Réttur - 01.01.1977, Blaðsíða 3
Svava Jakobsdóttir
PENINGAHYGGJA
OG AFBROTAMÁL
Afbrotamál hafa verið óhugnanlega tíð
á síðustu árum. Mannsmorð hafa verið fram-
in. Ovenjumörg fjársvika- og smyglmál eru í
rannsókn.
Þessi mál hafa orðið tilefni mikilla um-
ræðna um lögreglu- og dómsmálakerfið.
Þessar umræður hafa í heild verið yfirborðs-
kenndar, og í sjálfu sér nokkurt umhugsun-
arefni. Aherslur í málflutningi þeirra, sem
hæst hafa talað að undanförnu, einkum for-
ustumanna Alþýðuflokksins og nokkurra
síðdegisblaðamanna, hafa fyrst og fremst
beinst að kröfum um eflingu lögregluliðs og
hraðari rannsókn mála. Málflutningur af
þessu tagi gæti gefið til kynna, að engu væri
ábótavant í þjóðfélaginu nema dómsmála-
kerfinu. En efling lögreglu og hraðvirkt
dómmálakerfi er ekki trygging fyrir réttlátri
meðferð fyrir dómi né er í því fólgin trygg-
ing fyrir réttlátara þjóðfélagi. Þess vegna eru
einhliða kröfur um eflingu lögreglu afar
hætmlegar og gætu — viljandi eða óvilj-
andi — orðið krafa um lögregluríki, en lög-
regluríki hefur tilhneigingu til að skilgreina
sjálft glæpi sína og styðst þá ekki endilega
við landslög. Fátt er því hættulegra en of-
trú á lögreglu og dómsvaldi.
Sósíalistar hljóta að spyrja að því, hvar
rót meinsemdanna liggi.
Vissulega geta fjársvikamenn grætt á því,
ef mál er lengi fyrir dómi, en undirrótin þar
er fyrst og fremst verðbólga og misskipting
3