skoðanir.
Mér finnst að Eggert hafi verið
EGGERT KONRÁÐ
KONRÁÐSSON
✝ Eggert KonráðKonráðsson
fæddist á Blönduósi
10. janúar 1949.
Hann andaðist á líkn-
ardeild Landspítal-
ans í Kópavogi 12.
desember síðastlið-
inn og var útför hans
gerð frá Hjallakirkju
í Kópavogi 19. des-
ember.
talsvert mótaður af því
umhverfi er ól hann
ungan, dalurinn, áin
við túnfótinn, heiðin og
síðast en ekki síst hið
jafnvinda verðurfar
norðlenskra dala.
Haustið 1967 komu
ungar stúlkur til náms
við Kvennaskólann á
Blönduósi. Þá eins og
jafnan áður fóru ungu
mennirnir í héraðinu
að líta í kringum sig
eins og sagt er.
Sóley Jónsdóttir frá
Kleifum í Kaldbaksvík
af Ströndum norður var ein meðal
þess glæsilega hóps ungmeyja. Þar
kom að Eggert sá Sóleyju út og þau
hvert annað. Ekki hefur það dulist
jafn athugulum manni eins og Egg-
erti að þar væri á ferðinni álitlegt
búkonuefni.
Þau hófu búskap að Haukagili
1969 aðeins 20 ára að aldri, fyrst í
félagi við foreldra Eggerts, Konráð
Eggertsson og Lilju Halldórsdóttur
Steinsen, en síðar í einbýli.
Sóley og Eggert eignuðust 4
börn; Lilju, Hörpu, Maríu og yngst-
an Heiðar Hrafn.
Það var mikill uppgangur í ís-
lenskum landbúnaði á árunum upp-
úr 1970. Þá var engu líkara en við
margir ungu bændurnir hefðum
gert samning við Guð eða ríkis-
stjórnina eins og Eggert orðaði það
að framleiða sem allra mest af bú-
vörum. Á vorin um sauðburðinn fór
maður kannski bara beint úr bælinu
að sinna lambfénu. En Eggert átti
þess ekki kost því hann þurfti fyrst
að borða og sprauta sig síðan við
þeim illvíga sjúkdómi sykursýkinnar
svo þrekið entist daginn, en þann
sjúkdóm greindist hann með um
fermingaraldur.
Eitt sinn gekk hinn ungi bóndi til
rjúpna á jólaföstunni eins og þá var
alsiða til sveita. Þar kom á heimleið
með stóra rjúpnakippu á bakinu að
þrekið lét undan vegna hins illvíga
fylgifisks. Setti hann byrði sína til
jarðar, tók upp kuta sinn, skar upp
einn fuglinn og matbjó sér og náði
upp þreki á ný. Þessi hógværi mað-
ur tók þátt í því sem að höndum bar
og sagði: Það er lífsins list að búa við
það sem maður hefur. Orð að sönnu.
Þau eru orðin mörg haustin sem
gangnamenn af Haukagilsheiði
koma niður og heim að Haukagili til
að fá geymda hesta og þess háttar.
Hverfum aðeins aftur á vald minn-
inganna.
Þeir koma einn af öðrum í hlað,
bóndinn Eggert Konráðsson er úti
við húsin, stendur við kampinn og
tekur á móti hverjum fyrir sig, heils-
ar og lyftir glasi, spyr tíðinda úr leit-
unum. Heilsar og fagnar einnig
konu sinni á sinn hátt. Hún er ein
meðal gangnamanna, hann segir við
hana: ég skal taka hestana þína
kona, mér sýnist strákarnir vera
svangir og leggur áherslu á strák-
ana og glettnin leynir sér ekki. Kon-
an þekkir sinn mann og veit hvað
stendur til, segir kannski: heyrðu
góði, hvar eru rauðu sokkarnir mín-
ir. Hann heyrir það ekki, snýr sér að
næsta manni. Fóruð þið ekki vel
með minn gangnamann í leitunum?
Að skammri stundu liðinni eru
gangnamenn sestir að veisluborði
þar sem húsfreyja gengur um beina
og því meira gaman hjá þeim hjón-
um sem gestirnir gera veitingunum
betri skil hvort sem þær eru í föstu
eða fljótandi formi. Takk fyrir það.
Þau Eggert og Sóley hættu bú-
skap 1988 og fluttu til Reykjavíkur.
Þar starfaði Eggert hjá þeim frænd-
um sínum sem áttu og ráku fyr-
irtækið Plastprent. Þar gerðist hann
snúningastrákur og titlaði sig sendi-
herra í símaskránni.
Þar innan veggja var haft fyrir
satt að eftir hálfan mánuð í nýja
starfinu hafi allt gengið smurt og
fellt, svo fljótur var Eggert að til-
einka sér ný og gjörbreytt viðfangs-
efni.
1993 bjuggu þau Eggert og Sóley
að Engihjalla 23 í Kópavogi. Þá
verða þáttaskil í lífi beggja hjónanna
frá Haukagili. Þau ákváðu með
nokkrum fyrirvara að slíta sambúð-
inni. Fóru nú í hönd dimmir dagar
sem allir skynja misjafnlega þó við
slíkar kringumstæður, veit ég samt
að Eggert mat Sóleyju mikils og
vildi henni veg hins besta.
Aftur fór þessi athuguli maður að
líta í kringum sig, kanna málið, ekki
flana að neinu og fann í iðu mann-
lífsins á höfuðborgarsvæðinu glæsi-
lega konu. Torfhildur Rúna Gunn-
arsdóttir heitir hún þessi ágæta
kona og hafa þau átt saman heimili
frá árinu 1994. Ég tel mig vita, skilja
og skynja að Rúna var Eggerti
ómetanleg stoð og stytta, ekki ein-
ungis í erfiðri baráttu við krabba-
meinið heldur líka í amstri hins dag-
lega lífs hversdags og spari á meðan
tími þeirra saman entist báðum til
heilla.
Ég og fjölskylda mín sendum
Rúnu, börnunum þeirra og fjöl-
skyldunni allri innilegar samúðar-
kveðjur með ósk um gleðilega
jólahátíð.
Megi minningin um Eggert Kon-
ráðsson veita birtu og yl í heimili og
huga ykkar allra nú þegar aftur fer
að birta að gengnu dimmu og dap-
urlegu skammdegi.
Magnús Pétursson, Miðhúsum.
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar séu um 300 orð
eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu
(17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmark-
ast við eitt til þrjú erindi. Einn-
ig er hægt að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–
15 línur, og votta virðingu án
þess að það sé gert með langri
grein. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Frágangur
afmælis-
og minning-
argreina