Pressan - 30.04.1992, Blaðsíða 19

FIMMTUDAGUR PRESSAN 30. APRÍL 1992
19
LESENDUR
Vísindamaður á hálum ís
EINAR KR. GUÐFINNSSON SKRIFAR
irjáiNHái
Til hvers er stjórnrnáiafrœðinárn?
Swftíusi Mífcj* i rr i? *£»*IW$r «
Fxgt.M ;ii£i s^5ia^iU4M*ia4iifc.,
*L *5-j( AJJXr^i liksémþ* iWsir
w«r*fc vnn lcfcö brfj £wkui(ft*n;
M^jnwiuiWhrtl |k« OgtáK WSSJfcKiti
í)tlr Aifti' i1ufw»itaÉ^ wr EfeHT
wn fj+ir ftjikiMMViUE. teuþwrtfSnaw.
jyTltajftS «*n 4»irrffcHiBMI%af »*9»#rlt
i.Uf.n |<ítf iyíi WBi«4iirw i i»:icv f
*"Mt vwimJUtt*. þw KÁiítjá, lnM».
W4 k#rw 1 *si> íAtíbai te#MruH»
% v'fiMt «** N* **f iimt*
aiki Wlutt «.t ..,íWn{v f*?« D**lí
Oítaati \*t£aS. *:i tart «vpui-
Vtm KlCfclKiifclCÍtSii aWisfcí íclfc ttí ö!\
R}t» H so&jb. í*i *v.a |«*8 *b» fj«i i
.ÍM-Uri'<n!» «bm&, ftafc «<»iri«ia»
IiirfSp.ibiin Háutf öaftíiaiifcSfcr íij*i i
juuPw*.’! í .yj^ip OJ «{Æi >r«i
»ö wovri hrrfpelfciæ'u^iBR 1
aUutuAa.
€a;jw fcfej «í\ »®i bHoE,
«W8ir BMlt. Á'i émeepr tm.., fladifc nHtnt
nwift^linilljfcij*-. i þ»« mfa mwi hrfW
ft~j»tfttHfcfcil«l'yiltli fcýfi fa. Hfctfewfct.»a Lih .
fH"*I « »-jVrHTO.'inajoni, or Mn> vti.jk'
jr. JÖ »Sfck JbB -töuj aiadafmVtia
i?*®* r«irtiuni<#ii grfiíi féáfc i fcinfc
H.TTJ fc jncmfcK i«j fw-ffcttr @Htefc„, Swi-
IrVfctM l.nwi *«« l%j3-j!JV».ii#wfeMi|qÍB
wi** *i#tw m imgwaitiii •biiS-í''V f‘>í5?fc í
J'J.J.',",!.
ÍVöiftiif
i ilf a1toitulál.,.rfc;vl%.'.fcjHV l"Ki=l,
<W*SiUfSÖ m iWaVrr.tó ílfctri lín SlVli..
>**fw » fawiA lUw? « W&»4ÉS*r,Utf
l1K«i"|w|n« * 'H'irviidf M éíatMwa í
69»** Pc&s ðrrW Ctfefe'
■vcfcv V*u i ufi OUf'wr ?«•.*?! *jim Qfxtx.
tX&tXl íö SÍJ fsiii’if&KfcaSiífc-vníl ífcjfi*.
>iC •í-fcltt fci>t'»M»|Cfiat»<la Sljr'
\-«mifal«5qfi , i Jik-Av. fseiíi rrfr hiAiw
Wfiiira, r»i Ölssur upa f mVarll i A8
J*qt* *W mi**- bA afcíáfjts'tf.fca (Mfcaniii.
4fcl.rruf.»-i niœt jmv_,fckiV.gr,'JCL'-.
