Morgunblaðið - 07.06.2005, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. JÚNÍ 2005 29
MINNINGAR
✝ Aðalbjörg Sig-urðardóttir
fæddist í Reykjavík
9. maí 1924. Hún lést
á hjartadeild Land-
spítalans aðfaranótt
28. maí síðastliðins.
Foreldrar hennar
voru hjónin Gróa
Þórðardóttir Péturs-
sonar útvegsbónda í
Oddgeirsbæ, f. 18.
desember 1885, d.
13. mars 1953, og
Sigurður Þorsteins-
son, skipstjóri og út-
gerðarmaður á
Steinum á Bráðræðisholti, f. 24.
febrúar 1882, d. 13. nóvember
1940. Aðalbjörg var níunda í röð-
inni af ellefu börnum þeirra Gróu
og Sigurðar. Systkini hennar eru:
Einar, f. 2. ágúst 1906, látinn;
úar 1970 og Gunnar Guðnason, f.
30. október 1894, d. 12. janúar
1965.
19. maí 1945 gengu þau Haukur
og Aðalbjörg í hjónaband og áttu
því demantsbrúðkaup stuttu fyrir
andlát Aðalbjargar. Aðalbjörg og
Haukur eignuðust fjögur börn: 1)
Ingibjörg, f. 18. september 1945,
d. 15. júlí 1951. 2) Gunnar, f. 1.
febrúar 1951, kvæntur Jóhönnu
Geirsdóttur. Börn þeirra eru: a)
Aðalbjörg, b) Haukur, kvæntur
Rakel Svansdóttur, þau eiga tvær
dætur: Helenu Bryndísi og Hildi
Telmu og c) Valur. 3) Sigurður, f.
20. janúar 1952, kvæntur Hrefnu
Steinsdóttur. Synir þeirra eru
Steinn, unnusta hans er Guðrún
Benediktsdóttir, og Hannes. 4)
Ingibjörg, f. 4. september 1957,
gift Einari Sveini Ingólfssyni.
Synir þeirra eru: Haukur Ingi,
unnusta hans er Berglind Stein-
þórsdóttir, sonur þeirra er Tómas
Nói, og Kári.
Útför Aðalbjargar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Guðmundur Þórður,
f. 28. september 1908,
látinn; Sigurlaug, f. 2.
september 1910, látin;
Soffía, f. 28. nóvem-
ber 1912, látin; Jón, f.
12. mars 1915, látinn;
Guðrún, f. 10. septem-
ber 1917, látin; Mar-
grét, f. 18. september
1919, látin; Emma, f.
26. október 1921, bú-
sett í Bandaríkjunum;
Þorsteinn, f. 3. des-
ember 1926, látinn;
og Gunnar, f. 2. apríl
1929, látinn.
Árið 1941 kynntist Aðalbjörg
eftirlifandi eiginmanni sínum,
Hauki Gunnarssyni verslunar-
manni, f. 18. júlí 1921. Foreldrar
hans voru Ingibjörg Hjartardótt-
ir, f. 10. október 1890, d. 5. febr-
Mig langar í örfáum orðum að minn-
ast tengdamóður minnar, Aðalbjargar
Sigurðardóttur.
Aðalbjörg var heiðarleg og hrein-
skiptin kona sem bjó yfir miklum per-
sónutöfrum. Hún var traust og hlý og
vinur vina sinna en hún var líka föst
fyrir, þegar á þurfti að halda. Hún var
hress og hláturmild og hafði smitandi
hlátur sem laðaði fólk að sér.
Það var mikill hamingjudagur í lífi
hennar þegar hún kynntist eftirlifandi
manni sínum, Hauki Gunnarssyni,
sem hún giftist 19. maí 1945. Þau áttu
því demantsbrúðkaup stuttu fyrir and-
lát hennar. Eftir að hún giftist vann
hún ekki utan heimilisins heldur helg-
aði því alla krafta sína. Börnin nutu
þess í uppvextinum að hafa móður sína
heima og Haukur hinnar ástríku og
umhyggjusömu eiginkonu og húsmóð-
ur. Þau eignuðust fjögur börn, en urðu
fyrir þeirri miklu sorg að missa elsta
barn sitt, Ingibjörgu, sem lést aðeins
tæplega sex ára gömul.
