Morgunblaðið - 07.12.2004, Side 37
til móts við skoðanir annarra. Hann
sagði við mig þennan eftirminnilega
dag: „Það þýðir ekkert að vera með
fólk sem spilar á vitlaust mark.“
Ég vil fyrir hönd Framsóknar-
flokksins þakka vini mínum og fé-
laga Sigurði Geirdal fyrir öll hans
störf og margar góðar stundir. Við
söknum hans sárt en minningin um
hann mun jafnframt hvetja okkur
áfram. Hann skilaði árangri sem við
getum öll verið stolt af og sýnir vel
að stjórnmálin skipta máli og eru
mikilvæg undirstaða framfara og
bættra lífskjara.
Þú ein átt að lifa og allt að sjá bætast.
Þú átt okkar von. Og þú sér hana rætast.
(E. Ben.)
Sigurður vann hörðum höndum að
því að bæta umhverfi foldar okkar.
Hann sá drauma rætast. Nú er það
annarra að fylgja öðrum draumum
hans eftir með samheldni og einurð.
Við Sigurjóna sendum fjölskyldu og
ástvinum innilegustu samúðarkveðj-
ur okkar. Við biðjum góðan Guð að
styrkja þau og Kópavogsbúa alla í
sorg og miklum missi.
Guð blessi minningu um góðan
dreng.
Halldór Ásgrímsson,
forsætisráðherra og formaður
Framsóknarflokksins.
Sigurður Geirdal, bæjarstjóri
Kópavogs, er fallinn frá langt um
aldur fram. Rúmri viku áður en kall-
ið kom sá ég hann hressan og kátan í
Salnum þegar Jónas Ingimundarson
var að kynna ævisögu sína. Sigurður
var léttur á sér að vanda og tók tvær
til þrjár tröppur í skrefi. Sannarlega
átti ég ekki von á því að þetta yrði í
síðasta skipti sem fundum okkar
bæri saman. Kallið kemur oft þegar
síst skyldi.
Sigurður var af almúgafólki kom-
inn og lærði fljótt að bjarga sér á eig-
in spýtur. Hann sagði oft að betra
væri að treysta á sjálfan sig en að
bíða þess að aðrir kæmu til hjálpar.
Hann kom sjálfum sér til mennta.
Fyrst hélt Sigurður í Samvinnuskól-
ann á Bifröst, síðan tók hann stúd-
entspróf og að lokum lauk hann prófi
í viðskiptafræðum frá Háskóla Ís-
lands. Það nám stundaði Sigurður
meðfram fullri vinnu.
Sigurður Geirdal var glaðvær
maður, léttur í lund og sannur húm-
oristi. En hann gat verið fastur fyrir
ef honum mislíkaði eða þegar gert
var á hans hlut. Hann hafði þann
góða hæfileika að kunna að hlusta á
það sem aðrir höfðu að segja og vildu
koma á framfæri við hann. Hann var
líka fljótur til að liðsinna ef eitthvað
bjátaði á hjá fólki. Hann mátti ekk-
ert aumt sjá.
Eins og ég sagði í upphafi þessara
kveðjuorða, þá var Sigurður ótrú-
lega léttstígur og fór hratt yfir. Mér
fannst hann stundum bæði kominn
og farinn áður en maður gat litið við.
Við Sigurður Geirdal kynntumst
þegar við fyrir hönd stjórnmála-
flokka okkar mynduðum meirihluta í
bæjarstjórn Kópavogs vorið 1990.
Samstarfið stóð samfellt í fjórtán og
hálft ár. Og það samstarf var traust
og farsælt eins og sjá má á þeim
miklu breytingum sem orðið hafa í
Kópavogi á þessum árum.
Hátt í 15 ár í pólitík er langur tími
og það getur reynt á þolrifin þegar
mikið er umleikis. Samstarf okkar
stóðst alla stjórsjói og allar atlögur
sem að okkur voru gerðar. Sam-
starfsflokkarnir tveir voru og eru
ólíkir og styrkleiki þeirra misjafn.
En þetta breytti ekki því að við kom-
um ævinlega fram sem ein órofa
heild.
Ég er afskaplega þakklátur Sig-
urði Geirdal fyrir samstarfið og það
vinarþel sem hann sýndi mér og
minni fjölskyldu á úrslitastundum.
Það verður seint þakkað.
Sigurður átti einstaka konu, hana
Ólafíu, sem reyndist honum sannar-
lega betri en enginn á lífsbrautinni.
Þau áttu farsælt hjónaband og áttu
fjögur börn saman en höfðu átt sitt
hvort barnið áður en þau giftust. Ég
votta fjölskyldu Sigurðar mína inni-
legustu samúð. Megi Guð blessa
minningu Sigurðar Geirdals.
Gunnar Birgisson.
Merkisberi og baráttumaður ís-
lenskra hugsjóna er fallinn; Ísland
hefur misst einn af sínum bestu son-
um.
Sigurður Geirdal telst til öflug-
ustu og fræknustu félagsmálamanna
landsins á síðustu þremur áratugum.
