Morgunblaðið - 03.08.2004, Síða 29

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. ÁGÚST 2004 29
ATVINNUHÚSNÆÐI
Til leigu í Ármúla
þrjú snyrtileg skrifstofuherbergi, samtals
54,5 fm, með góðum tölvulögnum.
Upplýsingar gefur Ólafur í síma 897 2394.
TILBOÐ / ÚTBOÐ
Samkoma í dag kl. 20.00
Gunnar Þorsteinsson predikar.
Miðvikud.: Bænastund kl. 20.00
Fimmtud.: Unglingarnir kl. 20.0
Heilun,
sjálfsuppbygging.
Samhæfing líkama
og sálar.
Hugleiðslu-
námskeið.
Halla Sigurgeirsdóttir,
andlegur læknir.
Uppl. í s. 553 8260, f. hádegi.
RAÐAUGLÝSINGAR
ÚU T B O Ð
Eftirfarandi útboð eru til sýnis og sölu á skrif-
stofu Ríkiskaupa, Borgartúni 7, 105 Reykjavík:
*Nýtt í auglýsingu
13610 Skólaakstur fyrir Laugagerðisskóla.
Opnun 12. ágúst 2004 kl. 11.00. Verð út-
boðsgagna kr. 3.500.
*13630 Lokað blóðtökukerfi. Útboð vegna
kaupa á lokuðu blóðtökukerfi fyrir heil-
brigðisstofnanir, ásamt nauðsynlegum
fylgihlutum. Opnun 2. september 2004
kl. 11.00. Verð útboðsgagna kr. 3.500.
13640 Dvalar- og hjúkrunarheimilið Hlíð/
Ak. Útboð á gatnagerð og bílastæði.
Opnun 12. ágúst 2004 kl. 14.00. Verð út-
boðsgagna kr. 6.000.
mbl.is
✝ MargrétTryggvadóttir
fæddist á Stóru-Borg
í Víðidal í Vestur-
Húnavatnssýslu 24.
september 1911.
Heimili hennar stóð
þar lengst af og þar
lést hún 26. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
Margrétar voru
Björn Tryggvi Guð-
mundsson, búfræð-
ingur frá Ólafsdals-
skóla og bóndi í
Klömbrum í Vesturhópi en síðar á
Stóru-Borg, f. að Syðri-Völlum í
V.-Hún. 12. júlí 1878, d. 1. maí
1918, og kona hans, Guðrún Magn-
úsdóttir húsfreyja þar, f. að Hafn-
arnesi í Nesjasveit í A.-Skaft. 1.
desember 1884, d. 2. nóv. 1968.
Síðari maður Guðrúnar var Jó-
hann Líndal Helgason kennari, f. á
Sauðadalsá á Vatnsnesi 23. maí
1895, d. 10. október 1931. Eftirlif-
andi bræður Margrétar eru Guð-
mundur Tryggvason, fyrrum
framkvæmdastjóri Tímans og
lengst af kenndur við Kollafjörð, f.
1. sept. 1908, og Björn Tryggvi Jó-
hannsson, bóndi á Stóru-Borg, f.
29. sept. 1921. Önnur systkini dóu í
dætur hennar eru Ólöf Hulda
Steinþórsdóttir, f. 23. mars 1993,
og Kolbrún Atladóttir, f. 30. mars
1996. 3) Guðrún, íslensku- og upp-
lýsingafræðingur, f. 14. febrúar
1942, maður hennar er Leo(nard-
us) J.W. Ingason héraðsskjalavörð-
ur; börn þeirra eru Karlotta
María, þýðandi og nú búsett er-
lendis, f. 17. janúar 1977, maki
Hughues Pons verslunarmaður; og
Gunnar Leó tónlistarkennari, f. 5.
júlí 1978.
Margrét var húsfreyja á Stóru-
Borg og um tíma sá hún á vetrum
um söng- og danskennslu í far-
skóla Þverárhrepps en þar á heim-
ilinu og á ýmsum fleiri bæjum var
farskólinn hluta vetrar þar til
hann lagðist af með tilkomu nýs
skólahúsnæðis á Þorfinnsstöðum í
Vesturhópi.
