Fréttablaðið - 26.10.2006, Side 88

Fréttablaðið - 26.10.2006, Side 88
 26. október 2006 FIMMTUDAGUR48 maturogvin@frettabladid.is ÞRÚGUR GLEÐINNAR Einar Logi Vignisson > Athugaðu... ...að áleggið á uppáhaldspitsunni þinni gæti verið góður pastaréttur ef þú blandar því í tómatmauk og hitar á pönnu. Túnfiskur, paprika, tabasco og óreganó virk- ar alveg jafn vel með pasta og á pitsu. Hvaða matar gætirðu síst verið án? Kókópuffs. Besta máltíð sem þú hefur fengið? Grillaði humarinn sem ég var með um helgina. Ég bar hann fram með hvítlaukssmjöri og steinselju. Er einhver matur sem þér finnst vondur? Já, paprika er ógeðsleg. Mér finnst uppáhaldsréttur konunnar minnar, hakk og spagettí, líka vondur. Leyndarmál úr eldhússkápnum: Ég legg mikið upp úr því hvernig maturinn er borinn fram. Þá skiptir ekki máli hvernig hann er á bragðið, það verður aukaatriði. Hvað borðar þú til að láta þér líða betur? Mér finnst rosa gott að fá mér popp. Hvað áttu alltaf til í ísskápnum? Ost og pestó. Ef þú yrðir fastur á eyðieyju, hvað tækirðu með þér? Ég tæki með mér kókópuffs og Matreiðslubók Nönnu, þar er hægt að finna allar uppskrift- ir í heiminum og hægt að fletta upp eftir hráefni. Hvað er það skrítnasta sem þú hefur borðað? Hundakjöt. Ég fékk það í Suður- Ameríku, borið fram í lang- lokubrauði. Það var mjög seigt, enda varla úrvals- hundur heldur eitthvað gamalt grey. MATGÆÐINGURINN: ATLI ÞÓR ALBERTSSON LEIKARI Fékk seigan hund í langlokubrauði Carmen Jóhannsdóttir er nýsnúin heim úr ferðalög- um erlendis. Hún dvaldist síðast í Barcelona, þaðan sem hún er ættuð. „Ég er svo heppin að eiga ættir að rekja út í heim. Þá er af meiri, eða fjölbreyttari menningu að taka,“ segir Carmen. „Ég ólst upp við spænska og katalónska matargerð og elda eiginlega frekar þannig mat en íslenskan.“ Matarmenning í löndum Suður- Evrópu er sem kunnugt er ólík þeirri íslensku, og Carmen segist njóta hennar þegar hún dvelst á Spáni. „Mér finnst ótrúlega gaman að sitja lengi við að borða. Ég er nýkomin frá Barcelona þar sem ég var að heimsækja vini, og við tókum heilt kvöld í að fara á milli staða og borða eitthvað smávegis á hverjum og einum,“ sagði hún, en bætti því við að hér heima ætti hún það til að festast í því að borða á hlaupum eins og aðrir. Carmen segist hafa tekið eftir því í vinahóp sínum að strákar hafi nú meiri áhuga á mat en stelp- ur. „Það eru vinir mínir frekar en vinkonur sem eru að prófa sig áfram í eldamennsku og tala sín á milli um hvað þeir hafa eldað,“ sagði Carmen. Hún er einnig með kenningu um hver orsökin sé. „Ætli stelpurnar séu ekki bara orðnar latar, það er svo gott að hafa gæja til að dunda við sig,“ segir hún og hlær. Uppskriftina sem Carmen lætur lesendum Fréttablaðsins í té segir hún vera týpískan katalónsk- an rétt. „Þetta er fyrst og fremst hugsað sem forréttur en getur líka alveg verið léttur réttur,“ segir hún. Gambas a la ajo eða rækjur í hvítlauk. Fyrir fjóra. 400 g frosnar rækjur ólífuolía cayenne pipar steinselja 4 hvítlauksrif pínulítið salt Látið rækjurnar þiðna og hellið öllum vökva af þeim. Takið fram fjórar litlar, eldfastar skálar og hellið hálfum bolla af olíu í hverja skál. Pressið eitt hvítlauksrif út í hverja skál og hrærið vel saman. Hitið í ofni við 220 gráður þar til að hvítlaukurinn er farinn að krauma. Það þarf að passa vel að laukurinn brenni ekki. Þegar hann er farinn að krauma á yfirborði olíunnar eru rækjurnar og steinseljan sett út í. Setjið skálarnir aftur inn í ofn í 15- 20 mínútur. Berið fram með fersku snittubrauði og frekar þurru hvít- víni. Gott kampavín væri náttúru- lega alls ekki verra. Eldar katalónskan mat ELDAR FREKAR FYRIR AÐRA Carmen finnst gaman að halda matarboð, en segist geta verið duglegri að elda fyrir sjálfa sig. FRÉTTABLAÐIÐ/HÖRÐUR Sigrún Þorsteinsdóttir býr í Lond- on ásamt manni sínum. Hún starf- ar bæði þar og hérlendis sem sér- fræðingur í aðgengismálum fatlaðra á netinu. Meðfram því heldur hún úti uppskriftasíðunni Café Sigrúnu, með einum 300 upp- skriftum. Hún segir um 200 manns skoða síðuna daglega. „Þetta eru mestmegnis græn- metisuppskriftir, uppskriftir án sykurs, hveitis, gers og almennt án aukaefna. Ég forðast unnar matvör- ur og það endurspeglast í uppskrift- unum,“ segir Sigrún. Sigrún viðurkennir að erfitt geti verið að skipta um mataræði. „Sér- staklega ef fólk þekkir engan sem getur veitt því ráð. Það getur líka verið dýrt og flókið að kúvenda því allt í einu. Það er ekki auðvelt að byrja en alveg þess virði!