Morgunblaðið - 03.11.2006, Blaðsíða 52

Morgunblaðið - 03.11.2006, Blaðsíða 52
52 FÖSTUDAGUR 3. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ✝ Klara Ásgeirs-dóttir fæddist í Ólafsvík 4. ágúst 1925. Hún lést í Keflavík 27. októ- ber síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Steinunn Gunnhildur Guð- mundsdóttir, f. 2.7. 1899, d. 4.11. 1973, og Ásgeir Magn- ússon, f. 30.3. 1902, d. 23.10. 1942. Hálf- systkini samfeðra eru Rannveig Ás- geirsdóttir, f. 31.7. 1939, og Magn- ús Ásgeirsson, f. 18.2. 1941. Klara ólst upp hjá móðurforeldrum sín- um Sesselju Jóhannsdóttur, f. 8.4. 1879, d. 18.6. 1944, og Guðmundi Jesperssyni, f. 15.1. 1866, d. 4.5. 1938. Hinn 6. nóvember 1943 giftist Klara Sigtryggi Kjartanssyni, f. 8. maí 1916, d. 3. janúar 1997. Börn þeirra eru: 1) óskírður drengur, f. 15.11. 1942, d. 15.1. 1943. 2) Kjart- an, f. 8.4. 1944. Eiginkona hans er Ása St. Atladóttir, f. 14.10. 1956. Börn þeirra eru Kjartan Atli, f. 23.5. 1984, og Tómas Karl, f. 23.10. 1990. Börn Kjartans úr fyrra hjónabandi eru Barbara Þóra, f. 29.7. 1970, og Steinunn Hildur, f. 25.6. 1974. Barbara er gift Sigurgeir Ingimundarsyni og eiga þau börnin Sigtrygg Kjartan og Áslaugu Söru. Barbara á einnig dótturina Sesselju Theódórs- dóttur. Steinunn á dæturnar Steinunni Nicole og Dahlia Cara. 1955. Börn þeirra eru Kári, f. 7.11. 1978, Freyr, f. 2.7. 1982, og Elma, f. 21.2. 1994. Kári er í sambúð með Matthildi Þórsdóttur. Klara stundaði nám í Hús- mæðraskólanum á Laugarvatni 1941 og flutti til Keflavíkur 17 ára gömul og hóf sambúð með Sig- tryggi. Hún var húsmóðir að að- alstarfi alla tíð en frá árinu 1972 hóf hún störf utan heimilis, fyrst hjá Loftleiðum á Keflavík- urflugvelli við almenn störf í sjö ár. Um tíma starfrækti Klara, ásamt fleiri konum í Keflavík, Saumastofuna Sporið, en þar var m.a. saumaður íþróttafatnaður. Eftir að sá rekstur hætti vann Klara hjá Mötuneyti Varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli til ársins 1993 er hún lét af störfum vegna aldurs. Klara var einn af stofn- endum Verkakvennafélags Al- þýðuflokksins, starfaði í ýmsum nefndum flokksins og var í tví- gang í framboði til bæjarstjórnar. Klara starfaði einnig mikið með Verkalýðsfélagi Keflavíkur í gegnum tíðina, einkum eftir að Verkakvennafélagið sameinaðist VSMK. Að eigin frumkvæði hóf Klara starfrækslu bingóspils fyrir eldri borgara og annaðist það í fjöldamörg ár. Klara starfaði lengi í stjórn Félags eldri borgara og einnig í stjórn kórs samtak- anna. Hún hóf ung að syngja með kórum, fyrst í Ólafsvík og síðan í ýmsum kórum í Keflavík, síðustu árin í kór Félags eldri borgara. Klara var kunn spákona og leituðu margir til hennar vegna þeirrar gáfu. Útför Klöru verður gerð frá Keflavíkurkirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 14. 3) Sigríður Sædal, f. 20.3. 1945. Sambýlis- maður hennar er William Joyner, f. 23.11. 1932. Dóttir Sigríðar er Guðrún Þráinsdóttir, f. 21.7. 1961. Guðrún á þrjú börn: Barry, David Sigtrygg og Carly. 4) Steinar, f. 21.12. 1947. Eiginkona hans er Birna Mart- insdóttir, f. 17.1. 1947. Börn þeirra eru Kjartan, f. 6.9. 1964, Ásgeir, f. 17.11. 1965, Sig- tryggur, f. 19.1. 