Morgunblaðið - 13.06.2004, Blaðsíða 24

24 SUNNUDAGUR 13. JÚNÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
TAÍLENSK-íslenska félagið var upphaflega
stofnað árið 1988 en helsta markmið þess er
að efla menningartengsl milli Taílands og
Íslands. Í nokkur ár stóð félagið fyrir einum
til tveimur viðburðum á ári en þá voru til-
tölulega fáir Taílendingar á Íslandi. Það fór
svo að félagið lagði nánast niður starfsemi
sína fram til ársins 1998 að það var end-
urvakið. Í dag búa í kringum 700 Taílend-
ingar á Íslandi ef talin eru með öll börn og
Taílendingar sem eru íslenskir ríkisborg-
arar. Um helmingur þessa fólks er í félaginu
og tekur þátt í árlegum viðburðum. Taílend-
hefðum eins og tónlist, dansi, söng og að
sjálfsögðu mat.
Félagið styður dyggilega við bakið á taí-
lensku fótboltaliði sem starf-
rækt er hér á landi. Liðið æfir
reglulega og hefur m.a. tekið
þátt í knattspyrnumóti taí-
lenskra liða í Evrópu sem
haldið var í Danmörku.
Félagið stendur einnig fyrir
fleiri viðburðum ásamt því að taka þátt í ís-
lenskum hátíðarhöldum eins og 17. júní og
afmæli Reykjavíkurborgar.
menningararf, náttúruvernd, ábyrgð gagn-
vart samfélaginu og fleira.
Á þessum degi býður Taílensk-íslenska
félagið meðlimum til fagnaðar
þar sem skipst er á gjöfum og
borinn fram taílenskur matur.
Um miðjan apríl er haldið
upp á taílensk áramót eða
Songkran eins og það kallast á
taílensku. Í Taílandi stendur
Songkran vanalega í þrjá daga með tilheyr-
andi fögnuði og gleði. Í ár hélt félagið dag-
inn hátíðlegan í Broadway með taílenskum
ingar eru þekktir fyrir litskrúðug og
skemmtileg veisluhöld árið um kring og fé-
lagið reynir að halda utan um hátíðarhöld í
tengslum við sem flesta taílenska hátíð-
ardaga.
Virðing fyrir börnum
Fimmta janúar ár hvert er haldið upp á
barnadaginn en í Taílandi hefur sérstakur
dagur verið tileinkaður börnum síðan árið
1955. Börn eru framtíð landsins og dag-
urinn því notaður til að hefja þau til virð-
ingar og fræða þau um mikilvægi sitt,
Taílensk-íslenska félagið hefur í nógu að snúast
Um 700
Taílendingar
búa á Íslandi.
Matar- og bökunarilmlagði um gangaDigranesskóla allaeftirmiðdaga og umhelgar í tvær vikur í
maí. Úr einni stofu mátti heyra
framandi tungumál, í samkomusal
skólans stigu stúlkur í sérstökum
klæðnaði dans og í myndmennta-
stofunni urðu til litrík málverk.
Sex taílenskir kennarar voru á
landinu í þeim tilgangi að kenna
Taílendingum, búsettum á Íslandi,
um taílenskan menningararf. Digra-
nesskóli sá þeim fyrir aðstöðu en að
auki nýttu kennararnir sér Búdda-
hofið í Kópavogi.
Eins og á tunglinu
Kennararnir eru allir frá Srin-
akharinwirot háskólanum í Bang-
kok og hafa ferðast til Danmerkur,
Þýskalands og Íslands til þess að
kynna taílenska menningu. Þau eru
sjálfboðaliðar og greiða sjálf fyrir
flug sitt til Evrópu en Taílensk-ís-
lenska félagið bauð þeim hingað til
lands og annaðist alla skipulagn-
ingu.
Wattanaprhon Ngamsutti kenndi
matreiðslu og var þetta árið lögð
sérstök áhersla á bakstur. Tímarnir
voru mjög vinsælir enda Taílend-
ingar þekktir fyrir matargerð.
Ngamsutti sat þó ekki auðum hönd-
um þegar hún ekki var að kenna
heldur þaut hún um allt og kynnti
Íslendingum ljúffenga og bragð-
mikla rétti. Starfsfólk og nemendur
Digranesskóla fengu að bragða og
Ngamsutti leit jafnframt inn á elli-
heimilli í Kópavogi til að matreiða
ofan í áhugasama.
Rawadee Ungpo kenndi taílensk-
an dans. Í Taílandi er mikil hefð í
kringum slíkan dans og venjan að
klæðast litríkum og hefðbundnum
klæðnaði. Að sögn Ungpo þróaðist
taílenskur dans út frá tónlist fyrir
700 árum. „Allar hreyfingarnar hafa
mismunandi meiningu, t.d. ást og
sorg.“ Ungpo bar nemendum sínum
vel söguna en hún segir að það sé
allt öðruvísi að kenna dansinn í öðr-
um löndum en Taílandi.
