Morgunblaðið - 07.04.2006, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 7. APRÍL 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Ég get vart trúað
því að hann Haukur
minn sé farinn frá
okkur. Farinn og kem-
ur aldrei aftur. Það
síðasta sem ég heyrði
frá honum var þegar ég sendi honum
sms um hvort hann væri lifandi og
hann svaraði því með því að segjast
elska mig, já, hann kunni alltaf að
bræða mann blessaður.
Hann var svo góð og saklaus sál,
trúði alltaf á það góða í öllum, í hans
augum var enginn alslæmur og
brenndi hann sig oft á þeim sem not-
færðu sér góðsemd hans.
Hann Haukur minn átti ekki auð-
velt líf, pabbi okkar deyr þegar hann
var tíu ára og jafnaði hann sig aldrei
á því. Hann var líka með taugasjúk-
dóminn Tourette-syndrome sem
kom fram í kækjum þegar hann var
yngri en þegar hann eltist sagði
hann við mömmu okkar að Tourettið
væri komið inn í sálina og kom það
fram í alls kyns þráhyggju og áráttu.
Um verslunarmannahelgina 1998
lendir Haukur í því að velta bílnum
sínum með fullan bíl af vinum og
einn þeirra, hann Jói, lést. Dauði Jóa
hafði mjög mikil og djúpstæð áhrif á
líf Hauks og kenndi hann sér um
dauða hans. Fyrst um sinn missti
hann alveg trúna á Guð. En trúin
kom aftur og var hann mjög virkur í
Hvítasunnusöfnuðinum. Hann lofaði
Guð og á tímabili sagði hann ,,Guð
blessi þig“ í annarri hverri setningu.
Í raun má segja að seinni árin í lífi
Hauks hafi hann skipst á um að leiða
fíkniefnadjöfulinn og Guð en oftast
var það Guð.
Ég hugsa til hans núna og sé hann
fyrir mér alveg ljóslifandi þegar
hann sá Brynju Björk mína í fyrsta
skiptið, hann horfði á hana og gapti,
leit svo á mig og sagði: ,,Vá hvað hún
er falleg, maður,“ og brosti svo sínu
HAUKUR
KRISTÓFERSSON
✝ Haukur Kristó-fersson fæddist
á Selfossi 27. sept-
ember 1979. Hann
lést á Selfossi 19.
mars síðastliðinn og
var útför hans gerð
frá Selfosskirkju 30.
mars.
blíðasta brosi. Svo
þegar hún varð eins
árs í janúar sl. kom
hann Haukur minn
með gítarinn sinn og
spilaði fyrir Brynju
Björk og Sverri Leó
inni í herbergi og þau
skemmtu sér konung-
lega með stóra
frænda.
Þessar minningar
og margar, margar
fleiri munu ylja mér
um hjartarætur þar til
ég hitti hann aftur.
Elsku Haukur minn, knúsaðu
hann pabba okkar frá mér.
Ég elska ykkur.
Þín litla systir
Katrín og fjölskylda.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum.)
Haukur var góður frændi og vin-
ur. Hann gerði margt fyrir mig.
Hann var góður að spila á gítar og
ætlaði að kenna mér að spila á gítar.
Við sömdum einu sinni tvö lög á gít-
arinn.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð
hjartans þakkir fyrir liðna tíð
lifðu sæll á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Blessuð sé minning þín og Guð
veri með þér, elsku frændi.
Þinn
Sverrir Leó.
Jæja, þá er að reyna að rifja eitt-
hvað upp, Haukur minn. Það hefur
verið erfitt að sætta sig það að þú
sért farinn. En ég get ekki verið
annað en þakklátur fyrir þessi 13 ár
sem við þekktumst. Þú hafðir svo
margt fram að bjóða og það er margt
sem þú hafðir fram yfir svo marga
aðra. Það sem mér finnst svo merki-
legt Haukur er að ég heyrði þig aldr-
ei tala illa um nokkurn mann, það
var bara aldrei inni í myndinni hjá
þér. Líka það ef þér fannst þú hafa
gert einhverjum eitthvað þá varstu
fljótur að koma og biðjast fyrirgefn-
ingar. Það er erfitt að pikka út ein-
hverjar minningar sem við áttum
saman því við vorum þekktir fyrir að
gera eitthvað sem engum öðrum
datt í hug.