Haukur var traustur eiginmaður og
tryggur lífsförunautur. Það fór ekki
fram hjá neinum hversu umhyggju-
samur hann var við hana. Segja má að
hann hafi borið hana á höndum sér og
dáð alla tíð. Hann sýndi í hjúskap sín-
um það sem er mikilvægast í hjóna-
bandi, þ.e. vináttu og virðingu fyrir
maka sínum. Aðalbjörg var bæði kjöl-
festan í lífi Hauks og eins konar akkeri,
ef svo má að orði komast.
Lengst af bjuggu þau hjónin í Sel-
vogsgrunni 6, en haustið 2000 fluttu
þau í nýja íbúð í Sóltúni 13 þar sem
þau bjuggu sér nýtt heimili. Aðal-
björg var mjög smekkleg kona og
mikill fagurkeri og voru þau hjónin
mjög samhent við að byggja upp hið
nýja heimili þeirra í Sóltúninu. Nota-
legt var að koma við hjá Öllu og fá
kaffisopa. Hellt var upp á kaffi með
„gamla laginu“ og má því segja að
gamla kannan hafi verið í fullu gildi.
Samband þeirra Aðalbjargar og
Hauks var alla tíð afar náið og gott.
Þau voru einstaklega samrýmd hjón
og góðir félagar og augljóst var að
þeim leið best þegar þau voru nálægt
hvort öðru. Má til gamans geta að um
helgar þegar bein útsending var á
enska boltanum í sjónvarpinu var
nær útilokað að ná sambandi við þau
þar sem allir vissu um sameiginlegan
áhuga þeirra á boltanum og enginn
vogaði sér að trufla þau á þeim tíma.
Þau hjónin höfðu bæði gaman af að
dansa, voru góðir gestgjafar og ferð-
uðust gjarnan til sólarlanda. Frá
árinu 1962 fóru þau árlega til Spánar
og fleiri landa alveg fram til ársins
2002. Þegar þau komu frá útlöndum
færðu þau barnabörnunum falleg föt
sem oftar en ekki voru jólafötin þeirra.
Oft var spurt hvenær Alla og Haukur
færu til Spánar því margir sóttust eft-
ir að vera þar á sama tíma og þau.
Elsku Haukur, hjónaband ykkar
var langt og farsælt og er missir þinn
mikill. Ég bið Guð að gefa þér styrk til
að takast á við sorgina.
Blessuð sé minning Aðalbjargar
Sigurðardóttir.
Jóhanna Geirsdóttir.
Það eru rúm þrjátíu ár síðan ég, þá
unglingur hitti Öllu og Hauk í fyrsta
sinn, þegar ég tók að venja komur
mínar á Selvogsgrunn 6 að hitta dótt-
urina á heimilinu. Mér var tekið ein-
staklega vel af þeim báðum frá fyrstu
stundu og eftir því sem árin liðu
treystust böndin enn betur.
Það var alltaf fjör og gleði hjá þeim
Öllu og Hauki. Mér er það sérstaklega
minnisstætt hvað mér þótti fjölskyld-
an hávær, en ég átti því ekki að venj-
ast frá mínu uppeldi. Þegar vinkonur
Öllu af Grunninum komu í heimsókn,
minnkaði ekki hávaðinn, mikið skelf-
ing var mikið hlegið þegar þær hittust.
Þegar Haukur Ingi okkar fæðist er
ég í skóla en Ingibjörg að vinna. Við
leituðum þá til Öllu um að hún gætti
Hauks Inga fyrir okkur og var það
auðsótt mál. Alla sá um strákinn frá
þriggja mánaða aldri, þangað til hann
fór á dagheimili. Hún talaði stöðugt
við hann, og það kom á daginn að hann
var fljótur að byrja að tala. Þessi tími
var okkur öllum dýrmætur, og tengsl
þeirra alltaf náin upp frá því.
