Morgunblaðið - 28.05.2006, Blaðsíða 12

12 SUNNUDAGUR 28. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Inga Hildur Þórðardóttir skoðar mannlífiðút um bílrúðuna, ýmist á strætisvagnieða leigubíl. Heima hjá sér horfir hún áSnæfellsjökul út um stofugluggann ogÚlfarsfell út um eldhúsgluggann. En
hvort sem hún er í vinnunni eða heima á Bakka-
stöðum í Grafarvogi er hugurinn upp til fjalla.
Yndislegast þykir henni á Snæfellsnesi og í
Þórsmörk.
– Ég reyni að komast þangað á hverju ári,
segir hún. Bróðir minn er með bústað við Arn-
arstapa og ég fer þangað með krakkana á að-
ventunni, skreyti piparkökur, skrifa jólakort og
hef það huggulegt.
Börnin sem hjálpa til við að skreyta piparkök-
urnar eru Ívar Örn 12 ára og Karen Björk 13
ára og eru þau nýflutt til föður síns og sambýlis-
konu hans.
– Ég hef búið ein með þau frá því árið 1996, en
þá sleit ég samvistum við barnsföður minn. Síð-
asta vetur fluttu börnin til pabba síns. Þau lang-
aði til að kynnast honum betur, enda hafa þau
alltaf haldið mikið upp á hann og fyrir stráknum
var hann guð! Þetta var ekki auðveld ákvörðun,
en auðvitað verða þau að ráða því hvar þau búa.
Og við eigum alltaf aðra hverja helgi saman,
jólafrí, páskafrí og sumrin. Og svo kría þau út
aukadag hér og þar.
Inga Hildur segir að börnin séu alltaf velkom-
in til sín aftur. En þangað til nýtur hún lífsins og
aukins svigrúms.
– Ég fer í fjórar utanlandsferðir á þessu ári!
Ég lét gamlan draum verða að veruleika og fór í
skíðaferð í febrúar. Í sumar fer ég með börnin
til Tyrklands í sólarlandaferð. Svo fer ég með
starfsmönnum Strætó í sex daga ferð í ágúst til
Svíþjóðar, Eistlands og Helsinki. Og loks í sólar-
landaferð með kærastanum í haust þar sem við
slökum á tvö saman. Sambandið hefur ekki stað-
ið nema í fjóra mánuði, þannig að það er líklega
ótímabært að tala mikið um það, segir hún og
hlær. Okkur liggur ekkert á og við tökum hvern
dag í einu. Það eru engin læti, – við erum ekki
sextán ára lengur!
Það er því allt á ferð og flugi hjá Ingu Hildi
þessa dagana.
– Ég hef lengi verið bundin heimilinu sem ein-
stæð móðir og ekki ferðast mikið, en nú geri ég
allt sem mér dettur í hug. Mér finnst rétt að
nota tímann, því börnin geta alveg tekið upp á
því að koma aftur í haust. Þá verð ég auðvitað til
staðar fyrir þau, þau eiga enn sín herbergi og
vinirnir búa í hverfinu. En það verður bara að
koma í ljós.
– Svona er mynstur nútímasamfélagsins.
– Í sjálfu sér er ekkert slæmt að þau taki upp
á þessu svona ung. Flestöll börn sem hafa lítið
verið hjá öðru foreldrinu vilja kynnast því betur.
Og þá er betra að þau geri það ung en að þau
séu að standa í því á unglingsárunum, þegar þau
þurfa að takast á við svo margt annað. Vonandi
verða þau búin að átta sig þegar þar að kemur.
Inga Hildur er fædd árið 1963 og uppalin við
Langholtsveg í Reykjavík. Hún hefur helst
fengist við almenn verslunar-, sölu- og markaðs-
störf eða þangað til hún tók meiraprófið og fór
að keyra strætó og leigubíl.
– Ég hafði lengi hugsað mér að fara í leið-
sögumannaskólann og mér fannst rétt að byrja
á meiraprófinu. Ég réð mig til Strætó til þess að
fá þjálfun á stóru vögnunum og byrjaði líka að
keyra leigubíl, enda breyttust aðstæðurnar þeg-
ar börnin fluttust til föður síns. Ég var ekki eins
bundin heima.
– Hvað heillar þig við leiðsögumannsstarfið?
– Ferðalög hafa alltaf heillað mig. Þá er mér
sama hvort ég er labbandi, gangandi, á vélsleða
eða keyrandi. Ég væri þess vegna til í að fara
utan í línuskautaferð. Ég hef ferðast um landið
á sumrin frá því ég var um tvítugt, oft velt leið-
sögunáminu fyrir mér og er að spá í að drífa mig
í haust.
