Morgunblaðið - 03.11.2006, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. NÓVEMBER 2006 53
Elsku mamma. Það
er skrítin tilfinning að
koma á Ásabrautina
og þú ert ekki þar, eða
að geta ekki hringt í
þig og spjallað. Kallið er komið og
ég ekki tilbúinn að sleppa þér.
En, elsku mamma, til að friða
sorgina segi ég við sjálfan mig og
krakkana að núna líði þér vel og
Guð sé að geyma þig þangað til við
hittumst á ný.
Takk fyrir allt.
Þinn sonur
Gunnar Gunnarsson.
Alda Jónatansdóttir
✝ Alda Jónatans-dóttir fæddist á
Akureyri 15. júní
1939. Hún lést á
Landspítalanum í
Reykjavík 16. októ-
ber síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Keflavíkur-
kirkju 25. október.
Elsku Alda mín.
Núna kveðjumst við,
þótt ég sé ekki tilbú-
in.
Þú varst alltaf til
staðar hvort sem ég
kom á Ásabrautina
eða hringdi.
Þakka þér fyrir
hvað þú varst mér og
börnunum mínum
fjórum góð og tókst
okkur vel þegar ég og
Gunnar byrjuðum
saman. Við urðum
strax mjög góðar vin-
konur.
Takk fyrir allt spjallið og allar
góðu samverustundirnar.
Ég verð dugleg að segja Tinnu
litlu frá þér og litla krílinu sem er á
leiðinni.
Ég bið algóðan Guð að geyma
þig.
Hvíl í friði.
Angela og börn.

       

27. útdráttur 2. nóvember 2006
  
       
Kr. 2.000.000 kr. 4.000.000 (tvöfaldur)
1 6 1 4 2
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
4 1 3 7 6 8 1 8 4 9 6 5 7 7 7 9 3 4
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
3279 21131 31189 41073 57712 77835
11320 23869 32092 43615 65808 78052
V i n n i n g u r
Kr. 12.000 Kr. 24.000 (tvöfaldur)
1 9 5 3 9 2 2 1 8 2 8 2 3 7 3 9 9 4 5 8 1 6 5 3 4 7 7 6 2 8 0 7 7 6 5 3 7
2 4 6 7 7 2 0 2 2 2 0 1 3 7 6 3 6 4 6 8 8 6 5 4 2 0 6 6 2 8 7 3 7 6 9 6 6
3 8 8 8 2 6 9 2 2 6 9 6 3 7 9 0 3 4 6 9 0 7 5 4 3 7 1 6 3 8 8 8 7 7 7 0 1
9 3 9 9 4 8 1 2 4 3 8 9 4 0 8 3 4 4 7 2 9 6 5 5 0 1 4 6 4 1 6 1 7 7 7 3 3
1 5 1 3 9 7 1 7 2 7 0 3 2 4 1 0 3 8 4 7 4 9 2 5 7 3 7 4 6 5 7 6 3 7 7 9 3 6
1 5 4 1 1 1 7 1 8 2 7 7 9 6 4 1 7 7 7 4 7 8 7 6 5 7 6 4 4 7 0 5 3 7 7 7 9 6 4
1 7 1 5 1 2 2 5 5 2 8 9 8 5 4 1 7 9 0 4 8 5 4 1 5 8 6 9 1 7 0 9 1 2 7 8 9 9 5
2 1 2 9 1 3 7 0 1 3 1 0 0 5 4 2 4 3 9 4 8 8 9 3 5 9 1 8 1 7 2 4 4 6 7 9 4 2 9
2 2 0 1 1 3 9 5 9 3 1 8 6 8 4 3 6 9 0 4 9 9 2 4 5 9 9 9 3 7 4 1 8 1 7 9 5 3 4
2 2 9 3 1 4 9 9 6 3 2 9 3 8 4 4 3 0 5 5 0 4 1 8 6 0 1 4 3 7 4 7 1 2
2 4 9 5 1 5 7 8 1 3 4 3 0 3 4 5 1 6 5 5 1 2 8 6 6 2 4 1 2 7 5 6 5 1