En það sem mér fannst svo
skemmtilegt við þig var það hvernig
þú varst heill í því sem þú tókst þér
fyrir hendur. Það var aldrei neitt
fals í því sem þú gerðir. Og þú varst
líka djarfur að játa trú þína á Jesú
Krist. Ég man það þegar við vorum
úti í náttúrunni hvað þú naust þín
mikið, sérstaklega þegar við fórum
upp á fjallið Þríhyrning, hvernig þú
upplifðir Drottin í náttúrunni og
varst svo glaður að vera meðvitaður
um að þetta var sköpun Guðs.
Síðustu ár þín sem þú gekkst með
Guði vildir þú aldrei lyfta sjálfum
þér á stall, og hvernig þú varst ákaf-
ur að biðja öllum stundum. Stundum
skildi ég ekkert í því af hverju þú
varst svo oft á hnjánum á bæn á
miðjum samkomum. En þetta var
það sem þú varst trúr í. Ég veit í
rauninni ekki hvað ég á að segja
meira en ég er allavega þakklátur
fyrir það að hafa fengið að taka utan
um þig, bróðir, og segja þér að ég
myndi elska þig. Þú ert einn besti
vinur sem ég hef nokkurn tímann átt
og þú lifir í minningunni um ókomna
tíð. En núna ert þú í dýrðinni í Para-
dís og það kæmi mér ekkert á óvart
að akkúrat á þessari stundu værir þú
með gítar þér um háls að lofa Guð.
En nú kveð ég að sinni, bróðir minn
kær, og ég hlakka til að hitta þig aft-
ur á himnum.
Ég var týndur,
en nú ég fundinn er í þér.
Ég var brotinn,
en þú læknaðir mig.
Ég var sekur,
en þú sýknaðir mig.
Ég var blindur,
enn nú ég sé.
Kærleikur þinn
færir mig til þín.
Gæska þín
fær mig niður á hnén.
Nú á ég mitt líf í þér,
því þú hefur bjargað mér.
Ég á líf, líf í fullri gnægð.
(Sigvarður Halldóruson.)
Kveðja.
Sigvarður.
Það er svo langt síðan ég sá þig
þótt það sé ekki nema um mánuður.
Ég hef saknað þín frá því þú fórst
héðan. Þó svo að þú sért farinn af
þessari jörð þá veit ég að þú ert og
munt alltaf vera hluti af öllum þeim
sem hafa haft þann heiður að kynn-
ast þér. Minningin um þig er sterk
og mun ekki minnka með tímanum
því þú hefur haft miklu meiri áhrif á
mig en nokkurn grunar. Þú varst
mikill maður, hvort sem litið er á það
með trúarlegum eða mannlegum
augum. Þú vast alltaf talandi um
Guð, Jesú og biblíuna og þú varst
alltaf með kærleikann í fararbroddi
og horfi ég á það sem einkenni lífs
þíns: glaður, brosandi, hress strákur
alltaf tilbúinn til að rétta hjálpar-
hönd. Ég vildi að ég hefði sýnt þér
sama bróðurkærleik og þú sýndir
mér þegar þú stóðst trúfastur og
baðst mig aftur til Guðs.
Það gleður mig samt að þú sért
kominn heim til pabba og getir núna
haldið áfram að spila á gítarinn þinn
og slakað á í englalofgjörð Guðs.
Núna er þinn tími í herdeildinni lið-
inn og þú varst lykilmaðurinn í
mörgum bardögum þar sem sigrarn-
ir voru ávallt stórir. Ég bíð bara eftir
að fá að hitta þig aftur hjá Guði og
þakka þér fyrir allt sem við áttum
saman. Eina sem ég get sagt er dýrð
sé Guði fyrir að hafa skapað þig og
ég mun ávallt minnast þín og ég
sakna þín mikið en ég veit að þú ert á
miklu betri stað núna.
Árni V. Magnússon.
Elsku Haukur. Orð geta ekki lýst
því hversu mikið ég sakna þín og
hversu erfitt það er að vita að þú sért
farinn. Og að við munum ekki hittast
og tala saman í einhvern tíma. En
það er svo yndislegt að vita til þess
að við munum hittast aftur og þú
munt taka utan um mig aftur og
segja: „Drottinn blessi þig, systir.“
Ég vil þakka þér fyrir hversu ólýs-
anlega góður vinur þú varst, þú gafst
þér alltaf tíma til þess að hjálpa vin-
um þínum ef eitthvað var að. Og er
ég þér svo þakklát fyrir að hafa verið
til staðar fyrir mig á erfiðum tímum
og beðið með mér. Þú varst svo góð-
ur strákur sem gafst bara gott frá
þér og sást alltaf eitthvað gott í öllu.