Foreldrar Ingu Hildar eru Ragnhildur Sig-
urðardóttir, sem lést árið 1993, og Þórður Vil-
hjálmsson, verkamaður í Reykjavík, sem vann
hjá Eimskipafélaginu í 40 ár og í íhlaupavinnu
sem iðnaðarmaður allt til dagsins í dag.
– Hann er eiturhress, segir Inga Hildur. Við
gáfum honum ferð á Arsenal-leik í 85 ára af-
mælisgjöf og hann fer í haust. Hann fór á
sjúkrahús í fyrsta skipti á ævinni um daginn. Þá
var það eitthvað smávægilegt tengt blöðruháls-
kirtlinum. Annars hefur hann aldrei kennt sér
meins.
– Þannig að hann heldur með Arsenal?
– Greinilega. Og Manchester United. En ég
held hann sé spenntari fyrir Arsenal. Annars
fylgist ég ekkert með þessu. Ég veit bara að
stundum er ekki hægt að bjóða honum í mat út
af fótboltaleikjum. Ég botna ekkert í þessu. En
þetta hefur víst alltaf verið svona.
Inga Hildur er næstyngst fimm systkina.
– Yngri bróðir minn lést í bílslysi á Jótlandi í
október í fyrra. Hann hefði orðið fertugur núna í
desember. Þetta var um miðja nótt, hálkublettir
á veginum, hann ók út af og rakst á tré, sem
varð til þess að bíllinn valt og það kviknaði í.
Þetta var mikið áfall. Ég hringdi í trúnaðar-
lækni Strætó til þess að tilkynna forföll og hann
sagðist hafa misst vin sinn á sömu slóðum á svip-
aðan hátt, þannig að þetta virðist ekki vera óal-
gengt. En sorgin var mikil. Bróðir minn lét eftir
sig þrjú börn sem eru á svipuðum aldri og mín.
Þau eru einmitt að koma hingað á eftir og ætla
að gista í nótt.
Eldri systir Ingu Hildar er Þórdís sem er í
doktorsnámi og lektor í menntunar- og uppeld-
isfræðum við Kennaraháskólann. Ægir bróðir
þeirra er verkstjóri í saltfiskverkun á Rifi og býr
á Hellissandi. Loks býr Kristín Guðný á Skála-
túni og er þroskaheft.
– Hún veiktist þegar hún var lítil, fékk heila-
himnubólgu og háan hita, og varð þroskaheft
upp úr því. Frænka mín, sem er jafngömul mér,
fékk einnig sjúkdóminn sem ungbarn. Það varð
til happs að mamma kom í heimsókn og kann-
aðist við einkennin, þannig að farið var með
hana strax til læknis. Ég hef alltaf verið hrædd
við þetta og var tíður gestur hjá barnalæknum.
„Ungabörn fá hita,“ sögðu þeir undrandi á við-
brögðum mínum. En um leið og ég hafði rakið
forsöguna sýndu þeir því skilning.
– Ertu í miklu sambandi við Kristínu?
– Já, hún hringir á öllum afmælum og heimtar
köku, segir Inga Hildur með ljúfu brosi. Ég fór
með hana í skemmtilega heimsókn til Þórdísar
systur í Danmörku um páskana í fyrra. Svo för-
um við saman á þorrablót og jólagleði. Eftir að
mamma dó skiptumst við systkinin á að fá hana
til okkar um jól, því áður hafði hún alltaf verið
hjá mömmu. En hún neitaði þessum þvælingi og
vildi vera heima hjá systur minni, enda eru þær
elstar og aðeins ár á milli þeirra. En hún sættir
sig svo sem við að koma til mín og tautar þá:
„Var hún Dísa að þvælast til útlanda.“
Inga Hildur er strætisvagnabílstjóri og þar
segist hún sjá alla flóru mannlífsins. Og það á
ekki síður við þegar hún keyrir leigubíl.
– Ég keyrði Lalla Johns í gær. En ég ók líka
fólki sem var innilega hamingjusamt og talaði
um að gifta sig. En svo getur fólk verið þreytt,
jafnvel setið hágrátandi eftir að hafa misst ná-
kominn ættingja eða skilið við makann sinn. Ég
ávarpa fólk aldrei að fyrra bragði, en í flestum
tilfellum vill það spjalla og þá oftast um daginn
og veginn eða veðrið.
Einu sinni settist James Hetfield úr Metallica
í bílinn.
