Morgunblaðið - 19.12.2006, Blaðsíða 35

íhugunar fyrir stétt endurskoð-
enda ef afstaða þeirra á að mót-
ast af fjárhagslegu stöðu þeirra
fremur en sannfæringunni um
rétt og rangt. Verður hver end-
urskoðandi að skoða fyrir sig
hvort fjárhagslegir hagsmunir
skuli ráða för fremur en réttar-
farslegir hagsmunir sakborn-
inga.
 Ríkislögreglustjórinn hefur
vísað allri gagnrýni á bug og
klúður málsins er kennt sér-
fræðingum sem jafnvel þiggja
þóknun fyrir að verja sakborn-
inga, dómendum við undir- og
yfirrétt og alla aðra en starfs-
menn ríkislögreglustjóraemb-
ættisins. Hvergi er að finna
gagnrýni á þá þrjá endurskoð-
endur, sem lögðu „mat“ á störf
Gunnars og lögðu þar með
grunninn að sakarefnum sem
Gunnar er saklaus af. Fullyrð-
ingar eða dylgjur um annað eru
rógburður enda er hver maður
saklaus þar til sekt er sönnuð.
 Þeir endurskoðendur sem ekki
vildu koma að málinu í nýrri
rannsókn liggja hins vegar
undir ámæli um yfirhylmingu.
 Það sætir furðu hve fús for-
maður FLE er að taka á sig og
félagsmenn FLE sök á því
klúðri sem einkennt hefur
vinnubrögð ríkislögreglu-
stjóraembættisins. Spurt er
hvort fjárhagsleg afkoma hafi
haft áhrif á þessi sérkennilegu
viðbrögð. Eins er spurt hvort
endurskoðendur séu almennt
sammála formanninum um að
endurskoðendur ástundi yf-
irhylmingar með kollegum sín-
um og geri þannig ókleift að
koma lögum yfir meinta
brotamenn?
 Ekki má gleyma því að við lok
málsins hafði sá sem dró sér
fé lokið afplánun refsingar
sinnar fyrir hartnær tólf
mánuðum og í stefndi tvö til
þrjú ár í áframhaldandi máls-
rekstri. Gat það hugsast að
endurskoðendur hugsuðu sig
um tvisvar áður en þeir tóku
þátt í frekari aðför að kollega
sínum? Má vera að hugsandi
mönnum þætti nóg komið?
 Óvönduð vinnubrögð endur-
skoðenda við frumrannsókn
málsins hafa óbeint leitt til
brota á mannréttinda-
sáttmála Evrópu og stjórn-
arskránni að mati rík-
issaksóknara. Þetta ætti að
vera formanni FLE áhyggju-
efni og til íhugunar fremur en
meint feimni félagsmanna að
leggja aðförinni lið.
 Endurskoðendastéttinni
virðist nú skipt í lið, með og á
móti ríkislögreglustjóranum,
og virðist embættinu hafa
tekist að höggva að rótum
þess sem endurskoðendur
eiga að standa fyrir. Það er út
af fyrir sig afar brýn spurn-
ing fyrir endurskoðendur
hvort rannsókn sakamála
geti farið fram í verktöku
eins og nú tíðkast í miklum
mæli.
Ríkislögreglustjóri rassskellir
endurskoðendastéttina eins og hún
leggur sig og formaður félags lög-
giltra endurskoðenda kyssir á
vöndinn.
Jón Þ. Hilmarsson
endurskoðandi.“
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. DESEMBER 2006 35
STJÓRN BSRB samþykkti í
síðustu viku ályktun sem er með
þeim ólíkindum, að einsdæmi
hlýtur að teljast. Þar er fagnað
þeirri ákvörðun utanríkisráðherra
að afhenda sýslumanninum á
Keflavíkurflugvelli ör-
yggisgæslu sem
einkafyrirtæki hafa
annast án útboðs frá
og með næstu ára-
mótum.
BSRB segir
ákvörðun utanrík-
isráðherra í samræmi
við stefnu samtak-
anna um að „ … lög-
gæsla og almenn ör-
yggisgæsla eigi að
vera á höndum op-
inberra aðila.“ Um
opinbera stjórnsýslu
gildi ákveðinn lagarammi til að
tryggja almannahag og í sam-
ræmi við það séu gerðar strangar
kröfur til opinberra embættis-
manna á sviði löggæslu varðandi
fagmennsku, menntun og hæfni.
