Morgunblaðið - 19.12.2006, Blaðsíða 44

44 ÞRIÐJUDAGUR 19. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝
Innilegar þakkir til ættingja, vina og allra sem
sýndu okkur ómetanlega hlýju og samúð í gegnum
veikindi, andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður, tengdaföður og afa,
KRISTINS GUÐMUNDSSONAR.
Kirstín Benediktsdóttir,
Rúnar Helgi Kristinsson, Ruth Jakobsdóttir,
Petra Kristín Kristinsdóttir, Einar Guðni Þorsteinsson,
Guðmundur Kristinn Kristinsson,Kristín Brynja Gústafsdóttir,
Guðlaugur Guðjón Kristinsson, Sylvía Clothier Rúdolfsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
GUÐMUNDAR RAGNARS EINARSSONAR,
Melgerði 21,
Kópavogi.
Guð blessi ykkur öll.
Sigrún Magnúsdóttir,
Sigurliði Guðmundsson, Ríkey Guðmundsdóttir,
Katrín Guðmundsdóttir,
Einar Guðmundsson, Guðrún Hallgrímsdóttir,
Anna Þórdís Guðmundsdóttir, Jón Steinar Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýju og vináttu við andlát og útför ást-
kærrar móður okkar, tengdamóður og ömmu,
GYÐU WAAGE ÓLAFSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkrunar-
heimilisins Sunnuhlíðar fyrir alúð og góða umönnun.
Hafsteinn Sæmundsson, Ágústa Gísladóttir,
Eygló Ragnarsdóttir, Jörundur A. Jónsson,
Unnur Ragnarsdóttir, Ragnar Jóhannesson,
Jóhann Ragnarsson, Sigríður J. Waage,
Gylfi Ragnarsson, Elín Benediktsdóttir,
Valgerður Ragnarsdóttir,
Pálmi Ragnarsson, Ragnhildur Óskarsdóttir,
Gyða Ragnarsdóttir,
Gunnlaugur Ragnarsson, Sigríður Svansdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Lokað
eftir hádegi í dag vegna jarðarfarar BERGÞÓRS JÓHANNSSONAR
grasafræðings.
KONTAKT,
Suðurlandsbraut 4.
✝ Bergþóra Víg-lundsdóttir
fæddist í Reykjavík
3. janúar 1931.
Hún lést 10. desem-
ber á Landspít-
alanum Fossvogi.
Foreldrar hennar
voru Víglundur
Guðmundsson, f.
30. september
1905, d. 15. janúar
1987, og Margrét
Grímsdóttir, f. 12.
ágúst 1908, d. 19.
desember 1999.
Bergþóra átti fjögur systkin,
Sigrúnu, Bryndísi, Jón og Björg-
vin.
Eiginmaður Bergþóru var
Þórir Tryggvason, f. 26. septem-
ber 1929, d. 14. janúar 1975.
Börn þeirra eru: 1) Sólveig, f.
12. desember 1955, gift Jan
Arneberg, f. 30. maí 1954. 2)
Snorri, f. 7. febrúar 1959, giftur
Önnu Snædísi Sigmarsdóttur, f.
12. febrúar 1962. Barnabörn eru
Edda Jansdóttir Arneberg, f. 19.
janúar 1981, í sam-
búð með Jon Öy-
stein Flink, Egill
Jansson Arneberg,
f. 10. desember
1982, Þóra Eir
Jansdóttir Arne-
berg, f. 4. júlí 1988,
og Anna Sólveig
Snorradóttir, f. 20.
maí 1995. Lang-
ömmubarn er
Rebekka Flink
Arneberg, f. 1. des-
ember 2004.
Bergþóra ólst
upp í Reykjavík, lauk prófi frá
Kvennaskólanum og starfaði hjá
Samvinnutryggingum, Blindra-
félaginu og Iðnskólanum í
Reykjavík auk kennslu við
Námsflokka Reykjavíkur. Árið
1998 flutti Bergþóra í Hafnar-
fjörð en síðustu þrjú ár ævi
sinnar dvaldi hún á Hrafnistu í
Reykjavík.
