Morgunblaðið - 09.11.2004, Síða 36

Morgunblaðið - 09.11.2004, Síða 36
36 ÞRIÐJUDAGUR 9. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ✝ Óli Helgi Anan-íasson fæddist á Hríshóli í Reykhóla- sveit 28. desember 1919. Hann lést á Dvalarheimilinu Höfða 2. nóvember síðastliðinn. Hann var sonur hjónanna Ananíasar Stefáns- sonar, f. 7. okt. 1888, d. 4. maí 1952, og Herdísar Þórðardótt- ur, f. 23. maí 1884, d. 28. febrúar 1946. Bræður Óla Helga voru Óli Krist- inn er lést í æsku og Stefán Jón, f. 21. febrúar 1925, d. 25. des. 1999. Óli Helgi kvæntist 1. september 1945 Sigurbjörgu Sæmundsdóttur, f. 3. ágúst 1922. Foreldrar hennar voru Þórkatla Soffía Ólafsdóttir, f. 11. janúar 1892, d. 1. mars 1983, og Sæmundur Brynjólfsson, f. 12. maí 1888, d. 13. júlí 1974. Börn þeirra Óla og Sigurbjargar eru: 1) Matth- ías Fanndal, f. 16.2. 1945, maki Olga Sigvaldadóttir, f. 17.2. 1951, 2003. b) Ragnar Baldvin, f. 3.8. 1982, unnusta Sigrún Inga Guðna- dóttir, f. 20.1. 1985. c) Haraldur Jó- hann, f. 15.1. 1984, unnusta Þóra Hlín Þórisdóttir, f. 11.7. 1986. 4) Soffía, f. 4.12. 1958, dóttir hennar Berglind Harpa, f. 21.4. 1994. 5) Arnar Guðmundur, f. 25.11. 1966, maki Valgerður Halldórsdóttir, f. 7.1. 1969, börn þeirra eru Kári, f. 19.11. 1998, og Kristín Björg, f. 5.12. 2002. Óli Helgi hlaut hefðbundna skólagöngu barna þess tíma, sótti nám á Héraðsskólanum að Reykja- nesi við Ísafjarðardjúp og útskrif- aðist sem búfræðingur frá Bænda- skólanum á Hvanneyri árið 1941, tók við búi á Hamarlandi af föður sínum 1945 og bjó þar til 1973 er hann flutti á Akranes, þar vann hann við fiskvinnslu fyrstu árin, en hóf síðan störf á Grundartanga er framkvæmdir hófust þar og starf- aði þar fram til eftirlaunaaldurs. Óli Helgi var alla tíð ötull talsmað- ur landræktar og framfara í land- búnaði og beitti sér í þeim málum eftir því sem aðstæður leyfðu, bæði meðan hann stundaði búskap og eins eftir að hann hóf önnur störf. Útför Óla Helga fer fram frá Akraneskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 14. dóttir þeirra er Herdís Erna, f. 9.1. 1971, maki Gústaf Jökull Ólafsson, f. 31.7. 1969, börn þeirra eru Olga Þórunn, f. 12.7. 1991. Matthías Óli, f. 27.4. 1993, og Sandra Rún, f. 24.9. 2002. 2) Hermann Fann- dal, f. 18.9. 1946, maki Lovísa Steinunn Gunn- arsdóttir, f. 29.6. 1949, börn þeirra eru: a) Gunnar, f. 26.3. 1969, maki Anna María Ein- arsdóttir, f. 12.11. 1971, dóttir þeirra er Sóley Björg, f. 8.4. 2001. Fyrir átti Gunnar soninn Hermann, f. 18.12. 1996. b) Jónína Helga, f. 16.9. 1972, sambýliskona Benedicte Lie. c) Óli Ásgeir, f. 17.5. 1980. 3) Sæmundur Óskar, f. 8.2. 1954, maki Katrín Björk Baldvinsdóttir, f. 27.1. 1959, börn þeirra eru: a) Sigurbjörg Helga, f. 23.12. 1978, maki Óskar Rafn Þorsteinsson, f. 18.9. 1973, börn þeirra eru Katrín María, f. 23.3. 