Síðan er bent á að það sé meg-
inmarkmið einkarekinna fyr-
irtækja að skila hagnaði og hætt
sé við að slík sjónarmið ráði för
við reksturinn. Það geti í þessu
tilviki haft áhrif á öryggi þeirra
borgara sem um Leifsstöð fara
hverju sinni.
Það er með eindæmum hversu
langt BSRB leyfir sér að seilast í
hagsmunagæslu sinni og hversu
ósvífinn tilvitnuð samþykkt, sem
birt er á vefsíðu samtakanna, er.
Þarna er í fyrsta lagi gengið gegn
opinberri útvistunarstefnu rík-
isins sem umbjóðendur samtak-
anna eiga að vinna eftir og má
finna á vefsíðu fjármálaráðuneyt-
isins, en í henni er sú skylda lögð
á herðar stjórnenda ráðuneyta,
ríkisstofnana og fyrirtækja, að
setja sér markmið um útvistun
fyrir árslok 2006 og að kanna
ætíð hvort hægt sé að kaupa hag-
kvæmari og betri þjónustu á al-
mennum markaði en að setja sjálf
upp slíka starfsemi. Þetta á jafnt
við þjónustu í þágu eigin rekstr-
ar eða þjónustu sem veitt er al-
menningi og fyrirtækjum. Þarna
er stjórn BSRB því með stefnu
sem er algjörlega öndverð stefnu
íslenska ríkisins, sem hlýtur að
teljast umhugsunarefni. Varðandi
þá aðdróttun sem felst í sam-
þykktinni um að fag-
mennska, menntun
og hæfni opinberra
starfsmanna sé
meiri en starfs-
manna í einkafyr-
irtækjunum sem
hafa annast skimun
farþega og handfar-
angurs í Leifsstöð
og reyndar áður
einnig annast örygg-
isgæslu, þá er þetta
frekleg móðgun og
ósvífni. Umræddir
starfsmenn hafa far-
ið í gegn um sömu skimun við
ráðningu og hlotið nákvæmlega
sömu menntun og þjálfun eins og
starfsmenn á vegum sýslumanns-
ins, enda eru þeir starfsmenn
ekki lögreglumenn heldur sér-
stakir öryggisverðir. Þetta vita
allir sem þekkja til þessara mála
og það er fátítt að menn leyfi sér
nánast að halda því fram að lög-
un og innræti opinberra starfs-
manna geri þá hæfari til ákveð-
inna starfa en bræður þeirra og
systur sem vinna í einkafyr-
irtækjum.
Síðasta atriðið í hinni einstæðu
ályktun stjórnar BSRB kórónar
síðan verkið. Þar í felst sú mót-
sögn að hagnaðarvon einkafyr-
irtækja ráði för við reksturinn og
geti í umræddu tilviki haft nei-
kvæð áhrif á öryggi flugfarþega í
Leifsstöð. Einkafyrirtækin eru
ætíð undir smásjá á samkeppn-
ismarkaði og verða að sanna sig
til að hljóta verkefni. Það liggur
fyrir að kostnaður umræddrar
þjónustu á farþega sem einkafyr-
irtækin veittu hefur verið rúmum
40% lægri en sú sama þjónusta
sem sýslumaður veitti kostaði. Í
þessu tilviki var þess vænst að
umrædd þjónusta væri boðin út í
samræmi við útvistunarstefnu rík-
isins og til þess að afla bestrar
þjónustu fyrir hagkvæmasta verð.
Þar sem stjórn BSRB virðist ekki
þekkja til útboðsmála og eft-
irfylgni þá má upplýsa að í útboðs-
skilmálum er það verk skilgreint
sem bjóða skal í og gerð grein fyr-
ir mælanlegum árangri og eftirliti
með því að sá árangur náist. Þrír
úttektaraðilar, innlendir og alþjóð-
legir, hafa við úttekt á störfum
einkafyrirtækjanna, sem hafa ann-
ast öryggisgæslu í Leifsstöð, veitt
þeim bestu einkunn og betri ein-
kunn en starfsmönnum sýslu-
manns. Þetta svarar líka aðdrótt-
unum stjórnar BSRB um hæfi
starfsmanna einkafyrirtækjanna.