Við flytjum síðar til Hafnar, þar
sem við störfuðum og ólum drengina
okkar upp næstu árin. Við komum
reglulega í bæinn og áttum þá alltaf
skjól á Selvogsgrunninum. Við gistum
í íbúðinni í kjallaranum, en Haukur
Ingi vildi sofa á bedda við hliðina á
Öllu ömmu. Við áttum alltaf jólin hjá
Öllu og Hauki á Selvogsgrunninum
fyrstu árin og nokkur ár eftir að við
fluttum til Hafnar. Ómetanlegar eru
einnig heimsóknir Öllu og Hauks til
okkar austur, en þá var nú oft glatt á
hjalla, og vinum okkar á Höfn fannst
ekki leiðinlegt að koma í heimsókn
meðan þau stoppuðu.
Allt lék í höndunum á Öllu og allt
sem hún gerði, gerði hún vel. Ég veit
að við aðdrætti til heimilisins voru af-
greiðslumennirnir alltaf reiðubúnir að
„fara á bakvið“ til að ná í besta hráefni
sem völ var á hvort sem það var í fisk-
búðinni eða hjá kjötkaupmanninum.
Alla hugsaði vel um allt í kring um sig,
bæði lifandi hluti og dauða. Hún talaði
við blómin á hverjum degi og þegar
sinna þurfti Fíatnum var farið til Fúsa
á verkstæðinu sem lagaði það sem
laga þurfti.
Minnisstæðar eru ferðirnar með
þeim Öllu og Hauki í sumarhús að
Flúðum í Hrunamannahreppi. Þá
komu systkinin saman ásamt tengda-
og barnabörnum.
Við áttum svo því láni að fagna síð-
asta sumar að njóta öll samvista í
tveimur sumarbústaðaferðum. Við
ferðuðumst töluvert um og fórum
meðal annars í Kerlingarfjöll í dags-
ferð, en þangað höfðu sum okkar ekki
komið áður.
Í október síðastliðnum var sonur
Hauks Inga skírður á Kálfafellsstað í
Suðursveit. Ekki kom annað til greina
en Alla og Haukur væru viðstödd. Þar
áttum við góða stund saman í fallegu
og góðu veðri.
Að leiðarlokum vil ég þakka elsku-
legri tengdamóður minni fyrir allt og
allt. Ég bið góðan Guð að vaka yfir
Hauki á erfiðum tímum, söknuður
hans er mikill.
Einar Sveinn Ingólfsson.
AÐALBJÖRG
SIGURÐARDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um Að-
albjörgu Sigurðardóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Haukur
Ingi Einarsson, Aðalbjörg, Haukur,
Valur, Rakel, Helena Bryndís og
Hildur Telma, Margrét Þ. Blöndal
(Systa), Rósa og Þorbjörn, Sigrún
Böðvarsdóttir og Sigríður og Þor-
varður.
✝ Sigurbjörg Stef-ánsdóttir fæddist
að Berghyl í Austur-
Fljótum 20. janúar
1922. Hún lést á
Landakotsspítala 29.
maí síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Stefán Benediktsson,
bóndi og sjómaður, f.
22.10. 1883, d. 13.5.
1922, og Anna Jó-
hannesdóttir, hús-
freyja og vinnukona,
f. í Sauðneskoti í
Svarfaðardal 12.9.
1882, d. 15.7. 1973.
Stefán og Anna eignuðust sjö börn.
Þau eru, auk Sigurbjargar: Sigrún,
f. 1905, d. 1959, Steinunn, f. 1907,
d. 1995, Guðný Ólöf, f. 1911, d.
2000, Þórunn Jóhanna, f. 1912, d.
1984, Benedikt, f. 1915, d. 1999, og
Jónas, f. 1917, d. 2000.