Hvar sem hann kom að verki hófst
framfaraskeið; nýtt tímabil sem ein-
kenndist af dugnaði, ósérhlífni og
sókn að settu marki; aldrei nein lá-
deyða.
Við sem störfuðum í ungmenna-
félagshreyfingunni gleymum seint
þeim mikla krafti sem fylgdi þeim fé-
lögum, formanni hreyfingarinnar
Hafsteini Þorvaldssyni og fram-
kvæmdastjóranum Sigurði Geirdal,
á áttunda áratugnum. Þeir félagar
kunnu að fylkja liði, settu markið
hátt og sigruðu. Undir þeirra forystu
varð íslenska ungmennafélagshreyf-
ingin enn á ný það sóknarafl og bar-
áttuhreyfing sem sameinaði æsku
landsins til öflugra lífs.
Íþróttir og þróttmikið félagsmála-
starf var haft að leiðarljósi. Hjá ung-
mennafélagshreyfingunni fékk
margt af öflugasta félagsmálafólki
landsins í dag eldskírn sína. Það get
ég vottað af persónulegum kynnum
við þann fjölda. Þar kynntist það í
senn rammíslenskum hugsjónum og
nútímaskoðunum; lærði að koma
fram, tala úr ræðustóli, flytja tillögur
og fylgja málum eftir.
Starf Sigurðar Geirdals rís þó
hæst í samstarfi Framsóknarflokks
og Sjálfstæðisflokks í bæjarstjórn
Kópavogs. Í 14 ár hefur Sigurður
verið bæjarstjóri og þeir félagar,
Sigurður og Gunnar Birgisson, hafa
þennan tíma siglt undir fullum segl-
um sóknarbyr í Kópavogi. Sigurður
var eini bæjarfulltrúi Framsóknar-
flokksins 1990 og var þá þegar falið
að gegna stöðu bæjarstjóra. Störf
hans sönnuðu manninn og niðurstað-
an varð sú að hann bætti við sig
manni í hverjum kosningum og staða
Kópavogs styrktist til muna. Íbúum
þar hefur fjölgað um 1000 á hverju
ári að meðaltali. Sigurður Geirdal á
þar stóran hlut að máli.
Sigurði lét vel að vera í forystu og
meirihluta, hann stóð aldrei í vörn
eða hrakningum. Hans stíll var sókn,
bjartsýni og trú á framtíðina. Hann
ræddi það stóra sem hann sá fram-
undan og þreytti sig ekki á deilum
eða átökum við efasemdar- eða úr-
tölumenn. Mörg bæjarfélög horfa nú
til Kópavogs og vilja skipa sínum
málum eftir sömu lögmálum.
Sigurður kunni betur en aðrir
menn að fylkja liði, fela mönnum
verkefni og dreifa ábyrgð. Hann var
ekki foringi sem sveipaði sjálfan sig
dýrðarljóma, hann var brosandi og
glaður í hringiðu fólks sem átti hans
traust og þannig voru sigrar hans
sigrar liðsheildarinnar. Þeir sem
með honum störfuðu vissu að orð
hans stóðu; hans handtak var á við
skrifað bréf eða lakkað innsigli. And-
stæðingarnir mátu störf Sigurðar og
virtu hann.
Oft leitaði ég til Sigurðar og fékk
hann til að leggja málum lið og varpa
ljósi á erfið úrlausnarefni. Fáa menn
hef ég þekkt sem svo vel kunnu að
aðskilja hismið frá kjarnanum;
greina aðalatriði máls og skýra flók-
in mál á einfalda vegu þannig að þau
urðu almenningi skiljanleg. Fyrir öll
hans ráð, vinsemd og traust þakka
ég af alhug.
Sigurður Geirdal er öllum þeim
sem hann þekktu og með honum
störfuðu mikill harmdauði. Mikill og
sterkur forystumaður er horfinn á
braut en við söknum ekki síst hins
brosmilda og síglaða félaga sem allt-
af átti góða sögu eða kastaði fram
léttri vísu til að gleðja viðstadda og
létta andrúmsloftið. Eiginkona og
börn hafa þó misst mest, föður og
afa, sem var farinn að hlakka til að
njóta rólegri daga.
Við Margrét sendum þeim og öðr-
um ástvinum Sigurðar okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum Guð
að varðveita þau í mikilli sorg.
Guð blessi minningu Sigurðar
Geirdals, hins góða drengs.
Guðni Ágústsson.
Með nokkrum orðum langar mig
að minnast Sigurðar Geirdal, bæjar-
stjóra í Kópavogi og fjölskylduvinar
frá því ég man eftir mér.
Siggi var alltaf á fleygiferð. Ég
minnist hans fyrst í Lundarbrekk-
unni í Kópavoginum, hann þá ungur
maður en ég smástrákur. Á þeim
tíma hefur hann vísast verið versl-
unarstjóri í KRON, ég veit það ekki
nákvæmlega en ég man eftir Opel
Record bílnum sem hann keyrði með
þeim hætti að vakti aðdáun ungra
drengja. Á tveimur hjólum í beygjur
og svo var hann jafnan hærri að
framan en aftan. Það töldum við vera
vegna þess að Siggi keyrði svo hratt,
en eftir á að hyggja eru ónýtir demp-
arar líklegri skýring.