2001, og Sigurður Andri, f. 24.12. Ég kynntist Óla Helga fyrir 12 ár- um þegar ég fór að venja komur mínar upp á Skaga ásamt yngsta syni hans, Arnari. Ekki leið á löngu þar til ég fékk að kynnast skopgáfu hans, enda var hann ávallt bæði glettinn og stríðinn. Oftar en ekki kallaði Óli mig öðru nafni en mínu eigin og þá yfirleitt einu af nöfnum svilkvenna minna. Ef ég leiðrétti hann, þá sagði hann allt- af: já, já, Olga/Kata/Vala hvernig á maður að muna öll þessi nöfn á tengdadætrunum? Ef hann svo þurfti að kynna mig fyrir öðrum var það: þetta er yngsta tengdadóttirin. Árið 1996 varð ég þeirrar ánægju aðnjótandi að fá að fljóta með þeim hjónum vestur á Hamarland, eitt af síðustu skiptum sem Óli keyrði alla leið vestur. Reyndist þetta hin skemmtilegasta ferð, því að ég fékk mjög nákvæma leiðsögn á öllum kennileitum alla leið frá Akranesi og vestur í Reykhólasveit. Allar þessar upplýsingar lituðu ferðina mjög og hef ég síðan reynt að muna allt sem sagt var. Óli hafði oft gaman af því ef ég skildi ekki eitthvert orð sem hann notaði og spurði hvað það þýddi. Þá skellihló hann og spurði hvurslags tungumálamanneskja ég væri, fyrst ég skyldi ekki almennt talað mál. Annað sinn sátum við tvö og vorum að horfa á franska mynd, þegar hann segir allt í einu: sko, ég veit þú talar þetta hrognamál, en segðu mér nú alveg eins og er: geturðu virkilega skilið hvað fólkið er að segja? Óli vænti ekki mikils af öðr- um og því var afskaplega auðvelt að gleðja hann. Þegar við hjónin til- kynntum einhverju sinni sem oftar að við vildum halda jól með þeim Boggu, þá lýstu augu hans upp eins og stjörnur, ekki síst eftir að við eignuðumst börnin okkar tvö. Kári, sonur okkar, á vonandi eftir að muna eftir afa sínum á komandi ár- um og minnast þeirra samveru- stunda. En nú er komið að leiðarlokum og Óli var eflaust búinn að bíða þeirrar stundar í nokkurn tíma. Ég vil því nota tækifærið og þakka Óla fyrir þá samveru sem við höfum átt og er þess fullviss að nú líði honum vel. Þín tengdadóttir, Valgerður. Þegar ég skrifa hér kveðjuorð til Óla Helga Ananíassonar tengdaföð- ur míns og vinar, hverfur hugurinn aftur til ársins 1976 þegar ég sá hann fyrst. Þá var ég kornung stúlka að hitta tilvonandi tengdaföður í fyrsta sinn. Hann var svipmikill maður með miklar svartar auga- brúnir og dökkt fallegt hár. Á þeim tíma kynntist ég því hvað Óli var traustur, heilsteyptur og ráðagóður maður. Einnig var hann víðlesinn um land og þjóð. Hann var gestrisinn, en bar þó ekki tilfinningar sínar á torg og hafði hag fjölskyldunnar alltaf í fyrirrúmi. Barnabörnin sóttu til hans, hann var góður afi. Þær voru ófáar ferðirnar sem hann og synir mínir fóru í fjársjóðsleit niður á Langasand. Síðustu æviárunum eyddi hann á Dvalarheimilinu Höfða og þar veittist mér sú ánægja að fá að hlúa að honum þegar þrek hans og kraftar voru farin að dvína. Elsku Óli, hafðu þökk fyrir allt og allt. Kæra Bogga, ég bið algóðan Guð að styðja þig og styrkja í sorg- inni. Ykkar tengdadóttir, Katrín Björk Baldvinsdóttir. Elsku afi. Þá er komið að kveðju- stund. Og er ég búin að kvíða þessum degi dálítið frá því á þriðjudaginn sl. þegar ég kvaddi þig. Þótt ég sé í hjarta mínu fegin að þú fékkst hvíld- ina og þurftir ekki að kveljast, þá er svo sárt og erfitt þegar það gerist. Allar mínar minningar tengdar afa eru góðar. Og minningin um pípuna hans afa stendur mér