Morgunblaðið - 03.03.2004, Side 25

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. MARS 2004 25
100% ilmefnalaust
• Moisture on-line 7 ml.
• Facial soap mild.
• Firming body smoother 40 ml.
• Eye defining duo vintage wine.
• High impact maskari.
• Long Last varalitur blushing nude.
• Aromatics elixir 7 ml.
*Á meðan birgðir endast.
Ráðgjafi frá CLINIQUE verður í
Lyf & heilsu kl. 12-17
Í dag, miðvikudag ................ Lyf & heilsu Melhaga
Á morgun, fimmtudag ......... Lyf & heilsu Kringlunni
Föstudag ............................. Lyf & heilsu Mjódd
Laugardag ........................... Lyf & heilsu Austurveri
Miðvikudaginn 10. mars ...... Lyf & heilsu Austurstræti
Kaupauki 7 hlutir!
ef þú kaupir 2 hluti eða
fleiri í Clinique
er þessi gjöf til þín*
ÉG ER forréttindakona, það er
enginn vafi á því.
Saga mín er svipuð sögu margra
annarra, engir geð-
sjúkdómar í fjölskyld-
unni, og umhverfið eins
„eðlilegt“ og við er að
búast hjá vísitölu-
fjölskyldu á Íslandi. Ég
var samt tekin í klúbb
geðsjúkra að mér for-
spurðri (svo ég vitni í
Þórunni Stefánsdóttur:
Konan í köflótta stóln-
um, JPV útgáfa, 2001)
fyrir nokkrum árum.
Eftir runu ýmiss konar
áfalla var ég lögð inn á
geðdeild í taugaáfalli
og greindist þar með
þunglyndi. Síðan þá hef
ég verið að reyna að
koma lífi mínu í „eðli-
legt“ horf, með mis-
jöfnum árangri þó. Eft-
ir langa og stranga, en
jafnframt skemmtilega
og þroskandi end-
urhæfingu á sálinni
fannst mér lífið brosa
við mér á ný. Þá fékk ég bakslag, og
hlutirnir voru fljótlega komnir í samt
horf; ég var horfin inn í hellinn minn,
fór ekki út, svaraði ekki í síma og
heimilisverkin voru orðin mér um
megn.
Ég er samt svo heppin að fá að
vera í klúbbi geðsjúkra, ef svo má
segja, og enn heppnari að eiga góða
vini að í þessum hópi, og áður en ég
vissi af var ég komin á kaf í vinnu með
félagasamtökunum Hugarafli. Ég
hafði öðlast tilgang að nýju, ástæðu
til að koma út úr hellinum, a.m.k.
tvisvar í viku, stundum oftar, og hitta
fólk á jafningjagrundvelli, jafnframt
því að hjálpa sjálfri mér með því að
láta eitthvað gott af mér leiða.
Ég hef í rúman áratug reynt að
haga lífi mínu þannig að einhver, ein-
hvers staðar, geti þakkað fyrir tilveru
mína; að vera betri manneskja í dag
en í gær. Suma daga
tekst það vel, aðra ekki
jafnvel, en ég geri mitt
besta hverju sinni.
Hugarafl hefur gefið
mér (og öðrum) betra
tækifæri til að ná bata
en mörg önnur úrræði
sem hafa verið reynd á
mér. Markmiðið með
greininni er ekki að tí-
unda lífshlaup mitt og
áföll, eða neitt í þá veru.
Heldur hitt, að vekja at-
hygli annarra á því
starfi sem við erum að
vinna. Við viljum hjálpa
öðrum að hjálpa sjálfum
sér til bata, með ýmsum
aðferðum.
Við ætlum að hafa
kynningarfund um starf
okkar laugardaginn 6.
mars nk. á Kaffi Reykja-
vík kl. 13–16, þar sem
þér, lesandi góður, gefst
tækifæri til að kynnast
okkur og starfi okkar aðeins betur.
Einnig höfum við opnað heimasíðu:
www.hugarafl.is þar sem helstu upp-
lýsingar um okkur er að finna. Við
þurfum á þínum stuðningi að halda,
svo við getum stutt við bakið á þér
eða þínum, í hvaða formi sem sá
stuðningur er.
Með samstöðu getum við gert heil-
brigðismál geðsjúkra og geðfatlaðra
enn betri, með minni tilkostnaði fyrir
skattgreiðendur.
Hellisbúi með
forréttindi!
Berglind Nanna Ólínudóttir
skrifar um félagasamtökin
Hugarafl
Berglind Nanna
Ólínudóttir
’Við viljumhjálpa öðrum að
hjálpa sjálfum
sér til bata,
með ýmsum
aðferðum.‘
Höfundur er hellisbúi og
greindist með þunglyndi 1999.
