Heimilistíminn - 21.03.1974, Blaðsíða 27

BaR VI /\;
9 a N
TRÖLUÐ
sem vildi
EINU sinni var strákur, sem
hét Eirikur. Hann var beztur á
skiðum af öllum strákunum i
bænum, og það var svo sem
ekkert skrýtið, þvi hann átti
heima efst i bænum, þar sem
brattar hliðar voru rétt hjá og
mikill snjór á veturna. En
Eirikur var ekki bara á
skiðum, af þvi það var svo
gaman. Nei, hann fór oft i
sendiferðir fyrir mömmu sina
niður i bæinn, og hann færði
lika pabba sinum mat, þar
sem hann var skógarhöggs-
maður.
Eirikur var aldrei hræddur.
Á köldum og dimmum vetrar-
kvöldum brunaði hann á
skiðunum gegnum þéttan
skóginn og yfir snævi þaktar
sléttur til að komast sem fyrst
með matinn til pabba sins.
Samt var hann feginn i hvert
sinn, sem hann var á heimleið
og sá ljósið i glugga litla
hússins heima.
Svo var það einn vetrardag,
að hann þurfti að fara I sendi-
ferð yfir i næsta þorp. Hann
kleif upp bröttu hliðarnar og
vonaði, að honum tækist að
*■
27