Meira að segja ljótu gólfteppunum
heima hjá Birnu sem þú sagðir að
væru bara mjög fín teppi. Þetta er
svo skýrt dæmi til þess að lýsa þér,
sama hvað það var, þá sástu alltaf
það góða. Aldrei það slæma. Enda
skein frá þér fallegt ljós og maður sá
að í þér bjó ekkert slæmt. Aldrei
heyrði maður þig tala neitt illt til
annars manns heldur stóðst ævin-
lega upp öðrum til varnar. Þú komst
alltaf svo hreint fram og sagðir það
sem lá þér á hjarta og vildi ég geta
fengið annað tækifæri til þess að
segja sömu fallegu hlutina við þig og
þú sagðir við mig því að í hjartanu er
ég með alveg endalaust af fallegum
hlutum sem ég vildi geta sagt við
þig.
Mér finnst það forréttindi að hafa
fengið að eiga þig sem vin og þú skil-
ur svo margt eftir þig sem ég ætla að
taka mér til fyrirmyndar. Þú skilur
eftir þig svo margar minningar sem
ég mun varðveita alla ævi. Þú með
ljósa hárið, bláu augun og svo fallegt
og hreint hjarta sem tilheyrði Guði.
Þess vegna veit ég að þú ert núna
hjá Guði með gítarinn þinn og bíður
eftir mér.
Ljósið þitt sem skein svo skært
lifir í hjarta mínu.
Þetta ljós var mér fært
beint frá hjarta þínu.
Á gítarinn þú glamrar nú
í heilum englaher.
Hafðir þú svo sanna trú
að Guð er nú með þér.
Hvern dag er ég hugsa um þig,
tár mín niður streyma.
Viltu, Jesú, fyrir mig
elsku Haukinn geyma?
Ásta Guðmundsdóttir.
Nú ert þú hjá Jesú, minn kæri
bróðir í Kristi, til fundar við Hann
fórstu á undan okkur öllum systk-
inum þínum, eldri sem yngri.
En, Haukur minn, það að þú ert
farinn á undan okkur lýsir því ein-
mitt hvernig strákur þú varst,
hvernig ég kynntist þér í Rockville
og þar til fyrir þremur vikum að þú
kvaddir okkur í Byrginu til að ganga
út og finna haga, þá áttir þú við að
fara í trúboð. Í tæp fimm ár gaf Guð
okkur, þér og mér, að ganga saman
veginn leiddir af Heilögum Anda
Guðs. Anda sannleikans, sem upp-
lýsti okkur veginn að við mættum
kynnast betur hvor öðrum og læra
að þekkja Guð betur saman. En þar
sem við, ég og þú, vorum tveir, vor-
um við þrír, Jesú var alltaf mitt á
meðal okkar og vegna þess mynd-
aðist þessi djúpi bróðurkærleikur á
milli okkar, og við stóðum jafnir
frammi fyrir Guði föður, Abba föður.
„Vááaa. Gummi, váaaa hvað það er
gott að segja þetta núna, Abba Fað-
ir,“ sagðir þú eitt sinn þegar við sát-
um saman og vorum að tala um lífið
sjálft sem er Jesús. Þannig lýsi ég
best viðtalstímum okkar. Í raun ætti
ég að segja samtölum okkar, en ég, í
stöðu ráðgjafa þíns, fékk oft svo mik-
ið út úr þessum samtölum að engu
líkara var en þú værir ráðgjafinn
minn.
Haukur, nú hefur þú enn og aftur
komist fram úr okkur hinum, þú ert
kominn þangað sem allt er í öllum,
en Guð er, ÉG er. Guð einn veit það,
Haukur minn, kæri bróðir, hvenær
við fáum aftur viðtals-samtals-tíma.
En núna ættir þú að fara til Abba
Föður, Hans Pabba í himninum, og
fá lánaða hjá Honum bókina, þessa
sem í eru og verða skráðir þeir sem
fylgja honum og gera orðið Hans. Og
bókaðu viðtalstíma fyrir okkur, sam-
verustund þegar ég kem heim til
Jesú, þú varst nefnilega ekki búinn
að segja mér allt um þig og ég ekki
sömuleiðis búinn að segja þér allt um
mig, en þú Haukur hefðir endað
þetta svona: „Frábært, góóóður.
Hallelúja. Amen.“
Þinn bróðir í Kristi,
Guðmundur Jónsson.
