Réttur - 01.10.1976, Blaðsíða 39

samþykktum gerðum á þessum flokksráðs-
fundi.
FRAM TIL SÓKNAR
Höfuðatriðið á fundinum var eðlilega sú
stéttabarátta og þjóðfrelsisbarátta, sem háð
er gegn ríkjandi stétt og því erlenda auð- og
her-valdi, er að baki hennar stendur.
Sú staðreynd blasti við flokksráðsmönnum
hvað stéttabaráttuna snertir að yfirstéttin
rænir í krafti hins pólitíska valds síns vægð-
arlaust hverri kauphækkun, sem verkalýðs-
félögunum tekst að knýja fram í kaupdeil-
unum, svo verkalýðnum er það lífsnauðsyn
að efla svo hið pólitíska vald sitt að þessum
þrjátíu ára skollaleik verði ekki framhaldið,
— svikamylla verðbólgunnar, er malar brösk-
urunum gróðann, verði stöðvuð. En til þess
það takist að gera verkalýðinn jafn sterkan
þólitískt og hann er faglega, þarf að fá
verkamenn í verkalýðsfélögunum hundruð-
um saman inn í Alþýðubandalagið sem virka
félaga og ná samstarfi á stéttargrnndvelli við
verkamenn úr öllum flokkum, jafnvel flokka
eins og Alþýðuflokkinn sem heild, til þess
að gera verkalýðshreyfingunni þannig mögu-
legt að festa með pólitísku valdi sínu þá
sigra, sem hún vinnur í kaupdeilunum.
Flokkurinn er nú búinn að sigrast á þeim
erfiðleikum, er hann komst í á árunum 1957
—68 og átti við að stríða á árunum þar á
eftir. Streyma nú til hans áhugamenn, er
finna að þar er vettvangurinn fyrir þá baráttu
er heyja þarf fyrir hagsmunum og rétti vinn-
andi stétta, fyrir þjóðfrelsi og sósíalisma. Setti
flokksráðsfundurinn markið hátt um eflingu
flokksins, mótaði lokaáskorunina til alþýðu
svo í stjórnmálaályktuninni:
„Alþýðubandalagið er eini stjórnmálaflokkur-
inn, sem berst heill og óskiptur gegn erlendum
herstöðvum, þátttöku Islands i hernaðarbanda-
lögum og áhrifavaldi erlendra auðhringa i ís-
lensku efnahagskerfi.
Alþýðubandalagið er flokkur launafólks, sem
kostar kapps um að treysta samstöðu verka-
manna, sjómanna, bænda og annarra starfs-
stétta.
Allir þeir, sem styðja vilja hagsmunabaráttu
verkalýðshreyfingarinnar,
allir þeir, sem vilja Island úr NATO og her-
inn burt,
allir þeir, sem hamla vilja gegn sívaxandi
ásókn erlendra auðhringa til yfirráða i íslensku
atvinnulifi,
allir þeir, sem auka vilja opinbera þjónustu á
sviði félags- og menningarmála, og tryggja jafn-
rétti til náms,
allir þeir, sem standa vilja vörð um pólitískt
og efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinnar,
allir þeir, sem stefna að sósialisma á Islandi,
hljóta að fylkja sér um Alþýðubandalagið."
ÞEKKINGIN MUN GERA
YKKUR FRJÁLSA
Þegar Þorsteinn Erlingsson flutti fyrirlest-
ur sinn 1912 um „Verkamannasamtökin”,
sunnudaginn milli jóla og nýárs, í Verka-
mannafélaginu Dagsbrún, sagði hann bein-
um orðum að það sem stæði verkamönnum
á Islandi fyrir þrifum væri „beinlínis skortur
á þekkinguOg hann lauk sinni löngu og
ágætu ræðu með fornu tilvituninni um að
„sannleikurinn muni gera ykkur frjálsa."
Flokksráðsfundi Alþýðubandalagsins var
ljóst að einmitt á þessu sviði yrði að stórauka
starfið til menntunar og þroska alþýðu á
sviði félagsmálanna, því aldrei hefði verið
unnið eins skipulagsbundið og heiftarlega og
nú af hálfu yfirstéttarinnar að því að villa
um fyrir alþýðu manna, blinda hana og
blekkja, enda liggur nú mikið við fyrir hina
drottnandi stétt: völd hennar og gróði:
Samþykkti flokksráðið ýtarlega ályktun um
fræðslustarfsemina í því skyni að tryggja
að í þeim efnum yrðu nú stakkaskipti í
239