Siggi og Óla bjuggu á hæðinni fyr-
ir ofan okkur árum saman. Oft var
glatt á hjalla í blokkinni okkar á
þessum tíma og samgangur mikill.
Siggi var einn þeirra manna sem
gáfu sér tíma til að kasta kveðju á
okkur krakkana, þótt á hlaupum
væri, og alltaf með bros á vör. Þann-
ig kom hann mér fyrir sjónir, hress,
kátur og kraftmikill.
Löngu seinna lágu leiðir okkar
saman á ný. Við höfðum þá báðir tek-
ist á við Bakkus og haft betur í dag-
legri umgengni við þann karl. Þann-
ig vissum við af og fylgdumst með
hvor öðrum á þessu sviði. Ég fylgdist
líka með honum í samskiptum við
yngri bróður minn Pál. Þeir tóku
saman pólitískan slag í Kópavogi á
sínum tíma og oft var aðdáunarvert
með hvaða hætti Siggi fól kornung-
um manninum sem var þá innan við
tvítugt, umfangsmikil trúnaðarstörf
í þágu Kópavogsbúa.
Síðar átti ég sjálfur eftir að njóta
reynslu og þekkingar Sigga þegar
kom að því að ég settist í bæjarstjórn
Hveragerðis. Aldrei kom ég að tóm-
um kofunum hjá honum og alltaf gaf
hann sér tíma til að ráðleggja mér.
Það sama var uppi á teningnum fyrir
sveitarstjórnarkosningarnar 2002.
Þá gaf hann sér tíma til að hitta okk-
ur framsóknarmenn fyrir austan
fjall og gaf okkur ráð sem gögnuðust
okkur vel, lögðu raunar grunn að eft-
irtektarverðum árangri okkar þar.
Ég átti einnig góðan Hauk í horni í
Sigga í starfi mínu sem félagsmála-
ráðherra og síðast hittumst við fyrir
nokkrum vikum á heimilislegum
matsölustað í miðbæ Hafnarfjarðar.
Staðurinn fannst mér lýsandi fyrir
Sigga, hann barst ekki á og ef við
borðuðum saman hádegisverð var
það helst á Umferðarmiðstöðinni eða
öðrum álíka stöðum þar sem fá mátti
venjulegan heimilismat án óþarfa
íburðar.
Mér var eins og öllum, verulega
brugðið þegar mér bárust fréttirnar
af alvarlegu áfalli Sigga, daginn sem
það reið yfir. Ég fylgdist daglega
með baráttu hans, baráttu sem því
miður lauk þannig að nú kveðjumst
við að sinni. Með Sigga Geirdal
gengur góður félagi. Leiðsögn hans
og vinátta fylgja okkur áfram sem
hennar nutum.
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. DESEMBER 2004 37
MINNINGAR
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Bróðir okkar,
SIGURÐUR EÐVARÐ PÁLSSON,
Leifsgötu 32,
lést á líknardeild Landspítala Kópavogi laugar-
daginn 4. desember.
Útförin verður auglýst síðar.
Guðríður Pálsdóttir, Guðrún Pálsdóttir,
Páll Ólafur Pálsson, Hreinn Pálsson,
Guðmundur Pálsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR GUÐMUNDSSON
fyrrverandi iðnskólakennari,
Álfaskeiði 91,
Hafnarfirði,
lést á Landspítala Hringbraut laugardaginn
4. desember.
Bryndís Stefánsdóttir,
Guðmundur Gunnarsson, Guðrún Jónasdóttir,
Þórunn Gunnarsdóttir, Kristinn Ágústsson,
Daníel Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kæru vinir og sveitungar.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
STEFÁNS DANÍELSSONAR
frá Tröllatungu.
Guð gefi ykkur öllum gleðileg jól.
Aðstandendur.
Eiginmaður minn,
BJARNÞÓR EIRÍKSSON,
Oddabraut 11,
Þorlákshöfn,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 3. desember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Anna Jóhannesdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
DAVÍÐ HELGASON,
Laufási 3,
Egilsstöðum,
áður til heimilis í Fellsási 5,
Mosfellsbæ,
lést á heimili sínu laugardaginn 4. desember.
Auður Ragnarsdóttir,
Dagný Davíðsdóttir,
Edda Davíðsdóttir, Kristján Magnússon,
Kristín Hrund Davíðsdóttir, Thron Alm,
Davíð Kári Kárason,
Jónas Thronson Alm,
Nora Iris Alm.
Elskuleg móðir mín og fósturmóðir,
INGIBJÖRG JÓNA HANSDÓTTIR,
Fellaskjóli,
Grundarfirði,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness föstudaginn
3. desember.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Matthildur Kristrún Friðjónsdóttir,
Guðlaug Björgvinsdóttir.