Réttur - 01.02.1927, Síða 1

George Bernhard Shaw.
Eg hefi rekist víðar en á einum stað á sömu athuga-
semdina í sambandi við síðustu tilkynninguna frá
nefndinni, er úthlutar verðlaunum Nobels fyrir bók-
hientir. Eins og öllum er kunnugt, hlaut George Bern-
hard Shaw verðlaunin fyrir árið 1925. En sumum hefir
orðið það tilefni til þess að gefa úthlutunarnefndinni
nokkurar ákúrur. Þeir segja, að þetta beri vott um það,
að nefndin sé ekki fundvís á rithöfunda-snillinga, aðra
en þá sem almenningur sé þegar búinn að átta sig á, að
töluverðu leyti. Þeir eru ekki í neinum vafa um það, að
þessi maður hafi átt skilið þessa viðurkenningu. En
þeir segja, að vegur nefndarinnar hefði verið meiri, ef
hún hefði komið auga á það, meðan flestir töldu hann
skemtilegan málskrafsmann, en ekki alvarlegan rithöf-
hnd. Mönnum finst, að svo virðuleg samkunda sérfræð-
inga, sem sú, er úthlutar þessum verðlaunum, ætti að
vera glöggari en almenningur á snillinga, og nokkur
•eiðbeinari um það völundarhús, sem nútíðarbókmentir
eru.
Þessi athugasemd virðist eiga allmikinn rétt á sér.
Bernhard Shaw er fyrir löngu heimsfrægur maður. En
það hefir tekið hann langan tíma að fá fólk til að leggja
hlustirnar alvarlega að orðum sínum. Veldur því ekki
einungis sú staðreynd, að hann hefir margt það séð í
^annlífinu, sem örðugt hefir verið að láta aðra taka
eftir, heldur og hitt, að hann hefir klætt hugsanir sínar
1*