Bergþóra verður jarðsungin
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 11.
Elsku mamma.
Nú er komið að leiðarlokum og
þú hefur fengið hvíld eftir erfið
veikindi. Þegar við horfum til baka
sjáum við konu gædda miklum
kostum og hæfileikum. Við skildum
það ábyggilega ekki áður fyrr en
skiljum nú hve mikið þú lagðir á
þig til þess að tryggja okkur
örugga framtíð og góða menntun
sem var þér mjög hugleikin. Að
veita okkur tækifæri sem þú hefðir
gjarnan viljað fá enda hafðir þú
allt til að bera til þess að læra
meira.
Barnabörnin, ferðalög, tónlist og
postulínsmálun voru þín aðal-
áhugamál. Barnabörnunum fylgd-
ist þú náið með og reyndir að hitta
eins mikið og mögulegt var hvort
sem þau bjuggu tímabundið í
Nýju-Mexíko og Texas eða í Nor-
egi og Hafnarfirði. Það var frábært
hvað þú náðir að ferðast á und-
anförnum 25 árum eða svo, þótt
vissulega hefðir þú viljað hafa það
enn meira. Um þig verður ekki
fjallað án þess að minnast á postu-
línsmálun sem var mikið áhugamál
og síðar einnig vinna. Maður man
eftir því hvernig kvöld eftir kvöld
þú sast og málaðir, ósjaldan með
Sigrúnu systur þinni. Og svo stig-
magnaðist vinnan eftir því sem líða
tók að jólum til þess að tryggja að
allir fengju nú sitt, sem yfirleitt
var ekkert smáræði.
Það var dapurlegt að fylgjast
með hvernig erfiður sjúkdómur tók
smám saman völdin síðastliðin ár
en jafn aðdáunarvert að sjá hvern-
ig þú tókst á við það sjálf meðan
þú hafðir til þess burði.
Takk fyrir allt,
Sólveig og Snorri.
Elsku amma Begga, þú varst
alltaf svo góð við mig og þú pass-
aðir mig oft. Þú bannaðir mér að
nota tennurnar þegar ég var að
reyna að opna eitthvað með tönn-
unum. Þú bjóst í sama húsi og við
og ég fór oft í heimsókn til þín og
þú gafst mér oft eitthvað þegar ég
kom í heimsókn. Við fengum okkur
oftast ristað brauð með marmelaði.
Ég saknaði þín mikið þegar þú
fluttir á Hrafnistu og þér fannst
gaman þegar við komum í heim-
sókn til þín. Takk fyrir allt sem þú
hefur gefið mér. Nú hefur þú það
miklu betra uppi á himnum með
afa Þóri.
Anna Sólveig.
Við leggjum blómsveig á beðinn þinn
og blessum þær liðnu stundir
er lífið fagurt lék um sinn
og ljúfir vinanna fundir
en sorgin með tregatár á kinn
hún tekur í hjartans undir.
Við þökkum samfylgd á lífsins leið
þar lýsandi stjörnur skína
og birtan himneska björt og heið
hún boðar náðina sína
en Alfaðir blessar hvert ævinnar skeið
og að eilífu minningu þína.
(Vigdís Einarsdóttir.)
Með þessum ljóðlínum viljum við
kveðja okkar elskulegu bekkjar-
systur, Bergþóru. Árin eru orðin
mörg sem við höfum átt samleið,
eða allt frá haustinu 1944 er við
settumst í 1. bekk Kvennaskólans í
Reykjavík. Eftir útskrift 1948 höf-
um við trúfastlega haldið hópinn,
glaðst saman á góðum stundum og
syrgt á sorgar- og kveðjustundum.
Í „Kvennó ’48 hópinn“ hafa stór
skörð verið höggvin á síðustu ár-
um. Frá upphafi þessarar aldar
hafa nú fjórar látist.
