Morgunblaðið - 07.04.2006, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. APRÍL 2006 41
MINNINGAR
✝ Greta María Jó-hannsdóttir
fæddist í Skógarkoti
í Þingvallasveit 5.
september 1916.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 29. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Ólína
Jónsdóttir, f. 27.
september 1873, d.
1967, og Jóhann
Kristján Kristjáns-
son bóndi, f. 21. maí
1879, d. 25 desem-
ber 1965. Greta var yngst fimm
systkina. Eftirlifandi er Herdís
Jóhannsdóttir, f. 21. júní 1913, og
fósturbróðir Jón Óli Ólafsson, f.
25. desember 1935.
Árið 1947 giftist Greta Birgi
Guðjónssyni, verslunarstjóra í
Reykjavík. Börn þeirra Gretu og
Birgis eru: 1) Jóhann Kr. Birgis-
son, f. 7.12. 1946, var kvæntur
Soffíu Jacobsen, þau skildu, börn
þeirra eru a) Bára Jóhannsdóttir,
f. 26.12. 1965, gift Arnóri Björns-
syni. Þau eiga þrjú börn, Atla Má,
f. 1991, Kolbein Ara, f. 1996 og
Kötlu Rún, f. 1996. b) Birgir Jó-
hannsson, f. 14.7.
1971, kvæntur Sif
Hansdóttur og eiga
þau eina dóttur,
Birtu Rut, f. 2004. 2)
Hanna Dóra Birgis-
dóttir, f. 15.4. 1950,
gift Þórði S. Óskars-
syni og eiga þau tvö
börn, Óskar, f. 18.4.
1981, og Hildi, f.
14.8. 1985. 3) Ólina
Birgisdóttir, f. 19.7.
1951, gift Páli
Gunnari Pálssyni og
eiga þau þrjú börn
a) Brynhildi, f. 21.12. 1979, b)
Gretu Maríu, f. 13.9. 1981, í sam-
búð með Guðbergi Ægissyni, og c)
Pétur, f. 18.9. 1985. 4) Greta M.
Birgisdóttir, f. 23.9. 1958, gift
Gunnari Lúðvíkssyni og eiga þau
fjögur börn, a) Önnu Kristrúnu, f.
13.4. 1978, gift Styrmi Óskarssyni
og eiga þau einn son, Birgi Stein,
f. 2004, b) Hrafn, f. 11.8. 1982, í
sambúð með Stellu Ólafsdóttur, c)
Björgu, f. 29.5. 1985, og d) Berg-
lindi, f. 19.7. 1990.
Útför Gretu verður gerð frá
Seltjarnarneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Það er undarlegt að hugsa til þess
að við munum aldrei aftur keyra út á
Nes til þess að sækja ömmu Gretu,
aldrei aftur spyrja hana hvort maður
ætti ekki að hjálpa henni að hoppa
upp í bílinn og hún svarar með
hneykslunartón „Hvað heldur að
maður geti ekki komið sér sjálfur inn
í bíl?“ hún síðan kastar töskunni sinni
í sætið, vippar annarri löppinni upp í
bílinn og togar sig síðan með ótrúleg-
um krafti upp í bílinn. Svo var keyrt
beinustu leið í næsta bakarí til þess
að kaupa eitthvað með kaffinu.
Þegar við rifjum upp minningar af
ömmu Gretu byrjar maður ósjálfrátt
að brosa. Hún var stór partur af okk-
ar tilveru, fylgdist vel með öllu og öll-
um, var algerlega með á nótunum og
hafði sterkar skoðanir á flestum hlut-
um. Til dæmis vildi hún að kótelettan
sín væri steikt eins og skósóli og að
lambalærið væri svo vel steikt að
hægt væri að hrista kjötið af beininu.
Það er ótrúlegt hvað hún gat rakið
ættir og afkvæmi fólks endalaust,
hún viss allt um alla. Um daginn þeg-
ar ég var að keyra ömmu út á Nes,
hóstaði ég endalaust í bílnum. Amma
spurði hvaða bölvaða kvef ég væri
með, ég sagði að þetta væri eitthvað
kvef sem ég hafði nælt mér í. „Já,“
sagði hún og bætti við að hún hefði
aldrei á ævinni fengið kvef, ég svaraði
„Nei, það getur nú ekki verið.“ „Jú,
ég bara veit ekki hvað kvef er,“ sagði
hún og bætti við að hún hefði aldrei
orðið veik og bara farið á spítala þeg-
ar hún hefði brotið og bramlað eitt-
hvað í sjálfri sér út af klaufaskap.
Orðið hörkutól lýsir ömmu Gretu
vel, hún lét ekkert stoppa sig, hún var
í fullu fjöri fram til síðasta dags og
hún glataði aldrei sínum sterka og
ótrúlega skemmtilega karakter.