>•* LsNiH V NW rtOiæcjt, v»í*B i ffciö. irífcl, lii* fjartnaiaöiturtrvT* fc«56S *»(L
■> ik tl r«w itffccr UVw trff* a»ÍU HOi lrw>fe»h*in<.»jþ*rfiú4Óidf i
«f JWíJfcy. Mtfit .pMri H9 8ya hnrrtnl- H*M vtf-fr nfcnjfcin* jO K»m jirtt*-ho
MWniviiViíUttfcrijjr. þepffltVniW fc'CUWT l' wkij.Vc., w>Wm..,lv,.rm fþvl
♦.«« Knw&ltíwwfi 14* Atj.rfifilÍ.iVk'ítrtr iHÍlííttfítóft tftt'J ÚÁainiui »t|.*llMmtft,fc.
vt.fetM «iftjiMltm fcMjyuitffi-fi.Ij ay tmiifc. jft*fili'j<tiU iji vrtfcfa'iúr i 'fe4ki fcn nw.rv
Á Aiþiitgi fslmtímga stíju
ltie.tr mertn, sem tokift
fkifa hásJtútapfMum í
sjjömmálafrœði, þetr
Ófafur (irirTtíson og
FJftcu duöfínn&son. Kru
þfíir oðntm brirmynd ittn
pm&manniegt orðfteri?
Htífo þeir fyhitmnxöttm
á þmf*t upfi f CfíUli vfyiné
órtna, þarsem frjáh
stxnnletkslvit ktemttr i
stað óheftrúr hai>smuun-
ffljES/tí*
SS®***þ«fc» ifcMI iimr, Mft
#4 tlR, cr lár HMU*fcin»«w limm tfwini *
táli <i| £Jmr AÁfcSnwci, Ifetmti't
C*^#1W«C« Ouít» ltfánjttwim. .
--------jf.fty.'aid- K'á^ÉraianárÍMÍ.
„Það hvarflaði satt að segja aldrei
að mér að á ársferli mínum sem al-
þingismaður hafi mér tekist að lyfta
þar umrœðum upp í veldi vísind-
anna. Hitt er öllu lakara að svo
kunnur vísindamaður sem Hannes
H. Gissurarson skuli byggja málflutn-
ing sinn á jafnveikum grunni og
raun ber vitni þegar hann ritaði
grein sína um okkur ÓlafRagnar
Grímsson. “
Minn gamli félagi, Hannes
Hólmsteinn Gissurarson, lekt-
or við félagsvísindadeild Há-
skóla íslands, gerir sér lítið
fyrir í PRESSUNNI þann 17.
apríl sl. og spyrðir okkur Ólaf
Ragnar Grímsson alþingis-
mann saman í eina kippu.
Astæðan er sú að hann telur
okkur hvom um sig og saman
vonda fulltrúa hinnar göfugu
stjómmálafræði. Raunar segir
Hannes ástandið svo slæmt að
vera okkar Ólafs Ragnars á
Alþingi hafi gert umræðuvenj-
ur þar lakari en þær voru fyrir.
Hvað mig áhrærir nefnir
lektorinn eitt dæmi. Þátttöku
mína í utandagskrárumræðum
um ummæli forsætisráðherra
um byggðamál sem féllu á
flokksráðsfundi Sjálfstæðis-
flokksins sl. haust. Allur mál-
flutningur Hannesar um mig
byggist síðan á þessu eina
dæmi og f framhaldi af því
dregur hann býsna ótæpilegar
ályktanir um pólitískt orðfæri
mitt og framlag til þess að
lyfta „umræðum á þingi upp í
veldi vísindanna, þar sem
fijáls sannleiksleit kemur í stað
óheftrar hagsmunagæslu", eins
og orðrétt segir í grein hans.
Um þetta mætti hafa mörg
orð.
Svona fyrir það íyrsta. Mig
grunar að ekki þætti það nú
merkileg aðferðafræði í stjóm-
málafiræðunum, að draga stór-
kosdegar og víðtækar ályktanir
af einu dæmi, eins og Hannes
gerir í grein sinni. Úti í Breta-
veldi minnir mig að það hafi
einlægt þótt klén vísindaleg
vinnubrögð að standa þannig
að verici.