1971, og Sólrún, f. 7.7. 1979. Eiginkona Kjartans er Guðbjörg Theódórsdóttir og eiga þau synina Theódór og Sigtrygg. Sambýliskona Ásgeirs er Fanney Sigurðardóttir og börn hans af fyrra hjónabandi eru Steinar, Birna og Björk. Sambýliskona Sig- tryggs er Guðbjörg Gunnlaugs- dóttir og eiga þau soninn Steinar. Eiginmaður Sólrúnar er Elvar Már Sigurgíslason og eiga þau synina Gabríel Má og Oliver Má. 5) Kristín Sædal, f. 28.2. 1951. Eig- inmaður hennar er Hallur A. Bald- ursson, f. 11.10. 1954. Börn þeirra eru Halla Ösp, f. 14.3. 1980, og Tinna, f. 2.2. 1989. Dóttir Krist- ínar af fyrra hjónabandi er Klara Öfjörð Sigfúsdóttir, f. 19.7. 1970. Sambýlismaður hennar er Stein- dór Guðmundsson og eiga þau soninn Almar. 6) Hólmfríður Sæ- dal, f. 17.10. 1958. Eiginmaður hennar er Þórður Kárason, f. 1.4. Í dag verður kvödd hinstu kveðju tengdamóðir mín, Klara Ásgeirs- dóttir, sem síðast bjó að Kirkjuvegi 1 í Keflavík. Fyrir mánuði síðan fékk hún áfall sem leiddi til lömunar hægra megin í líkamanum og missti hún við það hæfileikann til að geta talað mælt mál. Á þessum tíma sem liðinn er síðan, náði hún á sinn hátt að kveðja og sættast við örlög sín vafin börnunum sínum og frábæru starfsfólki Sjúkrahússins í Keflavík. Það hefði sannarlega ekki átt við Klöru að þurfa að lifa upp á aðra komin, hún var vön því að bjarga sér og vera öðrum stoð frekar en að þiggja hana sjálf. Á kveðjustund langar mig að minnast þessarar merku konu sem hefur lifað tímana tvenna, ævi sem spannar nú 81 ár. Klara ólst upp sem einbirni hjá ömmu sinni og afa í Ólafsvík. Sá tími var henni hugleikinn og rifjaði hún oft upp atvik frá þessum tíma, eink- um allt er snerti ömmu hennar Sess- elju, sem henni þótti afar vænt um. Klara varð strax sem barn afar póli- tísk og var aðeins 12 ára gömul þeg- ar hún gekk í Alþýðuflokkinn, en jafnaðarstefnunni fylgdi hún af ein- hug alla tíð síðan. Þegar heimsstyrjöldin stóð sem hæst og Bandaríkjamenn nýteknir við hervernd Íslands af Bretum var Klara 16 ára blómarós vestur í Ólafs- vík þegar töffarinn Sigtryggur Kjartansson kom þangað á vertíð veturinn 1941. Hann var þá 25 ára. Þau urðu ástfangin og bundust tryggðaböndum. Klara fór síðan á Húsmæðraskólann á Laugarvatni til að undirbúa sig fyrir húsmóðurstörf- in. Hún var 17 ára gömul þegar hún kom alkomin til Keflavíkur með sín- ar jarðnesku eigur í einni tösku og hóf búskap með Sigtryggi að Klapp- arstíg 6 í nágrenni við fjölskyldu hans. Hún þekkti engan fyrst í stað. Strax um haustið eignuðust þau lít- inn dreng sem lifði aðeins í tvo mán- uði og var það ákaflega þungbært fyrir Klöru. Hamingjan varð því mikil þegar Kjartan fæddist rúmu ári síðar og svo komu börnin hvert af öðru; Sigga, Steini, Stína og síðar Dadda. Þegar Dadda var aðeins þriggja ára eignaðist Klara fyrsta barnabarnið, Guðrúnu. Aðstæður urðu til þess að Guðrún ólst upp hjá Klöru og Sigtryggi þar til hún var átta ára og átti hún ávallt sérstakan sess í þeirra hjarta. Klara var alla tíð afar stolt kona og lagði mikið upp úr að hafa allt um- hverfi sitt tandurhreint og börnin hrein og snyrtileg til fara. Hún sýndi mikla útsjónarsemi og sannaði sig svo um munaði í móðurhlutverkinu