Morgunblaðið - 03.11.2006, Blaðsíða 32

ÞAÐ var engin smá truffla
sem bar sigur úr býtum í
keppninni um stærstu truffl-
una á truffluhátíðinni í þorp-
inu Livade á miðjum Istriu-
skaga í Króatíu fyrir nokkrum
dögum.
Eigandi trufflunnar, Gianc-
arlo Zigante, rekur truffluveit-
ingahús í Króatíu, en truffl-
urnar hafa komið landinu á
kortið hjá sælkerum.
Þær eru svo sem ekkert
mikið fyrir augað trufflurnar,
en kílóið af þeim getur engu að
síður verið dýrt eða kostað allt
að 260.000 íslenskar krónur.
Stærsta trufflan
Reuters
tómstundir
32 FÖSTUDAGUR 3. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Ótrúlegasta fólk á öllumaldri stundar torfæru-hjólaakstur, allt frá iðn-aðarmönnum upp í fram-
kvæmdastjóra, lögfræðinga og
bankastjóra enda hefur félagið, sem
nú hefur innan sinna vébanda hátt í
eitt þúsund félagsmenn, bólgnað út á
síðustu fimm árum,“ segir Hrafnkell
Sigtryggsson, forstöðumaður fyrir-
tækjasviðs Intrum og formaður Vél-
hjólaíþróttaklúbbsins undanfarin
þrjú ár, en þegar hann tók við for-
mennsku voru félagsmenn um eitt
hundrað talsins.
Hrafnkell viðurkennir að vera svo-
lítið ofvirkur á íþróttasviðinu enda
hefur hann gaman af að hreyfa sig og
njóta náttúrunnar. Auk torfæru-
hjólaaksturs eru fjallahjól, snjó-
bretti, seglbretti, hlaup, badminton
og tennis ofarlega á vinsældalist-
anum. Hann hefur verið tengdur tor-
færuhjólaakstri nú í aldarfjórðung,
en hann eignaðist sitt fyrsta hjól 16
ára.
„Síðan hefur bakterían bara
ágerst en þetta er ein erfiðasta íþrótt
sem ég hef nokkru sinni komist í tæri
við. Við keyrum erfiðar brautir á
kraftmiklum hjólum og getur púls-
inn þá farið allt upp í 190 slög á mín-
útu.
Það er því nauðsynlegt að vera í
góðu formi enda höfum við m.a. sótt
þjálfun til tugþrautarkappans Jóns
Arnars Magnússonar til að styrkja
félagsmenn.
Sjálfur næ ég ekki að hjóla á
hverjum degi því félagsstörfin taka
sinn toll en ég reyni að æfa mig að
jafnaði tvisvar til fjórum sinnum í
viku á nýja svæðinu, sem sveitarfé-
lagið Ölfus úthlutaði okkur uppi í Bo-
löldu við Jósepsdal, gegnt Litlu
kaffistofunni. Þar erum við nú loks-
ins komin með fína 650 hektara að-
stöðu sem við opnuðum sl. vor. Þarna
sýndi sveitarfélagið Ölfus ákveðna
framsýni með því að skilgreina ut-
anvegaakstur í sínu umdæmi sem
ákveðið mál sem hægt væri að leysa
með bættri þjónustu við torfæru-
akstursmenn í stað viðurlaga eða
lögregluaðgerða gegn þeim.“
Aðstaða og slóðir í brennidepli
Vélhjólaíþróttaklúbburinn hefur
allt frá stofnun félagsins árið 1978
barist ötullega fyrir því að fá við-
unandi og varanlega æfingaaðstöðu
fyrir félagsmenn sína.
„Nánast öll svæði sem við höfum
fengið til afnota og lagað til fyrir
okkur hafa verið tekin af okkur jafn-
óðum undir aðra starfsemi. Nærri
lætur að þetta séu um 20 svæði frá
stofnun félagsins sem hefur sett fé-
lagið reglulega á byrjunarreit. Að-
staða skiptir gríðarlegu máli fyrir fé-
lagsskap eins og okkar sem er
hagsmunafélag þeirra sem keppa og
ferðast um á torfæruhjólum. Við vilj-
um svo að auki fá að viðhalda þeim
slóðum sem til eru en mikill áróður
er fyrir því að loka öllum slóðum sem
hvorki eru malbikaðir né upp-
byggðir. Aðgengi að slóðum er stórt
baráttumál í okkar huga en á því rík-
ir mikið skilningsleysi. Við erum orð-
in afskaplega leið á fréttum af ut-
anvegaakstri, sem ekki eiga alltaf við
rök að styðjast. Þær eru stundum
svolítið skrýtnar, skilgreiningarnar.