SVÞ hafa krafið utanrík-
isráðherra um skýringar á því að
umrædd verkefni voru ekki boðin
út heldur afhent sýslumanni frá
næstu áramótum. Þetta er and-
stætt útvistunarstefnu ríkisins,
óhagsýni í ríkisrekstri og slæm
framkoma við fyrirtæki sem hafa
skilað góðu verki. SVÞ hljóta líka,
fyrir hönd þeirra starfsmanna og
fyrirtækja sem hafa annast örygg-
isgæsluna í Leifsstöð og alls al-
mennings, að krefja BSRB um af-
sökunarbeiðni og minna enn og
aftur á að útvistunarstefna ríkisins
er sú stefna sem vinna á eftir –
ekki stefna BSRB. Að lokum
þetta: Einkafyrirtæki annast ör-
yggisgæslu á flestum flugvöllum í
Evrópu og nær öllum sem flogið
er til frá Íslandi. Það segir sína
sögu, ekki satt?
Ósvífin hagsmuna-
gæsla BSRB
Sigurður Jónsson skrifar um
öryggisgæslu í Leifsstöð » Þetta er andstætt út-vistunarstefnu rík-
isins, óhagsýni í rík-
isrekstri og slæm
framkoma við fyrirtæki
sem hafa skilað góðu
verki.
Sigurður Jónsson
Höfundur er framkvæmdastjóri
SVÞ-Samtaka verslunar og þjónustu
HAUKUR Þorvalds-
son, áhugamaður um
bættan hag krabba-
meinssjúkra, fjallar í
Morgunblaðinu 18.12.
sl. um grein mína „Um
þjónustumiðstöð,
brjóstakrabbamein og
brjóstakrabbameins-
leit“ er birtist í sama
blaði 11.12. sl. Af skrif-
um Hauks er greinilegt
að hann hefur litla
þekkingu á forvarn-
arstarfi og blandar því
saman við meðferð
krabbameinssjúkra,
sem eru tveir ólíkir og
aðskildir hlutir.
Þetta er ekki fyrsta
grein Hauks um starf-
semi Krabbameins-
félagsins (KÍ) og Land-
spítala –
háskólasjúkrahúss
(LSH). Upphaf skrifa
hans tengdist gjaldtöku
LSH af krabbameins-
sjúkum en þar sem
hann taldi sig ekki fá
nægan stuðning frá KÍ
hafa greinar hans síðan
beinst gegn KÍ. Skrif Hauks um leit-
arstarf KÍ hafa einkennst af vanþekk-
ingu og rangfærslum og hefur lítt
gagnast að svara hon-
um þar sem slíkt hefur
ætíð leitt til fleiri greina
með sömu rangfærslum
og áður.
Haukur minnir mig á
atvik er ég upplifði í
New York fyrir fáum
árum. Ég var þar
staddur á veitingastað
ásamt fleirum, er við
sáum allt í einu að mús
skaust yfir gólfið og á
milli borða. Okkur brá
vitanlega og kölluðum á
þjóninn, sem sýndi lítil
svipbrigði, en sagði ró-
lega „this is a free co-
untry“. Það er eins með
Hauk, við búum í
frjálsu landi og verðum
að sætta okkur við að
sumir fara afar frjáls-
lega með staðreyndir
mála.
Að lokum óska ég
Hauki gleðilegra jóla og
góðra áramóta og vona
að hann vanmeti það
ekki þótt ég láti það
vera að svara fleiri
greinum frá hans hendi
um starfsemi Leit-
arstöðvar KÍ.
Vegna greinar
Hauks Þorvaldssonar
Kristján Sigurðsson
gerir athugasemd
við grein Hauks
Þorvaldssonar
Kristján Sigurðsson
» Skrif Hauksum leit-
arstarf KÍ hafa
einkennst af
vanþekkingu og
rangfærslum og
hefur lítt
gagnast að
svara honum
þar sem slíkt
hefur ætíð leitt
til fleiri greina
með sömu rang-
færslum …
Höfundur er doktor í krabbameins-
lækningum og lýðheilsu og er sviðs-
stjóri leitarsviðs Krabbameinsfélags-
ins.
Sagt var: Þá væri fulldjúpt í árina tekið.
RÉTT VÆRI: Þá væri fulldjúpt tekið í árinni.
(Þarna er í ekki forsetning, heldur atviksorð: Árinni væri tekið full-
djúpt í.)
Gætum tungunnar
ókeypis
smáauglýsingar mbl.is