Fréttablaðið - 09.12.2007, Qupperneq 97

SUNNUDAGUR 9. desember 2007 29
skóinn hjá börnunum?
Sigtryggur: Ég myndi láta jóla-
sveininn setja lesefni, mandarínur
og ullarsokka. Það er fátt betra en
að skríða upp í sófa með lesefni og
mandarínur. Þetta eru auðvitað
mínir einkadraumórar því ég geri
þetta allt of sjaldan.
Ingibjörg: Það er nú eiginlega ekki
hægt að toppa þetta. Í skó barnanna
myndi ég setja blýanta, pappír og
liti.
Klórum okkur í hausnum yfir topp-
sætinu
Og loks hefur það svo verið skjal-
fest: Ísland er best í heimi, sam-
kvæmt nýlegri könnun Sameinuðu
þjóðanna. Nefnið mér þrjá hluti sem
þið teljið besta við landið. Hvaða
þrjá hluti mynduð þið jafnframt
vilja sjá betur fara?
Ingibjörg: Veðrið, vöruverðið og
miðbærinn um helgar. Ó, átti ég að
nefna best fyrst. Þá vandast málin.
Ég er svo óvön að hugsa um eitt-
hvað gott. Það er þá borgin sjálf,
þessi tilfinning að tilheyra ákveðn-
um stað. Frelsið, sem er meira en
gengur og gerist á mörgum öðrum
stöðum. Hmmm... (löng þögn).
Sigtryggur: Það er góð spurning
hvernig við komumst eiginlega á
þennan lista. Norðmenn halda því
fram að hamingjan sé tilkomin af
því að við fáum að baða okkur svo
mikið, að við eigum svo mikið af
heitu vatni. Þeir fóru nefnilega
sjálfir niður í annað sætið. Og sjálf-
ur er ég mjög ástfanginn af heita
vatninu. En þetta er nú alveg til
þess að ýta undir þessa helvítis
megalómaníu okkar Íslendinga. Við
erum svo dásamleg blanda af
minnimáttarkennd og mikil-
mennskubrjálæði. Og þetta skýtur
okkur alveg upp á stjörnuhimininn.
Við erum sterkastir, fallegastir og
nú nýlega: Ríkastir. En þetta yndis-
lega karaktereinkenni okkar
Íslendinga er eitt af því sem er á
besta-listanum mínum. Mér finnst
það svo skemmtilegt. Og svo er það
fámennið. Þetta blessaða krumma-
skuð finnst mér alveg yndislegt.
Sömu hlutir myndu svo lenda á list-
anum yfir það versta. Það eru tvær
hliðar á þessu öllu. Þetta hefur pós-
itíva eiginleika en líka negatíva.
Uppblásið sjálfsálit og svo fram-
vegis.
Ingibjörg: Blaðran er fljót að
springa. Svo er líka annað sem
betur mætti fara, en það mætti vel
fækka bílum hérna. Maður kemst
ekkert áfram fyrir þeim. Það er
tóm vitleysa að ekki sé hægt að
ferðast öðruvísi en í bíl.
Uppstrílað fólk
Herra Ísland var krýndur nú á dög-
unum. Hvað finnst ykkur um fegurð-
arsamkeppnir, kvenna sem karla?
Eru Íslendingar uppteknari af útliti
sínu en áður?
Ingibjörg: Já, er sú keppni í gangi?
Sigtryggur: Ungfrú Ísland er búið
að vera í gangi síðan 1950 og súrkál,
er það ekki? Kemur væntanlega
með ameríska hernum og þeirri
menningu.
Ingibjörg: Jú, jú. Þetta var í Tívolí í
gamla daga. Þá fór ég á keppnina,
þegar ég var smástelpa. Stundum
voru veður svo vond að stúlkurnar
urðu að hálfhlaupa skjálfandi í ein-
hverjum sundbolum endanna á milli
göngubryggjunnar. Frusu nánast í
hel. Það var frekar spaugilegt.
Sigtryggur: Er ekki bara skemmi-
legra að fara á almennilegar gripa-
sýningar austur í sveit? Kannski
má hafa gaman að þessu, ég hrein-
lega veit það ekki.
Ingibjörg: Mér finnst þetta eins
mikill óþarfi og frekast má vera, ég
er algjörlega á móti fegurðarsam-
keppni. Hvort sem það eru konur
eða karlar sem keppa.
Sigtryggur: Já, því miður, ég hef
aldrei náð að tengja við þetta held-
ur.
Ingibjörg: En ég held við séum klár-
lega uppteknari af útliti okkar en
áður. Eða það er að segja þjóðfélag-
ið, því fólk er náttúrlega misjafnt.
Ég man ekki eftir því í gamla daga.