Elsku litli vinur minn, mikið þótti
mér vænt um þig. Og ég mun aldrei
gleyma þér. Því að vinskapur okkar
var svo einlægur og barnalegur. Við
höfðum svipuð barnsleg viðhorf til
lífsins. Sem betur fer kynntist ég þér
því að við skildum hvort annað. Við
gátum verið bara við sjálf, ekkert
fals. Þú ert laus við allt fals. Manstu
þegar við hlupum saman hringinn í
Rockville, gjörsamlega eins og litlir
kálfar og skellihlógum, blessuðum
allt sem varð á vegi okkar, fannst að
við gætum sigrað heiminn. Svo mikil
var gleðin að losna undan fíkniefna-
djöflinum. Við gerðum mörg frábær
plön um hvernig við gætum látið
gott af okkur leiða og ég mun standa
við planið okkar um að hjálpa börn-
um. Ég sakna þín, Haukur, og man
þig með ljósu krullurnar, bláu sí-
spyrjandi augun að róla með mér.
Manstu þegar við vorum að ræða
hvaða plan Guð hefði fyrir okkur á
meðan við róluðum?
Þú peppaðir mig alltaf upp, alveg
sama hvað þér leið illa þá áttir þú
skýringu á yndislegan, bjartsýnan
hátt.
Ég gæti skrifað um þig endalaust.
Núna veit ég hvert þitt plan er, elsku
vinur minn. Þú sagðist alltaf ætla að
vera hermaður Guðs. Ég veit að þú
ert það, ég mun gera mitt til þess að
heiðra minningu þína.
Ég mun aldrei setja út á teppin
heima hjá mér aftur. Þú varst svo
hneykslaður á mér enda léstu mig
draga vers og manstu að ég dró:
Þakka drottni fyrir landið góða sem
hann gaf þér.
Þú hlóst ekkert smá mikið að mér.
Þú kenndir mér svo margt á svo
stuttum tíma. Varst alltaf svo já-
kvæður og bjartsýnn. Meira að segja
fyrirgafst mér þegar ég elti þig og
lét henda þér út. Allt til þess að
vernda ykkur Önnu lúðu.
Ég veit að síðustu vikuna varstu
að leita að mér og ég vildi óska þess
að þú hefðir náð í mig. Veit að þú
þurftir að tala.
Þegar ég var að taka til föt á mig
fyrir jarðarförina þína fann ég svo
fyrir þér. Fannst þú biðja mig um að
klæðast ekki svörtu því að þú værir
glaður og loks frjáls. Ég fór eftir því,
vinur minn, fyrir þig og fylgdi þér
þannig til grafar. Ég lofa þér því að
vonin missir aldrei vængi sína.
Lengi átti ég í illu stríði
við ósýnilegan mann.
Hann ólán var sem elti mig
og alltaf gegn mér vann.
En lífið síðar kenndi mér
að sjálfur var ég hann.
Birna Sara.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
KARL ÁGÚST BJARNASON,
Smyrlabjörgum,
sem andaðist sunnudaginn 2. apríl, verður
jarðsunginn frá Kálfafellsstaðarkirkju laugardag-
inn 8. apríl kl. 14:00.
Halldóra Jónsdóttir,
Helgi Karlsson, Jóhanna Guðmundsdóttir,
Jón Karlsson, Hólmfríður Traustadóttir,
Guðni Karlsson, Jóna Sigjónsdóttir,
Einar Karlsson, Halldóra Ingólfsdóttir,
Sigurbjörn Karlsson, Laufey Helgadóttir,
Ingibjörg Karlsdóttir, Sigurður Benediktsson,
Haukur Karlsson, Hafey Einarsdóttir
og fjölskyldur.
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
PÁLMI STEFÁNSSON
húsasmíðameistari
frá Mjóanesi,
Einbúablá 40,
Egilsstöðum,
verður jarðsunginn frá Egilsstaðakirkju laugar-
daginn 8. apríl kl. 14:00.
Þuríður Margrét Haraldsdóttir,
Björn Marinó Pálmason, Kristín Þorvaldsdóttir,
Stefán Sveinn Pálmason, Drífa Sigurðardóttir,
Flosi Pálmason, Guðrún Sveinbjörnsdóttir,
Þórunn María Pálmadóttir, Stefán Hjörleifur Snorrason
og barnabörn.
Elskulegur bróðir okkar og vinur,
ARNÓR LÚÐVÍK HANSSON,
Hátúni 8,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Stóra Dalskirkju, Vestur-
Eyjafjöllum, laugardaginn 8. apríl kl. 14.00.
Árni Kr. Hansson,
Þorsteinn Hansson,
Ragnheiður Sigríður Valdimarsdóttir.