Morgunblaðið - 26.09.2006, Síða 24

daglegt líf
24 ÞRIÐJUDAGUR 26. SEPTEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Ég byrjaði að koma í Góða hirðinnþegar hann var í Hátúni,“ segirGuðmundur Sigurðsson þegar hanner fenginn til að segja frá tilurð þess
að hann er fastagestur í Góða hirðinum. „Ég
kíkti þar inn alltaf öðru hvoru. Hef mikið haft
gaman af þessu. Þegar þetta fluttist hingað upp
í Fellsmúla fór ég að koma hingað svona þrisv-
ar til fjórum sinnum í viku.“
„Það er það sama hjá mér,“ segir Guð-
mundur Þórðarson, „ég fór þetta líka þarna
niðurfrá.“
Þær eru þó nokkrar sögurnar sem segja má
af fólki sem hittist reglulega í Góða hirðinum,
margir koma alltaf í hádeginu og eftir að hafa
skannað hillurnar er sest niður með kaffibolla
og spjallað um daginn og veginn og þannig hef-
ur myndast nýr kunningsskapur og vinátta.
„Það má eiginlega segja að maður komi hingað
meira fyrir félagsskapinn en annað,“ segir Guð-
mundur Sigurðsson, „hér hittir maður gamla
kunningja og vinnufélaga. Í sumar hitti ég t.d.
Í Góða hirðinn í hádeginu
Morgunblaðið/Eyþór
Félagar Guðmundur Sigurðsson, Guðmundur Þórðarson og Hrefna Kjartansdóttir hittast gjarnan í hádeginu til skrafs og ráðagerða, kaupa stundum eitthvað en oft fá þau sér bara kaffisopa.
Af biðröðinni að dæma er eitt-
hvað afskaplega spennandi að
fara að gerast. Sú er líka raunin
því innan fárra mínútna verður
verslunin opnuð. Sigrún
Ásmundar fór í Góða hirðinn í
Fellsmúla og spjallaði við fasta-
gestina og nafnana Guðmund
Sigurðsson og Guðmund Þórðar-
son og Hrefnu Kjartansdóttur.
Ágóðinn gefinn til líknarmála
» 1999 var 600 þúsund kr. styrk-ur veittur Þjónustusetrinu
Tryggvagötu 26.
» 2000 var 500 þúsund kr. styrk-ur veittur Daufblindrafélagi
Íslands.
» 2001 var 500 þúsund kr. styrk-ur veittur félagasamtökum Ein-
stakra barna.
» 2002 var 900 þúsund kr. styrk-ur veittur Tourette-samtök-
unum og CP-félaginu (celebral
palsy).
» 2003 var þriggja milljóna kr.styrkur veittur Fjölsmiðjunni,
Ásgarði – handverkstæði og For-
eldrahúsi.
» 2004 var þriggja milljóna kr.styrkur veittur Rauða kross-
inum, Hjálparstarfi kirkjunnar,
Hjálpræðishernum og Mæðra-
styrksnefnd.
» 2005 var fimm milljóna kr.styrkur veittur MS-, MND- og
MG-félögunum og Framtíðarsjóði
Hjálparstarfs kirkjunnar.
MS-, MND- og MG-félögin hlutu 1
milljón hvert og Framtíðarsjóður
Hjálparstarfs kirkjunnar hlaut 2
milljónir.
vinnufélaga hérna sem ég hafði ekki séð í fjöru-
tíu ár, við vorum að keyra saman hjá Garðari
Gíslasyni þegar hann var með heildverslun á
Hverfisgötunni,“ bætir hann við glettnislega.
„Jú, jú, svo eru menn að fá sér einhverja
hluti hérna, eitthvað svona smásniðugt.“
„Já, menn eru að safna einhverju og svona,“
segir Guðmundur Þórðarson. „Ég er svolítið að
safna gömlu dóti, hef gaman af því. Eitthvað
sem mann vantar og þó, kannski vantar ekkert
endilega,“ segir hann kíminn, „kaupir það
samt. Ég er svolítið í glysinu, koparnum. Nafni
segir að ég ætli að bræða þetta, allt gullið mitt,“
heldur hann áfram og hlær.
Nú bætist Hrefna, eiginkona Guðmundar
Þórðarsonar, í hópinn. „Ég kem oft,“ segir hún.
„Já, já. Við komum jafnvel ekkert alltaf sam-
an,“ bætir hún við. „Ég hef svolítið keypt út-
saum. Hef gaman af því.“
Safnarar leggja gjarnan leið sína í Góða hirð-
inn í von um að finna eitthvert dýrmæti. Sumir
safna kattarstyttum, aðrir bókum og enn aðrir
liggja yfir vínyl-plötunum sem eru þar í bunk-
um. „Hér eru menn jafnvel að finna hluti sem
vantar inn í,“ segir Guðmundur Sigurðsson.
