Morgunblaðið - 17.02.2005, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. FEBRÚAR 2005 35
UMRÆÐAN
PÁLL Sigurðsson, prófessor í lög-
fræði við Háskóla Íslands, hefur
greinilega tekið þá
ákvörðun að senda
Morgunblaðinu greina-
flokk þar sem hann
fjallar um málefni
Landsbókasafns Ís-
lands – háskóla-
bókasafns og málar
þar allt dökkum litum.
Í þeim greinum sem
komnar eru, er að
mörgu ýjað en fátt sagt
beinum orðum.
Tvennt er það þó
sem henda má reiður á
í síðustu grein Páls,
annars vegar að nú eigi
að hætta útgáfu á Ritmennt, ársriti
Landsbókasafns og hitt að starfs-
fólkið í Bókhlöðunni lifi í skelfingu
vegna yfirvofandi uppsagna.
Ástæður þess að uppsagnir voru
nauðsynlegar eru einfaldlega þær,
að safnið hefur ekki næg fjárráð til
að gera allt sem það vildi geta gert.
Miklar launahækkanir komu í ljós í
lok síðastliðins árs og giltu aftur í
tímann, og bættust ofan á bágan
fjárhag safnsins. Launahækk-
anirnar byggðust á
starfsmati sem samið
var um í stofnanasamn-
ingi frá 2001. Starfs-
matið var unnið fyrir
hvert einasta starf í
safninu en niðurstöð-
urnar og kostnaðurinn
sem því fylgdi lá ekki
fyrir fyrr en á síðustu
mánuðum 2004. Þar
sem starfsmatið var
hluti af stofnanasamn-
ingi en ekki miðlægum
kjarasamningi fengust
launahækkanirnar ekki
bættar af hinu op-
inbera. Því varð að bregðast við fjár-
hagsvandanum með því að lækka
kostnað og var þremur starfs-
mönnum sagt upp af um 100 manns
sem starfa í Bókhlöðunni. Við vonum
að ekki komi til fleiri uppsagna og
við teljum að þær aðgerðir sem við
höfum nú þegar gripið til muni duga.
Auk þeirra þriggja sem fengu
uppsagnarbréf var einum starfs-
manni, sem m.a. hefur séð um Rit-
mennt, boðið að fara í hálft starf
þetta árið þar sem safnið hefði ekki
efni á að hafa mann í fullu starfi við
að koma út ársriti með 100 áskrift-
um. Það getur ekki talist neitt undr-
unarefni að útgáfumálin skyldu
skoðuð þar sem hér er um mjög dýrt
verkefni að ræða. Miklu moldviðri
hefur verið þyrlað upp vegna Rit-
menntar og meðal annars skrifuðu
12 aðilar undir áskorun sem birtist í
Morgunblaðinu um að útgáfu ritsins
skyldi haldið áfram. Það er sér-
staklega merkileg áskorun í ljósi
þess að ekki einn einasti þeirra 12 er
áskrifandi að Ritmennt.
Ríkisstofnanir á að reka innan
þeirra marka sem þeim eru settar
fjárhagslega – og það á prófessor í
lögfræði að vita. Það er aldrei auð-
velt fyrir stjórnendur að segja upp
starfsmönnum sem hafa unnið lengi
við stofnunina, en það eru ekki
margar aðrar leiðir færar þegar
stofnunin hefur ekki fjárráð til að
greiða þeim öllum laun. Ég vísa al-
gerlega á bug að starfsfólkið sé kúg-
að eða þvingað, en öllum líður illa
þegar þeir sjá á bak félögum sínum.
Landsbókasafn starfar í síbreyti-
legum heimi þar sem krafan um raf-
rænt aðgengi að upplýsingum verð-
ur sífellt háværari. Starfsfólk
Landsbókasafns sinnir hlutverkum
sínum af alúð og fagmennsku og ég
fullyrði að sú þjónusta sem í boði er í
safninu stenst faglegan samanburð
við það besta sem þekkist.
Hafa skal það sem sannara reynist – um
Landsbókasafn Íslands – háskólabókasafn
Sigrún Klara Hannesdóttir
fjallar um Landsbókasafn –
háskólabókasafn og svarar Páli
Sigurðssyni
’Landsbókasafn starfarí síbreytilegum heimi
þar sem krafan um raf-
rænt aðgengi að upplýs-
ingum verður sífellt há-
værari.‘
Sigrún Klara
Hannesdóttir
Höfundur er landsbókavörður.
ER NEFIÐ STÍFLAÐ?
Fæst í apótekum
og lyfjaverslunum
STERIMAR
Skemmir ekki slímhimnu
er náttúrulegur
nefúði sem losar stíflur
og léttir öndun.
Fyrir 0-99 ára.
VOR 2005
Sölustaðir: sjá www.bergis.is