Árið 1954 giftist Sigurbjörg Þor-
valdi Ellert Ingimundarsyni, f. á
Ólafsfirði 15. janúar 1918, d. 28.
október 1974. Hann var sonur Ingi-
mundar Guðjóns Jónssonar, f. á
Skeggjabrekku í Ólafsfirði 1875, d.
1966, og Guðrúnar Stefaníu Guð-
mundsdóttur, f. á Brimnesi í Ólafs-
firði 1880, d. 1934. Börn Þorvalds
ar Björn Steinar Guðmundsson, f.
26.8. 1941. Börn þeirra: a. Guð-
mundur Ellert, f. 1.2. 1975. b. Björn
Stefán f. 8.1. 1977, sambýliskona
Linda Margrét Jafetsdóttir, f. 19.8.
1979. Sonur þeirra: Óðinn Freyr. 3)
Lára Guðný, f. 22.9. 1955, sambýlis-
maður hennar Steindór Helgason,
f. 15.5. 1958. Barn þeirra: Andri, f.
16.2. 1984. 4) Brynja, f. 4.11. 1956,
sambýlismaður Jón Björn Hjálm-
arsson, f. 13.1. 1956. Barn þeirra:
Kolbeinn, f. 5.11. 1981, sambýlis-
kona Anna Birna Jónsdóttir, f.
26.4. 1979. Fyrir átti Brynja Birgi
Má Guðbrandsson, f. 11.2. 1976,
sambýliskona Ása Einarsdóttir, f.
6.2. 1975. 5) Regína, f. 20.9. 1957,
maður hennar er Örn Pálsson, f.
31.10. 1955. Börn þeirra: Tinna, f.
3.6. 1985, Páll, f. 9.7. 1988, Örn, f.
22.11. 1989, María, f. 10.2. 1994, d.
10.2. 1994, og Margrét Björg, f. 9.5.
1995. Fyrir átti Regína með Júlíusi
Jónassyni Hrefnu Björgu, f. 29.6.
1974, d. 25.7. 1982, og Ellert Þór, f.
29.6. 1974, sambýliskona hans er
Íris Björk Júlíusdóttir, f. 15.3.
1979. Barn þeirra er Regína Rós.
Barn Sigurbjargar og Baldurs
Jónssonar er Örn, f. 28.5. 1945,
kona hans er Elísabet Weisshappel,
f. 20.7. 1940. Fyrri kona Arnar var
Jóna Kristín Fjalldal, f. 28.9. 1943.
Börn þeirra eru: a. Halldór, f.
11.10. 1966, kona hans er Ingibjörg
Bjarnadóttir, f. 2.9. 1970. Börn
þeirra: Örn Bjarni og Hákon Ingi.
Fyrri kona Halldórs var Arna Ein-
arsdóttir. Börn þeirra: Harpa og
Orri. b. Birgir Örn, f. 1.3. 1971,
kona hans er Kristjána Baldurs-
dóttir, f. 14.2. 1969. Börn þeirra
eru: Valgerður og Bryndís Jóna. c.
Þorvaldur Örn, f. 6.7. 1974, kona
hans er Hólmfríður Pétursdóttir, f.
26.5. 1975. Börn þeirra eru: Jóhann
Bjarki og Helga Jenný Sigurbjörg
ólst upp hjá móður sinni og systk-
inum að Berghyl.
Þegar Sigurbjörg var átta ára
fluttist fjölskyldan til Siglufjarðar
að Benedikt undanskildum sem var
hjá fósturforeldrum sínum. Sigur-
björg hóf snemma að vinna og
snerist hugur hennar mest til
hjúkrunar. Hún starfaði á sjúkra-
húsinu á Siglufirði og við umönnun
sjúklinga. 1954 flutti Sigurbjörg til
Ólafsfjarðar þar sem hún og Þor-
valdur stofnuðu heimili að Strand-
götu 19 þar sem þau bjuggu allan
sinn búskap. Oft hefur örugglega
verið þröngt á Strandgötunni, son-
urinn og dæturnar fimm sem Sig-
urbjörg eignaðist á þremur árum.
