Réttur - 01.01.1933, Blaðsíða 55

:borgar yrði vopnaður, að tryggustu hersveitirnar yrðu
kallaðar heim til Pétursborgar o. s. frv. — Alþjóða-
.samband kommúnista lagði engan trúnað á að nokkur
heilindi byggju að baki þessu tilboði skrifstofuráðs II.
Alþjóðasambandsins, enda er það óhugsandi, þegar tekið
er tillit til alls framferðis þess sambands. En þrátt fyrir
það hefir Alþjóðasamband kommúnista ekki svarað til-
•boðinu neitandi. í ávarpi sínu til verkalýðs allra landa,
hefir framkvæmdanefnd Alþjóðasambands kommúnista
lýst yfir því, að með því skilyrði, að þegar verði hafizt
handa til sameiginlegra átaka gegn fasisma og auðvalds-
.árásum, leggi hún til, að kommúnistaflokkarnir fallist
;á tillögur skrifstofuráðs II. Alþjóðasambandsins um, að
„gagnkvæmar árásir falli niður“, þó aðeins meðan á sam-
eiginlegri baráttu stendur gegn borgarastéttinni, og með
þiví skilyrði, að gripið verði til hlífðarlausra ráðstafana
gegn hverjum þeim, sem brýtur samkomulagsskilmálana,
sem væri hann verkfallsbrjótur, er geri tilraun til að rjúfa
■samfylkingu verkalýðsins. II. Alþjóðasambandið fær nú
tækifæri til þess að sýna í verkinu, hvort tilboð þess
hafi verið á heilindum byggt, og hvort það sé nú loks
■orðið ákveðið í því, að velja veg baráttunnar eða ekki.
I>ó óttast sósíaldemokratar raunverulega samfylkingu
í jöldans framar öllu öðru, því hún getur aðeins orðið sam-
fylking til byltingasinnaðrar baráttu. Hvað viðvíkur só-
síaldemokrötum Þýzkalands, þá hafa þeir í tilboði sínu í
„Vorwárts“ um að fella niður gagnkvæmar deilur, lagt
eindregið áherzlu á, að kommúnistar gleymdu algjörlega
afbrotaverkum þeirra, og að öll gagnrýni legðist niður,
•svo að þeir hefðu frjálsar og óbundnar hendur um að
svíkja verkalýðinn. Strax 20. júlí í fyrra, þegar von Papen
hafði leyst upp prússnesku sósíaldemokratisku stjórnina,
sneri kommúnistaflokkur Þýzkalands sér með tillögu til
sósíaldemokrataflokksins og allsherjar sambands þýzkra
verklýðsfélaga (A D G B) um skipulagningu sameigin-
legs verkfalls gegn fasismanum. í svari sínu tóku sósíal-
'demokratar það fram, að þeir álitu, að slíkar ráðstafanir
55