Réttur - 01.02.1927, Qupperneq 92

94
RITSJÁ
[Rjettur
brjosti — ef til vill list í anda, — til að kveða þungan magn-
þrunginn refsidóm yfir skipulagi því, er hann býr við. Það gerði
hann og undir niðri í »útlögum«, þótt dult færi. — En hjer!
Aðalatriðið virðist aðfinsla á lífi verkalýðsins sjálfs, án þess þó
að sýna orsakasamhengið milli þeirra galla og ástandsins, sem
hann. býr við. Efnið og titillinn benda til stórsleginnar ádeilu,
til reikningsskila verkalýðsins við hina ríkjandi stjett — en í
staðinn er dagsdagleg hófsemisprjedikun — getur verið góð, en
er ekki skáldleg nje tilþrifamikil.
En við bíðum og sjáum hvað skáldið hefur næst að færa. Ef
til vill grípur andinn þennan »útlaga« mannfjelagsins á ný og
veitir honum meiri kraft en í þessu. Þetta er vort fyrsta hreina
verklýðsskáld og því vildum við óska, að vakning verkalýðsins
nú á tímum gæti einnig náð til hans og magnað krafta hans til
að reka á burtu deyfð þá, er virðist hafa lagst á hann í riti
þessu.
F. Á Brekka/n: Gunnhildur drotning og
aðrar sögur. Akureyri 1926.
Höf. þessara smásagna stingur mjög í stúf við þá realistisku
stefnu, sem nú virðist vera að verða ofan á í bókmentum vor-
um. Hann er há-romantiskur í anda og efnisvali. En það er auð-
sjeð að listamaður heldur hjer á penna. í æfintýrinu »Sö?igurinn
í Bláfelli« tekst honum furðu vel að töfra fram hugarástand það,
er lestur fegurstu fornra æfintýra veknr. Hann hefur þar sökt
sjer niður í hina óþrjótandi lífslind skáldskaparins, sem þjóð-
sagnaauðurinn er, og náð að skapa lítið listaverk í þeirra stíl,
sem vart yrði frá þeim skilið og strax virðist orðinn gamall
bernskukunningi manns — og veit jeg' þó ekki til að hann hafi
þar neina fyrirmynd. »Bræðurnir« er dálítil perla, hrífandi sök-
um þess hve óbrotin hún er. »Gunnhildur drotning* er mjög fín
sálarlýsing. Hinar sögurnar ekki eins góðar.
Steindór Steindórsson, stúdent í Khöfn, hefur þýtt. Er málið
ágætt, en ekki verður dæmt um ritlist höf. af þessu, því jeg hef
ekki borið þýðinguna saman við frumritið danska, er heitir »De
Gamle fortalte«.
En ritlist höfundar þekki jeg af bók hans »Ulveungenes Bro-
der« — og hún mætti ekki síður koma á íslensku'en þessi.
E. 0.
Kristín Sigfúsdóttir: Óskastund-
in. Æfintýrasjónleikur í fjórum
þáttum.
Rit þetta er lofsöngur um hina »ljóselsku þrá, sem þjer lífs-