2 8 2 7 1 5 9 2 1 3 6 3 0 0 4 5 4 6 1 5 1 9 5 1 6 2 5 5 6 7 6 3 3 9
3 4 3 1 1 6 5 2 2 3 6 3 7 8 4 5 5 6 2 5 1 9 7 8 6 2 6 1 5 7 6 4 0 6
V i n n i n g u r
Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur)
3 8 9 6 5 7 7 1 7 6 8 1 2 8 8 8 1 4 2 3 0 0 5 3 0 3 3 6 5 9 4 2 7 4 4 0 0
8 3 7 6 7 1 7 1 7 7 3 0 2 9 3 6 1 4 2 7 3 6 5 3 3 3 4 6 5 9 8 0 7 4 5 4 8
9 0 7 6 7 9 5 1 7 7 5 1 2 9 6 1 0 4 3 4 9 0 5 3 7 0 0 6 5 9 8 9 7 4 6 3 4
1 0 6 2 6 9 4 0 1 8 2 3 8 2 9 6 2 2 4 3 6 2 2 5 3 9 6 9 6 6 2 5 7 7 4 7 8 2
1 0 8 4 7 0 8 5 1 8 4 9 2 2 9 9 9 5 4 4 5 1 8 5 4 0 5 8 6 6 3 5 6 7 4 8 1 3
1 6 5 4 7 2 5 0 1 8 8 5 6 3 0 6 2 1 4 4 6 0 4 5 4 1 3 5 6 6 5 3 7 7 5 3 2 9
1 7 3 5 7 3 5 0 1 9 3 9 9 3 1 5 8 3 4 5 2 2 6 5 4 3 2 2 6 6 5 5 7 7 5 4 4 0
1 9 7 4 8 3 0 5 1 9 4 3 2 3 1 9 1 7 4 5 2 3 3 5 4 7 1 8 6 6 9 5 6 7 5 7 2 5
2 9 7 9 8 4 6 6 2 0 2 8 0 3 2 9 6 7 4 5 3 1 2 5 4 9 2 9 6 6 9 7 2 7 6 2 1 0
3 0 9 5 8 8 6 0 2 0 6 1 9 3 3 0 0 4 4 5 7 6 0 5 4 9 6 1 6 6 9 9 3 7 6 2 9 3
3 1 1 5 9 1 3 4 2 0 7 2 4 3 3 0 2 1 4 5 7 6 2 5 5 6 9 9 6 7 4 6 0 7 6 7 5 8
3 1 6 6 9 4 3 2 2 0 9 9 5 3 3 0 4 6 4 5 8 3 2 5 5 8 1 9 6 7 5 5 0 7 6 8 6 4
3 2 8 7 9 4 7 9 2 1 4 3 8 3 3 9 7 0 4 6 6 9 3 5 5 9 3 4 6 7 7 7 8 7 7 0 1 9
3 3 5 6 9 7 6 0 2 2 5 4 0 3 4 3 9 9 4 7 1 8 3 5 6 5 8 7 6 8 0 0 1 7 7 3 4 1
3 4 9 7 9 9 1 8 2 2 5 7 5 3 5 2 5 3 4 7 4 1 7 5 6 6 9 3 6 8 1 1 6 7 7 5 9 6
3 5 7 2 1 0 0 1 7 2 2 6 7 5 3 5 4 3 7 4 7 5 7 1 5 7 0 8 9 6 8 6 8 7 7 7 6 0 8
3 6 7 4 1 0 6 5 0 2 2 7 9 3 3 6 1 2 1 4 8 0 4 3 5 7 5 4 7 6 8 7 9 4 7 8 0 5 6
3 7 3 7 1 1 0 2 8 2 3 2 8 9 3 6 1 6 2 4 8 2 7 2 5 7 8 3 0 6 8 8 2 3 7 8 2 5 1
4 1 6 3 1 1 0 7 8 2 3 3 0 7 3 6 5 4 5 4 8 5 0 7 5 8 0 4 1 6 9 1 1 4 7 8 3 6 9
4 2 4 1 1 1 1 0 9 2 3 4 6 9 3 6 6 6 4 4 8 6 1 1 5 8 2 0 1 6 9 1 5 4 7 8 5 3 5
4 3 6 4 1 2 5 3 7 2 3 8 3 8 3 6 7 3 0 4 8 6 6 4 5 8 4 2 4 6 9 4 8 6 7 8 6 1 8
4 4 8 2 1 2 7 2 0 2 4 0 6 1 3 7 0 9 1 4 9 0 3 9 5 8 8 4 6 7 1 0 2 9 7 9 0 1 7
4 5 5 7 1 3 1 4 1 2 4 7 0 8 3 8 6 7 0 4 9 9 9 6 5 9 4 9 3 7 1 1 7 3 7 9 5 8 7
4 8 2 2 1 3 2 5 8 2 5 1 1 5 3 8 9 0 6 5 0 5 3 4 5 9 8 2 2 7 2 0 0 5 7 9 7 1 7
5 4 8 6 1 3 3 5 8 2 5 3 4 9 3 9 0 7 0 5 1 1 0 2 6 0 6 4 9 7 2 0 4 0 7 9 7 6 9
5 4 9 5 1 4 2 0 5 2 6 0 8 0 3 9 6 4 3 5 1 2 2 7 6 0 8 9 3 7 2 1 1 3 7 9 9 8 5
5 6 1 2 1 4 6 8 9 2 6 5 4 3 3 9 7 0 9 5 1 3 7 8 6 1 2 9 5 7 2 7 1 5
5 7 3 0 1 4 8 3 5 2 7 1 6 1 3 9 8 1 2 5 1 4 9 0 6 1 4 1 5 7 2 8 3 0
5 8 2 0 1 5 8 0 0 2 7 8 0 7 4 0 1 2 8 5 1 7 4 4 6 1 4 2 9 7 2 8 7 9