Hennar verður sárt saknað því þótt
hún væri að verða níutíu ára fannst
bæði henni sjálfri og okkur að hún
væri mörgum árum yngri, þvílíkur
var lífskrafturinn og lífsgleðin og því
skrýtið að þurfa að kveðja hana.
Brynhildur, Greta María
og Pétur.
Elsku amma, ekki hélt ég að það
kæmi til þessarar stundar strax.
Þrátt fyrir háan aldur varstu ein-
hvern veginn aldrei gömul.
Þú varst ekki mikið fyrir lofræður
en þrátt fyrir það ætla ég ekki að
verða að ósk þinni í þetta sinn því þú
af öllum átt lof skilið. Frá því að veik-
indi þín hófust, nokkrum dögum fyrir
andlátið, skiptumst við, allt fólkið
þitt, á að vera hjá þér dag og nótt og
yfirleitt vorum við ágætis flokkur í
einu. Fyrst hvattirðu okkur öll að
drífa okkur heim því þar biðu okkar
mikilvægari verk og skyldur en öll
vorum við sammála um að ekkert
væri mikilvægara en að vera hjá þér.
Við vitum það líka öll að þú hefðir
gert það sama fyrir okkur, margfalt.
Presturinn sagði okkur að minnast
þess sem þú stóðst fyrir. Dugnaður,
þrautseigja, kraftur og ósérhlífni eru
orð sem lýsa þér vel. Ég leit upp til
þín, virti og dáði og mun leitast við að
öðlast þann mikla lífskraft sem þú
hafðir. Þú hefðir ekki valið þér þenn-
an dag ef þú sjálf hefðir ráðið, ætli þú
hefðir valið nokkurn dag. Þér leið
best hér með okkur, fólkinu þínu. Og
ekki minnkaði lífslöngunin eftir að
barnabarnabörnin fóru að bætast í
hópinn. Birgir Steinn átti stóran
hluta af hjarta þínu. Þú tókst á rás og
gekkst yfir hæðina ef þú vissir af hon-
um úti á Bollagörðum þrátt fyrir að
vera ekki í sérlega góðu gönguformi,
ef svo má segja. Það þurfti nú aðeins
meira en veikan fótaburð, slæma
sjón, slappt hjarta og kannski snjó-
komu til að stoppa þig. Þú varst
mögnuð á allan hátt. Varst mér mikil
fyrirmynd enda var ég svo heppin að
fá að umgangast þig jafnmikið og ég
gerði. Oft og iðulega héstu á Strand-
arkirkju í þeirri von að áform okkar
systkinanna og væntingar rættust.
Það eitt, eins saklaust og það virtist,
veitti mér ávallt byr undir báða
vængi og dýrmætan stuðning
Þetta verður skrítið án þín en
minningin um þig er hlý og notaleg
og einhvern veginn veit ég að á þinn
eigin hátt munt þú sjá til þess að við
öðlumst þennan styrk og æðruleysi
sem þú hafðir.
Þín
Anna Kristrún.
Eitt er víst að hún amma okkar á
mikið í okkur systkinunum og það
verður bæði skrýtið og erfitt að borða
fjölskyldukvöldverðinn án hennar.
Hún var mikill karakter og örlátari
manneskja verður vart fundin.
Við vitum öll að ferðalagið tekur
einhvern tímann enda, og þótt þitt
hafi verið langt og viðburðaríkt átt-
um við alls ekki von á að því lyki
nærri strax.
Í dagsins önnum dreymdi mig
þinn djúpa frið, og svo varð nótt.
Ég sagði í hljóði: Sofðu rótt,
þeim svefni enginn rænir þig.
En samt var nafn þitt nálægt mér
og nóttin full af söngvaklið
svo oft, og þetta auða svið
bar ætíð svip af þér.
Og þungur gnýr sem hrynji höf
mitt hjarta lýstur enn eitt sinn:
Mín hljóða sorg og hlátur þinn,
sem hlutu sömu gröf.
(Steinn Steinarr.)
Elsku amma, þótt það hafi verið
erfitt að missa þig er samt ánægju-
legt að vita til þess að þið afi séuð
sameinuð á ný. Við þökkum þér fyrir
allar þær góðu stundir sem við áttum
með þér og minnumst þín alltaf sem
hinnar elskulegu og hlýju ömmu sem
þú varst. Minningin um þig verður
ávallt varðveitt í hjarta okkar og við
hugsum til þín með bros á vör næst
þegar við spilum Trivial.
Hrafn og Berglind.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér,
– hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
Hvað jafnast á við andardráttinn þinn?
Hve öll sú gleði’ er fyrr naut hugur minn
er orðin hljómlaus utangátta’ og tóm
hjá undrinu að heyra þennan róm,
hjá undri því, að líta lítinn fót
í litlum skóm, og vita’ að heimsins grjót
svo hart og sárt er honum fjarri enn,
og heimsins ráð sem brugga vondir menn,
já vita eitthvað anda hér á jörð
er ofar standi minni þakkargjörð
í stundareilífð eina sumarnótt.