og húsmóðurstarfinu og eldaði, saumaði og prjónaði og þrátt fyrir lítil fjárráð til að byrja með voru allir í fallegum fötum. Hún var ham- hleypa til allra verka og kappsfull og heit í andanum. Það var sama hvort hún var að horfa á Kjartan keppa með Keflavíkurliðinu á fótboltavell- inum eða sækja pólitíska fundi, hún lét heyra í sér og hvatti til dáða. Þeg- ar krakkarnir voru komnir vel á legg fór Klara að vinna utan heimilis og réð sig til almennra starfa hjá Loft- leiðum á Keflavíkurflugvelli og starfaði þar í um sjö ár. Samhliða tók hún virkan þátt í störfum Verkalýðs- félagsins og hélt því áfram á meðan hún var á vinnumarkaðinum. Þá stofnsetti Klara, ásamt fleiri konum í Keflavík, Saumastofuna Sporið og starfræktu þær hana í um tvö ár. Eftir það vann Klara í Mötuneyti Varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli; Messanum, fram til 1993 er hún lét af störfum við 68 ára aldur. Hug- sjónakonunni Klöru fannst um tíma lítið gert fyrir gamla fólkið í Keflavík og tók því upp hjá sjálfri sér að bjóða upp á bingó. Í yfir 20 ár annaðist hún bingóið launalaust og safnaði vinn- ingum og útbjó hvert spil af hug- kvæmni. Ef henni fannst ekki vinn- ingarnir nægilega glæsilegir gaf hún úr eigin vasa til að bæta úr. Árið 2002 var hún heiðruð af Félagi eldri borgara á Suðurnesjum fyrir þetta framtak og henni fært skrautritað viðurkenningarskjal. Sjálf sat hún í stjórn þess félagsskapar um árabil. Sigtryggur hætti á sjónum 1952 og hóf leigubílarekstur 1954. Með mikilli vinnu og útsjónarsemi efnuð- ust þau hjónin og gátu farið að leyfa sér meiri munað. Á árunum frá 1972 voru þau farin að ferðast mikið ekki síst til Sigríðar dóttur sinnar sem býr á Long Island í New York þar sem þau komu á hverju ári. Þau fluttu í raðhús á Faxabraut 41c og þaðan í sérhæð á Suðurgötu 26 og alls staðar var heimili þeirra glæsi- legt og bar húsmóðurinni fagurt vitni. Þau voru hamingjusöm hjón og gátu stutt börnin sín vel. Alla sína tíð naut Klara þeirrar gáfu að vera sér- staklega næm á fólk og aðstæður. Hún nýtti þennan hæfileika til að spá fyrir um framtíðina og ráða drauma. Hún naut mikilla vinsælda vegna þessa og þeir eru ófáir sem hafa leitað til hennar í þeim erind- um. Í nokkur skipti var hún fengin til að vera Völva tímaritsins Vikunn- ar til að spá fyrir landi og þjóð, þó hún segði ekki frá því fyrr en löngu síðar. Margir af spádómum hennar rættust. Þegar ég kom inn í fjölskylduna 1982, sem seinni eiginkona elsta son- arins, kynntist ég ömmunni Klöru en eignaðist líka yndislega tengda- mömmu. Hún var falleg, ákveðin kona, ung í anda, var alltaf til í að skoða smart föt og hafði gaman af því að spila, ekki síst að fara í bingó. Hún var eindreginn talsmaður barnanna sinna og barnabarnanna og hafði endalausan áhuga á að fylgj- ast með þeim og spjalla við þau. Þeim þótti öllum einstaklega vænt um hana. Hún lagði sig í líma við að gefa þeim gjafir og hafði fyrir sið að gefa yngstu barnabörnunum og síð- ar langömmubörnunum alklæðnað fyrir jólin. Hún var vinsæl meðal samferðamanna og allra sem hana hittu, það fann maður glöggt þegar maður var með henni hvar sem hún fór, í búðum og annars