Tíminn - 23.01.1977, Side 15

aiisííL
15
Sunnudagur 23. janúar 1977
Nokkrir aðstandenda sýningarinnar: Þorlákur Þóröarson, Gisli Alfreðsson, Róbert Arnfinns-
son, Benedikt Árnason, Jóhanna Noröfjörö, Margrét Guömundsdóttir, Birgir Engilberts,
Oddur Björnsson, Geir óttar Geirsson.
um betur upp.
Margrét Guömundsdóttir
brást heldur ekki, enda ástund-
ar hún vönduö vinnubrögö aö
hverju sem hún gengur.
Þaö er ef til vill ekki höfuöat-
riði aö menn skynji eða nemi
ákveöna sögu, eöa trúgerðuga
atburöarás, en eftir sálarlyft-
ingu þeirra félaga, trúir maöur
Meistaranum vel til þess að
yrkja sonnettur um syfilisinn og
annað i þeim dúr. Hið óvænta
hefur tilgang.
Höfundur oröar þetta i viötali
á þennan hátt:
Seinni verk min eru vafa-
laust innhverfari, persónurnar
meira unnar. Ef til vill mætti
segja að þau séu „hefðbundn-
ari” — þótt enn sé ég töluvert
upptekinn af þvi „óvænta” i
röksemdarfærslunni. Ef til vill
meira en nokkru sinni áöur. —'
Röksemdirnar hafa þvi færzt
nokkuð inná taugasystemið og
kirtlavesenið, sem er kallaö
sálarlif á sunnudögum”.
,,— I framhaldi af þvi sem ég
sagöi siðast mætti ef til vill oröa
svariðá þá leiö, aö ég sé fremur
farinn aö rýna i manninn en
samfélagið. Meistarinn er viss
tilraun að „einangra” manninn
— ná taki á honum, þó ekki væri
nema eina örskotsstund. Oftast-
nær fæst ég ekki við samfélagiö
nema að þvi leyti sem þaö mót-
ar manninn — og mina eigin
hugsun. Kannski er þetta ómeö-
vituð barátta. Og sjálfsagt erfitt
að sætta deiluaöila, eins og fyrri
daginn”.
Undir þetta getum viö tekið.
Það fer ekki milli mála, aö
Oddur Björnsson hefur nú náð
mjög langt i samningu á talmáls
texta. Ef til vill er þó of mikiö af
eintali, löngum einræöum i
texta hans, þannig aö þaö veiki
hina sameiginlegu krafta, sem
við nefnum leikhús.
Þessa hæfileika getur höfund-
urnotað betur ileikritun i fram-
tiðinni, til dæmis væri fróölegt
að sjá „sögulegt” verk unniö
upp með þessum hætti. Makbeö
er „sögulegt” verk öörum
þræöi, þótt það verði fljótt við-
skila viö sparlega ritaöa annála
á fluginu.
A þetta er aöeins bent til þess
að vekja athygli höfundar á dýr-
mætum hæfileikum, aö þaö
veröur að finna þeim hentugan
farveg.
Leikmynd Birgis Engilberts
var mjög góö, og virðast leik-
myndasmiðir nú fyrst vera aö
ná tökum á þessum kjallara.
Sagt var að Guömundur
Hagalin heföi ráðlagt kerlingu
fyrir vestan aö kjósa ekki Jón
Auðuns á þing, þvi hann væri
alltaf i neðri deild þingsins,
þrátt fyrir langa þingsetu.
Svipaða tilfinningu hafa menn
um efra og neðra svið Þjóöleik-
hússins. Mjög mikill fengur er
að hinu litla sviði, þótt óhentugt
sé og þyrfti að kanna þaö ræki-
lega hvort ekki er unnt að
„konstruera” húsið upp á nýtt,
þannig aö súlurnar hyrfu og að-
stöðumunurinn lika. Enn betra
væri þó aö byggja nýjan sal viö
húsiö,, þar sem færa mætti upp
„intim” verk eins og Meistar-
ann.
Jónas Guðmundsson.

ÞORRINN
ER HAFINN
Við bjóðum upp
á 14 tegundir á
þ orrabakkanum
á aðeins kr.
850
HÓLAGARÐUR
KJORBÚO. LÓUHOLUM 2—6 SIMI 74100
40 sicfur
sunnucmga