Fréttablaðið - 09.12.2007, Side 120

GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
BAKÞANKAR
Davíðs Þórs
Jónssonar
7.490 kr.
með ánægju
London
Fjöldi flugsæta til London í desember
og janúar á frábæru tilboðsverði
*
Sala hefst kl. 12 á hádegi á morgun og
lýkur á hádegi miðvikudags
14.–16. desember
Verð á mann í tvíbýli:
29.900 kr.
Skelltu þér í ódýra helgarferð til London með Express Ferðum!
Síðasti dagur bókana er á miðvikudag, 12. desember.
Innifalið: Flug með sköttum og öðrum greiðslum og gisting á
hinu 4 stjörnu SAS hóteli á Stansted í tvær nætur.
Nánar á www.expressferdir.is eða í síma 5 900 100
Bókunartímabil: 10.–12. desember. Ferðatímabil: 12. des.– 31. jan. 2008.
Takmarkað sætaframboð og valdar dagsetningar.
*Aðra leið með sköttum og öðrum greiðslum.
Verslunarferð til London
Sala hefst á
morgun og lýkur
á miðvikudag!
Í dag er sunnudagurinn 9.
desember, 343. dagur ársins.
11.04 13.20 15.35
11.16 13.05 14.53
Þegar ég var lítill var mamma einu sinni í framboði. Blaði var
dreift í öll hús í bænum með mynd-
um af frambjóðendum flokksins á
forsíðu. Fyrir neðan hverja mynd
var nafn frambjóðandans og
starfsheiti. Fyrir neðan nafn
móður minnar stóð „skrifstofu-
maður“, en ekki „skrifstofukona“
eins og venjan var þá.
ÉG spurði mömmu út í þetta og
hún útskýrði fyrir mér að hún
hefði sama starfsheiti og starfs-
bræður hennar því hún ynni sama
starf og þeir. Konur væru líka
menn og fyrst enginn titlaði sig
„skrifstofukarl“ sæi hún enga
ástæðu til að taka sérstaklega
fram í starfsheiti sínu að hún væri
kona. Kynferði hennar skipti engu
máli í þessu samhengi. Ég gat ekki
annað en fallist á þessi rök og eftir
á að hyggja hugsa ég að þetta hafi
verið mín fyrstu kynni af femín-
isma, þótt enn ættu eftir að líða
nokkur ár þangað til ég heyrði það
orð fyrst.
ÁRIN liðu, ég varð gelgja og
öðlaðist vanþroskaðan karlrembu-
húmor. Þá gerði ég það eitt sinn í
skepnuskap mínum, þegar ég rit-
stýrði símaskrá nemendafélags
Flensborgarskólans í Hafnarfirði,
að titla þá formenn klúbba, sem
voru stelpur, „forstöðukonur“ en
ekki formenn. Þetta var skilið sem
svívirðilegur pungrottuháttur,
sem þetta auðvitað var, og þótti
ekki fyndið, sem það auðvitað var
ekki.
ENN liðu ár. Kvennaframboð og
femínismi litu dagsins ljós. Það
varð konum kappsmál að verða
ekki þingmenn heldur „þingkon-
ur“, jafnvel þótt orðið „þingkarl“
hefði aldrei heyrst. Barnalegur
ungfolahroki minn, að kvengera
starfsheiti, var orðinn strang -
f emínísk yfirlýsing, langt á undan
samtíma sínum. Það sem fáum
árum áður hafði verið niðrandi
gagnvart konum var orðið ein-
dreginn málstaður þeirra.
ÞETTA sýnir aðeins að orð hafa
enga aðra merkingu en þá sem
ákveðið er að gefa þeim hverju
sinni. Þannig merkir orðið „herra“
í minni málvitund aðeins sá sem
er hæstráðandi, „herrann“ er
æðstur. Megineinkenni feðraveld-
isins, sem nú er í andarslitrunum,
er einmitt að herrann er ávallt
karl. Það gerir orðin „herra“ og
„karl“ samt ekki að samheitum.
Því ætti það að mínu mati að vera
ánægjulegur áfangi á leiðinni til
jafnréttis að konur séu „herrar“
ekki síður en karlar.
Móðir mín,
maðurinn