staðar, öllum varð strax hlýtt til hennar. Að leiðarlokum vil ég segja: Hafðu þökk fyrir allt og allt elsku Klara. Megi Guð blessa minningu þína um ókomin ár. Ása St. Atladóttir. Ég minnist Klöru tengdamóður minnar með gleði og þakklæti í huga. Hún átti farsælt og langt lífshlaup og stóð sterk allt til síðasta dags. Fjölskyldan var Klöru allt. Ekkert var henni óviðkomandi sem snerti vellíðan afkomenda og tengdafólks sérstaklega á hinu andlega sviði sem Klara gerði sér betur grein fyrir en flestir hversu miklu máli skiptir. Klara var sálgæslumaður okkar flestra í fjölskyldunni og er mér oft minnisstætt hvernig hún kippti manni upp úr depurð, þegar ein- hverjir erfiðleikar steðjuðu að, með því að nýta sér óvenjulegt innsæi sitt í lífið og tilveruna. Hún stundaði það sem flestir kalla spádóma en í raun var þetta mikilvægur hluti af heil- brigðisþjónustunni og mætti flokk- ast sem alþýðulækningar. En Klara var líka skemmtilega pólitísk að íslenskum sið og gaf aldr- ei neitt eftir á því sviði hvað sem á dundi. Hún trúði því alltaf að ég væri á öndverðum meiði við hana í pólitík- inni og þreyttist aldrei á því að reyna að leiða mig til betri vegar sem oft endaði með hinum skemmtilegustu uppákomum. Klara missti ástkæran lífs föru- naut sinn fyrir 9 árum en hún kynnt- ist tengdaföður mínum þegar hún var aðeins 16 ára. Frá þeim er komin stór og kraftmikil fjölskylda sem ber vott um dugnað og kraft þeirra hjóna. Klara var mjög trúuð og hræddist ekki dauðann. Hún trúði því að sálin færi á betri og æðri stað eftir jarðlífið og var fullviss um að þar myndi hún hitta Sigtrygg sinn á nýjan leik. Blessuð sé minning Klöru Ás- geirsdóttur og megi hún fara í friði. Hallur A. Baldursson. Elsku besta amma mín, það er með söknuði sem ég kveð þig. Það eru margar yndislegar stund- ir sem við höfum átt saman, þú varst mjög sterkur karakter og alltaf svo gaman að hlusta á þig segja sögur. Það var mjög erfitt að horfa upp á þig veika en mér þótti svo vænt um að þegar ég kom til þín á spítalann þá sungum við saman og hann Gabríel minn söng líka fyrir þig og þú brostir þínu breiðasta. Ég veit að hann afi hefur tekið vel á móti þér enda örugglega farinn að bíða eftir þér. Jæja, elsku besta amma mín, ég geymi þig í mínu hjarta. Þín Sólrún. Að kveðja einhvern sem er manni nákominn er alltaf erfitt. Sérstak- lega ef aðilinn átti sérstakan stað í hjarta manns. Því þykir mér ákaf- lega erfitt að horfa á eftir ömmu minni, Klöru Ásgeirsdóttur. Samt sem áður lít ég ekki á þetta sem sorgarstund. Þvert á móti sé ég þetta sem fallegan hlut – eðlilegan gang lífsins. Skáldið Þuríður Guðmundsdóttir komst vel að orði í ljóð sem hún nefndi Þversögn: Dauðinn er miskunnsamur. Það er aðeins lífið sem er grimmt. Og samt óttumst við dauðann en elskum lífið. Þegar barn dregur andann í fyrsta sinn er aðeins eitt ljóst. Barnið mun einhvern tímann deyja. Manneskja fær ákveðinn tíma á þessari jarð- kringlu. Manneskjan markast svo af því hvernig hún nýtir þann tíma sem henni hlotnast. Sumir deyja og skilja fátt, jafnvel ekkert, eftir sig. Aðrir geta kvatt jarðríkið með bros á vör. Þeir sem nýttu tíma sinn vel. Amma mín var ein af þeim. Hún