Morgunblaðið - 05.02.2005, Blaðsíða 53

Morgunblaðið - 05.02.2005, Blaðsíða 53
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. FEBRÚAR 2005 53 Hoffman og Barbra Streisand, einkum framan af á ferlinum en á síðari árum hafa þau bæði tekið dramað fram yfir og verið verð- launuð fyrir. En þau hafa greini- lega engu gleymt og þykja blómstra í farsakenndum hlut- verkum foreldra Ben Stillers – ei- lífðarhippa sem hleypir fjölskyldu- lífinu í háaloft. Skemmst er frá því að segja að Meet the Fuckers er nú orðin vin- sælasta leikna gamanmynd frá því MEET the Parents reyndist ein best heppnaða og vinsælasta gam- anmynd ársins 2000. Þar sannaði Robert De Niro endanlega að hann er ekki síður liðtækur í gaman- hlutverkinu en sem geðstirður glæpon. Í framhaldinu, Meet the Fockers, gerist slíkt hið sama; að tveir þungavigtarleikarar sýna þar og sanna á sér nýja og áður lítt þekkta eða löngu gleymda hlið. Þau hafa reyndar bæði sýnt góð tilþrif sem gamanleikarar, Dustin kvikmyndasýningar hófust í Bandaríkjunum og því eins og gef- ur að skilja vinsælasta mynd það sem af er árs þar í landi. Má líka búast við að myndin eigi eftir að verða vinsæl hér, sérstaklega vegna nærveru Ben Stillers því á nýbirtum lista yfir vinsælustu myndir síðasta árs kom enginn leikari oftar við sögu en hann en hann lék í vinsælum myndum á borð við Along Came Polly, Dodge- ball, Starsky & Hutch og Anchor- man. Frumsýning | Meet the Fockers Dramakóngarnir Hoffman og De Niro saman í góðu gríni. Enn þá svaka- legra tengdafólk ERLENDIR DÓMAR Roger Ebert Guardian  BBC  Metacritic.com 41/100 New York Times 60/100 (meta- critic) Variety 50/100 (metacritic) „ÞETTA er svona Bruckheimer- söngleikur,“ segir Trey Parker um þessa nýjustu mynd sína og það er satt. Alla vega svona á yfirborðinu. Team America er glans- gallaklæddur sérsveitarflokkur blindur af föðurlandsást. Hvar sem möguleiki er á að góma hryðju- verkamenn – og helst með gjöreyð- ingarvopn undir höndum – er amer- íska ofurliðið mætt á staðinn. Það sprengir upp og skýtur á allt sem fyrir augu ber þegar það freistar þess að góma vondu karlana. Höfundar Southpark-sjónvarps- þáttanna, þeir Trey Parker og Matt Stone, eru algjörir snillingar, og bráðnauðsynlegir bandarísku sam- félagi, þar sem þeim gæti ekki verið meira sama um hvern þeir móðga. Þeir gagnrýna samfélagið og þjóð- arandann á ótrúlega glöggan, hnit- miðaðan, skarpskyggnan og ekki síst bráðfyndinn hátt. Með uppbyggingu myndarinnar, persónusköpum og samtölum hæða þeir sundur og saman hið klisju- kennda, þjóðrækna, væmna og ein- feldningslega bandaríska kvik- myndaform, um leið og þeir gera gys að sjálfbirgingshætti og sjálfs- dýrkun bandarískra kvikmynda- stjarna. En þar láta þeir ekki staðar numið. Team America er mjög hörð háðsádeila á framgöngu Bandaríkj- anna í heimspólitíkinni. Í Ameríska ofurliðinu er fólk sannfært á mjög barnslegan hátt og af algerri fávisku um eigið ágæti og yfirburði. Það veður yfir allt og alla, sprengir og tætir án þess að bera nokkra virðingu fyrir öðrum þjóðum eða menningarheimum. Allt í krafti þess að aðrir öfundi það af því að búa í „frjálsu landi“. Hljómar kunn- uglega – ekki satt? Það er skemmtilegt að allar per- sónur myndarinnar eru strengja- brúður sem virkilega eykur á fárán- leika myndarinnar og heimspólitíkurinnar. Trey Parker er einnig frábært tónskáld og nær hinu albandaríska smekkleysi ótrúlega vel í lögum myndarinnar, sem eru hryllilega fyndin. Hins vegar finnst mér þeir fara yfir strikið, það hefði mátt sleppa sumum grófum atriðum sem ekki beint styðja söguna. (Hér hafði ég hugsað mér að nefna eitt heldur kröftugt æluatriði, en þegar ég hugsa um það var það bæði vel tíma- sett, fyndið og frekar dramatískt.) Ameríska ofurliðið er góður brand- ari og býsna sterkur, en einnig að- eins of langur. Sprengju- og strengja- satíra KVIKMYNDIR Sambíóunum Álfabakka og Keflavík Leikstjórn: Trey Parker. Handrit: Trey Parker, Matt Stone og Pam Brady. Kvikmyndataka: Bill Pope. Lagasmíðar: Trey Parker. Raddir: Trey Parker, Matt Stone og fleiri. BNA. 98 mín. UIP 2004. Ameríska ofurliðið (Team America: World Police)  Hildur Loftsdóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.