Margrét sinnti margvíslegum
félagsmálum í heimahéraði, stofn-
aði m.a. kvenfélagið Ársól í Vest-
urhópi og var fyrsti formaður
þess. Hún var einnig um um árabil
í forystusveit Kvennabandsins í
Vestur-Húnavatnssýslu en það
beitti sér m.a. fyrir og aflaði fjár til
byggingar sjúkrahúss á Hvamms-
tanga. Þá starfaði hún einnig um
tíma í sóknarnefnd Breiðabólstað-
arsóknar, var um skeið sem sókn-
arnefndarformaður þar.
Útför Margrétar fer fram frá
Breiðabólsstað í Vesturhópi í Vest-
ur-Húnavatnssýslu í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
barnæsku.
Margrét giftist 17.
júní 1932 Karli H.
Björnssyni, bónda og
ættfræðingi, f. á
Gauksmýri í Línakra-
dal, 20. maí 1907, d. 16.
júlí 2001, og reistu þau
bú sitt á Stóru-Borg.
Karl var sonur Ólafar
Sigurðardóttur, f. á
Þorkelshóli í Víðidal
16. janúar 1865, d. 2.
júlí 1925, og seinni
manns hennar, Björns
Jósafats Jósafatssonar, f. að Enn-
iskoti í Víðidal 15. ágúst 1868, d. 8.
júní 1957, bænda á Gauksmýri.
Börn Margrétar og Karls eru: 1)
Björn Tryggvi kennari, f. 28. mars
1932, kona hans Hrefna Péturs-
dóttir, fyrrum ráðskona á Sjúkra-
húsi Hvammstanga, d. 1984; sonur
þeirra er Guðmundur viðskipta-
fræðingur, f. 9. janúar 1966; dóttir
Hrefnu og fyrri manns hennar er
Edda Margrét Jónsdóttir kennari,
búsett í Noregi ásamt fjölskyldu
sinni. 2) Ólöf Hulda kennari, f. 22.
maí 1938; dóttir hennar og fyrrum
sambýlismanns hennar, Halldórs
Hjartarsonar flugvirkja, er Unnur
Margrét, f. 4. október 1970, en
Móðir mín fæddist að Stóru-
Borg í Víðidal, þar áttu og for-
eldrar mínir sitt ævistarf, en það
mun hafa verið árið 1928 sem þau
hittust fyrst á Stóru-Borg. Þau
tóku saman fáum árum seinna og
hófu þar búskap 1932. Auk búsýslu
og félagsstarfa var móður minni
mjög sýnt um heimilis- og listiðn-
að. Hún eignaðist snemma sauma-
vél og prjónavél. Þá sameinuðust
nokkrir bæir í Þverárhreppi um
kaup á stórri spunavél sem var á
bæjunum til skiptis. Þessar heim-
ilisvélar urðu ásamt höndum og
hugviti móður minnar til mikilla
búdrýginda. Samhliða búrekstrin-
um hófu þau foreldrar mínir rekst-
ur á sumarhóteli á Stóru-Borg árið
1970 í samvinnu við Flugfélag Ís-
lands. Þegar hægjast tók um bú-
skapinn fóru þau að búa í Reykja-
vík hluta ársins, fyrst með
vetrarsetu 1988, en á Stóru-Borg
voru þau ávallt á sumrum.
Á yngri árum móður minnar var
margt ógert á sviði öldrunarmála
og sjúkraaðstöðu. Hún beitti sér
því fyrir stofnun kvenfélagsins Ár-
sólar í Vesturhópi, varð fyrsti for-
maður þess og í forystusveit
Kvennabandsins í Vestur-Húna-
vatnssýslu. Skemmtanir voru
haldnar til fjáröflunar á vegum
Kvennabandsins og voru þær æv-
inlega vel sóttar. Fyrir tilstilli
framsýnna kvenna var m.a. byggt
sjúkrahús á Hvammstanga.