6 1 3 5 1 6 4 1 7 2 7 8 8 8 4 0 9 0 3 5 2 0 4 1 6 4 7 1 5 7 3 4 8 7
6 2 8 1 1 7 1 7 5 2 8 7 0 6 4 0 9 9 4 5 2 3 2 9 6 4 7 8 3 7 3 6 3 6
6 4 8 3 1 7 1 8 9 2 8 8 7 4 4 1 8 0 6 5 2 7 9 7 6 5 4 5 7 7 3 8 6 2
Næstu útdrættir fara fram 9. nóv, 16. nóv, 23. nóv & 30. nóv 2006
Heimasíða á Interneti: www.das.is
Fallinn er höfðingi.
Góður vinur er geng-
inn. Stríðinu er lokið.
Það eru liðin 20 ár síðan fyrstu íbú-
arnir fluttu inn í VR-húsið við
Hvassaleiti 56-58 í Reykjavík. Versl-
unarmannafélag Reykjavíkur lét
byggja þessa blokk fyrir aldraða
verslunarmenn.
Orðið aldraðir var mér afar hug-
leikið á þessum árum, því fólkið sem
flutti í húsið var yfirleitt á besta aldri
og flestallir vel hressir. Þar á meðal
voru heiðurshjónin Gísli Gíslason og
Ingibjörg Níelsdóttir. Á þriðju hæð-
ina, í nr. 56, fluttu einnig foreldrar
mínir, Pálína og Óskar. Strax hófst
þar góður og tryggur vinskapur.
Margir og vel flestir íbúarnir voru
enn útivinnandi. Þarna skapaðist sér-
stakt samfélag og mikil vinátta meðal
íbúanna. Þegar húsfélagið var stofn-
að var Gísli kosinn formaður hús-
félagsins. Gegndi hann því starfi til
margra ára. Hann hlúði vel að húsinu
og ekki síður að garðinum sem hann
ræktaði vel. Gíslalundur ber gott
vitni um það. Ég kynntist Ingibjörgu
og Gísla fljótt og eignaðist þau sem
vini. Oft var mikið hlegið og skrafað
og að sjálfsögðu skoðanaskipti um
pólitík.
Gísli var ákaflega hlýr maður og
átti gott og göfugt hjarta og ræddum
við oft um trúmál. Hann var kirkju-
rækinn maður og kom oft til messu í
Grensáskirkju. Annars fannst mér
hægt að tala um alla hluti við Gísla,
það var eins og hann gæti sett sig inn
í öll mál. Gísli var afar barngóður
maður, og heilsað hann og spjallaði
við börnin mín öll þegar hann hitti
þau á leið til ömmu og afa. Þau töluðu
oft um það hvað Gísli væri skemmti-
legur og góður karl. Þessi 20 ár hafa
verið ljúf og góð í VR-húsinu og vilja
foreldrar mínir koma á framfæri
þakklæti fyrir þessi góðu ár og vin-
skapinn og oft var farið á milli íbúða
og góður kaffisopi þeginn.
Gísli var félagi í Oddfellowregl-
unni. Hann kynnti Oddfellow fyrir
manninum mínum Tryggva Jónas-
syni. Seinna smitaðist ég og gerðist
systir í Oddfellow. Það má því segja
að Gísli sé faðir okkar beggja í þessu
starfi sem Oddfellow hefur gefið okk-
Gísli Gíslason
✝ Gísli Gíslasonfæddist á Haugi
í Gaulverjabæjar-
hreppi 30. nóv.