SAMKVÆMT kynningu Sjón-
varpsins býður það landsmönnum
upp á vandaðan fréttaskýringarþátt
er gengur undir nafninu „Í brenni-
depli“. Sunnudaginn 22. febrúar
fjallaði Páll Benediktsson fréttamað-
ur um einhvers konar
rafsviðsmengun og
vandamál í tengslum
við rafkerfi húsa.
Í þættinum gékk Páll
með Brynjólfi Snorra-
syni m.a. um Toyota-
umboðið og húsakynni í
eigu Garðabæjar og
ræddi við hann um
jarðtengingar, seg-
ulmælingar og eitthvað
sem hann nefndi „jarð-
strauma“. Af samtalinu
mátti skilja að með
mælingum á segulsviði
sem og greiningu „jarð-
strauma“ með þar til
gerðum pinnum hefði
tekist að komast fyrir
einhvers konar raf-
sviðsmengun í þessum
húsum og bæta vinnu-
umhverfi starfsfólks.
Forstjóri Toyota og
bæjarstjóri Garða-
bæjar töldu að nokkur
árangur hefði náðst og einn starfs-
maður Toyota fékk mikinn bata bæði
fyrir sig og tölvu sína og jafnvel höfðu
tilteknar bakteríur flúið af hólmi.
Þetta ferðalag þeirra félaga vakti
margar spurningar hjá áhugasömum
áhorfanda og var nú beðið þess að í
þættinum yrði varpað frekara ljósi á
þau fyrirbæri sem þar voru rædd.
Hins vegar leið þátturinn án þess að
undirritaður, a.m.k., yrði miklu nær.
Reyndar fór stjórnandinn bæði vest-
ur í Háskóla Íslands og í rafmagns-
eftirlitið og spurði spurninga. En þær
voru bæði ómarkvissar og afar al-
menns eðlis og maður fékk það helst
á tilfinninguna að ekki ætti kynna um
of sjónarmið efasemdarmanna.
Þá var að heyra að rafmagnseftir-
litið stæði sig illa hvað varðar jarð-
tengingar (en óljóst var þó hvort
jarðstraumar þeir sem pinnamæl-
ingin átti að gefa vísbendingu um
heyrðu undir rafmagnseftirlitið).
Ég vil því spyrja nokkurra spurn-
inga sem þessi frétta-
skýringarþáttur vakti
hjá mér.
Hver er kostnaður
við svona aðgerð (eins
og sú sem framkvæmd
var hjá Garðabæ) og
eru aðrir sem veita
svona þjónustu ?
Hver var árangurinn
af þeim breytingum
sem gerðar voru á
lagnakerfi húsanna, t.d
hvernig breyttust þess-
ir umræddu straumar
og var meira gert en
kippa í lag slökum jarð-
tengingum?
Er unnt að fá nánari
skýringu á þessu gildi
„5“ sem birtist á mæl-
inum og virtist ráða
miklu um hversu alvar-
legt ástandið var? Hvar
liggja hættumörkin?
Fram kom að fyr-
irbæri, sem nefnt var
„total-harmonisk-bjögun á 50 rið-
unum“ (ef ég fer rétt með), gæti haft
mjög alvarlegar afleiðingar fyrir fólk.
Er ekki full ástæða til að skýra þetta
nánar bæði hvernig og hvers vegna
þetta hefur áhrif á okkur? Einnig
væri æskilegt að vita hvað menn þola
mikið af þessu. Gott var þó að heyra
að 50 riðin sem slík eru ekki mein-
valdur í sjálfu sér.
Hverjir eru helstu eiginleikar
þessara pinna sem snerust í hönd-
unum á Brynjólfi. Getur hver sem er
mælt með þeim og hvert er sam-
bandið milli þeirra áhrifa sem þeir
greina og þeirrar hættu sem fólki
stafar af svonefndum „jarðstraum-
um“? (Ég hef reyndar spurnir af því
að danska sjónvarpið hafi sýnt mynd-
ir fyrir örfáum árum þar sem mæl-
ingar með svona pinnum voru athug-
aðar nánar. Fróðlegt væri ef
sjónvarpið fengi að sýna þær og
varpa þannig frekara ljósi á þessi
mál.)
Loks væri fróðlegt að vita hvort
Brynjólfur eða fyrirtæki honum
tengd hafi fengið styrki til rannsókna
úr opinberum sjóðum og ef svo er,
liggja þá fyrir skýrslur eða grein-
argerðir um niðurstöður sem eru að-
gengilegar almenningi?
Í raun finnst mér eftirá að hyggja
ótrúlegt, hve lítið fréttamaðurinn var
forvitinn, þegar haft er í huga hið
fjölskrúðuga „raftæknilega“ um-
hverfi sem hann og við lifum í. Í
þessu umhverfi ríður mikið á góðum
skilningi á réttri „jarðtengingu“.
