Réttur - 01.02.1927, Qupperneq 89

Rjettur]
VÍÐSJÁ
91
Hve fjölmennur er íslenski verkalýðurinn.
Oft hefir verið uni það deilt, hvernig íslenska þjóðin skiftist í
stjettir og- hefur oft skort mjög á hagfræðilegar skýrslur til að
sanna það.
Nú er nýkomið út manntal fyrir 1920 og má eftir því reikna,
hve fjölmennar hinar íslensku stjettir eru hver um sig. Skifta
ber þeim í þrjá aðila: atvinnurekendur (í iðnaði, fiskiveiðum,
verslun og samgöngum), bændur (atvinnurekendur í landbúnaði)
og verkalýð (launþega). 1 strang-hag'fræðilegum skilningi, heyra
undir síðasta lið starfsmenn ríkisins, starfsfólk einstaklinga og
verkafólk, og heimilishjú. En sökum þess að venja sú er ekki enn
komin á hjer sem erlendis, að telja embættismenn til verkalýðs,
skal það ekki gjört.
Skiftingin verður svo:
Bændur og búandlið
A tvinnurekendur
Verkalýður
30,522.
9,678.
47,033.
Er því Iverkalýður rjettur helmingur þjóðarinnar. (íbúatala
þá 94 þús.). Helmingur allra Islendinga lifir fyrst og fremst á
þeim launum, er hann fær, á andvirði vinnu sinnar. Fyrir mest-
an hluta íslensku þjóðarinnar er því kaupmálið mikilvægasta
málið, það mál, er sker úr um lífskjör þeirra.
Væri embættis- og öðrum starfsmönnum hins opinbera bætt
við verkalýðinn þá bætast 3417 í hóp þennan — og vafalaust
mun tíminn leiða það í ljós, að hvað hagsmuni snertir þá eiga
starfsmenn ríkisins einmitt samleið með verkalýðnum, þurfa að
mynda samtök um launakjör sín eins og hann, eiga alt sitt und-
ir greiðslu vinnu sinnar komið, — en venjulega er reynt að að-
skilja þessa tvo hluta sömu stjettar með því, að greiða embættis-
mönnum hærra ‘kaup en verkalýð, en að öllum líkindum mun það
djúp minka á næstunni.
Verkalýðurinn (og starfsfólkið) skiftast þannig eftir starfs-
greinum;