1916. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Droplaugarstöðum
23. október síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Lang-
holtskirkju 30. októ-
ber.
ur. Fyrir það erum við
hjónin ævarandi þakk-
lát.
Með þessum línum
vil ég þakka Gísla öll
þau góðu ár sem við
höfum átt saman í VR-
húsinu. Seinna hóf ég
störf við Félagsmið-
stöðina sem er starf-
andi á jarðhæð húss-
ins. Nú vantar okkur
Gísla til að hressa upp
á okkur á morgnana
þegar hann var að ná í
Moggann, þá kom
hann við, ávallt glaður og hress í fasi
og framkomu. Ég setti oft í hann
augndropa og þá sagði hann: „Jæja,
Droplaug mín,“ og settist í stólinn
minn.
Við Tryggvi sendum Ingibjörgu og
fjölskyldunni allri okkar innilegustu
samúðarkveðjur núna við fráfall
Gísla.
Far þú í friði,
friður Guðs þig bessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Góða ferð til nýrra heimkynna,
Gísli minn.
Kristín Hraundal.
Það var svo sem eftir honum Gísla
að drífa jarðarförina sína af svo
snemma eftir andlátið, að maður
verður skyndilega allt of seinn að
skrifa nokkuð af viti um hann, eins og
pottflokkurinn er búinn að heimta af
manni. Raunar eru þetta að verða
hreinar ofsóknir á mínar hendur af
þessum pennalata aumingjaflokki,
hvurs raðir eru nú stöðugt að þynn-
ast. Ætli mér verði hugsanlega hlíft
þegar kemur að mér sjálfum?
En í tilfelli Gísla frá Haugi er mér
bæði ljúft og skylt að reka niður
pennann, þó að tíminn sé nú eftir há-
degi á sunnudegi orðinn alltof naum-
ur í hlutfalli við efnið. Gísli var nefni-
lega meiriháttar maður, sem allir
sem ég þekki eiga hinar ljúfustu
minningar um. Gamli maðurinn með
eldspýturnar kölluðu verstu æringj-
arnir okkar á eftir honum, þegar
hann var búinn að gantast með það
hversu stöku skjalabruni gæti komið
sér vel fyrir marga og greitt þeirra
framabraut. En þá var vísað til atviks
úr frásögn Gísla af félagsmálastarfi
hans, sem var mikið að vöxtum. Og
var þá líka skírskotað til meðferðar
Hannesar á kjörgögnum Framsókn-
arflokksins því til stuðnings.
Gísli Gíslason var mannblendinn
og röskur til allra verka sem honum
voru falin. Þeirrar gerðar sem sjálf-
krafa veljast til forystu þar sem þeir
koma. Sölumaðurinn síkáti þekkti
allt landið og miðin. Hverfisstjóri fyr-
ir sinn flokk til margra ára. Mikill og
traustur að vallarsýn, enda margir í
hans ætt afrend heljarmenni en ljúf-
lingar sem vissu ekki afl sitt allt.
Gísli frá Haugi var þannig skapi
farinn, að það hreinlega birti þar sem
hann kom. Hreinn æringi gat hann
verið með brosið á milli eyrnanna og
hló hæst þegar menn reyndu að
skjóta á hann sem ákafast. Hann var
yfirlýstur „fyrrum sjálfstæðismað-
ur“ en var samt stoltur af sinni póli-
tísku fortíð og var líklega ávallt heið-
blárri í hugsun en margir þeir sem
hærra hreykja sér. Við reyndum auð-
vitað að nugga því inn í hann, að hann
hefði gengið í kvennalistann vegna
bröltsins í Ingibjörgu Sólrúnu, sem
hann dýrkaði skiljanlega sem dóttur
sína. Þetta fundust mér líklega einu
skiptin sem eitthvað sljákkaði í hon-
um, því mér fannst að líklega slægi
hans hjarta innst inni nokkuð til
hægri.