Eðlilega leita minningar á hug-
ann við fráfall góðra vina, og við
minnumst allra okkar góðu sam-
verustunda á heimilum okkar. Þeg-
ar svo árin færðust yfir, börnin
voru vaxin úr grasi og farin að
heiman og 40 ára útskriftarafmæli
okkar nálgaðist, var ákveðið að
fara í utanlandsferð. Vínarborg
varð fyrir valinu. Ógleymanleg er
sú ferð okkur öllum. Ferðasjóður
var stofnaður og farið var í fjórar
aðrar utanlandsferðir sem við nut-
um vel og minningarnar eru okkur
dýrmætar.
Við höfum átt tvær listakonur í
hópnum. Gullsmið sem hefur hann-
að og smíðað einstaka gripi til
gjafa á tugaafmælum okkar. Hin
er Bergþóra sem var einstök lista-
kona í postulínsmálun, enda var
hún kennari í þeirri listgrein í
mörg ár. 60 ára afmælin fóru að
nálgast og við safnað í gjafasjóð í
nokkur ár. Leitað var til Bergþóru
um handmálaðar skrautnælur og
stóð ekki á viðbrögðum, og allar
eigum við þetta fallega skraut.
Áratug síðar var enn leitað til
Beggu og urðu undurfagrir hand-
málaðir kertastjakar fyrir valinu.
Þeir gripir bera listrænum hæfi-
leikum hennar vitni á heimilum
okkar. Aldrei vildi Begga heyra
minnst á greiðslu fyrir þessar gjaf-
ir okkar.
Begga var tryggur og góður fé-
lagi, samviskusöm, hnyttin, einlæg
og hafði góða nærveru.
Fyrir nokkrum árum tjáði hún
okkur að rannsókn er hún hafði
farið í hefði leitt í ljós byrjun á
Alzheimerseinkennum. Þetta varð
okkur áfall og ekki síður er hún
nokkrum árum seinna varð að fara
á slíka deild á Hrafnistu.
Það var ósk okkar allra að hún
yrði á samverustundum okkar eins
lengi og mögulegt væri. Við trúð-
um því að hún nyti þessara stunda
og ekki síst er umræður snerust
um „gömlu góðu árin“. Smám sam-
an ágerðist sjúkdómurinn og þar
kom að þessar ferðir af heimilinu
urðu henni of erfiðar. Nú er erf-
iðum sjúkdómsferli lokið og Begga
okkar er öll. Við bekkjarsysturnar
þökkum henni langa samfylgd og
ljúfar og góðar endurminningar, og
sendum börnum hennar Snorra og
Sólveigu svo og fjölskyldum þeirra
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Bergþóru
Víglundsdóttur.
F.h. bekkjarsystra
Gréta Bachmann.
Elskuleg tengdamóðir mín,
Bergþóra, er nú farin frá okkur, og
ég veit að hún er í góðum höndum
og laus við alla þreytu og þjáningu.
Við áttum góðar stundir saman
og bjuggum undir sama þaki í
nokkur ár eða þangað til þú fluttir
á Hrafnistu í Reykjavík. Það hefur
alltaf verið gaman að fylgjast með
dugnaði þínum, hvort sem var til
vinnu, ferðalaga eða njóta menn-
ingar og lista. Postulínsmálun var
þér afar kær, enda finnst varla
betri fagmanneskja í því heldur en
þú, Begga mín. Þegar jólin tóku að
nálgast sast þú langt fram eftir
kvöldi við að mála jólapostulín
handa öllum í fjölskyldunni. Eftir
20 ára kynni er ég því rík af fal-
legu skrauti frá þér og mun ég
njóta þess að eiga minninguna um
þig þegar ég höndla hvern hlut til
skreytinga.
Að hafa þig hjá okkur í húsinu
voru mikil forréttindi, dóttur okkar
fannst gott að geta leitað til þín
eftir skóla, fá smá kex og spjalla.
Ekki man ég hversu oft þú sast hjá
henni á kvöldin meðan við hjónin
kláruðum síðustu golfholurnar við
Hvaleyrina. Það má því með sanni
segja að þú hafir komið víða við í
allri þinni hjálpsemi.
En nú er komið að leiðarlokum.
Ég þakka þér fyrir allt Begga mín,
þú varst mikil heiðurskona. Hvíl í
friði.
Þín tengdadóttir
Anna Snædís.