Hitt er eiginlega sýnu lak-
ara, að hr. Hannes H. Gissurar-
son, sem vill gera þær kröfúr
til stjómmálafræðinga á Al-
þingi að þeir lyfti þar umræð-
um upp í vísindalegt veldi,
greinir afar ónákvæmt og vill-
andi frá ræðu minni, sem ég
flutti 21. október síðastliðinn.
Hefði þó mátt ætla að auðvelt
hefði verið að glöggva sig á
málflutningi mínum með því
að fletta upp í svo aðgengilegu
riti sem Alþingistíðindum, ffá
þeimtíma.
I ræðu minni tók ég undir
það sjónarmið forsætisráðherra
að það sé ekki hlutverk stjóm-
málamanna að ákveða eða
segja neitt um hvaða byggðir
séu hajkvæmar og hverjar
ekki. Eg rifjaði upp að einu
sinni lögðu ungir alþýðu-
bandalagsmenn ífam svoleiðis
tillögur og kortlögðu hvaða
byggðir væru á vetur setjandi
og hveijar slögtunariiæfar. Um
þetta sagði ég síðan orðrétt: „-
Kjami málsins er auðvitað að
Sjálfstæðisflokkurinn mun
aldrei nokkum tíma ljá máls á
neinum hugmyndum sem fela
það í sér að bera fé á fólk í því
skyni að fá það til að flytjast
hreppaflutningum frá byggð-
um sínum." Og til áréttingar
þessari fullyrðingu minni rakti
ég síðan ályktanir flokksins í
byggðamálum, sem meðal
annars fela í sér uppbyggingu
samgöngumannvirkja til að
treysta búsetu á landsbyggð-
inni.
I grein sinni vitnar Hannes
til kannana Félagsvísinda-
stofnunar um búsetuóskir fólks
og segir þá hugmynd njóta
mikils fylgis í strjálbýli að
„mildað sé það högg sem
markaðsöflin geti óneitanlega
gefið fólki í byggðum sem for-
sendur eru brostnar undan",
eins og orðrétt segir í grein-
inni. Þetta er út
af fyrir sig fróð-
legt að heyra og
væri fýsilegt að
vita meira um
þessar skoðana-
kannanir. Mér
finnst sem þessi
þáttur kannanna
hafi farið óþarf-
lega lágt; að
minnsta kosti
hafa þessar nið-
urstöður ekki
borist mér fyrr
til eyma þótt ég
sé bæði mikill
áhugamaður
um byggðamál
og skoðana-
kannanir.
En hitt vekur óneitanlega at-
hygli að engin slfk svör er að
finna í ítarlegu riti Félagsvís-
indastofhunar um Búsetuóskir
og fólksflutninga, sem Hús-
næðisstofnun gaf út um ára-
mót 1989/1990. Þar getur hins
vegar að líta þá athyglisverðu
niðurstöðu að 2/3 hlutar lands-
byggðarfólks vilja búa áfram á
sama stað. Og þar til viðbótar
vilja tæp 14 prósent einungis
færa sig til innan þess lands-
hluta sem þau búa á.
Þessar tölur segja mér þá
einföldu sögu að fólk kýs
mjög að búa úti á landi, svo
fremi sem til staðar séu eðli-
legar efnahagslegar og félags-
legar forsendur. Sú byggða-
stefna sem ég aðhyllist miðar
einmitt að því að skapa þær
forsendur, svo fólk geti í raun
frjálst og án kvaða kosið sér
búsetu að eigin vali.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
einnig markað byggðastefriu í
þessum dúr á landsfundum
sínum; síðast fyrir rúmu ári,
eins og flestir muna. í ræðu
minni á Alþingi þann 21. októ-
ber síðastliðinn ritjaði ég þetta
einmitt upp.