Þegar fólk horfir hvert á annað
virðist það oftast fyrst mæla út
hvernig maður er klæddur.
Sigtryggur: Ég átti þessar umræð-
ur við ömmu fyrir nokkrum árum
þegar ég var einmitt að fjasa um
það hvað fólk væri upptekið af útliti
sínu og það hefði byrjað með Duran
Duran tímabilinu – þegar við vorum
til fara eins og fávitar. Hún vildi nú
meina að þetta hefði alltaf verið
svona, eða frá því að Hollywood og
stjörnudýrkunin hélt innreið sína.
Konurnar þurftu líka að vera svona
eða hinsegin í þá daga.
Ingibjörg: Ég man eftir því að þegar
ég var að alast upp var ein kona í
fjölskylduboðum sem ég fór í sem
alltaf var vel máluð og í nýjustu
Hollywood-tískunni. En hún var
bara ein. Hinar voru, jú, jú, allt í
lagi, en ekki svona uppstrílaðar. Og
það var það sem ég var að meina,
fólk er svo uppstrílað núna. Ég verð
svo þreytt þegar ég hugsa um alla
fyrirhöfnina og tímann sem þetta
hlýtur að taka.
Tilgerðarleg norðlenska
Dagur íslenskrar tungu er nýafstað-
inn. Hvaða Íslendingur talar falleg-
ustu íslenskuna?
Sigtryggur: Er það ekki fyrrver-
andi forseti vor?
Ingibjörg: Eða Steingrímur J. Sig-
fússon? Talar hann ekki voðalega
fallega íslensku?
Sigtryggur: Jú, ég hef heyrt ræður
eftir hann sem voru alveg frábær-
ar. Og Sigvaldi Júlíusson, þulur í
útvarpinu, mér finnst hann alltaf
tala fallega íslensku. Kannski er
það bara vegna þess að hann talar
norðlensku.
Ingibjörgu: Já, æi, ég þoli ekki
þessa norðlensku. Ég á svo erfitt
með hana. Ég hlusta jú, en málið er
að ég er bara ekki Norðlendingur
og þess vegna finnst mér hún svo
tilgerðarleg. En það er einn maður í
útvarpinu sem talar alveg frábæra
íslensku og það er hann Broddi
Broddason. Hann les fréttirnar eins
og hann sé í alvörunni að segja
okkur þær – hann er alltaf með
hlustendur í huga. Framburðurinn
er svo góður og skýr. Svo þegar það
eru jarðskjálftar þá kemur hann
með þetta bara jafnóðum. Hann er
eini þulurinn sem ég myndi treysta
fyrir lífi mínu. Ef hann segir mér
eitthvað þá treysti ég því.
Sigtryggur: Hann segir þér: Þetta
verður allt í lagi, Ingibjörg – og þú
róast?
Ingibjörg: Já, til dæmis í Suður-
landsskjálftanum. Ég veit ekki hvað
ég hefði gert hefði ég ekki haft
hann. Ég var ein heima og veik og
svo byrjaði allt að hristast og
skjálfa. Og það reddaði mér að ég
kveikti á útvarpinu og fann hann.
Sigtryggur: Hann hefur hjálpað þér,
það var nú gott.
Ég átti þessar umræður við ömmu fyrir nokkrum árum
þegar ég var einmitt að fjasa um það hvað fólk væri upp-
tekið af útliti sínu og það hefði byrjað með Duran Duran
tímabilinu – þegar við vorum til fara eins og fávitar.
Borgartún 35 105 Reykjavík sími 511 4000 fax 511 4040 utflutningsrad@utflutningsrad.is
www.utflutningsrad.is
Morgunverðarfundur á Hilton Reykjavík Nordica
Finnski ævintýramaðurinn Pata Degerman hefur stýrt leiðangursmönnum á Suður-
skautinu og í Himalayafjöllum, frumskógum Borneó og Amazon. Hann er einnig
vinsæll fyrirlesari sem nýtir reynslu sína af erfiðum aðstæðum í þágu atvinnulífsins
á sérlega skemmtilegan hátt.
Fyrirlestur hans er ætlaður stjórnendum sem vilja tileinka sér óhefðbundna
hugsun, raunhæfa markmiðasetningu og nýjar leiðir til að bregðast við
hinu óvænta.
Aðgangur ókeypis – boðið er upp á morgunverð.
Fyrirlesturinn er fluttur á ensku.
Nánari upplýsingar veitir Hermann Ottósson, forstöðumaður ráðgjafa- og
fræðslusviðs, hermann@utflutningsrad.is eða Bergur Ebbi Benediktsson,
bergur@utflutningsrad.is á skrifstofu Útflutningsráðs eða í síma 511 4000.