Kveðja frá samstarfsmönnum
við Iðnskólann í Reykjavík
Við eldri starfsmenn Iðnskólans
í Reykjavík minnumst Bergþóru
Víglundsdóttur með virðingu og
þakklæti. Hún hóf störf við skólann
1975 sem launafulltrúi og starfaði
þar samfellt í nær aldarfjórðung.
Fyrri hluta starfstímabils henn-
ar var skólinn að hluta rekinn í
samvinnu ríkis og Reykjavíkur-
borgar og í því samstarfi voru
ósjaldan hnökrar sem höfðu í för
með sér ýmsan misskilning í launa-
málum og stundum seinkun á laun-
um.
Það kom sér því vel hvað Berg-
þóra var róleg og yfirveguð við sín
störf, alltaf jarðbundin, góðhjörtuð
og traust. Hún brosti stundum
góðlátlega þegar við yngri og óþol-
inmóðari kennararnir vorum að
æsa okkur út af smámunum en
leitaði svo allra leiða til að leysa
vanda okkar.
Á þeim tæpa aldarfjórðungi sem
Bergþóra starfaði við skólann urðu
miklar breytingar á starfsemi og
allri skipulagningu skólans, starfs-
mönnum fjölgaði verulega en í öllu
því umróti sem fylgdi breytingun-
um var Bergþóra Víglundsdóttir
fastur punktur í tilverunni í skól-
anum.
Áður en Bergþóra hóf störf við
skólann vann hún hjá Blindrafélag-
inu og um langa hríð sinnti hún
sjálfboðaliðastarfi í þágu þess fé-
lags og var óbeinn tengiliður milli
sjóndapurra nemenda og skólans.
Þessu starfi sinnti hún af áhuga og
ósérhlífni.
Hún var mjög listræn, skartgrip-
ir og málaðir postulínshlutir frá
henni voru sérlega fallegir og eft-
irsóttir. Um árabil kenndi hún
postulínsmálun við Námsflokka
Reykjavíkur við góðan orðstír.
Einnig hafði hún mikinn áhuga á
tónlist, einkum sígildri, og sótti
tónleika víða um heim enda mjög
áhugasöm um ferðalög. Bergþóra
stundaði þessi hugðarefni eftir að
hún lét af störfum.
Við samstarfsmenn hennar og
vinir við Iðnskólann kveðjum
Bergþóru með þökk fyrir góðu
stundirnar og samveruna og send-
um fjölskyldu hennar okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Bergþóra
Víglundsdóttir
Elsku mamma. Nú
eru tveir mánuðir síð-
an þú yfirgafst þetta
jarðlíf til að sinna
mikilvægari verkefn-
um annars staðar. Þó
að söknuðurinn geti stundum verið
óbærilegur þá veit ég að þú ert á
betri stað. Minning þín lifir björt í
hjarta mér því að það var aðeins ein
ósk sem að ég átti og það varst þú,
enda hefði ég aldrei getað hugsað
mér betri móður né vinkonu. Þær
eru svo góðar stundirnar sem að við
áttum saman.
Mig langaði bara að skrifa þér
nokkur orð svona í tilefni dagsins, en
Ósk Hilmarsdóttir
✝ Ósk Hilmars-dóttir fæddist í
Reykjavík 19. des-
ember 1952. Hún
lést á heimili sínu
21. október síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð í kyrr-
þey.
í dag áttu afmæli, til
hamingju mamma,
fjögurra ára hefðir þú
sagt, því að á fimm-
tugsafmælinu þínu,
varst þú endurfædd.
Gráttu ekki af því að ég er dáin.
Ég er innra með þér alltaf.
Þú hefur röddina.
Hún er í þér
Hana getur þú heyrt
þegar þú vilt.
Þú hefur andlitið,
líkamann.
Ég er í þér.
Þú getur séð mig fyrir þér
þegar þú vilt.
Allt sem er eftir
af mér
er innra með þér.
Þannig erum við alltaf saman.
(Barbo Lindgren)
Með söknuð og virðingu í hjarta.
Sjáumst síðar, mamma.
Þín einlæg,
Brynja.