Fréttablaðið - 09.03.2006, Qupperneq 82

9. mars 2006 FIMMTUDAGUR46
Þessi þáttur naut gríðarlegra vin-
sælda á meðan hann var á dag-
skrá Rásar eitt í styrkri stjórn
Gerðar G. Bjarklind og það er í
raun mesta furða að hann skuli
hafa hætt göngu sinni. Sjúk-
dómavæðing samfélags-
ins hefur verið með slík-
um ólíkindum á síðustu
árum að hlustendahóp-
urinn ætti að hafa
stækkað verulega síðan
Óskalög sjúklinga voru
upp á sitt besta. Rúmum
helmingi þjóðarinnar hefur verið
talin trú um að hann þjáist
af vélindabakflæði, þung-
lyndi, ofvirkni og svo er
fuglaflensan á næsta leiti.
Upprisa þessa þáttar myndi
svo án efa lyfta íslenskri
tónlistarmenningu á
hærra plan en eins og
Halldór Laxness benti
á fyrir margt löngu er
það ótrúlegt hvursu
sjúkt fólk er músík-
alskt.
FORTÍÐARÞRÁ Á ÖLDUM LJÓSVAKANS
Sagan á það til að fara í hringi og endurtaka sig reglulega. Oftast er það í kjölfar hnignunarskeiðs og hruns sem mannkynið leitar aftur til fortíðar og byrjar upp á nýtt. Þó einhverja vaxtarbrodda megi
finna í íslensku útvarpi blasir samt víða við andlaus eyðimörk. Ef til vill
er því kominn tími til að horfa reiður um öxl og endurvekja horfna
útvarpsþætti sem gætu auðgað andlegt líf hlustenda. Fólkið rifjar hér
upp nokkra þætti sem gætu komið sterkir inn.
Líkamsræktarnámskeiðið Extreme
hefst í World Class í dag þar sem
þátttakendur munu fara lengra en
flest venjulegt fólk fer í því að
styrkja líkama sinn.
Ekki er langt síðan svokölluð
Boot Camp-námskeið voru auglýst
þar sem sannkallaður heragi átti að
ríkja og sú verður einnig raunin á
Extreme-námskeiðinu, sem er verið
að halda í annað sinn. „Það virðist
vera einhver kippur í þessu finnst
mér, að fólk vilji láta fara með sig
aðeins lengra og láta pína sig. Þetta
er agi og allir vilja hafa reglu og
aga,“ segir Sveinbjörn Jóhannesson
einkaþjálfari. „Hjá okkur eru 25
stöðvar og farnir tveir hringir á 40
sekúndum á hverri stöð. Síðan verð-
ur eitthvað óvænt í endann sem
allur hópurinn gerir, t.d. dauða-
ganga eða sprettir. Þá klárar fólkið
sig endanlega,“ segir hann og hljóm-
ar eins og hinn mesti sadisti.
Þrátt fyrir að fólk komist ekki
upp með neitt múður í tímunum
mun Sveinbjörn þó sjá til þess að
ganga ekki fram af því með æfing-
um. „Ég ýti á þá sem ég sé geta
betur og hef auga með þeim sem
eru að fara of langt með sig. Það er
ekki okkar markmið að nánast
drepa fólkið en það hefur gerst að
fólk hefur ælt eftir fyrsta tímann.
Enda segjum við að þetta sé fyrir
þá sem vilja meira en við hin.“ - fb
Fyrir þá sem vilja ganga lengra
SVEINBJÖRN JÓHANNESSON
Sveinbjörn lætur fólk ekki komast upp með
neitt múður í tímunum sínum.
FRÉTTABLAÐIÐ/E.ÓL.
LÖG UNGA FÓLKSINS
Þegar Ríkisútvarpið einokaði
öldur ljósvakans var það svo
rausnarlegt að bjóða íslensk-
um æskulýð upp á þennan
vikulega þátt þar sem unga
fólkið gat sótt bréflega um að
fá uppáhaldslagið sitt spilað í
útvarpinu. Oft fylgdu þessu
hressilegar kveðjur til vina og
vandamanna. Þessi þáttur er
vissulega fullkominn tíma-
skekkja á tímum internets,
alþjóðavæðingar, MSN og
iPoda en það væri samt ákaf-
lega krúttlegt að endurvekja
þennan þátt enda slatti af tíma-
skekkjum fyrir á dagskrá RÚV.
Þá myndi þátturinn með sínu
gamla bréfafyrirkomulagi og
biðtíma minn aíslenska æsku á
að það þurfti að hafa fyrir hlut-
unumí gamla daga. Íþrótta-
fréttamaðurinn knái Valtýr
Björn Valtýsson er einn fjöl-
margra sem stýrðu þessum
þætti í gegnum tíðina og honum
yrði vart skotaskuld að lesa
upp nokkur vel valin bréf og
spila óskalög einu sinni í viku.