gat kvatt þennan heim með stolti. Hún ól falleg börn, eignaðist barna- börn og barnabarnabörn sem öll elskuðu hana og dáðu. Amma mín átti yndislega ævi. Hún ferðaðist víðs vegar um heim. Hún varð vitni að gríðarlegum þjóð- félagsbreytingum – og breytingum á öllum heiminum í raun. Amma eign- aðist einnig gríðarlegan fjölda af vin- um og vandamönnum sem þekktu hana aðeins af góðu. Þessi góða ævi er nú á enda komin og er varla hægt annað en að horfa á afrek hennar með stolti. Ég heimsótti ömmu á sjúkrahúsið í Keflavík kvöldið áður en hjarta hennar stöðvaðist. Yfir henni var svo mikil kyrrð. Svo mikil ró. Amma var þá falleg að vanda – meira að segja var eitthvað jafnvel enn fallegra við hana. Hún var laus við allar áhyggj- ur heimsins. Maður fann friðinn í ná- vist hennar. Þetta andartak var eitt það fallegasta sem ég hef upplifað. Ég sá manneskju sem var að því komin að yfirgefa jörðina – og lífið sem við þekkjum. En þessi manneskja gat kvatt okkur hin með bros á vör. Og fyrir það er ég þakklátur. Að hafa orðið vitni af því hvernig þessi merka kona hagaði sínu lífi og að hafa fengið að kynnast henni. Við, sem umgengumst ömmu, eig- um auðvitað eftir að sakna hennar. Sakna þess að koma í rólegheitin í notalegu íbúðinni hennar. Sakna fiskibollanna góðu. Sakna símtal- anna sem við fengum frá henni, er hún analíseraði þjóðfélagsvandamál- in í nokkrum setningum. En minn- ingarnar sem við eigum eftir eru svo fallegar. Afrek hennar standa eftir. Amma hefur yfirgefið jarðríkið. En arfleið hennar stendur eftir. Og sú arfleið er til marks um hverslags mann- eskja amma var. Og allir sem þekkja til hennar vita að amma var yndis- leg. Kjartan Atli Kjartansson. Elsku Klara. Ég minnist allra stundanna okkar á Faxabrautinni. Hvað gott var að leita til þín þegar eitthvað var um að vera hjá mér, við fermingar, afmæli og fleira og ferða- lögin með ykkur Sigtryggi. Þegar við fórum að syngja með kirkjukórn- um og kvennakórnum, þar áttum við góðar stundir saman en þó varstu stærst og best í huga mínum, þegar þú komst til mín þegar stóra áfallið reið yfir hjá mér, þú tókst svo mik- inn þátt í sorg minni og veittir mér huggun og styrk sem ég gleymi aldr- ei. Ég sit í anda liðna tíð, Er leynt í hjarta geymi. Sú ljúfa minning létt og hljótt, Hún læðist til mín dag og nótt, svo aldrei, aldrei gleymi. (Halla Eyjólfsdóttir.) Ég votta fjölskyldu þinni, sem var þér mjög kær samúð mína. Ragnheiður. Klara Ásgeirsdóttir Frændi okkar, EYÞÓR STEFÁNSSON, áður til heimilis í Grindavík, andaðist á Landspítalanum föstudaginn 27. október. Hann verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 7. nóvember kl. 13.00. Fyrir hönd fjölskyldu og vina, Vilhjálmur Knudsen, Auður Eir Vilhjálmsdóttir. Ástkær móðir okkar og tengdamóðir, KRISTÍN ÞORSTEINSDÓTTIR, Æsufelli 6, Reykjavík, lést þriðjudaginn 24. október. Útförin hefur farið fram í kyrrþey. Þökkum innilega auðsýnda samúð. Þorsteinn Högnason, Helga Sigurðardóttir, Björn Sigmundsson, Stefán Sigmundsson, Steinvör Thorarensen, Eiríkur Sigmundsson, Dominika Sigmundsson, Huldís Sigmundsdóttir, Magnús Þórðarson og fjölskyldur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.