Gildir þá einu hvort um er að ræða
margbrotið fjarskiptakerfi, hátækni-
aðgerðir á sjúkrahúsum eða stórvirk
tölvukerfi. Hefði ekki mátt setja
þessa tækniþróun í nokkurt sam-
hengi við það sem reynt var að sýna í
þættinum?
Ekki fer hjá því að rifjist upp fyrir
manni hliðstæður þáttur fyrir all-
mörgum árum um það leyti sem
mönnum voru seldar lækningaferðir
til Filippseyja. Á myndbandi mátti
ráða hvernig þarlendir töfralæknar
drógu hvert æxlið af öðru úr iðrum
sjúklinga án þess að þurfa að skera.
Þá var hér forvitinn fréttamaður sem
lét ekki segjast og fékk hann Baldur
Brjánsson, þekktan töframann, til að
skoða málið. Viku seinna lék Baldur
þetta allt eftir (og öllu betur) og
menn hættu að eyða sparifé sínu í
kostnaðarsama leit að betri heilsu í
Austurlöndum fjær.
Rafsviðsmengun: Frétta-
skýring eða auglýsing?
Örn Helgason skrifar um sjón-
varpsþátt um rafsviðsmengun
’Þetta ferðalagþeirra félaga
vakti margar
spurningar hjá
áhugasömum
áhorfanda…‘
Örn Helgason
Höfundur er prófessor í eðlisfræði
við Háskóla Íslands.
GÓÐIR hálsar – hvenær fáum við
íslenskir neytendur að kaupa okkur
íslenskan ost, unninn úr mjólk sauð-
kindarinnar – svokallaðan sauðaost
eins og formæður okkar bjuggu til á
býlum sínum. Alls
staðar annars staðar
þykir hann afbragð
annarra osta. Við stát-
um okkur af „hrein-
asta landi í heimi“ og
okkar hreinu mat-
vælum. Svo flytjum
við inn sauðaost frá
Spáni, stundum Hol-
landi, hágæðavöru og
verðið eftir því. Kílóið
á kr. 3.499.
Af hverju getum við
ekki skapað álíka
verðmæti hér innan-
lands? Hvar er Osta-
og smjörsalan með sín
sóknarfæri? Vöruþró-
un? Vantar ekki störf
á landsbyggðinni?
Bændakonur, hvað
stendur ykkur til
boða? Þarf ekki sífellt
að hafa augun opin
fyrir nýjum vaxtarmöguleikum?
Sprotafyrirtæki eða hvað sem þetta
heitir allt saman. Það er félagslega
sannað að þar sem konum er sköpuð
atvinna – þar helst byggð. Hvað
haldiði að margar konur eigi eftir að
starfa að virkjunum?
Ekki er ég að leggja það til að
bændur fari að handmjólka ær sínar.
Hvernig búa Norðmenn til sinn ljúf-
fenga – og dýra – geitaost og sauða-
ost. Þeir nota sérhannaðar litlar
mjaltavélar á mjólkurbýlum sínum
sem saman mynda kjarna bænda-
býla sem sjá einu mjólkurbúi fyrir
hráefni. Á Ítalíu er pecorino – eins
og sauðaostur nefnist þar – verðmæt
útflutningsvara, og þeirra sérfræð-
ingar í framleiðslunni
eru vinir okkar eyj-
arskeggjarnir á Sardin-
íu. Korsíka stendur
einnig framarlega í
ostagerð. Af hverju
skyldi það vera? Nú
sauðfé Korsíkumanna
gengur um heiðar og
fjöll í eins lítið menguðu
umhverfi og þeir eiga
völ á og ekki skemmir
sjávarloftið fyrir.
Ég hef starfað sem
leiðsögumaður og
ferðast með útlendinga
um landið. Þegar maður
tjáir svo þessum elskum
– sem glápa á rollur
daginn út og inn á
hringferð sinni um land-
ið – að þau fái sko engan
ost að smakka sem frá
þessu fagra sauðfé gæti
runnið, því ekki nýtum
við þessa dýrmætu mjólk. Þá segja
þeir vantrúaðir:
„En þú varst að segja að það
þyrfti að skapa fleiri störf á lands-
byggðinni og að bændur ættu í erf-
iðleikum – þetta er mótsögn!“
Til bænda –
um ost!
Vilborg Halldórsdóttir
skrifar um sauðaost
’Af hverju get-um við ekki
skapað álíka
verðmæti hér
innanlands?‘
Vilborg Halldórsdóttir
Höfundur er leikkona og
leiðsögumaður og áhugamaður um
hágæðamatvælaframleiðslu.