Réttur - 01.04.1986, Side 4

En fyrir þessar 2.790 kr. á viku á 4ra
manna fjölskylda að kaupa mat, föt,
hreinlætis- og snyrtivörur, greiða afnota-
gjald af útvarpi og sjónvarpi, síma, ferða-
kostnað o.s.frv. Leikhús, bíó og böll eru
fyrir aðra.
Sultarólin
Þegar kjaraskerðingarnar dundu yfir
sumarið 1983 fluttum við Alþýðubanda-
lagsmenn í borgarstjórn tillögu sem mið-
aði að því að skerðingin næði ekki til þess
hóps sem þarf á aðstoð félagsmálastofn-
unar að halda. En viðmiðunin sem notuð
er er kaup Dagsbrúnarverkamanna.
(Fjögurra manna fjölskylda á að geta lif-
að af daglaunum Dagsbrúnarverka-
manns.) Launafólk almennt átti að herða
sultarólina í því skyni að greiða niður
verðbólguna. En hópurinn sem fær að-
stoð gat ekki hert sultarólina. Ó1 þeirra
var þegar í innsta gati. Þess vegna lögðum
við til að dýrtíðarbætur héldu áfram að
bætast ofan á viðmiðunarkvarðann.
Þessu hafnaði meirihluti Sjálfstæðis-
manna að sjálfsögðu.
Viðmiðunarkvarðinn
Árið 1982 lagði félagsmálastjórinn í
Reykjavík fram tillögu um breyttan við-
miðunarkvarða. Um 90% þeirra sem fá
aðstoð hefðu notið góðs af þessari breyt-
ingu. Tillagan gengur m.a. út á það að
breyta viðmiðuninni um meðalstærð fjöl-
skyldu úr fjórum í þrjá, en slík tala er nær
því að vera rétt nú. Þetta myndi rýmka
rétt til aðstoðar, en 7-10 milljónir í slíkt
er ekki góð fjárfesting í tilefni 200 ára af-
mælis Reykjavíkurborgar. Slíkt verður
ekki gaman að sýna gestunum sem búið
er að bjóða í mikla veislu nú í sumar. Inn-
lendir og erlendir gestir fá að sjá Tækni-
sýningu sem kostar ca. 25 milljónir, veisl-
uborð í Austurstræti o.fl. o.fl. skemmti-
legt. Eins og allir vita duga dagvinnulaun
Dagsbrúnarverkamanna engan veginn til
framfærslu fjögurra manna fjölskyldu.
Pessi úrelti viðmiðunarkvarði gerir það
að verkum að mun færri fá aðstoð en
þurfa, en hann hefur einnig haft í för með
sér verulega aukið álag á starfsmenn fé-
lagsmálastofnunar, því fólk þarf stöðugt
að leita eftir aukagreiðslum vegna nauð-
synlegra útgjalda sinna. Breytingin á
kvarðanum var rædd aftur og aftur í fé-
lagsmálaráði.
Meirihluti Sjálfstæðismanna bað um
útreikninga á því hvað þetta myndi nú
kosta borgina. Eftir alla umræðuna var
niðurstaðan loks sú að við fjárhagsáætlun
1986 var ákveðið að breyting væri ekki
tímabær. Úrelti viðmiðunarkvarðinn
skyldi gilda áfram. Breytingin gat kostað
7-10 milljónir á ársgrundvelli. Á kosn-
ingaári þarf að eyða peningum skattborg-
aranna í eitthvað áþreifanlegt eins og
öndvegissúlur t.d. en ekki í eitthvað sem
enginn sér, eins og það að tryggja fólki,
sem vegna veikinda eða annarra erfið-
leika þarf á aðstoð að halda, mannsæm-
andi kjör.
Fátæktin
Dagana 13. - 15. mars s.l. var haldin
ráðstefna í Reykjavík sem bar yfirskrift-
ina „Fátækt á íslandi?“ Fyrir þeirri ráð-
stefnu stóðu félagsmálastjórar landsins.
Það fyrsta sem vakti athygli var að hægri
borgarfulltrúar og þingmenn sáust alls
ekki, þrátt fyrir að þeir væru sérstaklega
boðaðir. Ekki einn. Það eitt segir sína
sögu.
Á ráðstefnunni kom fram að telja megi
að 25% íslenskra fjölskyldna séu undir
68