“ segir Sigrún. Hún segir best að taka lítil skref. „Það má baka í stað þess að steikja, og nota jógúrt í stað rjóma í köldum sósum. Svo má breyta upp- skriftum, nota minni sykur og spelti til helminga við hveiti.“ Sigrún segir mikilvægt að kunna að lesa í upplýsingar utan á pakkningum matvöru. „Þetta ætti að vera kennt í skólum. Fólk á að vera meðvitað um hvað það lætur ofan í sig, við eigum bara einn líkama.“ Uppskriftir má nálgast á www.cafesigrun.com. Hollur matur á Café Sigrúnu SIGRÚN MÆLIR MEÐ ÞESSUM UPPSKRIFTUM FYRIR BYRJENDUR: Kjúklingabaunasúpa Morgunverður í glasi Brauð með sólblóma- og sesamfræjum Sultukaka með carobkremi HOLLUR ÚTILEGUMATUR Í GÖNGUFERÐ Í SKOTLANDI Sigrún hætti að borða sykur og skyndibita fyrir tuttugu árum og saknar þess ekki. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGRÚN ÞORSTEINSDÓTTIR Hann er vinsæll og veit af því. Þannig lýsti Hallbjörn Hjartarson svo glæsilega Steingrími Hermannssyni í lagi tileinkuðu honum. Ef þrúgan grenache yrði persónugerð er ólíklegt að sjálfsmynd hennar yrði jafn traust. Hún er að öllum líkindum mest ræktaða þrúga heims en samt er hún lítt kunn þorra neytenda og vín úr henni njóta ekki sömu frægðar og virðuleika og vín úr helstu vínþrúgum heims. Ástæðanna er helst að leita í erfðafræðinni. Grenache er ein erfiðasta vínþrúgan í ræktun vegna þess hve auðvelt er að rækta hana. Hljómar sem öfugmæli en kemur til af því að séu aðstæður of góðar, nóg af vatni og sæmilegur hiti, þá gefur vínviðurinn af sér óhóflegt magn af fljótsprottnum vínberjum. Slíkur ofvöxtur þykir ekki góð latína í víngerð þar sem miklu skiptir að þrúgurnar vaxi hægt en örugglega og nái að kalla fram einkenni úr jarðveginum. Fljótsprottin vínber framkalla þunn og léttvæg vín. Þannig er megnið af víni úr grenache alkóhólríkt borðvín sem suðrænar þjóðir gera skil með hraði á nokkrum mánuðum frá því að það er sett á flöskur. Þessi vín eru ekki til geymslu og rata sjaldnast út fyrir landsteinana. Séu aðstæðurnar til ræktunar hinsvegar temmilega erfiðar, þurrkur og rýr jörð, og vínviðurinn giska gamall þá geta vín úr grenache sannarlega orðið dásamleg. Hún er aðalþrúgan í suðurhluta Rhône og undirstaðan í hinum frægu vínum héraðsins Chateauneuf-du- Pape. Þau vín geta innihaldið allt að þrettán mismunandi þrúgutegund- ir en grenache er alltaf aðalþrúgan. Sökum þess hversu vel grenache hentar til blöndunar með öðrum þrúgum er ekki algengt að fá vín eingöngu úr grenache. Helst er það í spænskum vínum, t.d. frá héruðunum Navarra og Priorato. Grenache virðist hafa þann mikla kost að draga fram það besta í öðrum þrúgum og slípa af vankantana. Þetta sést best í sambúðinni við syrah- þrúguna í frönsku vínunum og við tempranillo í spænsku vínunum. Á uppskerudögum í vínbúðum sem lýkur í næstu viku eru níu vín úr grenache á lækkuðu verði. Fimm þeirra eru frá Frakklandi, flott vín sem gefa góða mynd af því hvað býr í þrúgunni. Þarna eru líka bæði dæmigerður fulltrúi einfaldleikans í spænsku hefðinni og risavín frá Spáni með öllum þeim glæsileika sem einkenna stóru spænsku vínin. Ástralir eiga tvo fulltrúa þar sem shiraz er blandað við að frönskum sið. Vinsæl en veit ekki af því Á botninn hvolft: Ekki eru allir hrifnir af eikuðum vínum en vilja samt stór og bragðmikil vín með steikinni. Slík vín má fá úr grenache. ��������������� ����� ������������� ����������������������� ����������������������� ������������������������������������������� ��� ������ ����� ��������������������� ������������ ����������������������������������������������������������� ������ ��������� ����� ������������ ����������������������������� ��� ���������������������������� �������������������������� ������������ ����������������������������������������������������������������� �������������� �������� ������������ ��������������������������� ������������������� ���������������������������������� ������������ ���������������������������������������������������������� ��������������������������� ���������������� �������������������������������������� ���������� ���������� ��������������������� ��������������������������������
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.