Á Ólafsfirði sinnti Sigurbjörg hús-
móðurstörfum og eftir að börnin
stækkuðu starfaði hún einnig á
Hraðfrystihúsi Ólafsfjarðar. Sigur-
björg fluttist til Reykjavíkur 1985
og bjó fyrst á Eyjabakka 26, en
fluttist að Strandaseli 7 1991 og bjó
þar til 2004 er hún flutti í Seljahlíð.
Útför Sigurbjargar Stefánsdótt-
ur verður gerð frá Grafarvogs-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
og Láru Guðbrands-
dóttur, f. 1919, d. 1952:
Guðbrandur, f. 1945,
og Gunnar, f. 1949.
Sigurbjörg og Þor-
valdur bjuggu allan
sinn búskap á Strand-
götu 19 í Ólafsfirði,
þar sem Þorvaldur
stundaði sjómennsku á
eigin bát, var bifreiða-
stjóri og verkamaður.
Börn Sigurbjargar og
Þorvalds eru: 1) Jóna
Rósbjörg, f. 5.8. 1954,
maður hennar er Guð-
mundur Heiðar Gylfa-
son, f. 9.5. 1953. Börn þeirra: a.
Hulda Hrönn, f. 13.6. 1975, sam-
býlismaður Björn Fannar Hjálmar-
son, f. 22.2. 1974. Börn þeirra:
Darri Hrannar, Almar Daði og
Hjálmar Orri. b. Berglind Björk, f.
21.12. 1977, sambýlismaður Gunn-
ar Sigurbjörnsson, f. 2.6. 1967.
Börn þeirra: Lena Rut og Andra
Björk. c. Þorvaldur Heiðar, f. 8.10.
1982, sambýliskona Brynja Þor-
steinsdóttir, f. 5.3. 1983. d. Hafþór
Ægir, f. 9.4. 1988. Fyrir átti Jóna,
Sigurbjörgu Elínu Garðarsdóttur,
f. 7.8. 1972, d. 28.12. 1972. 2) Anna
Stefanía, f. 5.8. 1954, maður henn-
Látin er í Reykjavík tengdamóðir
mín Sigurbjörg Stefánsdóttir – Bogga
eins og hún var kölluð af þeim sem
þekktu hana og fyrir framan bætt
amma hjá hennar barna- og barna-
börnum.
Lífshlaup Sigurbjargar var á marg-
an hátt erfitt en að sama skapi gefandi
eins og svo oft er þegar takast þarf á
við vandamálin. Upplifa erfiðleika,
stundum svo mikla að ekki sér fram úr
þeim, en standa þá af sér og verða
reynslunni ríkari. Ná þannig að miðla
af reynslu sinni til okkar sem yngri er-
um.
Sigurbjörg fæddist á Berghyl í
Fljótum. Hún naut því fallegs um-
hverfis í uppvexti sínum með móður
sinni og systkinum, en faðir Sigur-
bjargar fórst með hákarlaskipinu
Mariönnu sama ár og hún fæddist. Það
kom því í hlut móðurinnar að sjá fjöl-
skyldunni farborða.
Einn var sá atburður sem greyptist
í huga Sigurbjargar í uppvexti hennar
og hún greindi mér frá. Það var að-
koma yfirvaldsins við fráfall fjöl-
skylduföðurins. Allt sem fé var í var
tekið upp í greiðslur skulda sem reikn-
að var með að kæmi frá hinum vinn-
andi föður. Aðeins saumavélin fékk að
vera, ekki vegna linkindar innheimt-
ara, heldur vegna forsjálni fjölskyld-
unnar, henni hafði verið komið fyrir.
Sigurbjörg fylgdist afar vel með
þjóðmálunum. Hún hafði gaman af að
ræða um þau og hafði ákveðnar skoð-
anir á þeim. Þær hneigðust til þess að
halda uppi merki þeirra sem minna
mega sín. Ekki er ósennilegt að þær
aðstæður sem hún ólst upp við og gríð-
arhörð átök í heimabyggðinni Siglu-
firði, hafi markað þær. Mér var þar
alltaf fullljóst með hverjum hún stóð í
slagnum mikla á Siglufirði 1934.