Indriði ávarpaði hann á þeim árum
ávallt sem Gísla borgarstjóra í okkar
hóp og lét að því liggja að allir þræðir
lægju um hans greipar. Hann væri
skyldugur til þess að gjöra vilja pott-
flokksins þar með, – punktur og
basta. Allt þetta segir Indriði. Þá
stendur ekki á Gísla að heita Indriða
því, að hann skyldi sjá til þess að hel-
vítis íhaldið fái verðskuldað fyrir
ferðina! Skellir svo upp úr og nú nær
glottið allan hringinn. Gísli frá Haugi
varð held ég helst aldrei orðlaus og
hver maður fékk sinn skammt ef eftir
því var leitað. Maður mun ávallt
minnast hlátraskallanna og ærslanna
þegar maður hugsar til hans og
genginna stunda.
Auðvitað átti Gísli líka alvarlega
strengi til og þá grillti maður í klett-
inn og hraustmennið. Glaður og reif-
ur skyldi gumna hverr....... Hann
hefði getað ort þetta sjálfur. „Það á
að leyfa þessu gamla fólki að deyja,“
sagði hann eitt sinn um málefni aldr-
aðra. Sjálfur barðist hann til hinstu
stundar við banameinið. Geiglaus
með öllu. Sjálfstæður maður með
reisn.
Fyrir skömmu kom hann í Laug-
arnar úr enn einni krabbameinsmeð-
ferðinni. Þá sagði hann okkur glott-
andi, að þeir hefðu sagt sér að hann
myndi hjara til að kjósa í vor. En svo
lugu þeir, – eða hann, – þessu að okk-
ur svo að við áttuðum okkur ekki á al-
vörunni fyrr en að núna er það of
seint.
Og nú er hann genginn blessaður
af flokksfundunum. Þar er tómlegra í
Laugunum en áður. Hann mun okk-
ur gjarnan í hug koma þá er við heyr-
um góðs manns getið.
Í mínum huga verður ávallt sjálf-
stæður heiðblámi yfir minningu Gísla
Gíslasonar frá Haugi.
F. h. pottflokksins,
Halldór Jónsson.
Ég vil minnast
kærrar leiksystur
minnar Guðrúnar
Hansdóttur. Við ólumst upp saman
í Grunnavík og höfum haldið þræð-
inum síðan. Hún var kát og
skemmtileg, snögg og ráðagóð í
leik og starfi. Við gengum saman í
barnaskóla hjá séra Jónmundi
Halldórssyni á Stað og hann
fermdi okkur. Við teljum okkur
hafa búið vel að fyrstu gerð, með
uppeldi prestsins okkar.
Guðrún fór ung að heiman, gift-
ist Guðmundi Geirdal skáldi 18 ára
gömul. Þau bjuggu á Ísafirði í sex
Hjálmfríður Guðrún
Hansdóttir
✝ HjálmfríðurGuðrún Hans-
dóttir fæddist á Ísa-
firði 28. júní 1924.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 14. júlí síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá
Fossvogskapellu 25.
júlí – í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
ár, þá skildu leiðir.
Nokkru seinna giftist
hún Jóni L. Árnasyni
bólstrara. Þau
bjuggu fyrst í Flatey
og fluttu síðan til
Reykjavíkur. Þau
eignuðust eina kjör-
dóttur, Sigríði Krist-
ínu Jónsdóttur, f. 29.
nóvember 1949. Guð-
rún og Jón skildu.
Um miðjan aldur
fór hún í sjúkralið-
anám og starfaði við
hjúkrun og umönnun
á meðan heilsan entist. Hún lét sér
annt um sjúklinga sína og var þeim
oft huggun í raun og munu margir
minnast þess. Starfið var henni
köllun.
Guðrún var félagslynd, hún var
lengi í Kvæðamannafélaginu Ið-
unni enda ljóðelsk og fróðleiksfús.
Á yngri árum á Ísafirði var hún
virk í félagsstarfi, hún söng m.a. í
Sunnukórnum og tók þátt í leik-
starfsemi þar.
Unnusti Guðrúnar sl. 16 ár, séra
Bjarni Th. Rögnvaldsson, studdi
hana af alúð og virðingu í veik-
indum hennar. Þökk sé honum.
Ég þakka góðri vinkonu tryggð
hennar og vináttu. Innilegar sam-
úðarkveðjur til sr. Bjarna og Sig-
ríðar Kristínar.
Ég læt vers úr fermingarsálm-
inum okkar vera kveðjuorðin:
Stýr mínu fari heilu heim
í höfn á friðarlandi.
Þar mig í þinni gæsku geym,
ó, Guð minn allsvaldandi.
(V. Briem)
Steinunn M. Guðmundsdóttir.