Þótt bæði bændur og veiðimenn hafa
notað suma slóða í áraraðir ætlar allt
um koll að keyra ef torfæruhjól fer
þar um. Í gegnum tíðina höfum við í
ofanálag notið sáralítils fjárhags-
stuðnings til að byggja upp aðstöðu
og slóða. Á hinn bóginn nýtur ríkið
gríðarlegra tekna af innflutningi og
rekstri torfæruhjólanna. Gróflega
má áætla að íþróttagreinin hafi skil-
að vel á þriðja milljarð króna í þjóð-
arbúið á síðustu fimm árum í gegn-
um virðisaukaskatt og vörugjöld,“
segir Hrafnkell.
Formaður VÍK segir að því miður
sé oftar en ekki rætt um torfæru-
hjólamenn á neikvæðan hátt. „Stað-
reyndin er hins vegar sú að við höf-
um unnið í því árum saman að reyna
að fá skilning þeirra sem ættu að
vera að vinna með okkur, til þess að
koma í veg fyrir brotalamir. Við vilj-
um fá að njóta sannmælis.“
Kappakstur og þolakstur
Innan torfæruvélhjólaíþrótt-
arinnar eru starfræktir nokkrir
klúbbar á landsvísu sem vinna að
framgangi íþróttarinnar. Vélhjóla-
íþróttaklúbburinn er þeirra stærstur
og hefur lengi leitt hagsmunabaráttu
torfæruvélhjólamanna.
Á hverju sumri er haldinn fjöldi
keppna í tveimur greinum, annars
vegar motocross og hinsvegar end-
uro. Motocross er kappakstur þar
sem ekin er stutt hringlaga keppnis-
braut með manngerðum stökk-
pöllum og beygjum. Enduro er eins
konar þolaksturskeppni þar sem ek-
ið er á mun stærra svæði í náttúrlegu
landslagi á vegum og á slóðum. Mik-
ill fjöldi ökumanna tekur þátt í
keppnum á vegum félagsins á ári
hverju, en áætlað er að allt að tvö
þúsund torfæruhjól sé að finna í
landinu.
Að sögn Hrafnkels er slysahætta í
sportinu sáralítil enda eru ökumenn-
irnir afskaplega vel varðir. „Fimm-
tán ára gamall sonur minn er í þess-
ari íþrótt með mér og líklega eru
meiri líkur á því að hann slasi sig í
fótboltanum en á torfæruhjólinu,“
segir formaður VÍK að lokum.
Erfiðar brautir á kraftmiklum hjólum
Morgunblaðið/Kristinn
Mótocross Feðgarnir Helgi Már Hrafnkelsson, 15 ára, og Hrafnkell Sigtryggsson eru saman í sportinu ásamt þeim Kristjáni Sigurðssyni og Heiðari Árnasyni.
Framtíðarsvæði Torfæruhjólamenn hafa nú loksins fengið 650 hektara
æfingarsvæði í Bolöldu við Jósepsdal.
Þeim fjölgar sífellt sem leggja stund á vélhjólaíþrótt-
ir. Jóhanna Ingvarsdóttir ræddi við Hrafnkel Sig-
tryggsson, formann Vélhjólaíþróttaklúbbsins, sem
viðurkennir að vera svolítið ofvirkur á íþróttasviðinu.
Þær eru stundum
svolítið skrýtnar
skilgreiningarnar.
Þótt bæði bændur og
veiðimenn hafa notað
suma slóða í áraraðir
ætlar allt um koll að
keyra ef torfæruhjól
fer þar um.
join@mbl.is
www.motocross.is
FÓLK, sem fer í háttinn með tilfinn-
ingar á borð við einmanaleika og
depurð, vaknar gjarnan upp á
morgnana í miklum orkuham, að því
er nýleg bandarísk rannsókn stað-
festir eftir að rannsóknahópur frá
Northwestern-háskólanum kannaði
streituhormóna 156 einstaklinga á
aldrinum 54 til 71 árs. Vísindamenn-
irnir fundu það út að hugarástand á
háttatíma hefði mikil áhrif á streitu-
hormóna líkamans. Frá þessu var
greint á netmiðli BBC fyrir skömmu.
Munnvatnssýni voru tekin úr sjálf-
boðaliðum þrisvar á dag og þeir auk
þess beðnir um að skrifa dagbók um
tilfinningalega líðan á kvöldin.
Streituhormón hjálpar mannslíkam-
anum við að hækka blóðsykurmagn
og blóðþrýsting, en veldur einnig
breytingum í skapgerð og minni.
Streituhormónar mælast yfirleitt
háir þegar fólk vaknar á morgnana
og hækka gjarnan meira á næstu 30
mínútum. Þeir hafa hinsvegar til-
hneigingu til að lækka á kvöldin, en
fari streitan þá upp úr öllu valdi, er
það ávísun á slæman dag daginn eft-
ir. Rannsóknin leiddi einnig í ljós að
fólk, sem ekki upplifði mikla streitu í
morgunsárið, fann fyrir meiri
þreytu þegar á daginn leið.
Morgunblaðið/Kristinn
Streituhormónar Mælast yfirleitt
háir þegar fólk vaknar á morgnana.
Kvölddepurð færir mönnum morgunkraft