Ég skynjaði móður mína afar
sterkt að morgni dagsins sem hún
lést, rétt eins og hún vildi segja
mér eitthvað, líklega var ég milli
svefns og vöku. Eftir lát hennar sé
ég fyrir mér hvar faðir minn kem-
ur sporléttur á móti henni á græn-
um grundum Paradísar, hallar sér
hlýr og brosleitur fram á hægri
fótinn, tekur utan um herðar henni
og hallar henni rétt eins og hann
gerði svo oft áður að brjósti sér,
þar sem hún mætir honum léttstíg
og glöð yfir þessu nýja bjarta
stefnumóti. Ég þakka þeim báðum
í sameiningu alla þá velviljuðu inn-
rætingu og leiðsögn sem þau veitti
í uppeldinu og alla stund síðan, allt
það góða sem þau gáfu mér og
mínum, kærleik þeirra og um-
hyggju alla stund. Fylgi þeim góð-
ar vættir um eilífð alla.
Guðrún Karlsdóttir
frá Stóru-Borg.
Elskuleg tengdamóðir mín, Mar-
grét Tryggvadóttir, sú mæta kona,
er látin norður í Húnaþingi. Ég
bar gæfu til að þekkja hana í tæp
30 ár. Í hug mér er þakklæti og
virðing í garð þeirra hjóna. Það
var gefandi og lærdómsríkt að
tengjast þeim. Á skilnaðarstundu
reikar hugurinn til baka. Ég man
glöggt mína fyrstu ferð norður að
Stóru-Borg árið 1976. Þá hafði ég
nýlega kynnst Guðrúnu dóttur
þeirra. Margrét tók mér af svo
mikilli hlýju og vinsemd að það
rennur seint úr minni. Og það við-
mót ríkti æ síðan. Það bar aldrei
skugga á samskipti okkar. Milli
okkar ríkti gagnkvæm vinsemd,
virðing og áhugi. Það var einmitt
eitt helsta einkenni hennar að vera
gefandi manneskja sem lét sér
annt um líf og líðan þeirra sem
henni tengdust. Um það vitna ótal
dæmi. Væn kona. Veit ég þó að
ekki var búskapurinn og lífið sjálft
án áhyggjuefna. Hún gat verið al-
vörugefin ef til slíks var raunver-
legt tilefni en þó var aldrei langt í
skopskynið að hennar hætti. Og
frekar leitast við að leita lausna á
málum en að gera mikið úr þeim
eða leggja árar í bát. Hún hafði
sterka ábyrgðarkennd, var skarp-
greind kona og úrræðagóð. Gott
var að sækja hana heim á Borg
eins og við Guðrún gerðum í sum-
arleyfum. Og börnin okkar urðu
þeirrar gæfu aðnjótandi að geta
verið í sveit hjá ömmu og afa. Ég
hygg að þau muni búa að því alla
tíð. Gömlu hjónin áttu sinn hlut í
mótun þeirra. Eins var það þegar
hún kom suður og dvaldi hjá okkur.
Þegar þau höfðu brugðið búi og
bjuggu í Reykjavík yfir vetrartím-
ann voru samfundir ætíð til gleði.
Nú verða þær ekki fleiri heimsókn-
irnar. Ég hef saknað Karls Björns-
sonar eftir að hann kvaddi árið
2001. Og jafnt mun ég sakna Mar-
grétar elskulegrar. Það er eftir
tóm. Líf okkar hefur breyst en
þannig er nú gangurinn.
Ég kveð þig tengdamóðir góð
með virðingu og þökk. Söknuðurinn
er mikill. Guð geymi þig og megi
hann leiða okkur sem eftir stöndum
til að ná áttum okkar á ný. Ég vil
trúa því að orðið endurfundir ykkar
Karls bónda þíns sómakonunnar
góðu og öðlingsins væna.
Leo J.W. Ingason.