Áhygjur þeirra sem komnir eru til
vits og ára af æsku landsins eru
orðnar verulegar og sjálfsagt
ekki að ósekju þegar útlits-
dýrkun unglinganna er komin
á það stig að farið er að ræða
um innleiðngu skólabún-
inga í fullri alvöru. Eðvarð
Ingólfsson ól íslenska
unglinga upp á upphafsár-
um Rásar 2 og fórst verk-
ið vel úr hendi. Hann
fékk sálfræðing reglulega í heim-
sókn og setti upp leikrit byggð á
köflum úr borgaralegum og sóma-
kærum unglingabókum sínum. Þar
höfðu söguhetjurnar andstyggð á
áfengi og sukki og öxluðu ábyrgð
gerða sinna. Eðvarð tók síðar við
ritstjórn Æskunnar og vígðist til
prests þannig að aldur hans og
fyrri störf ættu að gera hann að
enn betri æskulýðsleiðtoga nú en á
níunda áratugnum.
TVÍHÖFÐI
Enginn útvarpsþáttur fyrr né
síðar hefur verið hlustendum jafn
mikill harmdauði og Tvíhöfði
þeirra Sigurjóns Kjartanssonar
og Jóns Gnarr. Þátturinn hefur
hætt nokkrum sinnum og ætíð
skilið eftir sig skarð sem ekki
reyndist mögulegt að fylla með
öðru móti en að skutla þeim félög-
um aftur fyrir framan hljóðnem-
an. Þegar eftirspurnin eftir Tví-
höfðanum var sem mest dugði
ekkert minna til en að stofna heila
útvarpsstöð, Radíó, utan um
fyrirbærið. Tvíhöfðin hefur nú
þagað of lengi og fullreynt að eng-
inn og ekkert nema þeir sjálfir
geta bætt úr þessum skorti. Það
kemur ekki maður í manns stað
þegar Tvíhöfði er annars vegar.
SÆTT OG SÓÐALEGT
Aðalstöðin var lítil en feikilega
öflug útvarpsstöð á sínum tíma og
hýsti sígilda þætti á borð við Radí-
us, Górilluna og Tvíhöfða. Leik-
skáldið Jón Atli Jónasson sýndi
einnig snilldartakta þar en enginn
náði þó að skyggja á Pál Óskar
Hjálmtýsson, sem átti tvo vinsæla
þætti á dagskrá stöðvarinnar
þegar hann var upp á sitt besta. Á
virkum dögum var hann með þátt-
inn Þetta er yndislegt líf, talaði
um heima og geima og lék tónlist
eftir Burt Bacharach og Karen
Carpenter. Sunnudagskvöldin
voru öllu groddalegri en þá fékk
þekking Páls Óskars á hryllings-
myndum og alls konar jaðarfyrir-
bærum að njóta sín. Þá bauð hann
upp á klámfengin útvarpsleikrit
og lét allt flakka. Palli hefur ekki
náð slíkum hæðum í útvarpi aftur
en fáir efast um aðhann myndi slá
í gegn á ný ef hann yrði sætur og
sóðalegur við hljóðnemann.
RADÍUS/GÓRILLA
Hafnfirðingaklíkan Davíð Þór Jónsson, Steinn Ármann Magnús-
son og Jakob Bjarnar Grétarsson tók margan góðan sprettinnn í
útvarpi fyrir nokkrum árum. Steinn og Davíð riðu á vaðið með
vikulega Radíusþætti sína þar sem hinar margrómuðu Radíusflugur
hljómuðu fyrst í eyrumhlustenda. Jakob Bjarnar og Davíð byrjuðu í
framhaldinu með Górillu sem var daglegur morgunþáttur á Aðal-
stöðinni og fyrst og fremst settur til höfuð auglýsingaútvarpi Jóns
Axels Ólafssonar og Gunnlaugs Helgasonar sem þá var á Bylgjunni
á sama tíma. Steinn kom svo síðar til liðs við félaga sína en hann og
Jakob enduðu svo á Bylgjunni með þáttinn King Kong. Þeir sem
þekkja söguna vita að þessir æringjar ruddu Tvíhöfða brautina,
voru skemmtilega kjaftforir og mátulega ósmekklegir. Fjöldi yngra
útvarpsfólks hefur reyna að feta í fótspor Hafn-
firðinganna en oftast með það döprum árangri
að það væri vel þess virði að dusta
rykið af
þeim.
ÞJÓÐARSÁLIN
Þessi fornfrægi símainnhringi-
þáttur ruddi Útvarpi Sögu braut-
ina en á tímabili var þetta einn
helsti öryggisventill óstöðugrar
þjóðarsálarinnar sem fékk útrás
fyrir gremju sína og reiði í garð
stjórnvalda með því að ræða
málin í beinni við Stefán Jón Haf-
stein. Lokun kjaftavefjarins Mál-
efnin í vikunni olli slíku fjaðra-
foki í röðum skoðanaglaðra
kverúlanta ætti að vera öllum
ljóst að þrátt fyrir tilkomu
Útvarps Sögu er enn pláss fyrir
Þjóðarsálina. Frumskil-
yrði fyrir endurvakn-
ingu þáttarins er þó
vitaskuld að Stefán
Jón taki að sér
þáttastjórn enda tók
hann nöldurseggina
engum vett-
lingatökum,
reif kjaft og
átti það til
að skella á
þá verstu.
FRÍSTUND
ÓSKALÖG SJÚKLINGA