Réttur - 01.01.1967, Blaðsíða 34

Fréttastofurnar senda daglega fréttir af at-
burðum í Vietnam. íslendingar kannast við
fréttir eins og:
„/ dag var gott veður í Vietnam og banda-
rískar flugvélar fóru alls 118 árásarferðir til
Norður-Vietnam. Varpað var sprengjum á
olíustöðvar og samgönguleiðir í nágrenni
Hanoi.“
Almenningur hefur reynt að sneyða hjá því
að mynda sér skoðun um svo fjarlægt stríð.
Eitt barnsrán kemur meiri róti á sálarlíf Norð-
urlandabúa en frétt um hundruð fallin eða
særð börn í Vietnam. íbúar hinna svonefndu
frjálsu þjóða hafa yjirleitt aðeins lœrt að
hugsa í eintölu.
Sprengjuárásirnar á Norður-Vietnam ollu
þáttaskilum í Vietnamstríðinu. En 7. febr.
1965 reisti einnig mótmælaöldu um allan heim.
Sú sókn sem Johnson forseti nefndi „friðar-
sókn,“ knúði fram umræður um réttmæti ut-
anríkisstefnu Bandaríkjanna. Þessi sprengju-
ógn við heimsfriðinn krafðist þess, að almenn-
ingur gerði málið upp við sig. Erfitt hefur þó
verið fyrir íbúa Vestur-Evrópu að leggja dóm
á atburð, sem í raun brýtur í bága við hinn
svart-hvíta hugsunailiátt síðustu tuttugu ára.
Hörmungar
Vietnamstríðsins
Bandarískar upplýsingar herma, að Banda-
ríkjaher og leppherir þeirra hafi nær fjórfalda
yfiriburði hvað snertir mannafla í Vietnam.
Þeir eru útbúnir með fullkomnustu morðtækj-
um, sem hingað til hefur verið beitt í stríði,
en hermenn ])jóðfrelsisfylkingarinnar hafa
einungis létt vopn.
„Neiv York Times“ hafði það eftir Mac
Namara 21. apríl í jyrra, að sprengjumagnið
vceri þá lcomið upp í 50.000 tonn á mánuði,
en í Kóreustyrjöldinni beittu Bandaríkin „að-
eins“ 17.000 tonnum á mánuði. í annarri
heimsstyrjöldinni var sprengjumagn það, sem
34
notað var í gervallri Evrópu og Afríku sam-
anlagt 48.000 tonn.“
Efnaiðnaðurinn í Bandaríkjunum hefur nú
framleitt 250 milljónir napa’lmsprengja. Portú-
galar háfa beitt þeim í Angola, en Bandaríkja-
menn nota þær nú í Vietnam. A árinu 1966
ihafa 700.000 hektarar ræktaðs lands verið
eyðilagðir af eiturefnum, enda er nú svo kom-
ið, að eitt mesta 'hrísgrjónaland heims, Viet-
nam, verður að flytja inn hrísgrjón frá Banda-
ríkjunum. Mikill fjöldi barna, kvenna og gam-
almenna láta lífið í þessum gereyðingarher-
ferðum Bandaríkjahers.
Bandarískum tilraunastofnunum hafa verið
veittar 125 milljónir dollara til rannsókna á
eiturefna- og sýklahernaði. Vietnam er í dag
notað sem tilraunastöð fyrir morðtól framtíð-
arinnar, eins og Spánn var fyrir aðra heims-
styrj öldina.
Sjónarvottar gefa ógnvekjandi lýsingar á
ástandinu í Vietnam. Hér verða aðeins nefnd
örfá dæmi:
Sænska skáldkonan Sara Lidman birtir í
bók sinni um Norður-Vietnam viðtal við þar-
lendan yfirlækni, sem telur:
„að fjörutíu sjúkrahús og um það bil sex-
tíu lœknamiðstöðvar, liœli og barnadeildir
hafi verið eyðilagðar í loftárásum.“
The Washington Star birti 1965 eftirfarandi
frétt:
„Rétt lijá lá skóli í rúst, sem þorpsbúarnir
í fía Gia höfðu nýlega byggt, að öllum lílcind-
um fyrir bandarískt fé. — Þegar bandaríski
hermálaráðunauturinn átti að lýsa ástandinu,
varð lionum að orði: fíandaríkin gáfu og
fíandaríkin tóku“.“
Bandarískur kvekari, Stephan G. Gary, sem
dvalið hefur í 3 mánuði í Vietnam, lýsir hvaða
afleiðingar hinn ólakmarkaði lofthernaður
hefur í för með sér:
„Otakmarkaður lojtliernaður Bandaríkja-
hers og hers Suður-Vietnam veitir heimild lil
að kalla til flugvélar, ef vart verður levni-
skyllna skœruliða eða ef þorpsbúar eru grun-
aðir um að hýsa skœruliða. Flugvélarnar liafa