Tíminn - 06.01.1974, Qupperneq 1

1 1 1 111
fóðurvörur
ÞEKKTAR
UM
LAND
ALLT
Austu r-
Skafta-
fells-
sýsla
SLINDLAUGIN
er eitt at mörgu, sem ,,Hótel Loftlejdir"
hefur til síns ágætis og umfram önnur
hótel hérlendis. En þad býdur lika afnot
af gufubaðstofu auk snyrti-, hárgreiðslu-
og rakarastofu.
V j SID VINUAA Á HOTEL
LOFTLEIDIR. (
v v
WSIEL UfnflOB
TVÆR BRÝR Á
ÁRI HVERJU
SÍÐUSTU ÞRJÁ ÁRATUGl
„Viö treystum þvi, aö þessi einingartákn séu tuttugu þúsund kröna viröi, eigi á annaö borö aö fara aö
virða slikt til fjár”, sagöi unnustan og lagöi höndina bliölega á hönd unnustans. — Timamynd: Gunnar.
A Aitl hverju siðan 1!>44 hafa aö
meðaltali verið smiðaðir um 100
lengdarmetrar af brúm i Austur-
Skaftafellssýslu. I.ætur nærri, að
tvær brýr af lengdinni 4-004 metr-
ar liafi verið sniiðaðar á ári
liverju að meöaltali þrjá siðustu
áratugi.
Þetta kemur frant i grein um
brúagerð i Austur-Skaftafells-
sýslu 1944-1974 eftir Vilhjálm
Hjálmarsson i Austra, blaði
Framsóknarmanna i Austur-
landskjördæmi.
Vilhjálmur segir frá þvi, að
mikill meiri hluti brúnna á
aðalþjóðveginum i Austur-
Skaftafellssýslu, sem eru 51 tals-
ins, hafi verið smiðaðar eftir 1944.
t>á eru ótaldar mikilvægar brýr á
sýsluvegum, eins og brýrnar á
Borgarhafnará i Suðursveit,
Grjótá i Nesjum og Vikurá i Lóni.
Jökulárnar, sem velta fram um
sanda Austur-Skaftafellssýslu,
eru einhver mikilfenglegustu fall-
vötn landsins. Lengi vel voru hin
mestu þeirra talin með öllu óbrú-
andi, en svo hefur okkur farið
fram i verklegum efnum og svo
aukizt fjárhagslegt bolmagn okk-
ar, að á sumri komanda lýkur
smiði brúar yfir Skeiðará, siðasta
og einn mesta farartálmann. Þar
með opnast hringvegur um land-
T rúlofunarkostnaður
um 20 þúsundkrónur
VIÐ tölum einfaldlega um hátið-
arnar, þegar við eigum við jól og
áramót, enda ekki aðrir dagar á
árinu, þegar meira cr við haft. Og
með þvi að máltækiö segir, að há-
tið sé til heilla bezt, er það mjög
algcngt, að fólk, sem ráðið hefur
við sig að slá saman reitunum,
opinberar trúiofun sina eða geng-
ur i hjónaband einmitt um þetta
leyti-
Okkur Tiammönnum datt þess
vegna i hug að grennslast eftir
þvi, hvað það kostaði að setja upp
hringa og opinbera trúlofun.
Auðvitað er þetta nokkuð mis-
munandi, og fer eftir þvi, hversu
hringarnir eru efnismiklir og
iburðarmiklir.
Okkur var tjáð, að gullgramm-
ið kostnaði niu hundruð krónur, er
smiðaður hefði verið úr þvi
venjulegur hringur, en algeng
þyngd á tveim trúlofunarhringum
er fjórtán til átján grömm. Sléttir
hringar af þessari þyngd kosta
þvi sem næst 12.500 til 16.000
krónur. En sumir vilja hringana
mun efnismeiri, jafnvel allt uppi i
tuttugu og fimm grömm, og eru
þeir þá sama skapi dýrari.
Algengt er lfka, að fólk vilji
hafa skreytingar á hringunum, og
hækkar það að sjálfsögðu verð
þeirra. Sé til dæmis nafn unnust-
unnar og unnustans grafið utan á
hringinn með höfðaletri, sem
sumir láta gera, hækkar verið um
sem næst þrjú þúsund og
fimmhundruð krónur. Margir
kaupa einnig aðra hringa með
trúlofunarhringunum, gjarnan
demantshringa, og kosta þá slikir
hringar nokkur þúsund krónur.
En nú er það einu sinni svo, að
hátiðarnar eru ekki aðeins há-
tiðar, heldur getur svo við borið,
að þetta verði talsverðir um-
brotadagar, ef lifsnautninni er
ekki stillt i hóf. Þess vegna er
ekki dæmalaust, að fólk, sem með
glöðum huga setur upp hringana
einhvern daginn fyrir jólin, hefur
i bylgjurótinu, er verða kann,
þegar gamalt ár kveður og nýtt
gengur i garð, orðið fyrir þeim
ið, sem til skamms tima var að-
eins draumur fáeinna stþrhuga.