ljóslifandi í minningunni, og fannst mér hún rosalega spennandi og stalst ég stundum í hana og mátaði, ekki það að ég hafi orðið nein reykingamann- eskju, því er fjarri. Og má kannski segja að pípan hans afa hafi verið besta forvörnin. Hver veit? Minningin um afa í ullarpeysunni sinni sem var farin að trosna á oln- bogunum er líka sterk og afi í ull- arpeysunni uppi í sumarbústað var mjög kunnugleg sjón, en ég og mín fjölskylda höfum notið góðs af sum- arbústaðnum sem við fengum lánað- an alltaf þegar við vildum. Þaðan eig- um við góðar minningar enda sá staður æðislegur og búið að nostra við hann af mikilli alúð hvort sem það er utan eða innan dyra. Afa fannst voða gott að hvíla sig á bekknum í herberginu sínu eftir vinnu eða eftir mat. Þá var stundum gluggað í bók og ekki var það verra ef þær voru smá kryddaðar og grall- aralegar, því þá glotti afi. Alltaf var gott að eiga ömmu og afa í nágrenninu og fór maður oft til þeirra á leið í og úr skóla og mætti maður alltaf sömu hlýjunni. Þegar kom að því að ég tók bílpróf var mín æfingakennsla á ömmu og afa bíl, og mínir fyrstu rúntar á bíl eftir að ég fékk bílpróf voru farnir á eðalvagn- inum þeirra. Eftir að afi fór inná Höfða reyndum við að fara sem oft- ast þannig að maður hitti afa s.s í hverri viku og fannst honum alltaf gaman ef maður sagði einhverjar sögur og fíflaðist aðeins, þegar heils- an leyfði, þannig að það var alltaf jafngott að hitta afa. Í dag kveðjum við afa og veit ég að vel verður tekið á móti þér, elsku afi. Elsku amma, guð veiti þér styrk til að takast á við þína sorg og veit ég að þér verður hjálpað við það. Kveðja. Þín sonardóttir Sigurbjörg Helga Sæmundsdóttir. Þegar ég hugsa um Óla afa koma upp fjölmargar góðar minningar um fjöruferðirnar og sumarbústaðinn þeirra uppi í Stóra-Fjalli. Afi var duglegur að fara með okkur systk- inin í gönguferðir þrátt fyrir að á mínum yngri árum hafi hreyfing ekki verið í uppáhaldi hjá mér. Ég vildi helst lítið hreyfa mig enda sést það á myndum af mér síðan ég var bara smápolli að ég var frekar þykk- ur eða stórbeinóttur eins og ég vildi alltaf halda fram. Ég man líka eftir því þegar við bræðurnir vorum uppi í sumarbústað og ég fór í eina af mínum fjölmörgu fýlum og ég ætlaði að labba heim en komst aldrei lengra en nokkur hundruð metra, þá gafst ég upp og sneri við. Afi var skemmtilegur og góður maður. Hann var fullur fróðleiks og góðra sagna. Hann hafði gaman af því að segja okkur sögur úr sveit- inni. Ég var aldrei svo heppinn að þekkja hinn afa minn, hann Baldvin. En Óli afi fyllti vel upp í það hlut- verk að vera tvöfaldur afi. Amma og afi voru alltaf mjög dug- leg við að ferðast og höfðu alltaf góð- ar sögur og fallegar myndir úr ferðalögunum. Ég held að það sé óhætt að segja að frá þeim hafi ég þá ástríðu að vilja ferðast og skoða heiminn. Síðustu vikur hafa verið erfiðar fyrir afa og ömmu en núna er afi kominn á betri stað. Núna fær hann hina hinstu hvíld. Takk fyrir öll árin og góðu stundirnar sem þú gafst okkur, elsku afi. Haraldur Jóhann Sæmundsson (Haddi). Elsku afi minn, nú er komið að kveðjustund en