Réttur - 01.01.1953, Side 70
70
RETTUR
Japönum er þannig meinað að verzla við sinn eðlilega markað,
Kínaveldi. Fyrir bragðið herja nú þessar þjóðir á mörkuðum Bret-
lands og Frakklands og annarra auðvaldsríkja — og herja með
miklum árangri. Samkvæmt opinberum skýrslum fluttu Vestur-
Þjóðverjar á árinu 1951 209% meira út en þeir gerðu árið 1949,
en útflutningur Japana hafði aukizt um 166% á sama tíma. Út-
flutningur Breta til Norðurlanda, Hollands, Belgíu, Frakklands
og Sviss fer stöðugt minnkandi, en útflutningur Vestur-Þjóðverja
til þessara sömu landa vex að sama skapi. Jafnframt þessu eru
Japanir á góðri leið með að sölsa undir sig markaðina í Suð-
austur-Asíu — og er það fyrst og fremst á kostnað Breta. Baðmull-
ariðnaður Breta hefur orðið einna harðast úti í sambandi við tapið
á þessum mörkuðum, enda ríkir nú hið mesta eymdarástand í
baðmullarhéruðum Bretlands.
Bretar eru háðari utanríkisverzlun en nokkur önnur þjóð í
auðvaldsheiminum, ef frá eru teknar nokkrar smáþjóðir eins og
t. d. við íslendingar.
Þrátt fyrir þann skorna skammt, sem Bretum er nú ætlaður,
flytja þeir yfir helming af því er þeir neyta inn í landið. Auk þess
þurfa þeir að flytja inn ógrynni af hráefnum til iðnaðarfram-
leiðslu sinnar.
Til þess að geta greitt þennan innflutning, þá reyna þeir eftir
megni að auka útflutninginn. Á síðustu árum hafa þeir flutt út um
40% af framleiðslu sinni.
Hervæðingin hefur valdið því hvorutveggju, að mikið magn
hráefna hefur farið í framleiðslu á hergögnum og jafnframt hefur
verulegur hluti af framleiðslugetunni verið hagnýttur til vopna-
framleiðslu. Þetta hefur dregið mjög úr útflutningsmöguleikun-
um og um leið aukið þörfina á hráefnainnflutningi. Vegna þessa
hefur mjög verið dregið úr innflutningi allskonar matvæla og
þeirra hráefna, sem notuð eru til neyzluvöruframleiðslu.
Á síðasta ári námu utanríkisviðskipti Breta 6.174 millj. sterlings-
punda en það var nær því 7% minni upphæð en árið á undan. Inn-
flutningurinn lækkaði um 11%. Miðað við árið 1951 minnkaði
þannig innflutningurinn á osti um 30%, á smjöri um 16%, á nauta-
kjöti um 15%, á sykri um 11%, á nýjum ávöxtum og kálmeti um
20%, á baðmull um 41%, á timbri til húsagerðar um 32%.
Vegna samkeppninnar sem áður er á minnst hafa tilraunir
Breta til að auka útflutninginn borið lítinn árangur. Þvert á móti
minnkaði útflutningur þeirra á síðastliðnu ári í ýmsum veiga-
miklum greinum. Þannig fluttu þeir 45% minna baðmullargarn