Réttur


Réttur - 01.01.1967, Blaðsíða 53

Réttur - 01.01.1967, Blaðsíða 53
gh w NEISTAR Stríð valdahrokans „Bak við þetta stríð brýzt um og leitar sér útrásar sá tröllkraftur valdahrokans, græðginnar og gróða- hyggjunnar, sem enga miskunn þekkir, ekkert frelsi, ekkert rétt- læti, enga manngæzku, ekkert hræðralag, engan guð annan en þann sem það sjálft hefur sett á slall í mynd hinnar verðháu myntar. Og þrátt fyrir alla áróðurslygina sem fennir yfir heimsbyggðina til biekkingar auðtrúa sálum og til rétt- lætingar þeim glæpum sem hervald og auðvald Bandaríkjanna fremja á þessari fátæku og vanbúnu Asíu- þjóð, þá veit þó hver sem vill vita, að þetta saina vald á sér enga hug- sjón nema þá helstefnu eina, sem gerir því sjálfu fært að deila og drottna og gefur því sjálfdæmi um auð og fátækt, frelsi og kúgun, rétt og rangt. illt og gott, líf og dauða, sem sagt: tilfærslu allra sið- gæðisluigmynda sér í liag eflir eig- in geðþótta. Það veit nú löngu liver maður, sem sjáandi vill sjá og heyrandi lieyra, að það er ekki fámennur hópur uppreisnarmanna. án stuðn- ings fjöldans, eða örfáir kommún- istar með brennandi eld hugsjónar- innar í ungum hjörtum sínum, sem þarna verjast ofurefli innrás- arhersins á yztu þröm mannlegrar getu, nei það er þjóðin sjálf sem þarna ver sitt eigið land, hörn sín og heimili, lif sitt og framtíð. An þeirrar staðreyndar væri þetta land djúpra skóga, frjósamra akra og kyrrláts lífs, löngu lagt flatt undir blóðugan rándýrshramm hins fjar- laiga, gráðuga stórveldis. Aðeins úr neðstu dreggjum þessarar þjóðar liefur valdamönnum innrásarhers- ins tekizt að fiska upp nokkra kalla öðru hvoru til að setja á trónu, kvislinga og vesalmenni af svo rýrri gerð, að þeir hafa mátt rjúka fyrir horð, hver af öðrum, ótt og títt, vegna alls konar hundingjaháttar og hlægilegrar heimsku." Úr grein Gujmundor Böð'varsson- ar: Styrjöld geysar. Sagnfræðingar liafa orðið ARNOLD TOYNBEE: „Ef Bandaríkin eða Sovétríkin sýna tilhneigingu til að misnota vald sitt yfir lífi og dauða, hlýtur það að vekja gagnrýni fólks um all- an heim. Þessi tvö risastórveldi hafa sérstakar skyldur gagnvart umheim- imim, um að nota vald sitt á á- byrgan hátt. Þau geta með engum rétti skotið sér undau gagnrýni 85% íhúa jarðarinnar, sem ekki liafa ákvörðunarvald.“ „Sú mynd, er Bandaríkin hafa bú- ið til af kommúnismanum, sem ógn- vekjandi grýlu, er hylling. Raun- veruleikinn sem Bandaríkin standa frammi fyrir í dag, er enn ægilegri. Bandaríkin standa augliti til aug- litis við hinn óvestræna meirihluta heims, sem er fastákveðinn í að öðlast fullkomið frelsi undan vest- rænni yfirdrottnun, sem þessi meiri- hluti heimsbúa liefur liðið undir síðustu 200 ár.“ I5AAC DEUTSCHER: „Margsinnis í mannkynssöguimi hafa stórveldi hafið opinheran fjand- skap og myndað handalög með að- stoð tilbúinna ógnana. En aldrei fyrr hafa ábyrgir stjórnendur húið til ógurlegri og órauuverulegri giýlu en þegar Atlantshafshandalag- ið var myndað 1949.“ JAWAHARLAL NEHRU: „Ohjákvæmilega erum við knúð- ir til að leita einu lausnar vanda- málsins — þ. e. að koma á sósíal- istísku þjóðskipulagi, þar sem fram- leiðslan er vel skipulögð og auðæf- unum er skipt með hagsmuni fjöld- ans fyrir augum. Slíkt yrði fyrst í einstöku þjóðríkjum, síðar um all- an heim .... Augljóst er, að ekki má láta það hindra framkvæmd hins bezta fyrir einstaklinga og þjóð- irnar, að nokkrir einstaklingar, sem hafa hag af núverandi stjórnarhátt- um, vilja hindra slíkar breytingar. Ef ríkis- eða félagsstofnanir standa í vegi fyrir slíkum hreytingum, i’erðtir að fjarlægja þær.“ William Fulbright, öldungadeild- arþingmaður í Bandaríkjuniim, sagði 26. apríl 1966: „Utanrikispólitík Bandaríkjanna ikilja nú aðeins sálfræðingar.“ Úr sjálfstæðisyfirlýsingu Banda- ríkjanna 4. júlí 1776 og upphaf sjálfstæðisyfirlýsingar Vietnam 2. sept. 1945: „Vér álítum, að sá sannleikur sé auðsær: Að allir menn eru fæddir jafnir, að skapari þeirra liafi veilt þeim ákveðin, óræk réttindi, þeirra á meðal lífið, frelsið og leitina að lífshamingju." „Sérhver maður, og sérhvert sam- félag manna hér á jörðu, á rétt til sjálfstjórnar." Thomos Jefferson. 1790. 53
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.