ég mun alltaf sakna þín. Ég veit að þú ert kominn á góð- an stað meðal vina og bræðra þinna. Þegar ég hugsa til þín er svo mik- ið af minningum sem ég og þú einir eigum saman. Ég man eftir öllum göngutúrunum okkar og alltaf átt- irðu svör við spurningum mínum og þegar við sátum inni í þvottahúsi og vorum að tálga eða ég að reyna að hjálpa þér að smíða eitthvað af þess- um ótrúlega fallegu hlutum sem virtust leika í höndunum á þér. Ég man eitt skipti þegar við vorum á leiðinni í fallega bústaðinn ykkar ömmu, þegar þú sagðir að við yrðum að koma við í Axelsbúð og kaupa vasahníf því allir karlmenn yrðu að eiga hníf. Ég man þú réttir mér fimmeyring og sagðir að ég yrði að kaupa af þér hnífinn því þú myndir aldrei gefa hníf. Manstu eftir því þegar við byrj- uðum að sá og gróðursetja í melinn uppi á Stórafjalli? Ég held að við megum vera stoltir af fallega skóg- inum sem er sprottinn þar núna. Manstu eftir rjúpunni okkar sem alltaf hélt til undir pallinum á bú- staðnum. Við Sigrún gistum eina nótt í honum í fyrra. Þá kom rjúpan og þá mundi ég eftir öllum stundunum okk- ar þegar við sátum úti á palli á kvöld- in og hlustuðum á hana og ræddum allt á milli himins og jarðar. Þetta eru yndislegar minningar um þig, elsku Óli afi. Það eru alger forréttindi að hafa fengið að kynnast ÓLI HELGI ANANÍASSON PÉTUR ÞÓRSSON, Marbakkabraut 38, Kópavogi, sem lést á heimili sínu 1. nóvember, verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju í dag kl. 15.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hans, er bent á Heima- hlynningu Krabbameinsfélagsins, Skógarhlíð 8, sími 540 1944. Hulda Finnbogadóttir, Hilma Hólmfríður Sigurðardóttir, Þórný Pétursdóttir, Baldur Bragason, Atli Mar Baldursson, Þór Pétursson, Guðrún Pétursdóttir, Rán Pétursdóttir. Okkar innilegustu þakkir fyrir samúð og hlýhug við andát og útför okkar ástkæra, HILMARS ÓLAFSSONAR, Berjarima 10, Reykjavík. Ólöf Ragnarsdóttir, Garðar Hilmarsson, Sigríður Benediktsdóttir, Ragnar Hilmarsson, Sigurlaug Hilmarsdóttir, Ómar Torfason, Freyja Hilmarsdóttir, Ólafur Hilmarsson, Hrefna Ingvarsdóttir, Sigurður R. Ólafsson, Kolbrún Daníelsdóttir og barnabörn. Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý- hug vegna andláts og útfarar GUNNARS HAUKS EIRÍKSSONAR, Flétturima 6, Reykjavík. Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar 13D, Landspítalanum við Hringbraut fyrir einstaka umönnun og til Sjómannafélags Reykjavíkur fyrir þá virðingu sem þeir sýndu. Fyrir hönd aðstandenda, Gíslína Erna Einarsdóttir. Okkar innilegustu þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför GUÐNÝJAR INGUNNAR ARADÓTTUR, Kópnesbraut 5, Hólmavík. Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofn- unarinnar á Hólmavík fyrir góða umönnun. Ari Stefánsson, Sigurveig Helgadóttir, Guðný Ingunn Aradóttir, Bogi Svanberg Thorarensen, Eyrún Helga Aradóttir, Ólafía Aradóttir, Steinar Arason, Helga Jónasdóttir og barnabarnabörn. Erfidrykkjur Heimalöguð kaffihlaðborð Grand Hótel Reykjavík Sími 514 8000 www.englasteinar.is

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.