– Ég sá stóran og mikinn mann með húðflúr
bíða eftir bílnum og var mikið að velta því fyrir
mér hvort hann væri hættulegur. Ég þekkti
hann ekki og það var ljóst að það gerði enginn á
Laugaveginum. Drukkinn farþegi var að greiða
bílinn og vandræðast með kortið og ég gaf Het-
field bendingu um að bíða. Þá sá ég að hann virt-
ist ekki vera drukkinn. Ég hleypti honum því
inn, horfði á hann í baksýnisspeglinum og yrti
auðvitað ekki á hann. En þegar við ókum
framhjá Hallgrímskirkju sagði hann: „Nice“. Og
þá fór ég að blaðra við hann um styttuna af Leifi
og Perluna og fleira. Það var ekki fyrr en við
kvöddumst að hann sagðist vera að spila á tón-
leikum daginn eftir og þá kveikti ég á perunni.
Sonur minn vissi ekki hvert hann ætlaði þegar
hann heyrði af þessu. Og þegar ég ók fólki á tón-
leikana sagði ég hver hefði setið í aftursætinu
um nóttina. Þá fannst því þetta besti leigubíll
sem það hefði á ævi sinni komið í!
Ferðalög hafa alltaf heillað
VIÐMANNINNMÆLT
Pétur Blöndal ræðir við
Ingu Hildi Þórðardóttur
Morgunblaðið/ÞÖK
INGA HILDUR ÞÓRÐARDÓTTIR BÍLSTJÓRI
„Ég ók líka fólki sem var innilega hamingjusamt og talaði um að gifta sig.“
’Ég og mínir félagar höfðumalltaf sterkar grunsemdir um
það að símahleranir ættu sér
stað.‘Kjartan Ólafsson , fyrrverandi ritstjóri
Þjóðviljans, brást við niðurstöðum Guðna
Th. Jóhannessonar sagnfræðings um að
íslensk stjórnvöld hefðu í nokkrum til-
vikum látið hlera síma alþingismanna og
fleiri, þar á meðal á ritstjórnarskrif-
stofum Þjóðviljans, á dögum kalda
stríðsins.
’Ég er ekkert góður í skóla.‘Jónas Örn Helgason , sigurvegari í úrslit-
um spurningaþáttarins Meistarans.
’Allar hótanir reyndust orðintóm þegar Bandaríkjamenn
tóku af skarið.‘Valur Ingimundarson sagnfræðingur set-
ur í grein í Skírni fram þá tilgátu að
Bandaríkjamenn hafi ekki lengur talið sig
skuldbundna Íslendingum eftir að Davíð
Oddsson hvarf úr stjórnmálum og því kall-
að orrustuþoturnar og herlið sitt heim.
Valur bendir á að fyrstu viðbrögð stjórn-
valda við þessari ákvörðun hafi ekki verið
í neinu samræmi við þann tón, sem Davíð
hafi slegið í diplómatískum samskiptum
um málið.
’Miðað við skrá, sem ég hef yfirveðurmælingar undanfarin 60
ár, hafa bæði verið slegin hita-
og kuldamet í mánuðinum og
þetta er svona frekar óvenju-
legt.‘Trausti Jónsson veðurfræðingur sagði
að í liðinni viku hefðu komið einhverjir
köldustu dagar, sem vitað væri um eftir
20. maí. Á Akureyri snjóaði mikið og
þurfti að skafa af bílum.
’Fyrir okkur kennarana varþetta mjög erfið lífsreynsla,
með öll þessi börn sem maður á
ekki sjálfur.‘Sigríður Viðarsdóttir , kennari við Selja-
landsskóla undir Vestur-Eyjafjöllum,
eftir að hættulegt brot kom á skemmti-
bátinn Víking, sem var á siglingu með ell-
efu börn úr skólanum við Heimaey.
’Þess vegna er það svo, séhorft á málið pólitískt, að það er
ekki sanngjarnt að hún skuli
þiggja ráðuneyti fjölskyldu-
mála – hún veit ekkert um fjöl-
skyldur.‘
Maurizio Saia , stjórnarandstöðu-
þingmaður á Ítalíu, fann að því að Rosy
Bindi, sem er lesbía, hefði verið gerð
að ráðherra fjölskyldumála. Saia hefur
verið gagnrýndur harkalega fyrir
ummæli sín.
’Svona slys gerast í hernaðar-átökum, einkum þegar talibanar
fela sig á heimilum fólks.‘Asadullah Khalid , héraðsstjóri í Kandah-
ar í Afganistan, eftir að fram kom að 17
saklausir borgarar hefðu verið meðal 60
manna, sem voru felldir í loftárásum í upp-
hafi liðinnar viku.
’Fyrir þá sem ekki fíla geitung-ana eru horfur góðar.‘Erling Ólafsson , skordýrafræðingur hjá
Náttúrufræðistofnun, sagði að geitungar
myndu ekki kætast yfir kuldakastinu í lið-
inni viku.
’Ég hef aldrei í skóla komið.‘Guðríður Guðbrandsdóttir frá Spágils-
stöðum í Laxárdal fagnaði 100 ára afmæli
sínu á þriðjudag.
Ummæli vikunnar
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson