Réttur - 01.01.1978, Blaðsíða 60

sér tennurnar eða þvo sér um hendurnar
þá mun hver og einn sjá um sinn verka-
hring fyrir sitt leyti, þvo sitt eigið leir-
tau, búa um rúmið sitt, þrífa og snyrta í
kringum sig o. s. frv. Einmitt þannig
mun hugmyndin hverla um heimilisstörf
;em eittlivert sérstakt, afmarkað starls-
svið.
Friedan: Eitt atriði vildi ég koma inn á
varðandi móðerni. Eg lield, að það sé
hvorki af hinu góða né heldur þurfi það
að vera æskilegt að afneita öllum þeim
verðmætum, sem móðernið felur í sér að
svo miklu leyti sem um val er að ræða og
stúlkum ekki sett þau skilyrði, að þær
verði að eiga biirn og eigi að verja öllu
lífi sínu í því hlutverki. Þá væri hægt að
fara nærri um það hver verðmæti móð-
ernið raunverulega hefur í sér fólgin.
de Beauvoir: Eaðernið Iiefur einnig sitt
gildi, en aldrei skal Joað berast í tal. Jú,
þarna eru verðmæti, en vafasöm, tvíeggj-
uð, því að samtímis verður að gera sér
ljóst hvernig meðferð börn sæta. Frelsun
barna undan okinu er einkar áhugavert
efni til umhugsunar. Barnið verður
einskonar þolandi foreldranna. Tengslin
milli foreldra og barna eru mjög örðugt
mál og vandasamt.
Friedan: Hvernig leggið þér þá til, að
við höldum mannkyninu við?
de Beauvoir: Það er kappnóg af fólki í
heiminum.
Þegar karlmenn gerast fasistar
Friedan: Mig langar að ræða smástund
um ást, hjónaband og kynferði í tengsl-
um við kvennahreyfinguna. Ég lít svo á,
að náið samband við karlmann þurfi
ekki endilega að vera af hinu illa, nei-
kvætt eða beinlínis andstætt frelsun
kvenna. Það ætti að vera mögulegt fyrir
hverja og eina að njóta Jress arna raun-
verulega. Það, sem spillir kynlífi, er hin
óæðri staða konunnar í þjóðfélaginu alla
heilu tíðina og skortur hennar á vitund
um eigið gildi, á því að njóta sín sem
manneskja. Það misrétti, sem konan býr
við, elur af sér mannlægingu og gróða-
brall, arðrán og harðýðgi, sjálfskvöl karl-
mannsins. Þegar þetta breytist getur orð-
ið um raunverulega frelsun að ræða á
sviði J^essara einkamála.
de Beauvoir: Það er nauðsynlegt að á-
vinna sér ástarsamband, sem ekki bygg-
ist á kúgun af neinu tagi, né heldur neins
konar stéttatengslum. Sem stendur ber
þetta allan keim af tengslum æðri stéttar
við lægri stétt, og má Joar hafa í huga
bundna stéttaskiptingu eins og til að
mynda í Indlandi.
Friedan: Þegar konur eru í raun orðnar
efnahagslega óháðar, hafa áunnið sér
skýra sjálfsímynd og mótaðan persónu-
leika, geta litið á sjálfar sig með álíka
velþóknun og karlmenn eru færir um að
gera, teljið Jiér þá ekki hugsanlegt, að
uppfylla mætti þörfina fyrir ást og náið
samband? Þetta myndi að sínu leyti einn-
ig auðvelda karlmönnum persónulegt líf
þeirra. Þá myndum við geta náð saman
og bundizt hvort öðru á grundvelli jafn-
aðar og gagnkvæmrar virðingar fyrir per-
sónuleika hins aðilans.
de Beauvoir: Vitanlega, en við erum óra-
fjarri kynferðislegu jafnrétti.
Friedan: Mér virðist sem Jiér takið á
spurningunni um kynferðismál með Jrví
að rökræða jalnréttismál, en ekki með
Jdví að hvetja konur beinlínis til })ess að
afneita ást eða nánu santbandi.
de Beauvoir: Að sjálfsögðu ekki, en í
veröld jafnréttis getur kona elskað eins
(i()