Oftsinnis þegar síminn var notaður
til samskipta, var það á þeirri gömlu að
heyra að miklir verkir hefðu gert sig
heimakomna, og lagst með ofurkrafti á
líkamann. Því var það enn ánægju-
legra að heimsækja hana og finna
hvaða meðal var henni best, samskipt-
in og nærvera við fólk. Hin létta lund
var hennar tromp, ára hennar færði ró
yfir gestina. Saman drógu þessir þætt-
ir þreytu og stress úr líkama þeirra.
Margt var það í fari Boggu sem kom
fólki á óvart. Hún flutti hingað suður á
sjötugsaldri. Breiðholtið var hennar
staður. En varla liðu nema nokkrir
dagar að hún geystist um í strætó,
lærði á vagnana og ferðaðist með þeim
þangað sem hana langaði til. Vildi ekki
vera öðrum háð.
Þó mánaðarlegar tekjur væru ekki
háar, átti Bogga alltaf afgang, eflaust
hafa þrengingar í uppvexti og á hennar
fyrstu búskaparárum átt sinn þátt í.
Mér er það minnisstætt að fyrst þegar
ég kom inn á heimilið hennar og sest
var til borðs þá stóð Bogga og fylgdist
með okkur borða. Alltaf áttum við að fá
okkur fyrst og ef eitthvað var eftir þá
fékk hún sér afgangana.
Tengdamóðir mín var frekar hlé-
dræg kona, á samkomum eða þar sem
fjölmenni var tók maður eftir að iðu-
lega var hún sest í einhverri fjarlægð
frá fólki eða hún horfin fram í eldhús
til að vaska upp. Hún átti mjög erfitt
með að vera aðgerðarlaus enda ávallt
haft um nóg að hugsa.
Sigurbjörgu þakka ég af heilum hug
fyrir þá alúð sem hún sýndi börnum
okkar Regínu. Nærvera hennar var
þannig að krakkarnir, jafnt sem hinir
fullorðnu sóttust eftir að heimsækja
ömmu Boggu.
Blessuð sé minning þín, Bogga.
Örn Pálsson.
Elsku amma Bogga. Við söknum
þín mikið, það var svo gaman að koma í
heimsókn til þín. Þú tókst alltaf svo vel
á móti manni og varst alltaf til í spjall.
Regínu Rós fannst svo gaman að
heimsækja löngu sína og ég man í eitt
skiptið var ég búinn að lofa henni
heimsókn en svo kom eitthvað uppá og
við gátum ekki farið til þín og þá grét
hún og heimtaði að fara til ömmu
Boggu. Þér fannst nú gaman að fá
hana Regínu Rós í heimsókn, keyrðir
hana um í göngugrindinni sem henni
fannst voða mikið sport og gafst henni
smá aur til að setja í baukinn. Stund-
um áttirðu engan aur og þá leitaðir þú
út um allt til að geta glatt hana. Þú
varst alltaf svo ánægð þegar við kom-
um til þín og þakklát fyrir það að við
skyldum koma og létta þér lund. Elli á
margar góðar minningar frá Ólafsfirði
þegar hann fékk að vera hjá þér á
sumrin og geymir hann þær vel í
hjarta sínu. Við Íris og Regína Rós vit-
um að þú ert komin á góðan stað núna
og líður betur en við eigum samt eftir
að sakna þín.
Þinn
Ellert.
SIGURBJÖRG
STEFÁNSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um Sig-
urbjörgu Stefánsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Hafþór
Ægir, Örn, Páll Arnarson, Tinna,
Halldór, Birgir Örn, Þorvaldur Örn
Arnarsynir og fjölskyldur, Margrét
Björg Arnardóttir og Anna Nils-
dóttir.