Arið 1961 var þvi fyrst lireyft á
Alþingi, hvort ekki myndi unnt að
brúa jökulárnar á Skeiðarár-
sandi. 1 tillögu, sem allir þing-
menn Austurlandskjördæmis
fluttu, með Pál Þorsteinsson i
fararbroddi, er lagt til, að Alþingi
skori á rikisstjórn að „láta fylgj-
ast sem bezt með tæknílegum
nýjungum, er kynnu að gera
kleyft aö brúa jökulvötnin á
Skeiðarársandi.”
„Svo er það árið 1967,” segir i
grein Vilhjálms, ,,að Aust-
firðingar láta til skarar skriða og
nú með auknum liðsstyrk. „Undir
forystu Eysteins Jónssonar fluttu
þingmenn þeirra tillögu, þar
sem skorað er á samgöngumála-
ráðherra að láta gera áætlun um
vega- og brúarsmið á Skeiðarár-
sandi, sem tengi hringleið um
landið. Þessi tillaga var
samþykkt, litt breytt, i april 1968.
I málefnasamningi núverandi
rikisstjórnar er svo á kveðið, að
lokið skuli hringveginum, og
skömmu eftir að stjórnin tók við
völdum, var ákveðið að stefna að
þvi, að honum skyldi lokið 1974.
Það er alþjóð kunnugt, að nú
eru l'ramkvæmdir svo vel á veg
komnar, að einsætt er aö vega-
gerð og brúarsmið á Skeiðarár-
sandi lýkur á sumri komanda,
eins og ákveðið hafði verið. —
1111.1.
firnum, er raska fyrri áformum.
Það slitnar sem sagt upp úr
trúlofuninni, með snöggum hætti.
Ilvað gerir l'ólk við hringana,
þegar svo báglega tekst til?
— Þess eru óneitanlega dæmi,
að fólk komi aftur með hringana
sina og vilji losna við þá, ef
snógglega hefur sletzt upp
á vinskapinn, sagði Kjartan
Asmundsson gullsmiður, er við
bárum þetta undir hann. En þá
liggur ekki annað fyrir þessu
tryggðatákni en bræða þaö upp,
og þess vegna getum við gull-
smiðirnir ekki keypt það nema
sem brotagull, er mig minnir, að
sé tvö hundruð krónur grammið.
Það er þess vegna lök fjárfesting
að kaupa hringa til þess að skila
þeim aftur að skömmum tima
liðnum. Við reynum að vera þvi
fólki, sem l'yir þessu lánleysi
Framhald á bls. 39.
Nestaðar skógarplöntur lótnar falla
fmctnr nr fllinwól Nýjung við gróðursetningu
TrySTar ur Tiugvei „ytjaskóga í Kanada:
SKYI.DI Skógrækt rikins fara
að gera út sprengjuflugvél?
Nú er sem sé farið að reyna þá
aðferð við gróðursetningu
nytjaskóga að varpa plöntun-
um út úr flugvél i liki
sprengju. Frá þessu er sagt i
nýju liefti Búnaöarblaðsins
og vitnað þar til frásagna er-
lendra búnaðarrita.
Háskólinn i brezku Kólum-
biu hefur beitt sér fyrir þess-
um tilraunum. Ársgömlum
trjáplöntum er varpað út úr
flugvél, sem flýgur i hundrað
og tuttugu metra hæð yfir
jörðu, með svipuðum um-
búnaði og sprengja væri.
Moldarköggullinn, sem fylgir
rótunum, er yddur, og hefur
verið geymdur við sjö stiga
frost, þar til „plöntunin”
hefst, og þvi harðfrosinn.
Fallhraði plantnanna, sem
vega hundrað og áttatiu
grömm með hnausum, er sem
svarar tvö hundruð kilómetr-
um á klukkustund, og gengur
yddur riótarköggullinn hæfi-
lega langt i jörð niður, þar
sem þær lenda, ef jarðvegur-
inr er æskilegur.
I Kanada er þessi plöntun-
araðferð talin tiu sinnum
ódýrari en handplöntun, og
hermt er, að 22-75% af plönt-
unum festi rætur og lifi þetta
af. Á vegum Kólumbiuháskóla
var þrjú þúsund plöntum
varpað til jarðar á þennan
hátt i júnimánuði og
september 1970, og þar er
talið, að fjórar plöntur af
hverjum tiu hafi spjarað sig
sæmilega.
Ef þessi aðferð reyndist not-
hæf hérlendis, þótt ekki væri
nema þar, sem heppilegast
hagar til með jarðveg, ætti að
geta komizt skriður á skóg-
ræktina. En viða er þó hætt
við, að plönturnar féllu i grýtt-
an jarðveg eins og sáðið hjá
sáningarmanninum i Austur-
löndum forðum, svo að af-
fallasamt yrði.
Við bárum þetta undir
Baldur Þorsteinsson, skril-
stofustjóra Skógræktar rikis-
ins.
— Við fylgjumst að
sjálfsögðu með tilraunum,
sem erlendis eru gerðar á
Framhald á bls. 3V.