Börn sem hafa lítil tengsl við Taí-
land mættu einnig á æfingar og
Ungpo sagði þau standa sig vel en
að það tæki þó nokkurn tíma að ná
tökum á þessum flóknu hreyfingum.
Ungpo var ánægð með dvölina á Ís-
landi þrátt fyrir að kuldinn reyndist
henni erfiður. „Hér er friðsælt og
gott andrúmsloft. Mér fannst sér-
staklega skrýtið að sjá hraun, þetta
er eins og að vera á tunglinu. Ég á
líka svolítið erfitt með svefn því það
er bjart næstum alla nóttina,“ sagði
Ungpo.
Skrautútskurður við
ýmis tækifæri
Kanchana Intarasunanont færði
íslenska Taílendinga inn í undra-
heim skrautútskurðar sem er mikið
iðkaður í Taílandi. Intarasunanont
segir skrautskurð vera mikla ná-
kvæmnisvinnu og ekki á færi hvers
sem er. Taílendingar hafa í aldarað-
ir skorið út ýmsar fígúrur í sápu-
stykki, grænmeti, ávexti, tré, runna
og fleira. „Ég lærði af ömmu minni.
Í dag er þetta ekki kennt í skólum
því það er svo tímafrekt,“ segir Int-
arasunanont. Að hennar sögn er
listskurður nýttur við ýmis tæki-
færi, t.d. í veislum en þá er mismun-
andi hvaða hráefni og litir eru notuð
eftir því hvert tilefnið er. „Allt sem
konungsfjölskyldan borðar er t.d.
skorið út í alls kyns form og mynst-
ur. Í eldhúsinu þeirra vinna ótrú-
lega margir.“
Í myndmenntastofu Digranes-
skóla gaf að líta ýmis konar lista-
verk. Sathit Thimwatbunthong stóð
í ströngu við að mála sín eigin verk
og kenna nemendum undirstöðuat-
riðin í taílenskri myndlist. Skærir
litir, taílensk náttúra og byggingar
sem líkjast ekki steypuhúsunum
okkar einkenndu myndirnar.
Yngsta kynslóðin lét sig ekki vanta
og prófaði sig áfram með vatnsliti.
Taílendingum á Íslandi gafst
jafnframt tækifæri til að æfa sig í
taílensku með hjálp Keson Char-
oenruk og læra á tölvur undir leið-
sögn Pornapas Boonliki.
Ljúffengur matur
og taílenskir dansar
Taílendingasamfélagið á Ís-
landi fer ört vaxandi. Halla
Gunnarsdóttir leit inn á
námskeið þar sem íslenskir
Taílendingar lærðu um eig-
in menningu en sex kenn-
arar komu til Íslands til að
sjá um kennsluna.
Morgunblaðið/ÞÖK
Skrautútskurður er mikil kúnst og á sér ríka hefð í Taílandi.
Taílendingar eru þekktir fyrir matargerð en á matreiðslunámskeiðinu var mest áhersla lögð á bakstur.
Hver hreyfing hefur sérstaka merkingu í taílenskum dönsum.
Ljósmynd/Páll Júlíusson
Í taílenskum skrautskurði er skorið út í alla mögulega og ómögulega hluti,
ávexti, grænmeti, tré, kerti o.s.frv.
BÚDDISTAFÉLAG Íslands hef-
ur verið starfrækt í um það bil
tíu ár. Félagsmenn eru á milli
þrjú og fjögur hundruð, flestir
taílenskir að uppruna en einnig
frá öðrum löndum og meira að
segja nokkrir innfæddir Íslend-
ingar. Æðsti maður félagsins
er breskur munkur en áður en
hann kom til Íslands var hann
munkur í Taílandi.
Fyrstu aðsetur Búddista-
félagsins var í lítilli íbúð á
Laugavegi. Núna hefur félagið
hins vegar fjárfest í einbýlis-
húsi í Kópavogi og er þar með
sitt eigið búddahof.
Petcharee Deluxana, vara-
formaður Taílensk-íslenska fé-
lagsins, segir samtökin hafa
mikla þýðingu fyrir Taílendinga
á Íslandi sem og aðra búdd-
ista. „Fólk kemur í hofið alla
daga en þó mest um helgar.
Við erum líka með samkomur,“
segir Petcharee og bætir við
að hofið hafi sömu þýðingu
fyrir búddista og kirkja hefur
fyrir kristið fólk.
Hún segir búddisma vera
opin trúarbrögð. „Við trúum
að ef við gerum góða hluti
fáum við eitthvað gott í stað-
inn.“ Petcharee segir jafn-
framt að í búddisma ríki virð-
ing fyrir öðrum trúarbrögðum.
Aðalmarkmiðið sé í raun að
láta gott af sér leiða og hjálpa
öðru fólki.
Búddistar á Íslandi