MARGRÉT
TRYGGVADÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um Mar-
gréti Tryggvadóttur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu daga.
Höfundar eru: Ólöf Hulda Karlsdóttir,
Guðrún, Björn Tryggvi, Steinunn,
Kristín og Kolbeinn, Unnur Margrét
Halldórsdóttir, Kolbrún Atladóttir,
Guðrún, Björn Tryggvi, Steinunn,
Kristín og Kolbeinn, Árni Þór Sig-
urðsson,Ólöf Hulda Steinþórsdóttir,
Karlotta M. Leosdóttir.
Ég horfi á ljóssins loga
sem lýsir í hugskot mitt
og sé á björtum boga
brosandi andlit þitt.
(Snjólaug
Guðmundsdóttir.)
Elsku amma Ella mín. Núna ertu
farin heim. Þú fékkst loksins svefninn
langa sem þú varst búin að bíða svo
lengi eftir. Þrátt fyrir að ég vilji hafa
þig hjá mér þá líður mér samt betur
því ég veit að núna líður þér miklu
betur.
Stundum gleymdi ég að þú varst
veik því þú varst oft svo hress og auð-
vitað alltaf jafngóð. Þær voru ófáar
stundirnar sem við sátum og vorum
að spjalla í eldhúsinu og stundum
glymdum við okkur alveg og urðum
of seinar í bankann en þá sagðir þú
alltaf: ,,Nú jæja, ég fer þá bara á
morgun.“ Aldrei mun ég gleyma þeim
stundum sem ég gisti hjá þér og við
sátum við eldhúsborðið og spiluðum
eða þegar við horfðum á teiknimyndir
langt fram á nótt og hlógum svo mikið
þangað til okkur verkjaði í magann.
En þegar þér fannst klukkan vera
orðin of margt þá lögðumst við upp í
rúm til þín og þú last sögur fyrir mig.
Sérstaklega man ég eftir því þegar ég
ELÍNBORG
SIGURÐARDÓTTIR
✝ Elínborg Sigurð-ardóttir fæddist í
Reykjavík hinn 3.
ágúst 1942. Hún lést
á Landspítalanum
við Hringbraut 1.
apríl síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Áskirkju
21. apríl.
var lítil og var að fara að
sofa að þá komstu með
kisukoddann og lést
hann tala við mig og
kyssa mig góða nótt.
Ég veit að ég heim-
sótti þig eiginlega ekk-
ert eftir jólin og ég sé
svo mikið eftir því að
hafa ekki nýtt tímann
sem þú áttir eftir með
þér.
Þegar við komum
upp á spítala að sjá þig
hvíldi svo mikil ró yfir
öllu og þegar ég sá þig
beið ég eftir og vonaðist
til að sjá þig anda en þegar það gerð-
ist ekki gerði ég mér grein fyrir því að
við ættum aldrei aftur eftir að gleyma
okkur í spjalli og verða of seinar í
bankann, aldrei eftir að spila aftur
eða horfa á teiknimyndir, við eigum
aldrei eftir að kúra upp í rúmi og lesa
sögur, ég fæ aldrei aftur að heyra í
kisukoddanum og við eigum aldrei
aftur eftir að hlæja saman. Það sem
erfiðast er að ég á aldrei eftir að finna
þig halda utan um mig og heyra þig
segja: ,,Mér þykir svo vænt um þig,
Lilja mín.“
Elsku amma mín. Þú ert eina kon-
an sem ég gat talað við og skildir mig
og núna veit ég ekki hvað tekur við.
Ég veit samt að þú, langamma og
langafi fylgist með mér og takið vel á
móti mér þegar ég kem til ykkar.
Ég hlakka til að sjá þig á betri stað,
þar sem þér líður betur og ég segi að
lokum það sem þú varst vön að segja
við mig.
,,Góða nótt, sofðu rótt
í alla nótt.
Guð gefi þér góða nótt
og góða drauma.“
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð
hjartans þakkir fyrir liðna tíð
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiðir sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Ég elska þig,
Lilja Rós.
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is