Ó, alheimsljós, ó, mynd sem hverfur skjótt.
Með þessu ljóði Halldórs Laxness
viljum við þakka ömmu Gretu eða
ömmu löngu Gretu, eins og börnin
kölluðu hana, fyrir samfylgdina. Það
er svo margt sem kemur upp í hug-
ann, sem við ætlum ekki að nefna hér
heldur geyma í hjarta okkar um
ókomna tíð. Við viljum biðja góðan
Guð að varðveita minningu þína. Hvíl
þú í friði.
Bára, Arnór, Atli Már, Kolbeinn
Ari og Katla Rún.
Elsku amma.
Erfitt er að trúa því að þú sért far-
in, þetta gerðist allt svo hratt. Í okkar
huga áttirðu töluvert eftir lifað, þar
sem þú varst alltaf í fullu fjöri og
tilbúin í hvað sem er. Þú lést ekkert
stöðva þig og ef eitthvað skall á
komst þú alltaf sterkari til baka, þess
vegna er enn erfiðara að trúa því að
þú sért farin.
Við bíðum enn eftir því að þú
hringir eða komir æðandi inn með
fullan poka af góðgæti úr bakaríinu.
Við getum endalaust talið upp góðar
stundir sem við áttum saman. Það
sem er efst í huga okkar beggja er
t.d. þegar við vorum í bíltúr með þér
og tókum við eftir því að þú varst að
keyra inn einstefnugötu, þegar við
bentum þér á það að þetta væri ein-
stefna, svarar þú: „ég loka þá bara
augunum“! En þetta er bara ein af
mörgum sögum sem við eigum af þér.
Elsku amma, þú ert eflaust einn af
sterkustu karakterum sem við þekkj-
um og vonum við að þessi eiginleiki
renni líka í okkar æðum.
Það er svo sárt að kveðja, en við
vitum að þú verður alltaf hjá okkur í
anda.
Björg og Hildur.
GRETA MARÍA
JÓHANNSDÓTTIR
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis í
Hörgshlíð 10,
Reykjavík,
lést að morgni mánudagsins 3. apríl.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju föstudaginn 7. apríl kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast
hennar, er bent á líknarstofnanir.
Katrín Árnadóttir, Björg Árnadóttir,
Reynald Jónsson, Andrew Cauthery,
Árni Jón Eggertsson, Davíð Harald Cauthery,
Hulda Ólafsdóttir, Gunnar Atli Cauthery,
Ólafur Þorri, Kjartan Bjarmi og Elvar Breki.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
JÚLÍANA MATTHILDUR ISEBARN,
Hringbraut 43,
Reykjavík,
lést á elliheimilinu Grund föstudaginn 31. mars.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni í dag,
föstudaginn 7. apríl kl. 13.00.
Ágúst Ágústsson,
Sveinn Ágústsson, Herdís Dröfn Baldvinsdóttir,
Daníel I. Ágústsson,
Davíð I. Ágústsson,
Ágúst O. Sveinsson,
Sigurður B. Sveinsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KRISTMUNDUR STEINSSON
frá Hrauni á Skaga,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans aðfaranótt
miðvikudagsins 5. apríl.
Jarðarför auglýst síðar.
Guðný Erla Jónsdóttir,
Sævar Kristmundsson, Edda Nína Heide,
Guðrún Kristmundsdóttir,
Elín Kristmundsdóttir, Svavar Guðmundsson,
Árni Kristmundsson, Ragnhildur Þ. Magnúsdóttir,
Steina Ólafsdóttir,
afabörn og langafabarn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGVALDI LOFTSSON,
Esjubraut 35,
Akranesi,
sem lést mánudaginn 3. apríl sl., verður jarðsung-
inn frá Akraneskirkju mánudaginn 10. apríl
kl. 14.00
Sigrún Ólafsdóttir,
Helga G. Sigvaldadóttir, Guðmundur G. Sigurðsson,
Linda H. Sigvaldadóttir, Baldur Pétursson,
Páll H. Sigvaldason, Unnur Sigurðardóttir,
Ægir Sigvaldason, Eygló Rögnvaldsdóttir,
Sigurdór Sigvaldason, Anna Alexandersdóttir,
Stella Freyja Sigvaldad. Morris, James L. Morris,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir okkar og bróðir,
JÓHANN PÉTURSSON
fv. vitavörður á Hornbjargsvita,
er látinn.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
12. apríl kl. 15:00.
Magnús Brimar, Gréta Mörk,
Guðríður S. Pétursdóttir,
Ásgerður Á. Pétursdóttir,
Lára Karen Pétursdóttir.