„Þar má nefna bollastell og hnífapör og annað,
því hér má finna hluti sem hafa glatast eða
skemmst. Þá er hægt að fylla upp í skörðin og
það er kannski það sem er aðalmálið. Hér eru
hlutir á ágætisverði og auðvitað eru góðir hlutir
innan um. Ef fólki finnst hlutirnir dýrir er oft
farið fram á lækkun á verði og þá er brugðist
við því. Það er slíkt prýðisfólk sem starfar
hérna og hér er boðið upp á eiginlega besta
kaffi sem maður fær!“ segir Guðmundur Sig-
urðsson. „Það má líka bæta því við í lokin að
menn kaupa ekkert köttinn í sekknum hér. Þó
að hlutir reynist ónýtir eða illa farnir er samt
verið að styrkja gott málefni.“
sia@mbl.is
EINA litla sögu hafði Hrefna að segja af því
hvað finna má í Góða hirðinum. „Ég er ekki
mikið í bókunum,“ segir Hrefna. „En ég tók
eina bók úr hillunni og það var skrifað inn í
hana. Hún var þá gjöf frá afa mínum og
ömmu til bóndans á Villingavatni, sem var
næsti bær við þar sem þau bjuggu í Grafn-
ingi. Þá var þetta bók sem afi minn og amma
höfðu gefið Geir á Villingavatni!“
„Um leið og hún opnaði þessa bók, rak hún
augun í þetta,“ segir Guðmundur Þórðarson,
eiginmaður Hrefnu, og ekki laust við að
undrunartónn sé í röddinni. „Þetta var alveg
magnað.“
„Ég keypti sko þessa bók,“ segir Hrefna.
Bók frá afa
og ömmu
segir Anna. „Hingað kemur allur
þjóðfélagsstiginn, enda er Góði hirð-
irinn fyrir alla. Þetta er líka svo fín
leið í endurnýtingu á hlutum. Í fyrra
fóru hér í gegn 800 tonn af nytja-
hlutum og það er ekkert smáræði
sem annars yrði urðað. Við erum
þannig mjög umhverfisvæn stofn-
un,“ segir Anna með áherslu. „Við
fáum oft hluti í umbúðunum og jafn-
vel heilu lagerana. Það er alveg
hægt að innrétta íbúð með því ein-
göngu að versla hér. Ungir krakkar
sem eru að byrja að búa koma mjög
mikið og skólakrakkar utan af landi,
sem eru að fá sér dót í leiguíbúðir,
skólar og félagsmiðstöðvar hafa
keypt af okkur sófa og slíkt og svo
mætti lengi telja.“
Við þetta bætir hún að bókasafn-
arar komi gjarnan og aðrir safnarar
sem detta niður á fína hluti, t.d. frá
Guðmundi í Miðdal. „Við fengum
skissu frá Kjarval um daginn og lét-
um meta hana. Ef við fáum góð mál-
Þeir hlutir sem eru í verslun-inni koma frá fólki sem ereinhverra hluta vegna að
losa sig við nytjahluti,“ segir Anna
Jakobsdóttir, verslunarstjóri Góða
hirðisins. „Fólk fer með hlutina í
endurvinnslustöðvar Sorpu, þar eru
stórir gámar merktir okkur. Síðan
koma þessir gámar til okkar og við
losum hér tvo til þrjá tuttugu feta
gáma á dag.“ Allur varningur sem
berst fer fram í verslunina og á
hverjum degi er bætt við nýjum
munum. „Við flokkum aðeins úr en
það er yfirleitt ekki mikið, yfirleitt
eru þetta mjög góðar vörur sem fólk
er að gefa.“
Allur ágóði sem verður til eftir að
rekstrarárið er gert upp rennur til
góðgerðarmála. „Fólk gefur hluti
hingað í góðum hug. Allt sem er af-
gangs fer til líknarmála. Góði hirð-
irinn rekur sig alfarið sjálfur, við er-
um ekki á neinum styrkjum, en
erum undir verndarvæng Sorpu,“
verk látum við meta hluti á því verði
sem við getum selt það,“ segir hún
með áherslu. „Við getum aldrei selt
á því sama og verið er að gera í gall-
eríunum. Við seljum þó allt slíkt
sjálf, lækkum þá frekar verðið og
gefum fólki kost á að eignast þessa
hluti fyrir lítinn pening.“
Hún nefnir að lokum félagsskap-
inn sem fólk sækir gjarnan í með
heimsókn í Góða hirðinn. „Hérna
kemur fólk, gjarnan í hádeginu, sit-
ur og drekkur kaffi, les bækur,
hérna myndast tengsl, við erum eig-
inlega bara eins og lítil félagsmið-
stöð. Svo er starfsfólkið algjörlega
frábært og stendur sig rosalega vel,
á sérstakt hrós skilið.“ Ellefu manns
starfa í Góða hirðinum og jafnvel
stendur til að fjölga þeim. „Við reyn-
um að halda rekstrarkostnaði í al-
gjöru lágmarki því okkar metnaður
er auðvitað að sem mest sé til skipt-
anna eftir að gert hefur verið upp,“
segir Anna að lokum.
Morgunblaðið/Eyþór
Verslunarstjórinn Anna Jakobsdóttir er afar ánægð með starfið sem unnið
er í Góða hirðinum og segir að það sé afar gott fyrir umhverfið.
Eins og lítil félagsmiðstöð
Ýmislegt Hægt er að kaupa allt frá tusku-
dýrum upp í sófasett í Góða hirðinum.