Og að lokum þetta: Það
hvarflaði satt að segja aldrei að
mér að á ársferli mínum sem
alþingismaður hafi mér tekist
að lyfta þar umræðum upp í
veldi vísindanna. Hitt er öllu
lakara að svo kunnur vísinda-
maður sem Hannes H. Gissur-
arson skuli byggja málflutning
sinn á jafnveikum grunni og
raun ber vitni þegar hann ritaði
grein sína um okkur Ólaf
Ragnar Grímsson.
Einar K. Guðfinnsson
Alþingismaður
Bæjarins
beztu og
sjóðvélin
í PRESSUNNI sem út kom 23. apríl
1992 er því haldið fram að sjóðvél hjá
Bæjarins beztu sé ekki notuð. Af því
tilefrii vil ég taka fram að sjóðvél hefur
verið í notkun hjá Bæjarins beztu fiá
september 1988. Staðhæfing blaðsins
er því röng og sett tfam af misskilningi,
þekkingarleysi eða öðrum ástæðum
sem ekki skal giskað á hveijar eru.
Guðrún Björk
Kristmundsdóttir,
framkvæmdastjóri
Bæjarins beztu.
Athugasemd ritstj.
Guðrún vísar þama til þess að í síð-
ustu PRESSU var sagt að í Alþýðu-
blaðinu hefði því verið haldið ífam að
engar sjóðvélar væru í Kolaportinu,
Undralandi og í Bæjarins beztu pyls-
um. Við héma á PRESSUNNI leyfum
okkur stundum að vitoa til frétta í blöð-
um á borð við Alþýðublaðið, sem dags
daglega koma eklci tyrir augu margra.
Það er hins vegar ekki ætlun okkar að
breiða út ranghermi þessara blaða og er
beðist velvirðingar á því ef svo háttar í
þessu tilfelli. En þar sem yfirlýsing
Guðrúnar er birt hér er rétt að geta þess
að Alþýðublaðið hefúr lýst því yfir að
það standi við þessa frétt sína sem
PRESSAN vitoaði til.
Ritstjóri
m
\ i
i i v
h l v
- -***»« a/sjöru bóous^
Sprengjuverð á öllum vörum verslunarinnar:
Hljómtæki án seislaspilara
frá kr. 10.900
Hljómtæki með seislaspilara
frá kr. 25.900
14" sjónvörp m/fjarstýrinsu kr. 23.900
20" sjónvörp m/fjarstýrinsu kr. 28.990
21" sjónvörp m/fjarstýrinsu
os textavarpi kr. 49.900
Ferðatæki (útvarp - sesulband)
frá kr. 3.900
Ferðaútvörp
frákr. 1.300
ÖLL VERÐ MIÐAST VIÐ STAÐGREIÐSLU.
• Hljómborö frá kr. 5.900
• Myndbandstæki m/fjarstýrinsu, HQ,
94 rásir, beinval á 32 rásum, 30 dasa
8 stööva minni, SCART tensi, kyrr-
mynd 03 hraðupptaka. Kr. 25.900
• Geislaspilari m/fjarstýrinsu kr. 12.900
• Vasaútvarp m/heyrnartólum kr. 800
• Vasadiskó kr. 1.300
• Vasadiskó m/útvarpi kr. 1.990
• Útvarpsklukkur frá kr. 1.400
• Útvarpsklukkur m/sesulbandi
frá kr. 3.400
• Heyrnartól frá kr. 300
• Bíltæki m/sesulbandi frá kr. 3.900
• Bíltæki með seislaspilara. kr. 33.900
• Bílahátalarar frá kr. 1.600 parið
• Bílamasnarar frá kr. 3.500
GARÐASTRÆTI 2
SÍMI 62 77 99
KJÖR VIÐ ALLRA HÆFI - GREIÐSLUKORT